Blok

Heb een beetje last van schrijversblok...

In ieder geval was het vandaag heerlijk weer, en ik heb er van genoten. Ik was gisteren nog even bij een lokale bloementeeler aangeweest: bij Cornell Plantations stond zo'n mooie grote campanula, en die wilde ik ook wel. Nu bleek er bij die teeler uitverkoop te zijn, en zondag sluiten ze voor het seizoen. Die campanula heb ik gevonden, maar ook nog allerlei andere planten die ik nog niet had, en wat eenjarigen voor wat vulling.
Dus vanmorgen heb ik alles geplant. Met een concert van vogelzang op de achtergrond.

Weer weg...

Daar gaan ze weer:


Vanmorgen hebben we pa en ma afgezet in Syracuse, en nu hangen ze ergens boven de Atlantische Oceaan.

Dit weekend zijn we nog best wel bezig geweest. Op zaterdag heeft Micky pa, ma en mij afgezet bij Connecticut Hill. Van daaruit zijn we terug naar huis gelopen via het Finger Lakes Trail. Het was ongeveer 4 mijl, voornamelijk door de bossen met een paar stukjes verharde weg er tussen. De meeste stukken van het pad zijn goed onderhouden; er was wel een stuk waar we om de gevallen bomen moesten lopen en dan was het af er toe goed uitkijken naar de witte strepen op de bomen die het pad aangeven. Het was een heerlijke wandeling, berg op en af, en we deden er ongeveer 2 uur over. Micky had ons goed voorbereidt met GPS en al, voor het geval dat we zouden verdwalen :)

's Middags heeft pa nog wat dingen gemaakt, het resultaat:


De tafeltjes en bankjes vermenigvuldigen zich hier. Het ziet wel erg mooi uit.

Zondag zijn we een kortere wandeling gaan maken in Taughannock Falls State Park. Tim en Niels kreeg ik warempel ook mee, wel met het lokmiddel van een Subway broodje. Ze amuseerden zich prima toen ze er eenmaal waren, en hebben lekker door het water gelopen.


Heerlijk zo afkoelen.

's Avonds naar Applebee's voor de laatste avond, en nu is het huis weer een stuk stiller.

Even weg.

Micky en ik zijn er eens een keer alleen op uitgetrokken voor 2 dagen. Fijn om niet "Are we there yet" en "I'm bored, let's go" te horen. We hadden de kano mee en zijn op een riviertje in de buurt van Rochester gaan kano varen. Het was een fijn kronkelig en langzaamstromend riviertje, en we gingen eerst tegen de stroom in. Eigenlijk vreemd om zo'n gebied zo vlak bij een grote stad te hebben. Het was vlak bij het vliegveld, en af en toe steeg er een vliegtuig op, maar voor de rest was het rustig.


Krokodillen in New York? Die van het plastic soort dan wel.


Bruggetje waar we onderdoor moesten.


In de verte zit een reiger.

Na ongeveer anderhalf uur konden we niet meer verder vanwege een omgevallen boom in het water. Plus er kwam onweer opzetten. Dus in plaats van rustig terugdrijven, roeiden we snel om het onweer voor te zijn. Dat waren we gelukkig ook.

Vandaag hadden we ook weer willen kano varen, en we hadden een plekje uitgezocht vlakbij Chimney Bluff State Park. Het waaide echter zo hard, ook iets het binnenland in, en het was een stuk koeler. Dat hebben we dus niet gedaan, maar we hebben onderweg bij allerlei mooie plekjes gestopt. We reden vlak langs het meer van Rochester naar het park. Het moet een "scenic road" zijn, en op veel plaatsen is het dat ook, maar op de meeste plaatsen zijn de huizen aan het meer gebouwd en zie je van het meer niks.


Sodus Point, aan het Ontario meer, waar je bijna weg waaide!

Sodus Point, oude vuurtoren.

Chimney Bluff State Park.


Het park is niet zo groot, maar het is wel eens mooi uit dit uitzicht te zien. De gletsjers hebben de grond zo hard gemaakt, en nu kerft de wind en het water het uit.

Dit is de plek waar we de kano te water zouden laten. Ook veel wind, en al gauw genoeg kom je van deze rivier in een baai. Niet te doen met een kano in hoge golven! Dan maar hier picknicken.



Op weg naar huis zijn we ook nog op verschillende plekjes gestopt, zoals Montezuma National Wildlife Refuse, en ook nog op een andere plek die in het kano boekje staat. Hebben we dat ook weer gezien.
Om een uur of vier waren we weer thuis, en ik geloof niet dat we gemist zijn.

Parken

Gisteren was het zo heet. We wilden wel even gaan zwemmen, maar bij Treman State Park werd er nog aan het zwemgebiedje gewerkt. Het wordt uitgegraven, er wordt grind voor en ondiep gedeelte ingestort, en dan kan het afgedamd worden en is er een prima zwemplas.


We hadden ook door kunnen rijden naar Taugannock Falls, maar toen kwamen er onweersluchten aan. Eindelijk wat regen, alles was zo kurkdroog.

Wat een verschil van temperatuur vandaag. Gewoon lekker, en we hebben er meteen gebruik van gemaakt door een lange wandeling te maken. Dit keer op een stuk van het Finger Lakes Trail dat vlak bij ons huis loopt, maar waar ik nog niet geweest was. Het is een mooi wandelpad, maar iets waar ik niet alleen zou gaan lopen.

Er zaten veel beestjes die op oranje salamanders lijken. Later thuis even opgezocht wat het zijn: Eastern Newt

Het is een tijd waarin ze er zo uitzien voordat ze helemaal volwassen zijn, en ze heten in deze fase "eft".
We moesten uitkijken om er niet op te stappen, zo veel waren er.

Vanmiddag even naar de Cornell Plantations, een botanische tuin met een enorme variatie aan planten. Het is niet geweldig groot, maar het ziet er altijd weer anders uit omdat er altijd weer wat nieuws bloeit.


Cornell Plantations

Mooie bloem.

Vanavond hebben we broodjes bij Subway gehaald en zijn gaan picknicken in Taughannock Falls State Park. Alleen hadden we net pech dat verschillende dingen op waren die we op ons broodje wilde. Maar dus wat anders uitgeprobeerd dan altijd hetzelfde.
Na het picknicken hebben we rond gewandeld en hebben de kinderen zich goed uitgeleefd met een bal en een frisbee.

Bij Cayuga Lake in Taughannock Falls State Park.

Schiet oefening

Leuk om mijn vader ook eens een beetje met vaderdag te kunnen verwennen. Nu moest ik op de echte vaderdag werken, dus hebben we maar net gedaan alsof het zaterdag vaderdag was. Ik had hem een nieuwe koffer gegeven, nu kunnen ze nog een keer gaan shoppen.
We zijn gaan uit ontbijten, een keer zo'n groot Amerikaans ontbijt is wel eens lekker. En 's avonds ook nog eens een keer barbequen. Voor de rest van de dag veel geluierd.

Micky moest zonodig even naar Wal Mart. Glundered kwamen mijn 4 mannen uit Wal Mart lopen; ze hadden Micky's vaderdag kadootje, een nieuwe luchtbuks. Zonder mijn weten... Die moest even uitgeprobeerd door iedereen.
Dan krijg je zoiets, wat vindt je van deze redneck oma:


Ik moest zo lachen om het commentaar van mijn broer "Ze schiet de verkeerde kant op, het dier zit achter haar".

Kibbels bekijkt het zich ook eens. Ik zie haar al denken: een nieuwe manier om konijntjes te vangen.

Werk in uitvoering

Rocky is nog een paar keer op bezoek geweest. Hij heeft het niet klaar gespeeld om het kippenhok binnen te dringen, maar heeft wel hard geprobeerd. Er lagen plukken haar waar hij heeft zitten graven, maar die stenen die Bart er neergelegd heeft zijn te zwaar voor hem om te kunnen weg schuiven.
Een avond toen we Rocky zagen hebben onze mannen vuurwerk zijn richting geschoten. Laat het maar aan hun over om met grof geschut te komen. Het liefst zou Bart rond het hele kippenhok boobytraps leggen :)

Ondertussen loopt het tegen het einde van het schooljaar: Tim heeft examens gehad deze week, en Niels heeft nog een paar dagen les.
Pa en ma amuseren zich nog best hier. Pa klust nog heel wat. Het schuurtje heeft mooi schappen gekregen, en deze week stond er opeens een bankje voor bij het kampvuur. Helemaal van resten hout gemaakt die we nog hadden liggen:



Pa werkt aan een tafeltje. Ik hoef maar te zeggen dat ik nog een tafeltje mis om de koffie op te zetten bij de schommelbank, en voila, er wordt er een gemaakt :)

Bij Home Depot hebben ze altijd een kist met stukken hout die heel goedkoop zijn, en zonder te weten wat hij er mee ging doen had pa 10 stukken geimpregneerd hout van 4 voet lang gekocht. En dat voor $1.01 per stuk. Toen ik op een avond thuis kwam stond dit er opeens:


Niet dat ma stil zit hoor. Ze heeft me al een rokje gemaakt, is flink aan het breien aan een vest van zelf gesponnen wol (dat ze al een keer gedeeltelijk heeft moeten uitrafelen omdat het niet helemaal naar mijn goedkeuring was, oei), en als ik thuis kom staat de was gevouwen in de mand. Wat wordt ik verwend!


Ma achter de naaimachine.

Nou, het is niet alleen werken hoor, ze doen ook leuke dingen :) Zoals vandaag zijn ze eens een keer een tijd alleen gaan winkelen terwijl ik in een vergadering van 4 uur lang zat op mijn werk.

Dierenleed

Het dierenleven kan wreed zijn. Vanmorgen een gepiep en paniek gekwetter, en toen ik naar buiten keek zat er een Vlaams Gaai (Blue Jay) met een van de jonge vogeltjes in zijn bek in de boom met het nest. Ik ging gauw naar buiten om hem weg te jagen, en de jongen vlogen met moeite weg met hun onwennige vleugeltjs. Ik denk dat hij hun later nog te pakken heeft gekregen, want er was een hele tijd een lawaai in de bomen. Tja, een Vlaamse Gaai moet ook eten en zijn jongen voeren.

Dan is er nog die raccoon. Maandagnacht om een uur of drie maakte Bart ons wakker "There's a raccoon in the chickencoop". Hij was van het gekakel wakker geworden. Jawel hoor, de raccoon zat achter de kippen aan. (Hij is inmiddels Rocky gedoopt). Nu zijn kippen niet zo snel 's nachts. Als ze op hun stok zitten te slapen kun je zo oppakken en ze geven geen kik. Blijkbaar waren ze door de raccoon van hun stok gekieperd. De haan was degene die het alarm sloeg. De raccoon is weer weg gejaagd, en de kippen hebben we in het oude konijnenhok binnen gezet voor de rest van de nacht. Gisteren hebben we het kippenhok verstevigd. De grote keien hadden niet gewerkt, de raccoon had er gewoon onder door gegraven. Ook vonden we verschillende plekken waar het kippegaas los was, en dit is weer gerepareerd. We doen de kippen nu 's nachts in het binnenhok, iets wat ze helemaal niet leuk vinden. Ze slapen liever buiten op hun stok. We hebben schuifjes op de deurtjes gedaan. Laat hem die maar eens proberen open te maken.
Maar misschien is het ook maar een mama die eten zoekt voor haar jongen. Toch maar liever niet onze kippen!

Nog maar eens dieren

Vanmorgen hoorden we iets piepen in een van de twee bomen die voor het huis staan, en warempel nog een nestje gevonden. Een klein grijs vogeltje vloog er af en aan. Het nestje is piepklein, en er zitten 2 grijze donsbolletjes in. De vogeltjes passen bijna niet meer in het nest en ik vraag me af of het niet zo een vogel is die in iemands anders z'n nest een ei legt.
Dus de vogelverhalen worden weer vervolgd :)




Een minder leuk vogelverhaal is dat een van de kippen dood is. Nee, niet die even in Bitz d'r mond gezeten heeft maar een andere. Deze was al een week niet goed met diaree en ze liep mank. Vanmorgen lag ze dood in het hok.

Er zijn allerlei gezegden die van kippen af komen en "pecking order" is er zo een: een rangschikking van wie er bovenaan staat en wie onderaan. Deze zieke kip was onderaan terecht gekomen en werd door de anderen al een paar dagen gepikt.

Dan hadden we vanavond nog een schrik. Tim ging wat groenteresten naar het kippenhok brengen om ze te voeren, en kwam terug rennen om te zeggen dat er een wasbeertje (raccoon) in het hok zat. Het wasbeertje rende snel weer uit het hok toen we met z'n allen naar buiten renden. De kinderen probeerden hem daarna met Kibbels en Bitz op te sporen maar hij was al weg. Niet zo'n goed idee want ze kunnen ook nog eens hondsdolheid hebben.
Vanmorgen had ik het hok schoon gemaakt en zag dat er een stuk draad los was. Dat had ik gemaakt en er een zware steen voor gelegd. Die was aan de kant geduwd, en door dat gat was het wasbeertje naar binnen gekropen. We hebben het nu hopelijk wat beter gemaakt. Ik heb wel eens gehoord dat een wasbeertje in een nacht een heel kippenhok vol kippen op zeep gebracht heeft bij iemand. Dat maak ik liever niet mee, en tot nu toe zijn we nog maar 1 kip verloren aan een dier, en we hebben toch al zeker 8 jaar lang kippen.

Dan hadden we vandaag ook nog een klein uitstapje. Vanmiddag zijn ma en ik een stuk gaan kano varen, weer op dezelfde plek als gisteren. Lekker genieten.

Diertjes dag

Zoals ik hier schrijf over al onze uitstapjes, wandelen, mooie weer en leuke dingen lijkt het wel alsof het hier heel ideaal is. Is het ook vaak wel, maar dan heb ik het niet over de dagen dat ik om half zes op sta, om half zeven op mijn werk sta, en 's avonds om half acht thuis ben en om negen uur mijn bed in rol. Dagen zoals gisteren, waar een gezegde voor is: "hit the ground running". Een rennende start van een dag die er niet rustiger op werd. Wat er op zo'n dagen gebeurd is te veel om op te noemen.

Dan is een beetje R&R wel goed erna.
Vandaag in de vorm van een kano tochtje. Dat hadden we al sinds april niet meer gedaan, en het werd hoog tijd.
Op weg naar het meer zagen we in de verte een dier lopen, wat een vos of coyote was. Een paar dagen geleden zagen we op een andere plek ook zo een, ik denk eigenlijk dat het een coyote was. Zei ik laatst dat ik er nog nooit een gezien had, zie je er 2 in een week. Als het coyotes waren tenminste.

Het kano varen was heeeerlijk. We zagen dat de bevers erg druk bezig geweest waren met hun dam en er was nog maar een klein stukje open waar we door konden. Toen zagen we warempel nog een bever! De eerste die ik in het wild gezien heb.

Pa en ma waren een eind wandelen terwijl wij op het water zaten, en toen we terug kwamen stond de paparazi klaar om foto's te maken, wat wel deze aardige plaatjes opleverde.





Terug naar huis kwamen we al weer een dier tegen. Deze keer een schildpad, een snapping turtle die over de weg liep. We wilden hem wel over de weg helpen, maar ik heb wel van eerdere ervaring geleerd om ze niet op te pakken. Met een stok hebben we hem over de weg geduwd... en gerold.


Snapping turtle.

Tuin dag, en nog een vogel verhaal

Was gisteren een glas dag, vandaag was een tuin dag. Vanmorgen heb ik eerst op Niels z'n school geholpen. Ze hebben daar een tuintje dat door de leerlingen onderhouden wordt, onder de biologieles. De kinderen leren hierdoor van alles over planten en insekten. Toen Bart op deze school zat stond deze tuin nog maar in het prille begin en was er vooral veel werk met het aanleggen van de tuin en de paden. Nu is het vooral het onderhoudt. Er waren nog een paar ouders bij voor de supervisie, en die mensen wisten heel wat meer over planten en namen dan ik. Ik heb er ook weer wat van opgestoken, al is het moeilijk om al die namen te onthouden. Een van de struikjes waar een naamkaartje aan zat was het struikje dat we overal in het wild zagen afgelopen weekend en waar ik de naam van zocht. Het is een Mountain Laurel, en het is tevens de staatsbloem van Connecticut.
Ik ben er ook achter hoe de boom heet die nu overal in bloei staat. Het is de Black Locust. Deze boom heb ik wel eerder gezien, maar dit jaar valt het op hoe veel er massaal in bloei staan. Tegen sommige bergen ziet het er wit van.

Vanmiddag heb ik thuis in de tuin zitten werken. Het is veel werk, maar het was er een lekker weer voor, en voor mij geen straf om zo bezig te zijn.


Bloemetjes uit de tuin.

Er komt nog een vogel verhaal aan, dit keer over kippen. Dat zijn toch ook vogels.
Tim en een vriendje zijn voor een experiment voor school eieren aan het uitbroeden. Dat is al leuk genoeg, maar zondagavond hebben ze een deel van de eieren geinjecteerd met groene en blauwe voedselkleurstof. De eieren lagen toen 2 weken in de broedmachine, en ze zouden over een week moeten uitkomen. De bedoeling is dat de kuikentjes dan gekleurde veren hebben.

Gisteravond belde Tim's vriendje dat hij een kuiken hoorde piepen in het ei. Voordat ze uitkomen prikken de kuikens het luchtbelletje aan dat in het ei zit, en dan kunnen ze beginnen met het open prikken van het ei. Heel leuk is het als je ze al hoort piepen als ze nog in het ei zitten. Bart heeft eieren uitgebroed toen hij op de vijfde zat, en toen hadden we een kuikentje dat 1 dag eerder uitkwam dan de rest, en als hij piepte piepten de kuikentjes die nog in het ei zaten tegen hem terug.
Vanavond kreeg ik een update over de kuikens: 2 zijn er al uitgekomen, maar een ervan is doodgegaan. Nu is het wachten op de rest, en eens zien of ze er met groene en blauwe donsveertjes uitkomen.
Die nu geboren zijn hadden geen injectie gekregen.

Dan nog een kippeverhaal; onze beagles zijn echte jagers! Bitz kreeg het poortje van het terras open terwijl de kippen los waren en ze ging er meteen achteraan. Niels en ik achter Bitz aan, maar konden haar pas pakken toen ze een kip bij de vleugel vast had. Als het niet zo zielig was, zou het nog komisch zijn. De kip is er met de schrik vanaf gekomen, en is alleen een paar veren kwijt die Bitz in haar mond had. We moeten echt voorzichtig zijn en de kippen niet meer los laten als de honden buiten zijn!

Een glas dag

Vandaag zijn we naar het glas museum in Corning geweest. Het was heel erg mooi. Echt voor iedereen aan te bevelen die in de buurt komt.
Je komt binnen door de winkel, en daar is al heel veel te zien.

In het museum is een gedeelte voor kunst van glas, en een gedeelte van glas door de eeuwen. Het begint met glaswerk uit Egypte, 3000 jaar oud. Te veel om allemaal in je op te nemen. Een paar van de stukken eruit:


Een heel gedetaileerd schaakspel van glas. Het grappige is dat de koningen een Joodse rabbi en een Rooms Katholieke bischop zijn.


Bloemen van glas. Niet te onderscheiden van echt.


Dit is een gigantische glazen bol met allerlei lagen zodat alles erin lijkt te zweven. Deze bol lag in het museum; in de gift shop lag een kleinere met een stevig prijskaartje. Schrik niet: $44.000
Ene Josh Simpson maakt ze, ze zijn geweldig!

Na zo veel moois gezien te hebben kregen we honger en zochten het cafetaria op. Ze hadden er echt lekker eten, en we hebben van de salade bar wat genomen. Andere museum cafetaria kunnen hier nog wat van leren.

Hierna gingen we naar de demonstratie glaswerken kijken. Die worden de hele dag door gehouden. Zoiets hadden we wel eens eerder gezien, maar het blijft fascineren.


Een klont glas wordt uit de oven gehaald. Hiervan werd al draaiend, en door lucht erin te blazen een vaas gevormd.


Er wordt nog een stukje glas aan toegevoegd.


Het eindproduct, een vaas.

Om te laten zien hoe heet de vaas nog was, liet de man er een stukje papier in vallen dat meteen in brand vloog. Ze laten het glas heel langzaam afkoelen, als het te snel gebeurd barst het in kleine stukken. Dat liet hij zien door de vaas in water te doen. Deze vaas werd niet bewaard maar het glas weer opnieuw gesmolten.


Je kunt door een raam in de fabriek kijken, deze man was bezig met een neushoorn te maken van glas.

Vroeger werden er meer glazen dingen gemaakt in Corning, tegenwoordig worden de producten in andere delen van de wereld gemaakt. Iedere Nederamerikaan heeft er waarschijnlijk wel iets van in de kast staan, CorningWare bijvoorbeeld. Het enige glas dat nog echt uit Corning komt is Steuben Glas.

Het was allemaal erg interessant. Waar we nog een keer voor terug moeten is om zelf iets te maken van glas. Je kunt namelijk zelf een simpel dingetje maken, bijvoorbeeld een fotolijstje van glas, of een glazen kraal.

Vogels, laatste aflevering

Nog wat foto's van donderdag;




I'm hungry!!! Feed me!!!


Krijg ik niks? Dan maar een dutje doen. Ma houdt wel de wacht.


Dit was gistermorgen. De 2 grootsten zaten bovenop de 2 kleinsten. Het was de laatste keer dat we het gezin compleet zagen, 's avonds zaten er nog maar 3 in. Vanmorgen nog maar 1 en toen ik daar een foto van wilde maken stond die op en fladderde weg! Ik denk dat zo'n beestje zich schrikt de eerste keer airborne! Het ging stuntelig terwijl pa en ma boven in de boom zaten te panieken. Het kleintje zocht snel beschutting onder de struiken en even later zag ik de ouders er naar toe vliegen.
Dat was het einde van dit vogelverhaal.

Dan nog even een die niks met vogels te maken heeft:


Bart met een slang die hij gevangen had.

Vandaag zijn we nog eens naar het State Park in Watkins Glen geweest. Om een of andere reden zijn we hier al zo'n 10 jaar niet geweest. Het is er ontzettend mooi. Het plenste flink toen we aankwamen, maar 2 minuten later kwam de zon door, en het bleef de rest van de dag mooi weer!




Achter de waterval.
We hadden eigenlijk geluk dat het pas zo veel geregend heeft, want nu zit er veel water in de watervallen.

Weekendje weg

Het weekend hebben we doorgebracht in een gedeelte van de Hudson Valley, vlakbij New York. Een gebied waar we nog niet geweest waren. Het is er erg mooi, en zeker een plek om nog eens terug te gaan. Op zaterdag gingen we naar Bear Mountain State Park.
Het was een erg warme dag en pa, ma en ik gingen eerst een eind wandelen. We gingen een eind op een pad naar boven, maar het werd al snel te warm en we draaiden ons weer om.


Deze struiken stonden overal, wie weet wat het is?



Daarna met z'n allen naar het natuurmuseum in het park. Het was erg mooi aangelegd met wandelpaden, en de dieren zijn allemaal dieren die in New York voorkomen, en die om verschillende redenen niet meer in het wild losgelaten kunnen worden. Sommigen zijn bijvoorbeeld gewond geweest.


Timber rattlesnake. Weer wat geleerd, want ik wist niet dat er hier giftige slangen zitten.


Deze kikker zit op een slang.


Deze coyote moest net gapen toen ik knipte, het is net alsof hij huilt. Ik heb ze thuis wel eens in de verte horen huilen 's avonds, maar ik heb er nog nooit een gezien.


De kinderen vonden de beren zo leuk en met hun capriolen waren het net Kibbels en Bitz.


Bever


Bear Mountain Bridge


Een leuke manier van bouwen met die grote rotsblokken.

Nadat we bij het natuurmuseum uitgekeken waren, zijn we nog even Perkins Memorial Drive omhoog gereden, die naar de top van Bear Mountain gaat. Heel wat makkelijker dan lopen, en daarboven zagen we de tekens staan van het pad dat we eerder volgden. Dat zou nog een hele klim geweest zijn!


Uitzicht



Zondag wilden we naar Stony Point Battlefield gaan, maar het bleek 's morgens dicht te zijn, en we wilden er toch niet op wachten. We zijn via de mooie route 9W verder noordwaarts gereden en de volgende stop was Fort Montgomery, uit de onafhankelijkheids oorlog tegen de Engelsen. Hier was het museum gedeelte gesloten, maar we konden buiten rondwandelen. Het zijn ruines, en er staan borden met uitleg bij.


Tim en Niels bekijken een van de kanonnen.

Hierna was het weer richting huis. Het was erg mooi, terwijl het superdichtbij New York City is. Er zijn nog genoeg dingen die we niet gezien hebben, meer reden om een keer terug te gaan.