Happy Halloween

Allemaal een happy Halloween gewenst!

Whoopi

Whoopi was wel leuk vrijdag. We kwamen aan op Cornell, en het was er ontzettend druk. Tegelijkertijd was er een football wedstrijd aan de gang (tegen West Point), en een ijshockey wedstrijd (een razend populaire sport hier). Parkeren was moeilijk, maar toch een plekje gevonden. Toen we bij Barton Hall kwamen waar Whoopi op zou treden hoorden we kerkmuziek en stonden er een stel nonnen te zingen bij de ingang. Dichterbij gekomen zagen we dat het geen echte nonnen waren, en toen viel het kwartje; Sister Act. Echte fans dus.
We waren nog te vroeg en er speelde een bandje. Opeens stond Whoopi daar mee te zingen. Leuk. Ze deed een paar liedjes en begon haar show. Ze neemt geen blad voor haar mond met haar meningen over de politiek. Ook had ze het over het feit dat ze dit jaar 50 wordt. Veel van die humor was aan de Cornell studenten verloren geloof ik. Zoals de grap over Mickey Rooney, waarvan ze waarschijnlijk niet eens wisten wie het was.
Op het eind gaf ze een tijd de mogelijkheid om vragen te stellen, en dat hele spontane vond ik het leukste. De gekste vragen kwamen eraan. Een van de mannelijke "nonnen", vroeg of ze samen liedjes van Sister Act konden zingen, dat zou ze na de show met hun doen.
Het fabeltje dat ze hier een huis in de buurt heeft werd de wereld uitgeholpen, wel komt ze vaker in de buurt omdat ze er vrienden heeft wonen. Blijkbaar heeft ze de avond hiervoor de bars in Ithaca onveilig gemaakt.
Het was wel een leuk avondje.

Blaadjes harken

Het heeft vannacht flink gevroren, en dat is te zien aan de bomen! Er stond geen zuchtje wind en het regende bladeren. Zo'n drievierde van de bomen zijn opeens compleet kaal. Ik ben maar meteen aan het harken geslagen vandaag. Wat een karwei! Het zijn geen lichte droge blaadjes, maar door alle regen van de laatste tijd is het een natte prut geworden. Ik ben klaar met zoiets de helft en hopelijk doet het mannevolk dit weekend de rest.
Verder heb ik hier in huis maar wat aangemodderd en onderstaande koekjes gemaakt. Het blijkt toch geen succes te zijn bij de kinderen. Wat de boer nie kent eet ie niet...

Er gaat een gerucht rond in deze omgeving (of misschien is echt waar, want er is altijd een kennis die een kennis heeft die haar gezien heeft) dat Whoopi Goldberg hier een huis aan het meer heeft. Ik ben haar nog nooit tegen gekomen, maar Micky heeft een paar kaartjes gekregen om naar een voorstelling te gaan van haar. Ik heb weinig idee wat ik me daar nu van moet voorstellen, maar we zullen vanavond wel zien.

Finger Foods

Wil er iemand een koekje?
Dit leuke recept had ik van een collega gekregen en vandaag gelijk geprobeerd. Ze smaken goed, alleen zijn die van mij wat dikker geworden dan eigenlijk de bedoeling was.
Het recept;
1 cup butter
1 cup powdered sugar
1 egg
1 teaspoon vanilla
1 teaspoon almond extract
1 teaspoon baking powder
1 teaspoon salt
2 3/4 cup flower
(optional 1/4 teaspoon nutmeg)
Alles mixen, en in 4 ballen vormen, deze 1/2 uur in de koelkast leggen. Dan er vingers van rollen, en bakken op een gevet "cookie sheet"?. 25 minuten bakken op 325F. Terwijl ze nog warm zijn met het puntje van een mes een indruk maken in het topje van de vingers. Als ze afgekoeld zijn rode gel erop doen en een schijfje amandel.

Leerzaam dagje

Het was me weer een leerzame dag. Vanmorgen was er een rondleiding in het Johnson Museum of Art en Mary en ik gingen er naar toe. Er was een speciale rondleiding met de studenten Nederlands van Cornell, en er is momenteel een tentoonstelling van oude printen waaronder sommige van Rembrandt. Dat sluit goed aan bij hun Nederlandse les. Martijna is de lerares die Nederlands geeft op Cornell, en een heel hartelijk mens. Ze heeft dit jaar 15 studenten die allerlei verschillende redenen hebben om Nederlands te leren. De meesten hebben er familie of vrienden wonen en willen daarom de taal leren.
In het museum was ik wel eens geweest, maar lang geleden en van de vaste tentoonstelling had ik ook nog lang niet alles gezien. Mary en ik ontmoetten de groep studenten en iedereen stelde zich kort even voor. Daarna kregen we uitleg over de prenten. Het was een heel interessant verhaal over hoe de prenten gemaakt werden, de symboliek in de afdrukken en over de kunstenaars. De prenten waren van de 16e, 17e en 18e eeuw.
Na afloop van de rondleiding langs de prenten hebben Mary en ik de rest van het museum nog even kort bekeken. Er staat en hangt vanalles uit allerlei tijdsperken en alle continenten. We wilden naar een inservice in het ziekenhuis gaan, maar eerst wilde Mary me nog het uitzicht vanuit de bovenste verdieping van het museum laten zien. Nou, dat was echt een wauw moment. Wat een prachtig panorama uitzicht over Ithaca. Het gebouw staat bovenop een berg en je kunt heel Ithaca en Cayuga Lake zien. De volgende bezoekers uit Nederland neem ik daar zeker een keer mee naar toe! Ik probeer ook nog een keer terug te gaan om foto's te maken.
http://www.museum.cornell.edu/HFJ/about/generalinfo.html

We moesten ons haasten om op tijd in het ziekenhuis te zijn voor de inservice, maar precies op tijd waren we er. Dat er lunch bij inbegrepen was was ook wel handig, en het smaakte goed.
Een cardioloog gaf een praatje oven de verschillende stress testen die er gedaan worden en waarom in het stellen van diagnoses in hartziekten. Het was erg interessant. Het is voor mij altijd heel erg verwarrend geweest om te onthouden wat bij welke test gedaan wordt, want er zijn zoveel variaties: excercise stress test, excercise stress echo, dobutamine stress test, dipyridamole stress test met 1 of 2 dag protocol. Hij legde het allemaal heel goed uit, waarom welke test gedaan wordt, en het is me een heel stuk duidelijker geworden. Ook legde hij uit waarom de oude excercise ECG's niet meer veel gedaan worden. Dat ik die nog ken is weer een teken dat ik al lang in de roulatie ben als verpleegkundige.
Hij vertelde ook hoe nauwkeurig deze stress testen zijn in het stellen van een diagnose; zelfs de beste test is maar 90% accuraat. Ik denk dat veel mensen zich niet realiseren dat medische kennis niet 100% is en altijd een snel antwoord willen hebben.
Er is veel onderzoek naar hartziektes in de jaren 70 en 80 gedaan op mannen van middelbare leeftijd, en geen vrouwen. Pas de laatste jaren zijn ze erachter gekomen dat hartziekte zich bij vrouwen heel anders uit dan mannen, en wordt er meer onderzoek naar gedaan.
Na dit alles zaten onze hoofden weer goed vol, maar het was allemaal heel leuk.

De kinderen zaten vanavond te spelen met een leuk nieuw programma dat Micky gevonden had, Google Earth. Dit is eigenlijk een sateliet landkaart van de hele aarde, en je kunt alle plekjes die je maar wilt erop vinden. Sommige plekken kun je heel duidelijk krijgen, zo kun je Micky's moeder's huis heel goed zien, met de rode auto die voor de deur staat!
Kessel en Ithaca staan er maar wazig op, en je kunt ons huis niet zien. Niels amuseert zich er prima mee, en wat een prachtig programma om aardrijkskunde mee te leren! Hij zocht Tokyo op en probeerde de Chinese muur te vinden. Hij vond het veel leuker dan de landkaarten in de klas.

ACLS

ACLS zit er weer op. Het gaat er heel wat anders aan toe dan jaren geleden. Toen was er veel meer uit het hoofd leren lijkt me. Door de jaren heen veranderden de American Heart Association's aanbevelingen ook verschillende keren.
Zo moesten we 20 jaar geleden zo veel verschillende combinaties van beademen en hartcompressies leren voor volwassenen en kinderen, nu is het allemaal 5:1, behalve als je alleen reanimeert, dan is het voor volwassenen 15:2. Met medicijnen is er ook veel veranderd. Lidocaine werd vroeger veel gebruikt bij reanimaties, nu bijna niet meer. Ook zijn er medicijnen die ik heb zien komen en weer gaan. De doseringen van medicijnen onthouden is wel moeilijk, vooral omdat ik er op onze afdeling weinig mee te maken krijg.
Het ging er vanavond wel leuk aan toe. We waren met zo'n 20 man, en werden eerst in groepen ingedeeld en speelden Jeopardy. De vragen waren over medicaties. Daarna keken we samen de test na die we thuis al gedaan hadden. Naast me zat een cardioloog en ze mopperde zich rot, omdat ze zo veel vragen fout had. Ze denkt gewoon te hard na. Ook artsen moeten deze cursus doen zodat ze reanimaties mogen leiden.
Hierna gingen we in groepjes naar de verschillende "skills stations" waar alle verschillende hartritme stoornissen nog eens herhaald werden en hierna deden we de schriftelijke test, en het praktische gedeelte was dat je een reanimatie op een mannequin leidde. Dat ging ook redelijk goed, maar het is moeilijk denken als je alles heel snel moet beslissen. Ik heb wel het gevoel het te kennen, maar voor hoe lang? In ieder geval ben ik er weer 2 jaar vanaf.

En onderweg naar huis vielen de eerste natte sneeuwvlokken tussen de regen...

Alweer Treman Park

Eindelijk was het gisteren een dagje droog, tenminste in de ochtend. Mary en ik hebben een heerlijke wandeling gemaakt in Treman Park. Nog even en dan wordt dat park gesloten voor de winter. De kleuren zijn nu op zijn mooist en door de nattigheid heel diep. De watervallen raasden flink na al die regen, een mooi gezicht. Je moest wel oppassen om niet uit te glijden op de natte bladeren, bijna ging ik onderuit en ik heb een spier verrekt die ik vandaag voel.


Watervalletje


Dit was vorige week

Ik had 's middags een afspraak gemaakt om de voorbanden van mijn auto te verwisselen voor de sneeuwbanden, dat is gebeurd en ik ben er klaar voor. Let it snow! Wilma is gearriveerd en door 2 stormen die bij elkaar komen (de andere komt van het westen) zou er sneeuw vallen op de grotere hoogtes. Ik ben benieuwd of we hier ook wittigheid zullen zien. Het zou niet de vroegste sneeuw zijn die we ooit gehad hebben.

Nat weekendje

Wat een druilerig weekend, bijna non-stop regende het zaterdag. Veel binnen gezeten en dingetjes in huis gedaan.
Bart heeft gisteren voor het eerst paintball gespeeld. Hij had laatst van zijn eigen geld een paintball gun gekocht en hij ging samen met 4 andere jongens spelen, lekker in de regen! Micky had nog een oude leger-regenjas, en die kwam goed van pas. Volgens mij had Micky ook wel zin gehad om mee te gaan. Ze speelden in een bos achter het huis van een van de jongens, en toen ik Bart 3 uur later weer ging halen zag hij er niet uit! De roze verfvlekken vielen nog mee, maar genoeg modder. Ze hadden het heel leuk gehad.
Zie je een stel jongens in donkere kleding met zwarte maskers op en geweren rondlopen, wat een gezicht. Hmm. Zolang ze maar op eigen grondgebied blijven en niet per ongeluk bij iemand in de tuin terecht komen!

Vandaag was het de meeste tijd droog, maar erg koud. Ik ruik sneeuw in de lucht. 2 weken geleden liepen we nog in een korte broek! De kinderen zitten veel met hun XBox te spelen, en het huiswerk is weer gedaan. Hoewel... dat van mij nog niet allemaal. Ik heb dinsdagavond ACLS (Advanced Cardiac Life Support) en ben zowat halverwege met het boek door te spitten. 2 jaar geleden heb ik de 2 daagse les en examen gedaan, en het is 2 jaar geldig. Deze keer doe ik een verkorte les en het examen. Het is niet verplicht op mijn afdeling om het te hebben, maar wel goed om allemaal te weten. BLS (Basic Life Support) is wel verplicht ieder jaar en hoef ik in november pas te herhalen. Eigenlijk een beetje omgedraaid dus. BLS is reanimeren, en ACLS is ook reanimeren, maar dan advanced dus, met defibrileren erbij en welke medicijnen je met welke hartritmestoornissen geeft.

Verder hebben Micky en ik nog wat boodschapjes gedaan. Hij had een nieuwe jas nodig en neemt maar een klein beetje meer de tijd dan zijn zoons om kleding uit te zoeken. Daar waren we zo klaar mee dus.
Daarna naar Tops voor de levensmiddelen. Dat is iets waar ik het liefst heel snel mee klaar ben, en waar hij juist meer de tijd voor neemt. Meestal gebruik ik de self-service scanners in de winkels als ze die hebben, maar ik kan me zo ergeren als ze niet goed werken. Micky zag me al beginnen met soeppakjes te gooien, dus hij nam het van me over. Normaal ben ik toch een geduldig persoon, maar niet met technologie die niet werkt. Hij zei dat het goed was dat we niet ver in de toekomst leven, anders zou ik aan "robot abuse" doen.

En toen was het weekend weer voorbij.

Opeens zat ik in een nieuw ziekenhuis committee, geen idee hoe mijn naam daar terecht is gekomen. Het gaat over het reanimatie beleid in het ziekenhuis, het is een beetje teveel om uit te weiden, maar daar zat ik dan tussen de directie en afdelingsmanagers. Vroeger zou dit me geintimideert hebben, maar nu kan ik toch beter mijn zegje doen. Of het wat uitmaakt is nog te zien.

Voor school moest Bart een interview doen met een ouder persoon, iemand van boven de 65. Nu kennen we hier niet zo veel ouderen, er zijn wel wat buren, maar die zijn niet zo open en kon hij niet vragen. Daarom had ik aan een collega gevraagd of haar vader misschien geinterviewd wilde worden. Dat wilde hij wel, en vrijdag heeft hij met deze man gepraat. Het bleek dat hij hoofd van Bart's school is geweest, en daarvoor ook van andere scholen. Bart was heel nerveus, maar heeft een heel leuk gesprek met deze man gehad. Toen ik hem weer ging ophalen heb ik ook nog even met hem gepraat (of eigenlijk; hij praatte). Hij liet foto's zien van zijn zoon die in Vietnam is omgekomen. Dat is toch wel aangrijpend. Hij kon goed vertellen en het was goed te zien dat hij ook graag vertelde. Ik denk dat het voor Bart ook een goede ervaring was.
Ze moesten dit voor hun les Government doen. Je zou denken wat heeft dat nu met government te maken, maar ze hebben het in de les over ouder worden en wat de gevolgen van een oudere bevolking zijn op de regering. Het zet ze aan het denken over bijvoorbeeld Medicare/Medicaid (de ziektekostenverzekering van de regering) en Social Security.

Met mijn lessen gaat het ook goed. Ik heb nu de resultaten van beide essays en de test en alles was een A tot mijn grote verbazing. En ik dacht dat ik er niet veel van gebrouwen had!
Gisteravond zijn we met Griekse kunst begonnen, nogal een erg breed onderwerp. Ik realiseer me nu pas hoeveel we van de Grieken hebben overgenomen. Je ziet wel de gebouwen, maar staat er niet bij stil. Zo is de voorkant van de Second Bank of the USA in Philadelphia waar we een paar maanden geleden nog voor stonden een copie van het Parthenon in Athene. Het zijn maar weetjes.
In literature zijn we begonnen met poezie. Daarin is ook veel te leren en iets waar ik me nooit zo in verdiept heb. Ook hier zal straks weer een essay geschreven moeten worden...

Ieder jaar moet iedere werknemer die in contact komt met patienten getest worden op welke maat mondmasker ze moeten dragen bij isolatie patienten. Dit is niet het gewone mondmasker die met operaties gebruikt wordt, maar een speciaal "small particle respirator", een masker dat de kleinste deeltjes moet tegenhouden die in de lucht kunnen zweven, zoals virussen of tuberculosis baccillen.
Het is voor het ziekenhuis een heel karwei om iedereen ieder jaar te testen. Gisteren was ik aan de beurt. Nu zijn er maar 2 maten, small en medium, en ik heb medium. Ik kreeg een speciaal test masker op dat met slangtjes verbonden is aan een aparaat. Daarna eerst gewoon ademen, dan diep ademen, en met het hoofd bewegen en het aparaat registreerd of er lekken zijn. Alles zat goed, en ik ben weer klaar tot volgend jaar.
Ik begrijp wel dat je moet weten welke maat masker je op moet doen, en ook dat je goed snapt hoe je het op moet doen, maar om dat nu elk jaar te verplichten gaat toch wat ver. Het is echter een OSHA regeling, de Occupational and Health Safety Administration.
Die maskers brengen me op wat er de laatste tijd in het nieuws is; de vogelgriep. Van de media misschien wat paniekzaaierij, maar voor zo'n ziektes maak ik me meer zorgen over dan welke terroristen aanslag ook. De Spaanse griep van 1918 maakte meer slachtoffers dan de oorlog die toen woedde, en gezonde mannen werden met de honderden dood uit de legerbarakken gehaald. Zo'n griep zou zich tegenwoordig nog sneller verspreiden, en nu weten ze dat dit virus ook een vogelgriep was.
Allemaal doemdenken, maar wel goed om op voor te bereiden, en maar hopen dat het zo ver niet komt.

Het zal het grijze weer wel zijn dat zo'n gedachten brengt; het is nog altijd grauw weer, maar vanmorgen was het even droog en heb ik mijn tekenspullen gepakt en naar Treman park gegaan. Daar heb ik een tijd zitten tekenen en schilderen, maar het viel me nog flink tegen en het werd niks. Ik heb er in ieder geval een wandeling en een frisse neus uitgehaald. Toen begon het te regenen en is het de rest van de dag niet meer gestopt.


Dit was wat ik probeerde te schilderen. Een beetje te ambitieus voor me.

Ik was helemaal vergeten dat vandaag de man zou komen om de verwarmingsketel schoon te maken. Gelukkig was ik toen thuis. Biego heeft de hele tijd zitten blaffen en grommen terwijl deze man beneden bezig was. Had hij ook wat te doen.

Energy Fair

Op Cornell was vandaag een voorlichtingsdag over energie en energie besparingen en daar zijn Micky en ik even gaan kijken. Er was allerlei informatie te krijgen, maar zo te zien doen wij al heel veel aan energiebesparingen, zoals bijvoorbeeld de zuinige lampen en zuinige electrische apparaten. We willen nog altijd zonnepanelen, maar hebben niet veel geluk om iemand aan de lijn te krijgen die ze installeerd. Volgens mij hebben ze het veel te druk. Of ze zijn niet genoeg geinteresseerd. De staat New York geeft er een flinke hap geld aan toe als je zonnepanelen installeerd, dus het is wel voordelig om hier gebruik van te maken.
Op Cornell waren bij dit gedoe we snel uitgekeken.

Omdat de benzine prijzen zo hoog zijn geworden, hebben we uit nieuwsgierigheid eens opgeteld hoeveel we vorige maand aan benzine hebben uitgegeven. Nu zaten daar wel een reisje naar Philadelphia en Syracuse bij, maar van het bedrag schrok ik even; $300!
Vorig jaar wilden we al een Toyota Prius kopen, maar er was een wachttijd van 5 maanden voor deze auto. Toen hebben we maar zolang de Mercury Sable gekocht, omdat we toch wat nodig hadden voor de winter. Nu klinkt die Prius nog aantrekkelijker, maar we hebben te lang gewacht. De wachttijden zijn nu 2 jaar.
Voor mij was het zich eigenlijk meer te doen om minder benzine te verbruiken, dus minder vervuiling (ik probeer toch zoveel mogelijk milieuvriendelijk te zijn). Voor Micky zit het nu voornamelijk in benzineprijzen.

Hier is nog een foto van de ingang van ons huis. Niet zo heel goed te zien, maar links is de muur waar we nieuwe gipsplaten tegen gedaan hebben en geverfd. Normaal is hier geen muur met dit soort huis, maar is alles open naar de huiskamer. Naar mijn idee veel te koud in de winter.
Langs de deur hangt een Halloween "welcome" dat ik gisteravond in elkaar geflanst heb, en wat Chinese lampionnetjes uit de tuin.


Het weer is nog altijd miezerig en we hebben de kachel al aan gehad. De kleuren van de bomen zouden dit jaar niet zo mooi worden, omdat het zo warm is geweest. Op het moment vindt ik het geel en rood juist heel mooi, zoals het afsteekt tegen het groen. Daar heb ik nog geen foto van gemaakt, dat komt nog als het wat minder somber weer is (hoop ik).

Alweer een natuurramp in Azie, vreselijk wat een ravage die aardbeving heeft aangericht. Al 20.000 doden. Er is ook overal altijd wel wat.

Ondertussen hebben we hier een regenachtig weekend gehad. De kinderen vinden het binnen zitten wel goed, ze planten zich voor de Nintendo, en als het aan hun ligt komen ze hier niet meer achteruit, alleen af en toe om een hapje te eten.
Bart zit steeds met zijn neus in een boek. Wie had dat ooit gedacht toen hij vroeger zo'n moeite had met leren lezen! Hij verslint de boeken van Isaac Asimov op het moment, science fiction.
Gisteren zijn Micky en ik naar de Friends of the Library boekenverkoop geweest, een enorm grote verkoop van tweedehands boeken. Het is in een groot warenhuis, het is bomvol met boeken, en goed gesorteerd op genre. Het was er druk, en vandaag ga ik met Bart nog eens terug, zodat hij nog wat science fiction boeken erbij kan halen. Elke dag worden de boeken iets goedkoper, maar is er natuurlijk ook minder keus. Gisteren bijvoorbeeld koste een hardcover $4, en een softcover $1.50. Op de allerlaatste dag kun je een hele zak boeken voor een kwartje krijgen. Het geld dat ingezameld wordt gaat naar de bibliotheek. De meeste boeken geef ik weer af voor de volgende verkoop als we ze uit hebben, dan kunnen ze er nog een keer aan verdienen.

Verder hebben we wat dingen in huis gedaan. Onder andere de muur in de gang geverfd, vandaag verf ik nog een keer, en dan is 1 gedeelte klaar. Dit is wel de moeilijkste muur denk ik, omdat we vanwege de trap niet gewoon een ladder konden zetten, maar allerlei toeren moesten uithalen om bovenaan te komen. Dit huis is van het model "raised ranch", en als je de voordeur binnenkomt kom je bij een korte trap naar boven en een kort trap naar beneden, en het plafond is anderhalve verdieping hoog. Een heel gedoe, maar het wordt mooi. Het zag er al zo lang heel versleten uit.

De laatste mooie dag?

Vandaag nog een heerlijk weertje, hierna zal het herfstweer worden.
Vanmorgen heb ik eerst aan mijn essay voor literatuur zitten pezen tot ik er helemaal scheel van werd, en daarna de hond opgepakt en naar Treman Park een rondje gaan lopen. De bomen beginnen te verkleuren en het is er erg mooi. Er waren deze keer meer mensen dan gewoonlijk, en Biego wil tegen iedereen hallo zeggen. Hij was na dit rondje lopen goed moe en heeft de rest van de dag plat gelegen.
Daarna nog eens het essay bewerkt, maar het is nu dan toch eindelijk ingestuurd. Hopelijk gaat een volgende keer wat sneller. Het is moeilijk om alles wat in je hoofd zit uit te drukken op papier.

Vanavond was er open huis van de high school. De opzet was hetzelfde als met Niels z'n open huis, dus een lesschema volgen van 1 dag. Aangezien we 2 kinderen op de high school hebben kreeg ik 2 lesschema's in handen en ik heb geprobeerd naar zo veel mogelijk van hun lessen te gaan. Ik heb naar redelijk wat van hun lessen kunnen gaan omdat ze allebei wel een vrije periode hebben, en die benuttigde ik door naar de ander z'n les te gaan. Alleen zat ik opeens in een verkeerde klas die mijn kinderen allebei niet hebben! Bij de lessen die ik miste wipte ik toch even binnen om de leraren te ontmoeten en hallo te zeggen. Dan heb je tenminste een gezicht bij een naam. De enige waar ik niet geweest ben ik Tim's Duits lerares, maar die kende ik al.
Ook op deze school zijn de leraren allemaal zo enthousiast, en ze gaven allemaal hun telefoon nummers en e mail adressen, zodat je contact met hun op kunt nemen als je wilt.
Ik heb de nodige mijlen gelopen in die school! Het is me zelfs na 4 jaar nog een doolhof. Het is een groot oppervlak, verdeeld in blokken; gebouwen A t/m K die via gangen met elkaar verbonden zijn. Als je er elke dag komt zoals de kinderen zou je het zo door hebben, maar zoals ik er maar af en toe kom, is het nog altijd zoeken.
Nu hebben de kinderen lekker een 4 daags weekend vrij.

Vergadering

Vanmorgen had ik eerst een vergadering op het werk van Nurse Practice Committee. Het is wel erg vroeg, 7.30, maar ik vindt het wel leuk om er aan mee te werken. We maken beslissingen over dingen die verpleegkundigen aangaan. Ik doe dit al een paar jaar, maar ik merk dat er het laatste jaar of zo pas wat meer naar ons geluisterd wordt. Vandaag was er een vertegenwoordiger van een bedrijf dat speciaal plakmateriaal maakt om infuusnaalden vast te plakken op de huid. Waar voorheen de beslissing voor wat ingekocht gaat worden gemaakt zou zijn door het magazijn, worden nu degene die het gaan gebruiken erbij betrokken. De verpleegkundigen kunnen zien wat het beste is omdat wij er uiteindelijk mee moeten werken.

Ook vanmorgen moest ik naar de tandarts, gelukkig was alles goed. Alleen kreeg ik zoals ik al verwachtte te horen dat die verstandskiezen er toch maar een keer uitmoeten. Wat dat betreft ben ik een niet-luisterende patient van hem. De verstandskiezen zijn prima in orde, maar als ze ooit rot zouden worden moeten de kiezen ernaast ook uit. Dat wil hij voorkomen. Misschien moet ik maar een keer dapper worden.

Het was een heerlijk weertje, en Micky en ik hebben samen een stuk gewandeld.
Weer thuis heb ik in de zon mijn huiswerk zitten doen. Ik ben nog altijd bezig met mijn essay, het moet donderdag af zijn.
Gisteravond heb ik mijn eerste test gehad in kunstgeschiedenis. Over 2 weken hoor ik pas wat ik ervan gebrouwen heb. Ook was er in dit vak een essay, eigenlijk moest het 2 kantjes zijn, maar ik heb maar 1 kantje volgekregen en wist met geen mogelijkheid meer te bedenken. Hopelijk kost dat me niet teveel punten.