Geluk en ongeluk

En toen hadden we geen kippen meer. De laatste twee zijn gesneuveld, Daisy en haar zusjes. Ze waren 6 jaar oud, en Daisy was al een keer hersteld van een gebroken nek na een andere aanval van een of ander dier, Bart is een goede dierenverzorger. Op donderdag had ik de kippen losgelaten; ze zaten nog in hun omheining. Die avond was ik vergeten om het hok dicht te maken 's avonds. Dat gebeurt wel vaker, maar deze keer werkte ik vrijdag, en hebben ze de hele dag los gelopen. Zaterdagochtend vroeg Micky waar zijn de kippen? O jee, toen realiseerden we ons pas dat het hok openstond. Ze zijn uit hun omheining gekomen, en we vonden in de tuin 2 hopen veren. Ik vindt het heel erg, en voel me er schuldig om. Het is nu erg stilletjes buiten, met een leeg kippenhok! We beginnen niet meer aan nieuwe kippen, er zijn er veel te veel gesneuveld in het laatste jaar.
 
We hebben tevens veel om dankbaar voor te zijn; op zondag kregen we een telefoontje van Bart dat Carly een auto ongeluk gehad had. Ze had zelfs nog geen schrammetje opgelopen, maar de auto is helemaal in de prak. Dat ze er zo goed vanaf gekomen is is een wonder! Ze had controle over het stuur verloren terwijl ze 70 mijl reed, was van de weg afgeraakt, een heuvel afgevlogen, en tegen een boom gereden. Gelukkig is ze ongedeerd, en heeft ze niemand anders geraakt! Dat zijn wel de telefoontjes die je nooit wilt krijgen!

Er is niks meer aan te repareren, maar het is maar materiele schade. Ze heeft een goed beschermengeltje gehad die dag!

Goliath

Vannacht is hij gestorven. Tien jaar oud. Wat een leeftijd voor een haan. Er zijn hem heel wat kippen voor gegaan. Aanvallen van vossen, wezels, havikken, honden (inclusief die van ons), en ziektes, allemaal dingen die tientallen kippen niet overleefd hebben kon hij navertellen. Die keer dat ik hem uit Muddles mond moest redden dacht ik dat hij dood was, maar het was alleen maar een schok. Even later sprong hij weer op, schudde zich de veren eens, en gaf een verontwaardigd kukeleku.
Zo lang als je een meter van hem vandaan bleef en vooral niet tussen hem en zijn harem kwam ging alles goed. O jee als je dat niet deed. Dan had een schop van zijn sporen in de kuiten, en met een korte broek aan doet dat flink pijn. Als je het water wilde verversen en in het hok reikte moest je eerst zorgen dat Goliath uit de buurt was, anders had hij een hap(je) uit je hand gepikt. Ook dat heb ik vaak genoeg gevoeld.
Niels had altijd een stok bij zich als hij voor de kippen moest zorgen, niet om te slaan, maar om Goliath uit de buurt te duwen.  Een andere haan heeft hem als klein kind een keer achterna gezeten en dat is een beetje een trauma geweest. Zolang je deze dingen allemaal maar wist was het een goede haan. Alleen een boel bravado, maar een klein hartje. Bart was de enige die hem echt zomaar kon oppakken en die hij niks deed.
Met dit alles leek hij bijna onverwoestbaar. Echter de jaren tikten aan. De afgelopen 2 dagen was hij niet zichzelf. Hij stond maar wat stil te kijken en vanmorgen lag hij dood in zijn hok. Ik heb het gevoel dat een era is geeindigd. Dat klinkt dramatisch, maar hij hoorde helemaal bij het landschap van ons thuis. Ik zal hem missen.

Dagje uit

We hebben een kano aan het schuurtje hangen, momenteel meer als decoratie want we kunnen hem even niet gebruiken.

 Vorige week vond ik een mama-vogel op haar nest onder deze kano.

 En deze week zijn de jonkies uitgekomen. O, wat was de mama boos toen ik deze foto maakte. Ze probeerde me weg te jagen met haar nerveus gefladder en kabaal. Het is volgens mij een Eastern Kingbird. Ik zie ze wel eens op het gras insekten vangen, en ze doen dat al vliegend en soms net als een kolibrie stilhangend.

Kippen op het gras.

En klaar voor de picknick.

We hadden voor donderdag tickets gekocht voor de Cirque du Soleil show Dralion die in Rochester een voorstelling gaf. Het is net wat te ver rijden om 's avonds na de show nog terug te rijden en we hebben er een dagje uit van gemaakt. Het was stralend weer, en we hebben eerst een tijdje in een klein park bij Lake Ontario gezeten. Een heerlijk briesje vanaf het water, en een lekker zonnetje.

Zwaantjes kijken. 

En een foto van ons samen :)

En nog een.

Daarna ergens lekker gegeten, en naar de show. Het was echt geweldig. Een aanrader!

We hebben de nacht in een hotel doorgebracht, en gisteren hebben we nog een paar dingetjes in Rochester bekeken. We gingen eerst naar het Eastman House om daar de tuin te bekijken. Er stond wel wat in bloei, maar nog niet zo veel.

 

Het Eastman House is een museum over foto en film, maar was nog dicht. Volgende keer. 

Toen waren de batterijen op van de camera, dus verder geen foto's meer.

We zijn nog een kijkje gaan nemen bij het oude centrum, en de waterval. Er zijn bordjes waar je over de geschiedenis van Rochester kunt lezen, wel interessant.

Omdat Micky 's middags een afspraak had, gingen we weer vroeg op pad naar huis, maar we hadden nog wel tijd om een poos aan het water te zitten in Seneca Lake state park. Het waaide flink en er waren een stel kite surfers op het water, dat was leuk om te zien.
En toen weer naar huis, en nu lekker van het weekend samen genieten.

Kippetjes

De kippen kwamen erachter dat paarse bloemetjes heel goed smaken.

Deze bloemetjes die vorige week nog onder een dikke laag sneeuw lagen. Het weer is inmiddels omgeslagen naar warm. Heerlijk.

Het is nu nog even druk; volgende week de laatste dag leerlingenbegeleiding en dan wordt het wat rustiger (hopelijk). En misschien hier wat meer updates, maar ik kan niks beloven.

Van alles

Van alles en nog wat en er blijft geen tijd over om te bloggen en dan opeens is het zo lang geleden dat je niet meer weer waar je moet beginnen. Dus maar wat ditjes en datjes vandaag.

We hebben een lang weekend Toronto erop zitten; op donderdagmiddag vertrokken we met de hele meute richting Niagara Falls, waar we in de avond aankwamen. We hadden een 'suite', dus 2 kamers, en een heerlijk groot bubbelbad. Tussen de badkamer en slaapkamer zat vreemd genoeg een raam met gemat glas, tot grote hilariteit van de kinderen. Misschien was dit raam er zodat je het open kon zetten en vanuit je badkuip tv kon kijken. Ik heb 'gebubbled' terwijl de kinderen gingen zwemmen. Waterratten zijn het nog altijd!

Op vrijdag zijn we 's ochtends de waterval gaan bekijken. Ja, ze zien er nog steeds hetzelfde als vorige keer, maar Giulia had ze nog nooit gezien. Het was zonnig weer, maar dat zag er alleen maar bedrieglijk uit, het was nog erg koud.


Zonsopkomst vanuit het hotel.








Alles is nog bevroren.

Daarna zijn we naar Toronto gereden, ongeveer anderhalf uur rijden. We wilden naar het Harbourfront gaan maar het was er te koud voor. Dus hebben we bij de CN Tower rondgelopen. We zijn niet naar boven geweest, hoewel dat ook erg mooi moet zijn. Alleen een beetje prijzig met 6 personen.



Hierna zijn we naar ons hotel gegaan, en kort daarna naar Elke. Het was heel leuk om haar te zien, en ook om te zien waar ze nu woont. Ze is al goed ingeburgerd in een half jaar tijd! Nu kennen onze gezinnen elkaar ook!

Op zaterdag zijn we naar het Ontario Science Centre geweest. Dat was leuk, de jongens vonden het ook leuk, alleen vonden ze dat er teveel kleine kinderen waren.
Hier hebben we verschillende uren doorgebracht, en daarna zijn we weer naar het centrum van Toronto gegaan. We gingen naar Eaton Centre, waar een groot ondergrondse mall is. Buiten stond een groep Syriers te demonstreren voor vrijheid in Syrie. De politie was erbij aanwezig, maar het was allemaal vreedzaam.
De mall was behoorlijk groot, en we hebben er een hapje gegeten bij hun food court. We zagen een plek waar ze nasi en bami hadden en die moesten we natuurlijk proberen. Micky en ik deelden een nasi, het was lekker maar flink gecurried!

Hierna reden we weer richting hotel, en aangezien we al 3 keer de IKEA langs de autoweg hadden zien liggen moesten we hier toch even naartoe. We zijn sinds we in Nederland woonden niet meer in een IKEA geweest. Aan de drukte was wel te zien dat hij hier ook populair is! Het was leuk om te zien, en ik heb Micky op het hart gedrukt dat hij mij eerst eens moet consulteren voordat hij ooit weer eens stoelen uitzoekt voor de huiskamer, zodat we eerst eens een IKEA opzoeken!

Elke avond in het hotel hebben Giulia en de jongens gezwommen. Prachtig hoeveel lol ze samen kunnen hebben!

Op zondag zijn we weer naar huis gereden, en alleen nog bij de Bass Pro Shop in Auburn aangegaan (pa en ma, we gaan daar ook een keer heen, je kijkt je ogen uit!). Bart heeft allerlei dingen nodig voor zijn internship, maar helaas had hij zijn lijst niet bij zich. Hij heeft een rugzak gekocht, maar thuis gekomen bleek het toch een maatje te klein te zijn. Ondertussen heeft hij hetzelfde merk, maar groter, en goedkoper op internet gevonden, dus die rugzak moet terug. Hij heeft ook wat kleinere dingen gekocht, zoals een muggen en vliegennet voor over zijn gezicht. Dat is in de Adirondacks een must, want het stikt er van de instecten.

Zondagmiddag hebben we ook weer de honden uit de kennel opgehaald. Muddles was er wat gestressed van en bleef maar blaffen. Thuis kwam ze weer snel bij.

We zijn er ook achter dat ze echt wel achter de kippen aangaat. We hadden ze laatst los lopen en ik liet Muddles per ongeluk van het terras af. Ze ging meteen achter 1 kip aan, die als een gek weg rende en vloog. Dat vindt Muddles dan prachtig, een speeltje. Ik kon ze allebei de eerste 10 minuten niet meer terug vinden, en toen hoorde ik wat bij de buren. Daar was ze; de buurman stond tegen Muddles te roepen en daardoor liet ze de kip los. De kip leefde nog, gelukkig, en had alleen wat natte veren, maar geen verwondingen. Muddles likte zich de mond nog eens, maar ze had de kip gemakkelijk dood kunnen bijten. Ik denk dat ze het vooral leuk vindt om erop te jagen, maar nu we dat weten kan ze nooit meer los kan zijn als de kippen los zijn! Plus ze heeft nog een betere training nodig zodat ze onder alle omstandigheden luistert en terug komt.

Wat verder nog? Ik ben meteen weer druk bezig met mijn werk, en de studentenbegeleiding. Het gaat allemaal goed. Vandaag ben ik weer bezig met maple sap inkoken, misschien wel de laatste keer. Het suikergehalte wordt nu lager, en dan moet je nog meer koken om wat siroop over te houden. Verder heb ik een paar keer meegewerkt aan de quilt, die bijna klaar is. Dan wordt er nn het dorp sinds kort Zumba les gegeven, en daar ben ik nu 2 keer geweest. Voor wie Zumba niet kent; zoiets dus. Eigenlijk is het aerobics in een nieuw jasje, en de nieuwste rage. Best pittig, je komt er goed van aan het zweten. Het is ook hier populair, de hele gymzaal staat vol.

En dan die lente? Vanavond en morgen is er een sneeuwstorm voorspeld, we zitten net op het randje en zullen hopelijk niet veel krijgen. April Fools!

Shoppen & oude ambachten

Wat een manier van parkeren in het casino waar we een paar dagen geleden waren! De onderste foto op de vorige post is gemaakt op de plek waar hij crashte! Dat is ook wat.

Gisteren ben ik nog eens met Bart gaan shoppen. Dat komt eigenlijk nooit meer voor, en het was wel leuk. Zijn idee was om eerst naar Walmart te gaan, en daar vond ik het computerspel dat Niels wilde. Later bij Target wees Bart me erop dat het daar $20 goedkoper was... Dus dat gekocht en terug naar Walmart om daar het spel terug te brengen. Wat een rompslomp. Ik ben nu wel klaar met winkelen voor de kerst.
Tim had ons een berichtje gestuurd dat hij McDonalds voor lunch wilde. Vooruit dan. Bij McDonalds bestelt Bart een paar hamburgers en friet en het antwoord is "sorry we don't have hamburgers and fries today". Er bleek een gaslek buiten te zijn, en daardoor konden ze geen hamburgers en frieten klaar maken. Kip ging nog wel, dus dat werd besteld. We moesten er mee lachen en ook de man die na ons bestelde schoot in de lach met een "you're kidding" toen hij hoorde dat de hamburgerjoint vandaag geen hamburgers had.

Bart zorgt goed voor zijn kippen, en ik vindt het allang best. Steeds dat bevroren water verwisselen, fijn voor mij om even hierin een pauze te hebben. Hij heeft samen met Micky plastic om het kippenhok gedaan zodat ze uit de wind kunnen zitten. Nu zitten de kippen steeds in hun binnenhok te schuilen voor de kou.




Kijk eens wat ik eindelijk weer eens tevoorschijn gehaald heb:



Heel lang geleden spon ik wol. Echt heel lang geleden. Zo lang geleden dat ik nog een vacht schapenwol had liggen van een Nederlands schaap. Niet een een schaap uit Doenrade maar een uit Kessel. Waarom ik dat 3 verhuizingen meegesleept heb weet ik ook niet. Alsof ze hier geen schapen hebben waar ik wol van zou kunnen krijgen.

Ik kwam erachter dat wol spinnen niet hetzelfde is als fietsen. Fietsen verleer je niet. Wol spinnen wel. Het begin was moeilijk. Maar hier is het eerste klonterige resultaat.


Niels: "Now you are really old. Only old people do this."
Bart: "Now you know why the medieval people invented machines. This takes too long."
Kibbels: "Thanks for my new bed."

Timber!!

Waarom verliezen kippen hun veren net als het koud begint te worden?


Ze zijn o zo zielig.

Deze zomer heb ik eieren op mijn werk verkocht. We hadden zo'n 8-10 eieren per dag, en wat moet je dan. Ik had een briefje opgehangen met 'Fresh eggs from happy hens', en legde elke keer als ik werkte een paar doosjes eieren in de koelkast. Die namen mensen dan mee, en de volgende keer als ze me zagen betaalden ze me. $1.50 voor een dozijn verse eieren is voor niks, en ik had een stel goede afnemers. Een van de collegas betaalde steevast $2 omdat ze het veel te goedkoop vond. Ik hoef er echter niks aan te verdienen. Nu hebben we echter nog maar ongeveer 1 ei per dag en moet ik die business stopleggen. Ik heb een foto opgehangen van een paar kippen met 'speech bubbles' die zeggen dat het te koud en donker is en dat ze gaan staken. De hens zijn niet meer happy.
Een van de streepjeskippen heeft zelfs het loodje gelegd vorige week. Zomaar opeens dood in het hok, zonder enige indicatie van ziekte.

Afgelopen weekend hebben we aan onze sugar shack gewerkt. We hebben het framewerk gemaakt voor 3 zijkanten.


We hadden het nog niet opgezet, want net ernaast moest een grote boom omgezaagd en we wilden niet dat die erop viel.

Shawn, de vriend van een ex-buurmeisje had gevraagd of hij weer mocht jagen in ons bos, wat we goed vonden. Hij heeft een boom-business, dus we hebben hem gevraagd of hij eens naar een van onze bomen wilde kijken. Het was ooit een grote mooie boom, maar de laatste jaren was hij langzaam aan het doodgaan. Hij stond op een plek waar hij op ons huis kon vallen als hij om zou waaien. Shawn zei dat deze boom in de komende jaren zeker helemaal dood zou gaan, dus we vroegen hem om hem om te zagen. Omdat hij hier mag jagen gaf hij ons een goede prijs voor het werk.

We wisten niet precies wanneer hij zou komen, en gisteren toen Micky thuis kwam was de boom bijna om. Ik had het graag willen zien hoe ze dat doen, maar was ook werken.


We zullen er een hele kluif aan hebben om het op te ruimen! (komt daar het spreekwoord soms vandaan?)


Ze hebben het goed gedaan, en precies tussen alle gebouwtjes laten vallen.

Diertjes

Nu de bomen en struiken weg zijn hebben we een goed zicht op het veldje.


Dit hert kwam voorbij met 2 jongen (die al behoorlijk groot zijn). Een van de jonkies probeerde bij de mama te drinken, maar die moest er niks meer van hebben.


Het aanwerk voor de sugar shack is dit weekend gemaakt. We hebben de basis gelegd en egaal gemaakt.

De kippen komen af en toe eens kijken of er wat te halen valt;



Micky had een nieuw bedje voor Kibbels en Bitz gekocht. Ze hadden meteen door dat dit voor hun was.




Dat ligt lekker!

Muizen en vossen

Gisteren wilde ik het kleine schuurtje schoonmaken. We bewaren daar het stro voor de kippen, en dat is natuurlijk een lekker warm plekje voor muisjes in de winter. Ook had ik er touw bewaard, en toen ik de tomaten met dit touw wilde gaan opbinden bleek er niet veel meer van over te zijn.

Daar ligt mijn touw, er is een nestje van gebouwd;



Er was niet 1 maar 3 nestjes, en in eentje zaten nog bewoners;



Moedermuis klom uit haar nest met 4 kleintje. Het was wel zo grappig hoe dat ging: de kleintjes houden haar goed vast.



Ik haalde Tim en Niels erbij, en die vonden het wel zo geweldig uitzien hoe die moeder met haar kleintjes rondliep.



Ik heb het schuurtje maar een beetje aangeveegd, en laat de muisjes maar even zitten. Zo gauw ze in huis komen zullen ze echter in de val lopen!

's Avonds zaten we aan tafel en roept Bart opeens "fox". Daar stond hij op het gras naar de kippen te kijken. Ze zaten allemaal in hun hok, behalve een eigenwijze kip die weigerde naar binnen te gaan. Die is Bart gauw gaan vangen en ook binnen gezet. Later kwam de vos nog een keer terug. We zullen een fort van dat kippenhok moeten gaan maken om hem buiten te houden! Bart heeft allerlei plannen die schrikdraad en booby traps inhouden...

Gezellige wandeling

Eigenlijk vindt ik het legplekje voor de kippen wel goed gevonden. We kregen een keer een oud hondehok van iemand. Daar hebben we de bovenkant van afgezaagd, en een deksel van gemaakt.


Ze kunnen er goed hun ei in kwijt.


Oeps, opgeschrikt, ze was nog niet klaar.

Vanmorgen belde ik Mary op om te zien of ze zin had om te wandelen. Dat wilde ze wel en nog een andere collega ging ook mee. We spraken bij haar huis af, en toen Joan kwam zijn we samen naar Treman park gegaan. Wel leuk, in Joan's oude auto met open dak. Ik realiseerde me dat ik nog nooit in een auto met open dak gezeten heb.
De wandeling was gezellig, veel gebabbeld onderweg en gelukkig niet alleen over werk. Eigenlijk bijna niet over het werk, maar zo leer je collega's wel beter kennen. Joan blijkt iemand te zijn die de bossen ingaat om paddestoelen, wilde prei en andere dingen te zoeken. Leuk, ik heb er vanalles van geleerd.

Vanmiddag ben ik op pad gegaan voor de afdeling; we organiseren een barbeque morgen, en hadden geld ingezameld. Iedereen brengt een 'dish to pass', maar de hamburgers en hotdogs met toebehoren moesten gekocht worden, dus dat heb ik gedaan. Normaal ben ik niet iemand die overal prijzen gaat vergelijken, maar voor dit moest ik toch binnen het budget blijven, dus naar 3 verschillende winkels getoured om het op zijn goedkoops te krijgen. Ik ben benieuwd. Het is hoog tijd dat we samen wat doen buiten het werk om!

Kleur

Er zijn hier van die bomen, de redbuds, die ik zo mooi vindt. Ze bloeien vroeg in het voorjaar, met kleine paarse bloemetjes. In Indiana zag je die bomen overal in het wild, hier zie je ze niet zo geweldig veel. Ik heb er altijd eentje gewild voor in de tuin, en kijk aan... ik heb er een! Al jaren zelfs, zonder het te weten.


Dit boompje bloeit nu voor het eerst. Micky gaf een keer wat geld aan Audubon, een natuurorganisatie, en als dank kregen we een stuk of 10 "boompjes". Dat waren niet meer dan takjes met een paar wortels eraan. We hebben ze hier en daar gepoot en af en toe water gegeven. De meesten zijn door de grasmaaier gesneuveld, de rest door droogte of dieren. Eentje heeft het er uitermate goed overleefd, en dat is dus een redbud gebleken! Maar goed dat die niet omgemaaid is.

Nog een paar bloemetjes, eindelijk wat kleur.







De kip die haar achterwerkveren door de vos kwijt is geraakt heeft zelfs meer geluk gehad dan we wisten. Onder haar vleugel is een een heel stuk vel weg. Er zit een korst over, en ook haar staartveren beginnen weer terug te groeien.



Zo ziet ze eruit met 2 veren in de staart:


Haar naam is nu 'Lucky Two Feathers'.

Zo ziet haar zus eruit met vol pluimage:

Eekhoorntjes

Vanmorgen zijn Micky en ik even naar zijn werk gegaan om foto's te maken van de eekhoorntjes. Micky werkt in Barton Hall, een oud gebouw waar vroeger vliegtuigen instonden voor de ROTC studenten. Nu is het een groot veld en renbaan waar ook evenementen zoals concerten gehouden worden.


Op de foto is eigenlijk niet goed te zien hoe groot deze ruimte is.


Rechts liggen de kantoren van de Army ROTC.

De eekhoorntjes lagen te slapen onder de bladeren, als je goed kijkt zie je links onder een staartje. Ma eekhoorn was niet thuis.



Misschien heb ik wel heel erg geluk gehad om die zogende mama eekhoorn te zien deze week.
Onderaan het raampje zit de opening voor de airconditioning, het zit allemaal afgeplakt, maar blijkbaar hebben ze die eekhoorns door dat gat zitten voeren. Af en toe geven ze hun wat crackers. Dat probeerde Micky nu ook om ze wakker te krijgen.


Ze werden wel wakker, maar gingen meteen weer slapen. Op het eind van het filmpje zie je even een stukje van een kopje.
Helaas dus, geen goede foto's.


Bij het smalle raam links zit het nest.


De buitenkant van Barton Hall.

Verder was het een mooie dag, Tim en Niels hielpen mee om de grasmaaiers weer in orde te krijgen, en ik heb wat in de tuin gewroet.



Bart haalde even een van de kippen mee naar binnen. De laatste van de pruikenkippen (ofwel top hats zoals de kinderen ze noemen). Kibbels lust ook wel een stukje.



En nog even een foto buiten. Je kunt wel zien waarom ze geen gevaar aan zien komen.



Ik had eens geprobeerd om de paardebloemensoep te maken die op Bibi's blog stond. Ik had van alles zo ongeveer de helft gedaan, want ik wist dat hier niemand anders het zou eten. Het smaakte goed, alleen heb ik er een klein beetje bouillon bij gedaan. Misschien had ik niet alle verhoudingen helemaal goed. Zelfs de 'wild leek' (wilde prei) had ik. Nadat ik het goed nagekeken had of dit het ook echt is; het groeit achteraan in het bos. Die wilde prei smaakt echt goed en zal ik nog vaker gebruiken.
Voor de kinderen had ik pizza gemaakt, die denken nu echt dat ik alles ga eten wat er in het bos groeit!