Happy New Year!

Aan iedereen een heel gelukkig nieuw jaar gewenst!!

Happy New Year to everyone!!

"Kalkoen belandt in het ziekenhuis na brand"

Er is niet veel om te lachen in het nieuws, maar soms lees je wat waar je stilletjes mee moet grinniken. Zoals dit uit het Ithaca Journal: Turkey hospitalized after barn fire at Farm Sanctuary.

Gelukkig hebben alle dieren de brand overleefd, maar ik vraag me af of ik onze kippen ook naar de dierenarts zou brengen als ze rook geinhaleerd hebben. Of eigenlijk, nee, zeker niet! Eigenlijk is het triest, deze kalkoen krijgt betere zorg dan veel mensen!

Die mensen van deze organisatie zijn tegen alle gebruik van dieren. Toen we een keer kippen te koop hadden staan werden we door hun opgebeld of we ze aan hun wilden geven, want zelfs kippen houden voor eieren vinden ze niet goed! Wat doen ze dan met die eieren vroeg Micky. Nou, ze koken ze en voeren ze aan de kippen....

Een vroege kerst.

Aan iedereen een heel fijn kerstfeest gewenst!!!
Merry Christmas to everyone!!!

We celebrated Christmas and Niels' birthday a day early, because I have to work tomorrow.

Bij ons in huis is het wat eerder gevierd, en we deden net alsof het vandaag 25 december was. Ik moet morgen werken, sommige dingen gaan gewoon door, en ik doe een dienst van 12 uur. Dan blijft er weinig tijd meer over om thuis te vieren.

Het grote verschil op kerstochtend met grote jongens is dat ze uitslapen en niet om 6 uur aan het bed staan te juichen dat Santa er is geweest. Ze waren op een menselijker uur op.
Niels werd wakker met een zere keel, maar nu gaat het toch weer wat beter.
Nadat we samen ontbeten hadden (pannekoeken en scrambled eggs :) maakten we kadootjes open.



Dat ging vroeger altijd heel rap, nu is het vooral heel leuk om te zien hoe ze aan elkaar gedacht hebben met uitzoeken van een kado.



Kibbels vond het allemaal heel interessant om te zien wat er gaande was.



Bitz vond het allemaal doodgriezelig met al dat papier dat overal neergegooid werd. Ze kwam alleen af en toe om het hoekje kijken.








Tim and Niels gave each other Nerf guns, with soft foam arrows. So much for "peace on earth".
Tim en Niels gaven elkaar "Nerf" geweren, met schuimrubber pijltjes. "Vrede op aarde." Ze zitten elkaar ermee te beschieten.

Iedereen was blij met hun kadootjes. Ik had van Tim en Niels een nieuwe rugzak gekregen, eentje met veel vakjes. Mijn oude is goed versleten. Van Bart kreeg ik een ergonomische 'mouse pad' en van Micky een mooi armbandje.
Voor de rest van de dag was het een rustig dagje. We hebben samen een film gekeken, en vanavond een kerstmaal met kalkoen (ja alweer) gehad. Niels bleef maar vragen of hij echt tot morgen moet wachten voor zijn verjaardagskado. We hebben zijn verjaardag vandaag ook gevierd, dus hij kreeg nog eens een kado extra van ons en zijn broers.

Daarna hebben we Tim's nieuwe Monopoly spel gespeeld, hoewel dat nooit mijn favoriete spel zal worden.

En toen was er taart.


Niels wordt morgen 15!

Nog meer sneeuw.

We've had a lot of snow in the past week, below are some pictures!

Ik geloof dat ons virusprobleem opgelost is. Hoe het kan weet ik niet, maar de firewall stond uit, en dan krijg je zoiets!

Als je gisteren naar buiten keek was het echt een kerstplaatje. De hele dag sneeuwde het licht en vielen de dikke vlokken langzaam naar beneden. Met de sneeuw die er overal op de bomen ligt een heel mooi gezicht. Net zoiets als je in films ziet met namaaksneeuw en waarvan je denkt 'wat een nep'.

Ik heb gewerkt, en 's avonds in het donker op weg naar huis vond ik de beelden heel sprookjesachtig. Het sneeuwde niet meer, en de kerstverlichtingen bij de huizen waren bedekt met sneeuw. Vooral een kerstboom met gekleurde lichtjes die door de sneeuw schenen was heel mooi. Als ik de kans krijg zal ik eens op pad gaan om wat foto's te maken, maar vanmorgen waaide het hard, en veel sneeuw is al van de bomen afgewaaid. Door deze wind was er wel sneeuw op de kerstkrans voor de deur gewaaid, dat ziet wel mooi uit.


The wreath on the door, complete with snow.

Micky en de kinderen hadden gisteren hun kerstkado's gekocht voor iedereen. Wel leuk om de verhalen te horen, hoe ze de hele mall wel 3 keer afgelopen hebben. Ze splitsen zich dan op en gaan met z'n tweeen op pad, en dan wisselen ze zodat ze elkaars kado's niet zien. Niels vertelde vanavond in geuren en kleuren wat hij voor Tim had gekocht. Goede tip: vertel Niels nooit een geheim, want hij kan zijn mond niet houden. Hij weet het zelf ook want hij zei dat het goed was dat ze niet een week eerder gegaan waren en hij zijn mond maar 4 dagen hoeft te houden en geen 2 weken.

Ik had al wat kado's onder de boom gelegd, maar dat vond Niels helemaal niet leuk. Gewoonlijk leggen de kinderen de kado's die ze voor elkaar kopen onder de boom, en kerstnacht leggen wij die van ons erbij zodat ze daarmee wakker worden. Om ze er nu al te hebben liggen vond hij dus niks, en ik heb ze weer weg gehaald! Het is toch nog een lekker kind!

Vandaag ligt er weer wat sneeuw bovenop wat we al hadden.

De oprit;




Kibbels.





Er lag een hele berg sneeuw voor het huis, en daar gingen Niels en Bart een tunnel in graven. (The snowplow pushed a whole bunch of snow toward the house, and Bart and Niels decided to dig a tunnel).












Kibbels graaft mee (Kibbels helps digging).


Bart komt door de tunnel (Bart in the tunnel).

Bart en Bitz:



Tim was er niet bij, die was nog moe van een feestje gisteravond (Tim is not in the pictures. He was too tired from a party last night, a welcome home party for a friend that is now in the air force).


Vanmiddag heb ik een stukje gelopen; dit is een van de twee jagerszitjes die nog in het bos zijn, het andere zit een heel stuk hoger in een andere boom (tree stand in the woods for hunting; we let someone hunt deer on our property).

Winterstorm

De afgelopen dagen hebben we steeds een virus in onze computer gekregen. Verschillende keren hebben we allerlei anti-virus scans gedaan, en het eruit gekregen, maar het blijft terug komen. Het is het trojan.vundo virus en moet wel in een van de websites zitten die ik vaak bezoek. Dat zijn dagelijks een aantal blogs onder andere. Het is vooral erg irritant, want het zorgt ervoor dat er allerlei reclame op je computer komt en maakt alles erg langzaam.

Vanmorgen had ik een vergadering op mijn werk, en net toen ik weg ging vielen de eerste sneeuwvlokjes. Ik stelde voor dat we de vergadering kort zouden houden, dat is gelukt, ondanks dat we een langdradige prater in de groep hebben zitten. Er was ook een kerstfeestje gepland, met een 'dish-to-pass'. Dat is geloof ik iets wat je in Nederland niet hebt, tenminste niet toen ik er nog woonde. Iedereen neemt een gerecht mee om met de groep te delen. Het wordt hier veel gedaan. Ons nieuw afdelingshoofd kende de term niet. Ze is uit het zuiden, en daar heet het een 'pot-luck'. Ik had gevulde eieren meegebracht, maar ben toch niet gebleven voor het feestje. Er lag inmiddels al zo'n 4cm sneeuw en daar kwam 2-4cm per uur bij. Het was al spekglad en ik was blij toen ik weer thuis was.

Alle scholen in de buurt waren gesloten, drie keer raden wie de deuren openhield. Ithaca dus. Ik ben benieuwd hoeveel bussen er van de weg geraakt zijn. Morgen zullen we wel van de boze ouders horen. Het is ook te gek voor woorden dat ze maar 2 sneeuwdagen inplannen, die dan ook nog eens ingehaald moeten worden. In Ithaca zelf valt altijd minder sneeuw dan de buitengebieden, maar ze vergeten dat de kinderen van die gebieden ook naar school moeten over een langere weg.

We hebben Niels thuis gehouden (Bart en Tim zijn al thuis van school). Het was een beetje deja vu met jaren geleden. Toen werd er een grote sneeuwstorm voorspeld en 's morgens was er nog niks aan de hand. Halverwege de dag viel er zo veel sneeuw dat de scholen besloten de leerlingen vroeg te laten gaan. Ik zie Bart en Tim nog de oprit op lopen door de diepe sneeuw terwijl het nog met bakken naar beneden kwam. Ze waren net op tijd uit de bus, want die kwam een eind verder vast te zitten.

Toen ik vanmiddag de post ging halen uit de brievenbus stopte er een auto; de bestuurder vroeg of ik de schoolbus gezien had. Zijn zoon was nog niet terug uit school. Het was al kwart voor vijf, en de school is om twee uur uit! Ik zei dat ik de bus niet gezien had (we kunnen de weg niet zien vanuit ons huis), en hij reed weg voordat ik hem kon vragen of hij de busgarage gebeld had. Ik hoop dat het kind ok is!

Verslaafd

Arhhh! Help! We zijn echt verslaafd! Aan internet wel te verstaan. Vandaag zaten we de hele dag zonder, en ik mis mijn routine van 's morgens met een kop koffie te lezen. Ik heb wel wat meer zitten leren voor het examen morgen dan ik gedacht had.


Het is een beetje vrolijker en mooier met een zonnetje.

Gistermiddag wilde ik nog even een stukje in het bos lopen. Ik ga het bos in, en hoor "Hi there!" Ik kijk rond en zie niemand, maar dan zie ik Shawn in een boom zitten. Blijkbaar is hij het jagen nog niet moe, hij zat er met zijn pijl en boog. Hij zei dat zijn buddies ook in het bos waren. Eh, we hadden gezegd dat hij kon jagen, dat betekent niet dat hij anderen ook kan uitnodigen. Daar ben ik het toch niet mee eens. Ik heb mijn rondje bos toch maar ingekort om de herten niet weg te jagen, en voelde me niet zo veilig. Misschien niet zo'n goed idee om in het bos te gaan wandelen, tot het jachtseizoen voorbij is. Ook al staan er bordjes met "no trespassing", er komen ook wel eens jagers met geweren. Deze jongens jagen met pijl en boog, en daarmee moet je toch wat beter richten dan met een geweer. Volgens deze website is het feest na morgen afgelopen.

's Avonds hadden we een etentje met de mensen van Micky's werk, en hun families in de Ithaca Towers. Dit restaurant ligt op de 14e verdieping van de Ithaca College toren. Het heeft een mooi uitzicht. Het etentje was gezellig. Ik zie die mensen maar weinig, en soms maakt dat het wel moeilijk om echt een connectie te vinden. Er werd echter over vanalles en nog wat gepraat. Bart was met ons mee gegaan, en er waren ook jongeren van zijn leeftijd. Dat was wel leuk voor hem.

Een van Micky's collega's jaagt ook, en het gesprek kwam er hier ook weer op. Hij zei dat hij 3 herten had. Dat vond ik al knap, maar toen bleek dat er 2 'roadkill' waren. Dat is ook een manier! Hij was gestopt toen hij een state trooper een hert van de weg zag slepen dat net aangereden was, en hij had gevraagd of hij het mee kon nemen.
Het is wel bij meer mensen normaal om zo'n hert gewoon mee te nemen. Bart's vriend had er een keer 3 tegelijk aangereden. Hij had er 2 ingeladen, het derde was er vandoor gegaan.

Ik heb ook wat goede tips gekregen van iemand die zelf maple syrup maakt. Ik denk dat we aan een flink karwei beginnen; met 40 gallon sap kun je 1 gallon syrup maken!

Vandaag was het wat warmer, perfect om plakkerige sneeuw te krijgen, en Tim en Niels hebben een sneeuwman en een sneeuwvrouw gemaakt.




Inspectie.


De sneeuwpoppen moesten wel elkaars handen vanhouden.


Klaar!

Kibbels en Bitz kunnen ook zo genieten van de sneeuw.


Bitz


Kibbels

Tas

Van Petra kreeg ik een zogenaamd 'stokje' door, waar je een opdracht krijgt om over te bloggen, en dat dan ook weer doorgeeft aan iemand anders.
Het 'stokje';
- Kieper je tas om en benoem wat je ziet
- Plaats een link naar diegene van wie je het stokje kreeg.
- Belast 3 andere log-genoten met deze opdracht en verwittig ze!
- Link naar deze 3 loggers

Nu weet ik niet wie er interesse in zou hebben wat er in mijn tas zit, maar hier gaat hij dan; in mijn handtas zit erg weinig, want meestal prop ik wat ik nodig heb in mijn jaszakken en laat ik mijn tas thuis.
In de tas vindt ik een stel kassabonnetjes, pleisters (nog een gewoonte van toen de kinderen klein waren, altijd een pleister bij je hebben), een nagelknipper, oude batterijen (huh?), geheugenkaartje van het fototoestel (daar was ik laatst naar op zoek), een pennedop zonder pen, en aha! Daar zijn mijn oorbellen die ik kwijt was!



Dan kieper ik ook maar even mijn werktas om, een leuke tas met kikkers erop. De buit valt tegen want die heb ik pas uitgemest. 2 medicijnenboeken, een agenda, lineaal (geen idee waarom), stetoscoop, naamplaatje van TC3, en een kocher.



Dan gaat het stokje verder naar Petra in NC, Sylvia, en Sue.

- Kieper je tas om en benoem wat je ziet
- Plaats een link naar diegene van wie je het stokje kreeg.
- Belast 3 andere log-genoten met deze opdracht en verwittig ze!
- Link naar deze 3 loggers

Sneeuwdag

Er is wat meer sneeuw gevallen dan die 3-5 inches die voorspeld was. Niels was gisteren al steeds aan het vragen of er sneeuwvrij zou zijn. Gewoonlijk is Ithaca niet zo scheutig met de sneeuwdagen, maar hij kreeg toch zijn zin en de school was dicht.

Ik heb vanmorgen meteen mijn sneeuwschoenen tevoorschijn gehaald en heb een klein rondje door het bos gelopen. Zelfs met sneeuwschoenen is het best wel zwaar lopen door de diepe sneeuw.


Sneeuwschoenen :)


Heeeerlijk in het bos, heel stil met alleen af en toe het geluid van een kraai en de beek.



Overal waren er dierensporen te zien, vooral herten en hier en daar konijnen. De konijnen hier zijn de 'cottontail', ze graven geen holen, maar je ziet waar ze zich onder de sneeuw en bosjes gegraven hebben.

Er zitten nu trouwens 2 herten minder in het bos; Shawn had er 2 geschoten. Ik zag dat hij zijn zitplaats nog in een boom heeft staan. Hij heeft ons wat van het hertevlees gegeven en ik heb er een stew van gemaakt. Nog even als een terzijde, zijn vriendin, Michelle, ons ex-buurmeisje dat vroeger onze kinderen's babysitter was, is nu in de opleiding voor verpleegkunde. Ze heeft net een stage op onze afdeling gehad, wel grappig om haar in deze rol te zien, en heel goed voor haar om haar leven deze wending te geven. Ze was ooit een tienermoeder, en haar kinderen zijn nu 9 en 11.


De kip weet niet wat ze met die sneeuw aan moet.



Na deze wandeling heb ik de hondjes ook nog voor een wandeling meegenomen. Die willen alleen maar jagen als ik ze in het bos mee zou nemen, op de weg gaat het wat beter. Ik weet niet wat het is, maar misschien maakt de sneeuw de geuren wat sterker, want ze gaan dan helemaal uit hun bol.


Snowplow

Gisteren had Kibbels een bijna dood ervaring (alweer). Deze keer dacht ik echt dat ze dood ging. Ze had binnen geplast, iets wat ze heel zelden doet. Ik nam haar mee naar buiten, en even later weer terug naar binnen. Daar ging ze opeens door haar achterpoten, en toen plopte ze helemaal neer en begon ze te schudden, en haar ogen waren heel dof. Het was denk ik een epileptische aanval, hoewel ze niet helemaal weg was. Ik legde haar op haar deken, daar braakte ze, en toen stond ze op en liep doodleuk weg. Ze was weer helemaal de oude leek het. Ik heb toch maar even de dierenarts gebeld, en na met hun gepraat te hebbenbesloten dat we het even zullen aankijken, maar als het vaker gebeurd verder onderzoeken. Vandaag is ze ook weer prima eraan, en ook met wandelen was er niks aan de hand. Rare hond! Ze is wel positief voor Lyme, ze is ervoor behandeld, maar wie weet of dat nog effect heeft.

Presentatie

Maandagavond was onze laatste echte les. Volgende week nog examen, maar dat kunnen we online op Blackboard doen. We hebben een lang werkstuk moeten schrijven over een politieke actie die we ondernomen hadden. Speciaal voor deze cursus moesten we een of ander wetsvoorstel zoeken, de achtergronden ervan opzoeken en brieven schrijven naar politici. Hierover moesten we dan dit werkstuk maken en een presentatie over doen. Mijn werkstuk ging over een voorstel om ziekenhuizen vast te laten leggen hoeveel patienten een verpleegkundige kan hebben, veilige verpleegkundige bezetting. (goede vertaling?)

In Californie is er bijna 10 jaar geleden een wet aangenomen waarbij dit vastgelegd is, bijvoorbeeld op een afdeling interne kan een verpleegkundige niet meer dan 5 patienten onder zijn hoede hebben. Met dit soort wettelijke vast gelegde ‘ratios’ ben ik het niet eens, en er is ook geen enkele staat die dit overgenomen heeft. Wat er wel al in verschillende staten is aangenomen, is dat ziekenhuizen een werkplan moeten maken. Samen met verpleegkundigen van de werkvloer moeten ze vastleggen wat het maximale aantal patienten is die een verpleegkundige kan hebben.

In New York ligt momenteel een wetsvoorstel om de hoeveelheden vast te leggen, dus net zoiets als in Californie. Dat zal er waarschijnlijk niet doorkomen. In Congress ligt een ander wetsvoorstel, een dat de ziekenhuizen zelf per afdeling laat bepalen hoeveel patienten een verpleegkundige kan hebben. Daarin moeten ze tevens rekening houden met de zorgzwaarte, en de kennis en ervaring van de verpleegkundigen. Dit werkplan moet opgesteld worden door een committee waarvan de helft directe-zorg verpleegkundigen zijn. Het ziekenhuis moet dan elke vier maanden een werkplan indienen, en het wordt op een website gezet. Er staan straffen op als ze zich niet aan het plan houden. Er zijn verschillende staten die al iets dergelijks hebben, bijvoorbeeld Washington.

Ik heb de senators van New York, Clinton en Schumer aangeschreven, en ge-emailed over dit wetvoorstel. Ik kreeg alleen een automatische email terug, en ben benieuwd of ik ooit nog wat zal horen. Natuurlijk niet meer op tijd voor deze les, officieel moesten we ook alle communicatie met politici bij het werkstuk voegen. Ze hebben het momenteel veel te druk met de economie. Ik verwacht ook niet dat er met dit wetsvoorstel in dit congress nog wat gedaan wordt, maar hopelijk wordt het weer ingediend in de volgende sessie.

De reden dat ik dit wetsvoorstel koos is dat ik het keer op keer zie gebeuren; er worden beloftes gedaan aan nieuwe verpleegkundigen dat we naar een maximum van 6 patienten per verpleegkundige toe werken, maar zo gauw het drukker wordt moeten ook de nieuwelingen meer patienten nemen. Dit brengt zo veel stress met zich mee dat we ze binnen de korste keren weer kwijt zijn. Dan zijn ze net klaar met hun inwerkperiode en ze gaan ergens anders werken. Zo zit je in een cirkel. Pas geleden hebben we een hele lading nieuwe verpleegkundigen aangenomen, en ik zie de onvrede nu alweer stijgen.

De patienten die nu op de gewone afdelingen liggen, lagen 20-30 jaar geleden op een IC, of ze waren al lang dood. De ligdagen zijn zo kort geworden dat alleen nog de ziekste patienten in het ziekenhuis liggen, en het maakt de zorgzwaarte erg hoog. Toch staan er nu niet meer verpleegkundigen aan het bed.

Als een ziekenhuis een werkplan heeft waar ze zich legaal aan moeten houden, heeft dit een stok achter de deur, en zal het helpen de tekorten aan verpleegkundigen op te lossen. Het zal zeker niet het enige zijn wat moet gebeuren, maar het zal de werkomstandigheden verbeteren en daarmee de tekorten en de zorg aantrekkelijker maken voor jonge mensen die het als beroep overwegen.

Dat is nog maar een klein stukje van het verhaal. Ik heb heel veel research gelezen de laatste tijd over het effect op de zorg van te weinig verpleegkundigen aan het bed. Te veel patienten per verpleegkundige werkt fouten in de hand, en daarmee veel extra lijden voor patienten. Dat is iets wat verpleegkundigen altijd al zeggen, maar nu zijn er dan ook eindelijk de nummers om het aan te tonen. Hoe minder verpleegkundigen aan het bed, hoe meer longontstekingen, urineweg infecties, doorliggen, maagbloedingen, langere ligdagen en zelfs meer sterfte. Je kunt nu eenmaal niet op alle plekken tegelijk zijn, en als je je aandacht te veel moeten verdelen kan het heel gemakkelijk gebeuren dat je ergens een symptoom van een patient die achteruit gaat mist. Je kunt niet de optimale zorg geven, mensen op tijd wisselligging geven (decubitus voorkomen), uit bed halen (longontstekingen voorkomen, en op de been houden), medicijnen op tijd uitdelen en de bijwerkingen signaleren, iemand met een nieuwe diagnose meer voorlichting geven etc. Dan kies je maar de hoogstnodige dingen uit, de meest kritieke die gedaan moeten worden.

Dat je meer complicaties en fouten krijgt met minder verpleegkundigen aan het bed lijkt een zeer voor de hand liggend iets, maar dan wel iets waar een ziekenhuisleiding vaak niet van doordrongen is. Ik heb het op elke werkplek door de jaren zien gebeuren, en het gebeurd nog. Al is het in ons ziekenhuis op het moment iets beter, het kan ook weer meteen de verkeerde kant op gaan met wisseling van leiderschap.

Het kost de ziekenhuizen juist meer om complicaties te behandelen dan om meer verpleegkundigen aan het bed te hebben. Dat is nu ook in een studie aangetoond; een 1 percent meer full-time verpleegkundige vermeerderde de kosten met 0.25 percent, maar er was geen statistisch effect op de winst; niet-verpleegkundigen toevoegen aan de zorg veroorzaakte meer kosten en minder winsten.

Het werkstuk had ik goed gedaan, en maandag heb ik een powerpoint presentatie hierover gedaan. Dat ging ook goed, hoewel voor de klas staan nooit iets populairs zal worden. Ik heb wel veel van dit werkstuk geleerd, en zal dit wetsvoorstel blijven volgen. De rest van de klas had ook allemaal interessante dingen uitgekozen op hun presentatie over te doen. Er broeit genoeg in de gezondheidszorg wat wetsvoorstellen betreft, en het heeft nu wel mijn interesse gewekt.

Ontsnappen

Beagles zijn grote ontsnappingsartiesten, dat hebben we zelf al vaak mogen ondervinden. Ze zijn erg creatief en houden er niet van om opgesloten te zitten. Vroeger hadden we een hond die er ook wat van kon, een herdermix, Tanja. Ze rende met een vaart tegen het draadwerk op, hing met haar voorpoten boven over de deur en werkte zich zo naar boven en uit het hok. Deze beagle slaat echter alles! Hij heeft wel een hele speciale manier van ontsnappen ontwikkeld, en zo te zien is dit niet de eerste keer!

Kaneel decoraties

1 1/2 kopje gemalen kaneel
1 kopje appelmoes
1/3 kopje witte schoollijm (vloeibare)

Mix alles bij elkaar (het kan helpen om het appelmoes wat uit te laten lekken om minder vocht te hebben)
Kneed alles samen tot een dikke klei, laat het daarna zo'n 30 minuten staan
Met een deegroller uitrollen, als het teveel plakt, de deegroller met kaneel bepoederen
Steek de vormen uit met koekjesvormpjes
Prik bovenaan een gaatje met een rietje, zodat je er later een touwtje door kunt doen
Leg alle vormen op een niet-plakkende ondergrond
Ze moeten ongeveer 5 dagen drogen, draai ze af en toe om zodat de randjes niet gaan omkrullen en ze gelijkmatig drogen
Als ze droog zijn kun je ze ophangen, of je kunt ze met verf versieren

"De" boom

Via de "Snieklaas" naar "Wat ruist daar in het struikgewas?". Ik heb mijn hart opgehaald aan de Toon Hermans filmpjes! Heel leuk om nog eens een keer te zien!

Bart bleef dit weekend op school, hij heeft heel veel schoolwerk te doen in deze laatste weken van het semester. Voor het eerst gingen we daarom niet met het hele gezin de kerstboom halen.

Het was erg koud en we hadden er snel eentje uitgezocht. De plek waar we de boom halen is maar een mijl van ons vandaan, en het is boven op een berg, bij een mooi groot oud huis. Ik vindt het een geweldige plek.


Aan Tim deze keer de eer om de boom om te zagen.


Niels sleept de boom weg.


Het kerstdorpje is weer opgebouwd door Tim en Niels (met een rommelige boekenkast op de achtergrond)>

Jaren geleden hebben we samen met de kinderen kaneel decoraties gemaakt. Elk jaar haal ik ze weer tevoorschijn uit hun plastic doos, en ze ruiken nog altijd net zo goed als toen ze gemaakt zijn. Ze hangen weer fijn in de boom.






Daar staat de boom dan.

Vanmiddag waren Micky en ik naar een theatervoorstelling geweest op Cornell, eentje waar we ook tickets hadden gewonnen. Het was Shakespeare's "Love's Labour Lost". Ik geloof dat Shakespeare toch een beetje aan ons verloren is. Als ik de helft eens snap van wat er gezegd wordt, hoewel ik het verhaal wel kon volgen en het ook begreep, maar er ging een heleboel aan me voorbij. Micky zal ik niet meer mee krijgen naar een Shakespeare voorstelling denk ik. We zijn eerder wel eens geweest en dat was beter. Ik moet zeggen dat het decor, en de kostuums heel goed waren, en ik ook grote bewondering heb voor de acteurs die dit kunnen, want ze moeten we toch lappen tekst kunnen brengen! De meesten zijn Cornell studenten die volgende week ook nog eens eindexamens hebben dus dit er ook nog eens bij doen.

Sinterklaas

This post has an English version included :)

We doen hier erg weinig aan Sinterklaas, het is helaas een van de dingen die wat verwaterd zijn. Op Dixiechicks's blog staat een verwijzing naar een heel leuk verhaal over Sinterklaas. Echt iets hoe een buitenlander tegen een gebruik aankijkt; iets wat voor ons heel gewoon is, maar eigenlijk toch wel een hele vreemde gewoonte is. Dat geldt voor overal; net zoals een Amerikaan vreemd tegen Nederlandse gebruiken aankijkt, zal een Nederlander raar opkijken van sommige gebruiken hier. Het is wel eens leuk om door iemand anders zijn ogen mee te kijken naar je eigen cultuur. Een paar jaar geleden schreef ik een keer iets over de Sinterklaas cultuur, toen Hank allerlei vragen had over iets wat hij op de radio gehoord had. (even terzijde, en iets triest, Hank is deze zomer overleden, en dit zal me altijd aan hem doen denken).

Ik had de link van het Sinterklaas verhaal doorgestuurd naar de kinderen. Vooral van Tim kreeg ik er reacties op; volgens hun kunnen de Nederlanders het verhaal niet waterdicht krijgen; zijn het nu 6 of 8 zwarte pieten. Kinderen die stout zijn geweest en niet in een zak naar Spanje gaan denken dat ze lief zijn geweest dus er is geen consequentie voor slecht gedrag. Ze gaan op het dak? Ze bespieden kinderen? Hij moest er heel hartelijk om lachen.

Ik geloof wel dat ik een beetje tekort ben geschoten. Ik heb natuurlijk wel altijd verteld over Sinterklaas en de kadootjes in de schoen, maar misschien heb ik het gedeelte over de roe en dat ze in een zak naar Spanje gaan als ze stout zijn uit het verhaal heb gelaten.
Ze zullen allemaal wel een chocolade letter in hun schoen krijgen, en Kibbels heeft al mee geholpen met wat verpakkingspapier te verwijderen.

On another blog I saw a reference to this funny story. It talks about how a foreigner might see the Dutch custom of Saint Nicholas. I forwarded it to the kids, and I got a lot of comments from Tim. He thought it was hilarious! "they can't get their story straight! Is it 6 or 8 black men? They go on the roof? Stuff kids in a bag if they are bad, but what if they have been bad and don't go in the bag. Then they think they have been good! You have these black men stalking kids? They went from slaves to friend, that's not going to happen!"

I think I always told the kids about putting out their shoe to get presents, but left out the part of 'if they are bad they go in a bag to Spain'.

To get the story straight; here is another explanation of Saint Nicholas!

The kids will get a chocolate letter in their shoe, and Kibbels has already helped with removing some of the wrapping paper!