woensdag, januari 20, 2010

Stage

Onze community health cursus is behoorlijk tijdrovend. Een van de dingen die we moeten doen is een stage van 45 uur. We hadden een grote variatie aan keuzes wat we konden doen, en ik zou heel graag eens in een heleboel keukens willen meekijken. Dat was echter geen optie, we konden hooguit 3 dingen kiezen. Ik wil nog een korte stage bij Hospice opzetten, maar ik ben begonnen met een stage bij de school verpleegkundige op de basisschool. "Interessant" dekt de lading van de afgelopen 2 dagen niet! Ja, het is een heleboel ijs op blauwe plekken doen van kinderen die gevallen zijn, maar dat is het gemakkelijke gedeelte. Er zijn kinderen die met een hoestje, buikpijn, of hoofdpijn komen wat allemaal heel simpel is, maar je weet nooit of er eentje bij zal zitten waar meer achter het verhaal zit. Zo was er een kind met hoofdpijn waar de verpleegkundige later op de dag erachter kwam dat er veel meer in dat gezin aan de hand was. Alle verpleegkundigen in New York zijn verplicht om verdenking van verwaarlozing of mishandeling aan te geven bij een speciale hotline. Dat hoefde in dit geval niet, maar er moeten wel wat dingen onderzocht worden. De school heeft een sociaal werker en een psycholoog in dienst die er eens wat dieper op ingaan, en het kind goed in de gaten zullen houden.

Deze stage is een goed en openbarend kijkje in de keuken van onze buurt en samenleving! We wonen hier nu bijna 18 jaar en ik ik dacht het wel te kennen. We zien de buitenkant van de huizen, sommigen zijn goed onderhouden, andere niet wat een teken van armoede kan zijn (of onwil om iets bij te houden). We zien de ouders en kinderen op de school en weten dat er vast wel enkele drugsgebruikers tussen zitten. We voelen medeleven met de kinderen die in dit milieu moeten opgroeien en vragen ons af welke kansen ze zullen hebben. Je ziet de buitenkant van de dingen. Echter, om het nu even van dichtbij te zien, waar sommige kinderen mee te maken krijgen in hun jonge leven; er zijn dingen die geen kind door zou moeten maken en ik wil mijn kinderen vertellen dat ze ondanks hun geklaag een verdomd goede kindertijd gehad hebben!

Labels:

1 Comments:

Blogger Petra said...

Ja, ook hier schrijnende toestanden soms. Een vriendin van mij is schoolverpleegkundige bij Saskia op school en ziet ook heel wat langskomen.

1:27 p.m.  

Een reactie posten

<< Home

Who links to my website?