Opeens zat ik in een nieuw ziekenhuis committee, geen idee hoe mijn naam daar terecht is gekomen. Het gaat over het reanimatie beleid in het ziekenhuis, het is een beetje teveel om uit te weiden, maar daar zat ik dan tussen de directie en afdelingsmanagers. Vroeger zou dit me geintimideert hebben, maar nu kan ik toch beter mijn zegje doen. Of het wat uitmaakt is nog te zien.
Voor school moest Bart een interview doen met een ouder persoon, iemand van boven de 65. Nu kennen we hier niet zo veel ouderen, er zijn wel wat buren, maar die zijn niet zo open en kon hij niet vragen. Daarom had ik aan een collega gevraagd of haar vader misschien geinterviewd wilde worden. Dat wilde hij wel, en vrijdag heeft hij met deze man gepraat. Het bleek dat hij hoofd van Bart's school is geweest, en daarvoor ook van andere scholen. Bart was heel nerveus, maar heeft een heel leuk gesprek met deze man gehad. Toen ik hem weer ging ophalen heb ik ook nog even met hem gepraat (of eigenlijk; hij praatte). Hij liet foto's zien van zijn zoon die in Vietnam is omgekomen. Dat is toch wel aangrijpend. Hij kon goed vertellen en het was goed te zien dat hij ook graag vertelde. Ik denk dat het voor Bart ook een goede ervaring was.
Ze moesten dit voor hun les Government doen. Je zou denken wat heeft dat nu met government te maken, maar ze hebben het in de les over ouder worden en wat de gevolgen van een oudere bevolking zijn op de regering. Het zet ze aan het denken over bijvoorbeeld Medicare/Medicaid (de ziektekostenverzekering van de regering) en Social Security.
Met mijn lessen gaat het ook goed. Ik heb nu de resultaten van beide essays en de test en alles was een A tot mijn grote verbazing. En ik dacht dat ik er niet veel van gebrouwen had!
Gisteravond zijn we met Griekse kunst begonnen, nogal een erg breed onderwerp. Ik realiseer me nu pas hoeveel we van de Grieken hebben overgenomen. Je ziet wel de gebouwen, maar staat er niet bij stil. Zo is de voorkant van de Second Bank of the USA in Philadelphia waar we een paar maanden geleden nog voor stonden een copie van het Parthenon in Athene. Het zijn maar weetjes.
In literature zijn we begonnen met poezie. Daarin is ook veel te leren en iets waar ik me nooit zo in verdiept heb. Ook hier zal straks weer een essay geschreven moeten worden...
Voor school moest Bart een interview doen met een ouder persoon, iemand van boven de 65. Nu kennen we hier niet zo veel ouderen, er zijn wel wat buren, maar die zijn niet zo open en kon hij niet vragen. Daarom had ik aan een collega gevraagd of haar vader misschien geinterviewd wilde worden. Dat wilde hij wel, en vrijdag heeft hij met deze man gepraat. Het bleek dat hij hoofd van Bart's school is geweest, en daarvoor ook van andere scholen. Bart was heel nerveus, maar heeft een heel leuk gesprek met deze man gehad. Toen ik hem weer ging ophalen heb ik ook nog even met hem gepraat (of eigenlijk; hij praatte). Hij liet foto's zien van zijn zoon die in Vietnam is omgekomen. Dat is toch wel aangrijpend. Hij kon goed vertellen en het was goed te zien dat hij ook graag vertelde. Ik denk dat het voor Bart ook een goede ervaring was.
Ze moesten dit voor hun les Government doen. Je zou denken wat heeft dat nu met government te maken, maar ze hebben het in de les over ouder worden en wat de gevolgen van een oudere bevolking zijn op de regering. Het zet ze aan het denken over bijvoorbeeld Medicare/Medicaid (de ziektekostenverzekering van de regering) en Social Security.
Met mijn lessen gaat het ook goed. Ik heb nu de resultaten van beide essays en de test en alles was een A tot mijn grote verbazing. En ik dacht dat ik er niet veel van gebrouwen had!
Gisteravond zijn we met Griekse kunst begonnen, nogal een erg breed onderwerp. Ik realiseer me nu pas hoeveel we van de Grieken hebben overgenomen. Je ziet wel de gebouwen, maar staat er niet bij stil. Zo is de voorkant van de Second Bank of the USA in Philadelphia waar we een paar maanden geleden nog voor stonden een copie van het Parthenon in Athene. Het zijn maar weetjes.
In literature zijn we begonnen met poezie. Daarin is ook veel te leren en iets waar ik me nooit zo in verdiept heb. Ook hier zal straks weer een essay geschreven moeten worden...
posted by Annemiek | 9:28 a.m.
4 Comments:
Annemiek, super zeg, je studieresultaten! En het lijkt me zo ontzettend boeiend!
Wat een toevalstreffer dat Bart net bij een oude schooldirecteur uitkwam.
Proficiat met zulke mooie "cijfers".
Las van je stukje van de oude schooldirecteur en zijn zoon. De vietnamoorlog heeft in zoveel gezinnen een grote rol gespeeld. Hier in de omgeving ook gesproken met mensen die zelf gediend hebben. Ben zelf erg geinteresseerd om te horen hoe zij het allemaal beleefd hebben.Het lijkt zo ver weg van ons, maar als je dan met iemand spreekt die het allemaal heeft meegemaakt, maar het ineens een stuk meer realistischer. Denk dat Bart dat ook wel zo ervaren zal hebben. Goed idee van de school om zoiets te doen.
Groetjes Petra
Gefeliciteerd met die goede cijfers, zeg!!
Ik vind het heel goed hoeveel sociale gewaarwording de kinderen hier leren. Moeten ze bij jullie ook vrijwilligersuren doen?
Nog even over die vogelgriep, waar je over schreef. Ik had het er gisteren nog met mijn zusje over, die zich er ook erg bang om maakt.
Ik krijg toch ook wel erg het gevoel, dat de media het net als alle terreurmogelijkheden er weer als een hond met een bot mee wegrent.
Het is eng, maar aan de andere kant is er niets dat we er nu aan kunnen doen, dus ik stop het maar zo ver mogelijk weg.
Vrijwilligerswerk moeten ze ook doen (Bart heeft een gedeelte gedaan met het Harvest Festival), en ook moeten ze vergaderingen van het dorp bijwonen. Het geeft een bredere blik op "the real life", in plaats van alleen in de klas.
Over de vogelgriep; ik geloof ook dat de media er teveel van maakt, en ik zit er ook niet diep over in, maar of het nu deze griep of een andere ziekte is, het zou een ramp zijn.
Een reactie posten
<< Home