Annemiek's world

zondag, januari 31, 2010

Koud!

Het is koud. Erg koud. Zo koud dat mensen hun huis niet eens uitkomen om naar de eerste hulp te gaan. Of in ieder geval dat denken we, hoe zou het anders komen dat onze beddenbezetting zo laag is in deze tijd van het jaar. Of is het de stilte voor de storm.
Onze afdeling bestaat uit 2 vleugels. Op noord kunnen 21 patienten (er waren er 14 vandaag), en op zuid kunnen 24 patienten (vanmiddag hadden we er nog 7). Dat betekende hulp sturen naar andere afdelingen, en verpleegkundigen afbellen. Ik voelde me er een beetje (nou ja, beetje veel) schuldig mee, maar ik ben zelf ook vroeg naar huis gegaan, wat toch wel erg fijn was. Tja, omdat ik charge nurse was had ik het zelf in de hand, maar ik had wel overlegd met iemand die het van me overnam.

Vanmorgen stonden er 2 herten langs de weg. Gelukkig sprongen ze weg van de auto. Vanmiddag hadden ze andere ideeen. Opeens sprongen er 3 tegelijk net voor de auto. Ik moest hard remmen om ze te missen. Micky wordt daar altijd boos over, maar als ik het niet gedaan had, had ik ze alle 3 op de auto gehad! Ze hebben het op me gemunt. Volgens mij staan ze me op te wachten!

Labels: ,

woensdag, januari 27, 2010

Maple syrup

De sneeuw is allemaal opeens weggesmolten en dit was de beek maandag:


Een wilde rivier.

In het weekend hebben we de vuurvaste stenen in de brander gelijmd, en de schoorsteen op het schuurtje gezet. Maar goed dat Micky niet op het idee kwam om een foto van me te maken terwijl ik probeer te voorkomen om van een schuin aflopend metalen dak te glijden terwijl ik een gat maak voor de schoorsteen.

Deze week ben ik begonnen met fikkie stoken en sap inkoken.




Het begint te stomen.


De schoorsteen werkt goed.


De kippen houden me gezelschap.

Een paar dagen geleden was er een aflevering van "dirty jobs" op tv over maple stroop maken. Helaas staat niet de hele aflevering op indernet, maar hier een stukje. Het was me een hele productie met 4000 tappen! Niet te vergelijken met onze 10 (tot nu toe).

zaterdag, januari 23, 2010

Studentjes

De wintervakantie zit er weer op voor Tim en Bart. Tim is donderdag weer begonnen: hij heeft maar 4 dagen les in de week, maar heeft een hele lading met 17 credits. Op sommige dagen heeft hij 's morgens les, en dan ook nog een avondles. Dat worden lange dagen.
Bart begint maandag weer, ook met 17 credits, en als het goed is het laatste semester. Hij had 1 verplichte biologieles, ecologie, die alleen maar in het najaar gegeven wordt, maar die klas zat al vol toen hij zich daar vorig jaar voor wilde opgeven. Hij heeft heel wat heen en weer gemailed met de leraar, counselor en zelfs de president van de school. Ik vindt het ook erg slecht dat ze eerste jaars leerlingen in die les lieten, terwijl een senior er niet inkan, waardoor hij niet op tijd zou kunnen slagen. Bart zou dan dus nog een extra semester moeten doen alleen om die les te kunnen nemen. Hij heeft echter een online wintercursus gevonden via SUNY Morrisville die hij kon doen in plaats van ecologie. Dat moest dan eerst door de school goedgekeurd worden zodat ze die credits ook werkelijk zouden overschrijven. Je moet het als leerling zo goed in de gaten houden en plannen wanneer je je cursussen doet, en in welke volgorde.

Dus Bart heeft de afgelopen 5 weken flink gestudeerd: een heel semester in 5 weken stoppen betekent echt veel werk. Het was niet eens ecologie, maar kanker biologie, een stuk moeilijker. Hij heeft een 1200 pagina boek gelezen, genaamd "The cell". Jeetje, ik lees 1 zin in dat boek en heb geen idee wat er staat! Hij weet nu in ieder geval heel veel van celbiologie.
Deze les begon meteen na zijn najaarssemester, dus hij heeft echt geen vrij gehad. Zijn vrije dagen in het afgelopen jaar zijn wel op 1 hand te tellen met full time werk in de zomer en weekenden in voor en najaar, plus stage en school.
'Keeps him out of trouble.'

Labels: ,

woensdag, januari 20, 2010

Stage

Onze community health cursus is behoorlijk tijdrovend. Een van de dingen die we moeten doen is een stage van 45 uur. We hadden een grote variatie aan keuzes wat we konden doen, en ik zou heel graag eens in een heleboel keukens willen meekijken. Dat was echter geen optie, we konden hooguit 3 dingen kiezen. Ik wil nog een korte stage bij Hospice opzetten, maar ik ben begonnen met een stage bij de school verpleegkundige op de basisschool. "Interessant" dekt de lading van de afgelopen 2 dagen niet! Ja, het is een heleboel ijs op blauwe plekken doen van kinderen die gevallen zijn, maar dat is het gemakkelijke gedeelte. Er zijn kinderen die met een hoestje, buikpijn, of hoofdpijn komen wat allemaal heel simpel is, maar je weet nooit of er eentje bij zal zitten waar meer achter het verhaal zit. Zo was er een kind met hoofdpijn waar de verpleegkundige later op de dag erachter kwam dat er veel meer in dat gezin aan de hand was. Alle verpleegkundigen in New York zijn verplicht om verdenking van verwaarlozing of mishandeling aan te geven bij een speciale hotline. Dat hoefde in dit geval niet, maar er moeten wel wat dingen onderzocht worden. De school heeft een sociaal werker en een psycholoog in dienst die er eens wat dieper op ingaan, en het kind goed in de gaten zullen houden.

Deze stage is een goed en openbarend kijkje in de keuken van onze buurt en samenleving! We wonen hier nu bijna 18 jaar en ik ik dacht het wel te kennen. We zien de buitenkant van de huizen, sommigen zijn goed onderhouden, andere niet wat een teken van armoede kan zijn (of onwil om iets bij te houden). We zien de ouders en kinderen op de school en weten dat er vast wel enkele drugsgebruikers tussen zitten. We voelen medeleven met de kinderen die in dit milieu moeten opgroeien en vragen ons af welke kansen ze zullen hebben. Je ziet de buitenkant van de dingen. Echter, om het nu even van dichtbij te zien, waar sommige kinderen mee te maken krijgen in hun jonge leven; er zijn dingen die geen kind door zou moeten maken en ik wil mijn kinderen vertellen dat ze ondanks hun geklaag een verdomd goede kindertijd gehad hebben!

Labels:

zondag, januari 17, 2010

Les, en mijn kerstkadootje

Mijn 2 cursussen voor dit semester worden wel interessant. Healthcare ethics, en community health. Voor dat laatste moeten in een groepje een een stad of dorp bekijken welke services en gezondheidsprobelemen er zijn, en daarna een advies uitbrengen wat er veranderd moet worden. Dit is echt een groot project, elk detail moet bekeken worden. Als eerste doen we een 'windshield survey', waar we rondrijden en de stad bekijken. Nu bestaat ons groepje nog maar uit 2 personen, de derde heeft de klas laten vallen. Het was ook te gek, ze kwam uit New Jersey om hier een cursus te doen 1 keer per week (4 uur rijden!).
Vandaag heb ik dan samen met mijn klasgenoot die eerste survey gedaan. We hebben Ithaca gekozen, eigenlijk zou ik liever een van de omliggende dorpen hebben willen ontleden, ik denk dat je daar veel meer dingen tegenkomt waar verbetering in kan komen, maar de lerares wilde dat we een stad bekeken.
Nou, Ithaca kennen we dus wel goed, maar al rondrijdend zie je toch weer nieuwe dingen. Bijvoorbeeld welke buurten er goed uitzien, waar de vervallen huizen zijn en waar de betere huizen (het ligt hier allemaal door elkaar), welke voorzieningen zijn er (geen supermarkt in de stad, alles ligt aan de rand), welke mensen zie je op straat, hoe begaanbaar is het etc. Je kijkt opeens met hele andere ogen als je echt gaat kijken. Sharon heeft heel wat foto's gemaakt, we werden af en toe raar aangekeken.
Nu moeten we nog heel veel informatie opzoeken op internet.

Vanmiddag werd mijn 'kerstkadootje' afgeleverd, een maple syrup evaporator. Een verdamper dus voor de maple syrup. Het werd gebracht met een grote semi-trailer, en die kan hier echt niet op de oprit komen. Dus toen hij bij de oprit was zijn we er met de mini-van naar toe gereden en het ding gaan inladen. Het is gemaakt van dik staal, en was behoorlijk zwaar! Bart was erbij, en wat is die jongen sterk. Met hem erbij was het geen probleem. Die vrachtwagen heeft hopelijk geen problemen gehad met verder de berg oprijden, want draaien was op de oprit ook niet mogelijk. Eigenlijk was dit een weg waar hij niet eens mag komen zei de bestuurder, dus hopelijk is hij ook geen sheriff tegen gekomen.

Daarna thuis uitladen, en naar het schuurtje slepen, en daar staat het:




Bovenop staan 2 groten pannen, de onderste wordt de stroop in gekookt, de bovenste is om voor te verwarmen.


De pan opzij geschoven, zo ziet het binnenste eruit. Hier moeten vuurvaste stenen rondom gelegd worden zodat het staal niet te heet wordt en om de warmte binnen te houden.
Er moet ook nog een schoorsteen gemaakt worden, en dan kunnen we beginnen!

En hier zijn de kippen even, die helemaal van in de sneeuw lopen houden:

Labels: ,

donderdag, januari 14, 2010

Reparaties

Gisteren in het bos vond Kibbels diezelfde muis weer terug, en hebben we die voor de tweede keer uit haar mond gehaald!

Je weet dat je lang in hetzelfde huis hebt gewoond als... je voor de tweede keer apparaten moet vervangen. In dit geval de watertank. Het lijkt alsof het nog niet zo lang geleden gedaan was, maar toch lang genoeg om weer kapot te gaan. We hebben al langer geen goede waterdruk en de pomp ging steeds aan en uit. De blaas die in de watertank zit wordt na een tijd poreus en dan zit er niks anders op dan een nieuwe tank. De loodgieter kwam hem gisteren installeren, en ik heb toch nog maar snel een nieuw kastje en wasbak voor op de badkamer gekocht zodat hij dat ook meteen kon doen.

Het kastje had ik bij Home Depot gehaald. De laatste tijd heb ik overal gekeken, maar niks gevonden in de juiste maat voor de juiste prijs. Ik wilde eigenlijk wit, maar vindt wat ik nu heb uitgekozen ook wel mooi. Bij de winkel werd me verteld dat een 'bulky young man' me zou helpen met inladen. Ik had al hele voorstellingen bij die bulky jongeman, maar dat viel tegen. Vet lang haar, vermissende tanden, en eerder chunky dan bulky :)

De tank en wasbak waren allebei nog een heel karwei, en ik ben blij dat we er niet zelf aan zijn begonnen. Loodgieterdingen moeten toch goed gemaakt zijn anders krijg je alleen maar de ene na de andere lekkage.

Uit de bodem van het kastje moest nog een stuk uitgezaagd worden, en de loodgieter wilde dat eigenlijk niet doen omdat hij bang was om iets kapot te maken. Hij is tenslotte geen houtwerker maar loodgieter. Ik deed het dus zelf en kreeg er een mooi compliment over. Volgens hem was het hem vast niet zo mooi gelukt.
Ook moest er nog een stuk vloer bijgelegd worden, omdat dit kastje smaller is dan het oude. Al met al was het dus goed dat hij met die tank bezig was en ik nog gauw wat dingen in de badkamer kon bijwerken.


Klaar.


Tevens nieuwe gordijntjes erbij gemaakt. De kleur op de muur is heel licht lila, icy bay genaamd, maar het komt op de foto niet zo mooi uit.


Vanmorgen zijn Bart en ik gaan skien. Heerlijk weer, het was een stuk warmer dan vorige keer, maar deze keer was er hier en daar wat ijs. Zo is het elke keer toch weer anders.




Bovenop de berg ligt nog veel sneeuw op de bomen, wat zo mooi uitziet.


Bart helemaal in het zwart; een cape erbij en hij is Darth Vader.



Nu is het opeens een periode van 's nachts vorst, en overdag boven nul en zon, en dat betekent dat het maple sap begint te vloeien. Een stuk vroeger dan vorig jaar. Tim en ik hebben vanmiddag 10 tappen in de bomen gezet.



Dan nog zoiets. Hoe komt het dat journalisten het eerst bij een ramp zijn? Hulp komt veel te langzaam op gang. Het vliegveld in Haiti staat al vol met goederen, maar er komt drie dagen later nog niks bij de mensen die het nodig hebben. Wat hebben we eraan om de rapportages te zien, en te weten dat er nog te weinig hulp bij de mensen komt?

Labels: , ,

maandag, januari 11, 2010

Snowshoeing

Vanmorgen zijn Mary en ik gaan lopen met onze sneeuwschoenen (snowshoeing). Het was er perfect weer voor, niet te koud, en voor het eerst in weken zonneschijn. Het was fantastisch.

Mary woont bovenop een berg, en mijn kleine Suzuki (die we Peanut gedoopt hebben) met monstersneeuwbanden ging prima tegen de besneeuwde weg op. Op de secundaire wegen wordt de sneeuw alleen geveegd, en dan met grint gestrooid, geen zout.

Haar hond, Arlo ging ook mee.


Hij vindt het prima in de sneeuw en huppelt lekker rond. Hij is de jongste niet meer, en toen hij moe werd ging hij in onze sporen achter ons lopen om het zich gemakkelijker te maken. Dat was een probleem, want hij ging telkens op onze sneeuwschoenen staan en dan kom je ook niet vooruit!


We liepen rechtsteeks vanuit haar huis de velden in en een stuk van het Finger Lakes Trail. Heel mooi!




Vanmiddag hebben Bart, Tim en ik nog even met onze eigen hondjes gelopen in het bos. Heerlijk vinden ze het. Hoe goed een beagle neus is kwamen we weer eens achter toen Kibbels een dode muis onder 30 centimeter sneeuw gevonden had. We hebben hem uit haar mond gevist.

Labels: , ,

Herten

De laatste tijd zien we elke ochtend hertensporen bij de voordeur. De hertjes hebben grote honger en kunnen niet veel eten vinden in de sneeuw. Ze doen zich tegoed aan de coniferen bij de voordeur.


Ze hebben er flink in gesnoeid. Was ook wel eens nodig.

Vanmorgen lagen er 3 herten achter in de tuin. Dat hebben we nog nooit gezien. Ze zullen er vast wel vaker liggen, maar je moet het maar net zien.


Dit is een zoekplaatje.


Daar liggen er 2.


De derde lag wat meer naar links.



Wat meer ingezoomd:


Ze liggen lekker te herkauwen.

Ze liggen alle drie verspreidt, ieder met het gezicht naar een andere richting. Een goede tactiek om alle kanten in de gaten te kunnen houden! Ze zijn zo gek nog niet. Ze hebben alleen nog een vierde hert nodig om die achterflank in de gaten te houden.

Labels: ,

zondag, januari 10, 2010

Sneeuwman


Weet je nog dat een familielid van ons een grote sneeuwman wilde maken?
Eenderde is zo ongeveer klaar.

zaterdag, januari 09, 2010

Sneeuw foto's













Labels: ,

woensdag, januari 06, 2010

I love snow!

Ik zal me niet zo populair maken met die uitspraak, maar ja, ik houdt soms wel heel erg van sneeuw. Er gaat niks boven een heerlijke verse laag poedersneeuw gecombineerd met een vrije dag, een redelijke temperatuur en 'the need for speed.'

Elke dag in de afgelopen week hebben we lake effect sneeuw gehad, en op Greek Peak ligt dan nog meer dan hier. Ik wilde al eerder gaan skien, maar -20C is toch niet echt lekker. Zo'n die hard ben ik ook alweer niet. De -7C van vandaag voelt als een hittegolf aan en daar moeten we toch van profiteren. Bart en ik gingen vanmorgen dus naar Greek Peak. We hebben allebei een seizoenspas, dus die werden eerst opgehaald. Ik laat mijn 10 jaar oude foto er mooi opstaan. Toen was ik nog blond.

Het was toch wat kouder dan verwacht. Het waait op de berg toch altijd wat harder en er viel nog wat sneeuw, dus onze vingers, tenen en neuzen bevroren een beetje. Geeft niks. We hebben lekker een dik uur geskied. Bart op zijn nieuwe ski's ging hard. Voor mij voelde het alsof ik erg hard ging, maar als ik Bart dan al onderaan de berg zie terwijl ik pas halverwege ben... We zullen het maar op zijn nieuwe ski's houden en niet dat hij een beetje jonger is dan ik.

Het was leuk samen op stap! Het goede voornemen voor dit jaar is om minstens 1 keer per week te gaan.

De hondjes houden ook van sneeuw en Tim en ik hebben vanmiddag een rondje met hun door het bos gelopen. Dat is nog best zwaar lopen, er ligt toch wel een centimer of 30, maar deze frisse temperaturen met wat lichaamsbeweging geeft nieuwe energie!

Labels: ,

zondag, januari 03, 2010

5 jaar bloggen, nieuwe jaar, en home improvement

5 jaar bloggen heb ik erop zitten! Wauw! Bedankt lezers! Want zonder jullie zou ik maar wat in cyberspace zitten kletsen en dat zou een stuk saaier zijn.

Maar wat is dat nou? Inbeelding of niet? Eerste dag in het nieuwe jaar gaan we boodschappen doen en opeens zijn de prijzen omhoog gekrikt. Wat de vorige week nog $3 was is nu $4.

Oudjaar hebben we hier thuis gevierd. De sjoelbak (die pa zo mooi gemaakt heeft) werd uitgehaald, en we hadden hapjes en wafels. Het was leuk.





Die wafels zijn zo'n succes, die moet ik eens vaker maken. Gisteren wilde ik er wat mee naar mijn werk nemen maar tot mijn verrassing was de hele stapel al op. Je zult het weten dat de jongens thuis zijn! De melk is ook niet aan te slepen, 1 gallon per dag gaat er op.

Afgelopen week had ik een rits dagen vrij (echt vakantie opnemen kunnen we niet in deze tijd), en ik wilde een of ander home-improvement project doen. Dus ben ik met de badkamervloer beneden begonnen. Ik wilde er nieuwe vinyl tegels in leggen. Een kwart van wat er lag lag los. Die waren snel eruit. Om de rest eruit te halen heb ik wel een paar uur gewerkt. Een handige truc is om ze met een fohn warm te maken en dan met een plamuurmes eruit te lichten. Klinkt gemakkelijk genoeg, maar toch nog best zwaar en werkelijk alles komt onder de lijm te zitten.


Daarna de vloer geverft, maar toen ik de gekochte tegels los erin legde vond ik het niet mooi;



In de winkel ziet het er altijd anders uit. Dus die weer terug gebracht. Naast de tegels in de winkel lagen vinyl planken. Die zagen er goed uit, dus die genomen. Dat zag al beter uit op de badkamer. Het was even een leerproces om het goed te krijgen, want ze worden heel anders gelegd dan vinyl tegels. Als ik dit meteen gedaan had, had ik die oude tegels er ook niet uit hoeven te halen en een heel werk uit kunnen sparen. Het was een heel gepuzzel en gepriegel met al die hoeken die op die badkamer zitten. Tegels zouden gemakkelijker geweest zijn. Ik heb geen vingerafdrukken meer op mijn vingers zitten van ze telkens van de plakstrippen af te trekken!


Alleen de randjes moeten nog wat afgewerkt.

Ja, en dan komt van het een het andere. Ik heb een nieuw verfje uitgezocht voor de badkamer. Natuurlijk doe ik alles achterstevoren want verven zou wat gemakkelijker zijn voordat er een nieuwe vloer in ligt...
We zoeken ook naar een nieuwe wasbak en kastje, maar dat is nog niet zo eenvoudig om kwaliteit te vinden dat ook nog past. Typisch toch hoe Micky al het donkerste van het donkerste hout altijd zo mooi vindt, maar ik wil een wit! Als ik die simpele constructie zie van wat we nu hebben, dat moeten we toch ook zelf kunnen maken.


Het kastje valt bijna uit elkaar.

Wordt vervolgd.

Labels: ,

Who links to my website?