Kerstweek

Aan iedereen een heel fijn 2014 gewenst! Hier dan weer even een update van ons. Allereerst bedankt voor het nog lezen van dit blog, en Wilma, leuk om te zien dat er ook een onbekende meeleest.

De week van kerst is heel fijn en relaxed geweest. Op vrijdag kwamen Bart en Carly. Ze werden al om 6 uur 's ochtends door Tim opgehaald in Newark, en daarna gingen ze eerst naar New York. Ze bezochten oa. Rockefeller Center met de bekende ijsbaan en kerstboom, en het museum of natural history. Tegen een uur of 7 's avonds kwamen ze hier aan. Wat een leuk weerzien! Carly hebben we een jaar niet gezien, en Bart niet sinds februari. Ik had een van zijn favoriete eten gemaakt, bordje Bart voor de kenners ("draadjes vlees" in de crockpot voor taco's). We zaten al snel om de tafel om lekker bij te kletsen. Daarna gingen ze met z'n allen spellen. Een leuk begin van een leuke week.

Elke dag werd er wel even gespeld.

We hadden gewacht met de kerstboom halen tot ze er waren, en dat gingen we dan op zaterdag doen. De sneeuw was allemaal weg, en het begon te regenen. We hadden er snel een gevonden.

 We hebben hem samen mooi versierd.

Zondag en maandag zijn ze met z'n allen gaan winkelen en uit eten met een oude schoolvriend van Bart. Carly kreeg een pakje van haar familie in de post, leuk, net op tijd voor kerst.

Op dinsdag, kerstavond, moest ik werken. Maandag had ik het bakwerk voor de kerst al gedaan. Onder andere Niels z'n verjaardagstaart en tiramisu. Dat laatste wilde ik per se maken, al houden de jongens er niet zo van. Ik had wat extra gemaakt om mee te nemen naar mijn werk. Daar had ik iedereen verteld om ruimte te houden voor dessert. Echter, toen het lunchtijd was schoot me opeens binnen dat de slagroom nog in de koelkast staat. Die had in de tiramisu moeten zitten. O jee! Wat had ik gedaan? In plaats van de slagroom te kloppen en in de tiramisu te doen had ik het eiwit geklopt en erin gedaan. Het ziet er ongeveer hetzelfde uit als het geklopt is. Nu wilde ik niet iedereen op mijn werk een gerecht voorschotelen met rauwe eieren erin. De kans is klein dat iemand er ziek van zou worden, maar stel je voor dat de hele afdeling door mijn schuld geveld zou zijn! Ik had er zelf al wat van geproefd en was niet ziek, dus waarschijnlijk geen probleem, maar ik wilde het niet riskeren. Dus die tiramisu heb ik weg gedaan. Helaas, dat wordt nog een keer proberen.

Alle sneeuw was het weekend weggesmolten, het was ongewoon warm, maar op kerstavond viel er weer een laagje. Toch nog een witte kerst dus, en de eerste witte kerst ooit voor Carly. De jongens hebben samen in het bos gewandeld, en de beek verkend.

Schattig.

De drie broers.

Merry Christmas!

Op kerstochtend hebben we eerst uitgeslapen. Dat was vroeger wel anders, en grappig dat vrienden met kleine kinderen al foto's op facebook hadden staan van hun kinderen met Santa's kado's voordat die van ons zelfs op waren. We hebben eerst een uitgebreid ontbijt gegeten, en daarna kadootje open gemaakt. Dat was erg leuk, en iedereen was goed verwend. De broers hadden ook voor elkaar leuke dingen uitgezocht, en Carly werd ook niet vergeten.

Ik had voor Bart een pastel schilderij gemaakt van Goliath.

Hier is hij nog niet ingelijst, en de foto is ook niet zo goed met de mobiele telefoon gemaakt. Ik vindt het wel goed gelukt, en hij was er blij mee. Alleen kon hij niet in het vliegtuig mee, dus moeten we hem nog opsturen.

De birthday man wil niet op de foto. Twintig jaar! Geen tieners meer in huis!

Verder hebben we die dag even met de familie in Nederland geskyped (zo leuk dat dit nu kan!), een wandeling gemaakt om even uit te waaien, en een film gekeken. En natuurlijk een lekker kerstmaal gegeten. Homey!

Koud genoeg voor een frisse neus.

Ook de dag na kerst hebben we gewandeld, deze keer bij Taughannock Falls. 

Heel leuk zo met z'n allen.

Ze begonnen een sneeuwballen gevecht, het blijven toch altijd jongens. Muddles deed ook mee door te proberen de sneeuwballen te vangen, zo grappig.

Vrijdag was onze laatste volle dag samen, en zijn we samen uit gaan eten. Ook stond het een beetje in het teken van opruimen. Ik had Bart gevraagd om zijn kamer zo veel mogelijk op orde te maken; in dozen doen wat hij wilde bewaren en weg doen wat hij niet wil houden. Ik wil die kamer voor wat meer dan alleen opslag gaan gebruiken. Hij heeft goed zijn best gedaan, maar pff, ik had niet gedacht aan wat dat met mijn gemoed zou doen. Zeg maar heel vreemd om zijn kamer in die toestand te zien. Het was er wel tijd voor, hij is nu echt het huis uit. Hoewel er nog verschillende grote dozen staan waar ik ergens een plek voor moet vinden.
 
Die avond moest ik afscheid nemen; zaterdag vertrokken Tim, Bart en Carly weer, maar ik moest die dag werken, dus al wat vroeger goodbye zeggen. Ze hebben zaterdagnacht bij Tim doorgebracht, en hij heeft hun al heel vroeg (half vier) naar het vliegveld gebracht. Toen Tim 's avonds belde was hij helemaal niet blij; ten eerste het vroege opstaan, en onderweg naar het vliegveld had hij een wasbeertje geraakt met schade aan de auto. Daarna kreeg hij een parkeerbon bij zijn apartement. Maar ik was blij dat het geen hert was, en dat ze niet van de weg geraakt zijn.

Het is weer vreemd leeg. Het was een mooie week van fijn samen zijn, relaxed, re-connecting (her-hechten?), broers-bij-elkaar-tijd, nieuwe herinneringen maken en oude herinneringen ophalen, lekker eten, en gewoon een fijne familie-tijd. Ik heb een paar dagen de holiday blues gehad, maar nu is het weer vooruit kijken.

“Don't cry because it's over, smile because it happened."

Dr. Seuss

Happy New Year!!! Dat ieders wensen uit mogen komen!