maandag, juni 25, 2007

Weer weg...

Daar gaan ze weer:


Vanmorgen hebben we pa en ma afgezet in Syracuse, en nu hangen ze ergens boven de Atlantische Oceaan.

Dit weekend zijn we nog best wel bezig geweest. Op zaterdag heeft Micky pa, ma en mij afgezet bij Connecticut Hill. Van daaruit zijn we terug naar huis gelopen via het Finger Lakes Trail. Het was ongeveer 4 mijl, voornamelijk door de bossen met een paar stukjes verharde weg er tussen. De meeste stukken van het pad zijn goed onderhouden; er was wel een stuk waar we om de gevallen bomen moesten lopen en dan was het af er toe goed uitkijken naar de witte strepen op de bomen die het pad aangeven. Het was een heerlijke wandeling, berg op en af, en we deden er ongeveer 2 uur over. Micky had ons goed voorbereidt met GPS en al, voor het geval dat we zouden verdwalen :)

's Middags heeft pa nog wat dingen gemaakt, het resultaat:


De tafeltjes en bankjes vermenigvuldigen zich hier. Het ziet wel erg mooi uit.

Zondag zijn we een kortere wandeling gaan maken in Taughannock Falls State Park. Tim en Niels kreeg ik warempel ook mee, wel met het lokmiddel van een Subway broodje. Ze amuseerden zich prima toen ze er eenmaal waren, en hebben lekker door het water gelopen.


Heerlijk zo afkoelen.

's Avonds naar Applebee's voor de laatste avond, en nu is het huis weer een stuk stiller.

6 Comments:

Anonymous Anoniem said...

Jammer dat ze weer weg zijn. Afscheid is nooit leuk. Je vader heeft wel leuke dingen gemaakt. Kan me voorstellen dat het nu ineens stil is in huis. Ze hebbe wel ontzettend mooi en warm weer gehad zeg.

Gr petra

8:53 p.m.  
Anonymous Anoniem said...

Wat een schitterende setje!! en helemaal omdat het door je vader is gemaakt. Wat zul je daar van gaan genieten!!!
Jammer dat de tijd weer om is en je ouders weer naar huis zijn.

2:11 a.m.  
Blogger kastelke said...

Pff, na weken van gezellig samenzijn blijft er dan altijd even zo'n leegte achter als ze weer vertrekken... Maar dan ga je maar eens lekker op een van die mooie bankjes zitten om terug te denken aan de fijne tijd die je weer samen had, en je te verheugen op een volgend weerzien.

3:14 a.m.  
Anonymous Anoniem said...

Wat heerlijk dat je vader zo'n creatieveling is... De bankjes zien er prachtig uit! Genieten maar, zou ik zeggen!

Ik heb het ook altijd moeilijk met afscheid nemen...

Groetjes,

6:11 p.m.  
Blogger Petra said...

Wat zal het opeens weer stil zijn! Ik weet, dat zo lang gasten hebben ook ergernissen meebrengt, maar ik benijd je erg om de goede relatie met je ouders! Herinneringen hieraan zullen eeuwig duren, ook voor de jongens heel fijn om zo'n goede oma en opa te hebben. Al zien ze ze niet vaak, de tijd met hen is kwaliteit. Sterkte met het wennen aan een leeg huis!

10:53 p.m.  
Blogger Arnold en Mara said...

wij nemen ook elke keer afscheid van kleinkids in tennesee het valt elke keer niet mee we zouden ze zo mee willen nemen

10:37 a.m.  

Een reactie posten

<< Home

Who links to my website?