Sneeuwdag
Er is wat meer sneeuw gevallen dan die 3-5 inches die voorspeld was. Niels was gisteren al steeds aan het vragen of er sneeuwvrij zou zijn. Gewoonlijk is Ithaca niet zo scheutig met de sneeuwdagen, maar hij kreeg toch zijn zin en de school was dicht.
Ik heb vanmorgen meteen mijn sneeuwschoenen tevoorschijn gehaald en heb een klein rondje door het bos gelopen. Zelfs met sneeuwschoenen is het best wel zwaar lopen door de diepe sneeuw.
Sneeuwschoenen :)
Heeeerlijk in het bos, heel stil met alleen af en toe het geluid van een kraai en de beek.
Overal waren er dierensporen te zien, vooral herten en hier en daar konijnen. De konijnen hier zijn de 'cottontail', ze graven geen holen, maar je ziet waar ze zich onder de sneeuw en bosjes gegraven hebben.
Er zitten nu trouwens 2 herten minder in het bos; Shawn had er 2 geschoten. Ik zag dat hij zijn zitplaats nog in een boom heeft staan. Hij heeft ons wat van het hertevlees gegeven en ik heb er een stew van gemaakt. Nog even als een terzijde, zijn vriendin, Michelle, ons ex-buurmeisje dat vroeger onze kinderen's babysitter was, is nu in de opleiding voor verpleegkunde. Ze heeft net een stage op onze afdeling gehad, wel grappig om haar in deze rol te zien, en heel goed voor haar om haar leven deze wending te geven. Ze was ooit een tienermoeder, en haar kinderen zijn nu 9 en 11.
De kip weet niet wat ze met die sneeuw aan moet.
Na deze wandeling heb ik de hondjes ook nog voor een wandeling meegenomen. Die willen alleen maar jagen als ik ze in het bos mee zou nemen, op de weg gaat het wat beter. Ik weet niet wat het is, maar misschien maakt de sneeuw de geuren wat sterker, want ze gaan dan helemaal uit hun bol.
Snowplow
Gisteren had Kibbels een bijna dood ervaring (alweer). Deze keer dacht ik echt dat ze dood ging. Ze had binnen geplast, iets wat ze heel zelden doet. Ik nam haar mee naar buiten, en even later weer terug naar binnen. Daar ging ze opeens door haar achterpoten, en toen plopte ze helemaal neer en begon ze te schudden, en haar ogen waren heel dof. Het was denk ik een epileptische aanval, hoewel ze niet helemaal weg was. Ik legde haar op haar deken, daar braakte ze, en toen stond ze op en liep doodleuk weg. Ze was weer helemaal de oude leek het. Ik heb toch maar even de dierenarts gebeld, en na met hun gepraat te hebbenbesloten dat we het even zullen aankijken, maar als het vaker gebeurd verder onderzoeken. Vandaag is ze ook weer prima eraan, en ook met wandelen was er niks aan de hand. Rare hond! Ze is wel positief voor Lyme, ze is ervoor behandeld, maar wie weet of dat nog effect heeft.
Ik heb vanmorgen meteen mijn sneeuwschoenen tevoorschijn gehaald en heb een klein rondje door het bos gelopen. Zelfs met sneeuwschoenen is het best wel zwaar lopen door de diepe sneeuw.
Sneeuwschoenen :)
Heeeerlijk in het bos, heel stil met alleen af en toe het geluid van een kraai en de beek.
Overal waren er dierensporen te zien, vooral herten en hier en daar konijnen. De konijnen hier zijn de 'cottontail', ze graven geen holen, maar je ziet waar ze zich onder de sneeuw en bosjes gegraven hebben.
Er zitten nu trouwens 2 herten minder in het bos; Shawn had er 2 geschoten. Ik zag dat hij zijn zitplaats nog in een boom heeft staan. Hij heeft ons wat van het hertevlees gegeven en ik heb er een stew van gemaakt. Nog even als een terzijde, zijn vriendin, Michelle, ons ex-buurmeisje dat vroeger onze kinderen's babysitter was, is nu in de opleiding voor verpleegkunde. Ze heeft net een stage op onze afdeling gehad, wel grappig om haar in deze rol te zien, en heel goed voor haar om haar leven deze wending te geven. Ze was ooit een tienermoeder, en haar kinderen zijn nu 9 en 11.
De kip weet niet wat ze met die sneeuw aan moet.
Na deze wandeling heb ik de hondjes ook nog voor een wandeling meegenomen. Die willen alleen maar jagen als ik ze in het bos mee zou nemen, op de weg gaat het wat beter. Ik weet niet wat het is, maar misschien maakt de sneeuw de geuren wat sterker, want ze gaan dan helemaal uit hun bol.
Snowplow
Gisteren had Kibbels een bijna dood ervaring (alweer). Deze keer dacht ik echt dat ze dood ging. Ze had binnen geplast, iets wat ze heel zelden doet. Ik nam haar mee naar buiten, en even later weer terug naar binnen. Daar ging ze opeens door haar achterpoten, en toen plopte ze helemaal neer en begon ze te schudden, en haar ogen waren heel dof. Het was denk ik een epileptische aanval, hoewel ze niet helemaal weg was. Ik legde haar op haar deken, daar braakte ze, en toen stond ze op en liep doodleuk weg. Ze was weer helemaal de oude leek het. Ik heb toch maar even de dierenarts gebeld, en na met hun gepraat te hebbenbesloten dat we het even zullen aankijken, maar als het vaker gebeurd verder onderzoeken. Vandaag is ze ook weer prima eraan, en ook met wandelen was er niks aan de hand. Rare hond! Ze is wel positief voor Lyme, ze is ervoor behandeld, maar wie weet of dat nog effect heeft.
posted by Annemiek | 12:45 p.m.
2 Comments:
Eigenlijk heb ik ook wel zin in echte sneeuw nu. Het is telkens koud, maar dan net weer warm genoeg voor regen. Eng, dat met Kibbels! Ik heb je ook nog een stokje gestuurd, zie mijn weblog ;). Of je eraan wilt is aan jou, hoor, ik zal niet beledigd zijn, als je er geen zin in hebt.
Het eerste wat me opviel, toen ik je foto's bekeek, was dat de schoenen er net averechts uitzien (linkerschoen rechts, rechterschoen links)... Het zal wel optisch bedrog zijn, maar ik vond het toch grappig...
Hier ook sneeuw, tot groot jolijt van de kinderen!
Groetjes,
Een reactie posten
<< Home