When life gets tough, the tough keep....

rolling?

Gelukkig nieuwjaar!


Happy new year!

Make it a good one!

Er was eens een schaap...

Lang, lang geleden was er eens een schaap. Zoals elke schaap werd het in het voorjaar geschoren, en er waren grootse plannen wat er gemaakt ging worden van die vacht. Het liep even anders. De vacht maakte een oversteek naar Amerika. En naar Nederland. En weer terug naar Amerika. Na jaren in een kast zag de vacht het daglicht weer. Eindelijk werd de vacht gesponnen.


(foto van een jaar geleden).

Nadat het gesponnen was lag het de wol een jaar in de kast, maar ziedaar, het is nu een muts gworden!



Het ruikt nog naar schaap.

Van schaap naar muts.... dank je wel schaap!

Kerst en verjaardag.

Het is bitter koud en het sneeuwt licht de hele dag. We krijgen niks van die grote storm in het oosten.


Vandaag weer sleeen in de bittere kou. Ze hadden weer groot plezier.


We hebben een leuke kerst gehad. Bij kerst hoort lekker eten, en ik heb me flink uitgeleefd en allerlei dingen gemaakt die ik nog nooit geprobeerd had.


De saucijzenbroodjes waren heerlijk en heel goed gelukt.


De kerststol is ook goed gelukt. Het lijkt wel een gigantische donut. Ik had er hierna nog glazuur over gedaan. (De volgende keer moet ik wel maar half het recept maken. Dit was echt een grote kerststol!)

Als voorafje voor het kerstdiner had ik gevulde champions gemaakt.


Het allerlekkerste was wel het toetje, tiramisu. Alsof een engeltje op je tong piest.
De ingredienten hadden wat voeten in de aarde. Ik was naar Wegmans gegaan omdat ik daar een kadobon voor had. Het is een grote winkel waar het altijd erg druk is en waar ik niks weet te staan. Na 3 rondjes lopen gaf ik het op om de lange vingers te vinden (hier 'lady fingers' genoemd). Ik dacht dan maak ik ze wel zelf. Ze werden wat plat:


Ze lijken meer op 'lady tongues'. De kippen vonden ze lekker.

Later vond ik hier in huis nog een pak, en het was zelfs nog niet over de datum :)
Micky ging op zoek naar de koffielikeur, en bracht me een fles waar ik wel 50 tiramisu's mee kan maken.

Op kerstochtend was ik het eerst op, wat een verschil met vroeger toen de kinderen al om 6 uur bij je bed stonden. We hadden eerst samen een uitgebreid ontbijt en openden toen de kado's.








Giulia kreeg 'fuzzy pink slippers' van Tim.

Iedereen was zeer goed verwend! Tim was weer een moeilijke om iets te vinden, maar de kadobonnen voor Subway en Five Guys vond hij wel fijn, en van zijn broers kreeg hij videospellen. Bart kreeg een kaartspel, kleren, boeken en een liftticket om te skien, en Niels kreeg ook een paar boeken, een nieuwe rugzak ("maar ik houdt van mijn oude"), sneeuwlaarzen ("die zijn te groot"... ze pasten), en van de jongens 2 "nerf guns". Giulia kreeg oorbellen, breinaalden en wol (ze heeft geleerd om te breien en gaat er helemaal in op), een dagboek, een kookboek met de Amerikaanse maatschepjes (daar heeft ze al uren in zitten lezen en gerechten plannen), een buskaart en ook een ski liftticket.
Ik kreeg oorbellen van Bart (die Giulia mee heeft uitgezocht, gelukkig denk ik :), van Tim een breiboek met alle soorten breisteken (ik ben na een jaren hiatus weer aan het breien geslagen), van Niels een klok die ook de buitentemperatuur aangeeft, van Giulia een mooi kettinkje, en van Micky een Kindle. Hij had me een tijd geleden gevraagd of ik er een wilde, en ik zei dat ik me wel bij gewone boeken houdt. Daar had hij zich niks van aangetrokken, of misschien wil hij die honderden boeken van me het huis uit hebben. Ik moet zeggen dat ik er wel blij mee ben. Het zal heel goed van pas komen.

Micky had van de jongens een documentaire serie gekregen, en boeken over de tweede wereldoorlog, iets waar hij zich altijd voor interesseert. Van mij kreeg hij een electrische deken (omdat ik elke avond hoor hoe koud het bed wel niet is). En dan nog een kado dat nog moet komen: een reisje voor 2 naar Key Largo in Florida. Ik had een draaiboekje gemaakt met de reis, en in een koffertje een badlaken, zonnebril en zonnebrandcreme gedaan, samen met dat boekje. Mijn idee was om een heel koffertje vol te stoppen met allerlei zomerdingen, maar probeer die maar eens te vinden in de winter. Dus daarom maar zo. Hij vindt het heel leuk, en we kunnen niet wachten om te gaan! Voor het eerst sinds 22 jaar langer dan een weekend alleen met zijn tweetjes weg.



Dan is het natuurlijk ook nog Niels's verjaardag met kerstmis, en hij kon niet wachten tot hij zijn verjaardagkadootjes kreeg. We geven die altijd apart van de kerstkado's om het speciaal te houden voor hem.


Happy birthday Niels!

Hij kreeg een rondvliegend ding van zijn broers; eerst vloog het in de kerstboom en toen in Giulia's haren. De propeller draaide zich helemaal om haar haar, en ze moesten het eruit knippen. Wel lachen natuurlijk.

Nu dachten we dat Niels foto's maken wel leuk zou vinden, al klaagt hij over fotografieklas op school. Dus we kochten hem een camera, maar hij wilde hem niet. Hij wilde hem inruilen voor een Kindle. Goh, als hij liever leest dan foto's maakt is dat ook prima. Hij klaagt elke keer als hij een boek uitheeft dat hij niks meer te lezen heeft, en vindt dat ze in de schoolbibliotheek maar niks hebben. Prima hoor dat 2 anti-lees kinderen toch nog in lezers zijn veranderd. Nu Tim nog!

Merry Christmas!

De jongens en Giulia hadden vandaag opeens zin om te gaan sleeen. Het is hier dan wel berekoud, maar nog niet zo heel veel sneeuw. Het is net genoeg wat er nog ligt. Nu hebben ze genoeg sleeen voor z'n allen, maar toen ik laatst in de winkel was zag ik een extra lange slee. Die heb ik gekocht, net zo veel voor mij als voor de jongens. Toen ik ze zo zag sleeen kon ik dat kado niet meer tot morgen achter houden en kregen ze die vandaag al.


Daar gaan ze.

Ze kregen opeens de inval om koekjes te maken, en dat werd een heel groepsproject met veel plezier en gekheid.






Het resultaat.


De meesten zijn al op.

Aan iedereen een zalig Kerstfeest gewenst!

Merry Christmas to everyone!

Park & museum

Gisteren had Bart's vriend zijn hond meegebracht. Wat heeft ze samen met Muddles gerent. Het is ook nog een jonge hond, van hetzelfde formaat als Muddles. Heerlijk om die 2 te zien.


Penny en Muddles.

Vanmorgen hebben Bart, Giulia, Muddles en ik bij Taughannock Falls gewandeld. Het was behoorlijk koud, maar later op de dag warmde het op naar -1C en dat voelt dan warm aan!


Bevroren waterval.




Muddles moet even poseren.


Cold enough?

Toen we bij de waterval wegliepen hoorden we achter ons een luid geluid, waarschijnlijk waar een brok ijs naar beneden viel. Even later hoorden we het nog 2 keer. Rosten vallen er ook wel eens. Kijk eens naar deze foto's; iemand maakte net een foto toen er een grote rots naar beneden viel!




Foto's maken van het ijs.




Een van Bart's laatste werk van het seizoen, tafels opruimen.

Vanmiddag zijn we naar het Corning Glass Museum geweest. Heel mooi, en ook weer een andere tentoonstelling dan vorige keer.


Glazen jurk.


Gemaakt door meneer Tiffany.


Een Thanksgiving maaltijd, alles wat je hier ziet is glas.


Een kerstboom van glazen kerstballen.

We hebben ook een glaswerker een kom zien maken. Het gaat zo vlot en als je dat zo ziet lijkt het zo gemakkelijk, maar er gaan heel wat uren oefening in zitten!

Sneeuwvlokjes

Sneeuwvlokjes liggen er buiten veel minder dan voorspeld was, maar hier gaat het even niet over echte sneeuwvlokken. Dinsdag was een erg rustige dag op het werk. Iemand van de dagdienst was begonnen met papieren sneeuwvlokken maken en in de avonddienst was het nog rustiger zodat we er nog meer gemaakt hebben. Ik vond ze leuk genoeg om er thuis ook eentje te maken en op te hangen;



Leuk effect en gemakkelijk te maken:


Je begint met een vierkant stuk papier; als je rechthoekig papier hebt knip je er een stuk af.


Vouw het in een driehoek.


En dan nog een keer in een driehoek.


Knip de gevouwen kant 3 keer in (Hint:de open kant van het papier is rechts van waar je knipt).


Vouw het open, en als het goed is ziet het er zo uit.


Neem het middelste vierkantje en rol de hoekjes naar elkaar toe; zet ze vast met een stukje plakband.


Draai het papier om, en zet de volgende hoekjes aan elkaar vast.


Draai het papier weer om en zet alweer de volgende hoekjes aan elkaar vast.



En herhaal dat nog een keer.


Maak 6 van deze knipsels, en leg de uiteinden tegen elkaar; zet de uiteinden waar de ster bijeen komen aan elkaar met een nietje. Ik vond het gemakkelijker om er 3 aan elkaar te nieten en dan de 2 setjes van 3 aan elkaar te nieten.


Als laatst nog de hoekjes waar de stukken elkaar raken aan elkaar vastzetten met plakband of een nietje en voila klaar. Je kunt vast ook nog creatiever worden met glitter en gekleurd papier!


Voor wie ze maakt: laat een foto zien!

Werk

Over mijn nieuwe werk, dat inmiddels niet meer zo nieuw is heb ik hier nog maar weinig verteld. Na zo ongeveer mijn hele leven in ziekenhuizen gewerkt te hebben was de stap groot om die wereld te verlaten en ergens anders te gaan werken. Ik heb lange tijd heimwee gehad, en nog altijd denk ik dat ik wel een keer nog een paar dagen per maand als per diem in het ziekenhuis zal gaan werken om er toch een beetje in te blijven. Zelfs in die 9 maanden dat ik er nu weg ben zijn er alweer grote veranderingen.

Het werk in de urgent care bevalt me goed, hoewel het denk ik iets is dat ik niet meer dan een paar jaar zal doen. De diensten van 8 uur bevallen goed en vliegen om, en ik ben niet compleet afgepeigerd zoals ik in het ziekenhuis na 12 uur was. Je hoeft er ook niet vaak te tillen, waar mijn rug en gewrichten dankbaar voor zijn. Ik mis wel het intense contact met patienten, hier is het toch meestal wel erg kort. Hoewel er ook mensen zijn die behoorlijk ziek zijn en die je een paar uur onder je hoede hebt. Je moet hier nauwer samenwerken met andere verpleegkundigen; in het ziekenhuis had je de zorg over je groep patienten, dat heb je hier niet. We werken ook maar met 2-3 verpleegkundigen per dienst, dus je moet op elkaar kunnen vertrouwen en rekenen.

In het begin was het net alsof ik helemaal opnieuw in de verpleging moest beginnen. Keeluitstrijkjes maken en strep testen doen, splinten aandoen, of helpen bij een pelvic exam bijvoorbeeld had ik nog nooit gedaan. Dit is nu routine geworden. Het werken met kinderen was nog zo'n leerweg; in het ziekenhuis had ik alleen volwassen patienten en dan ook nog meestal bejaarden. In de urgent care komen veel jongeren en kinderen. Vooral de allerjongsten vindt ik griezelig. Er komen niet veel babies, maar laatst hadden we er 3 op een avond. Prima als je een gezonde baby hebt, maar als je een zieke baby hebt die niet goed ademt, dat is zorgwekkend. We moesten er een van naar het ziekenhuis sturen per ambulance. Ik vond wel grappig hoe ze zo'n kleintje in een speciaal kinderzitje op de brancard zetten, zo'n klein kruimeltje op zo'n grote brancard.

Het is wel leuk om het vertrouwen te winnen van kinderen als ze iets niet gedaan willen hebben. Dat is dan weer heel dankbaar werk. Zo moest ik de oren uitspuiten van een kindergartner. Hij vond het idee maar niks en huilde dat hij dit niet wilde. Ik heb hem de spuit laten zien, en wat mee laten spelen. Toen eerst wat druppels warm water op zijn hand, en toen mocht ik aan zijn oor komen. Eerst zachtjes wat water in zijn oor laten lopen, en toen dat goed ging wat harder. Toen vond hij het opeens heel leuk en wilde hij meer. Toen de oorwas eruit was liet ik hem zien wat eruit gekomen was. Hij wilde het meenemen. Nee, dat kan niet. Opeens vertelde hij mij dat ik vampiertanden heb. O? Ja ik weet dat ze scheef staan. Ja, misschien ben je gebeten door een vampier! Kinderen zijn recht voor z'n raap, ik moest er zo mee lachen, terwijl zijn moeder zich schaamde. Ik gaf hem later een sticker, grappig hoe je sommige kinderen daar blij mee kunt maken. Die van ons vielen nooit voor de stickertruc.

In de kerstsfeer

De craft sale van gisteren was goed gegaan. Ik heb gel kaarsen en mutsjes verkocht, en het was er druk, en gezellig. Het is ook altijd leuk om te zien wat anderen maken. Er zitten dingen tussen die heel wat professioneler eruit zien dan mijn dingen. Dat het buiten sneeuwde hielp ook mee om het wat kerstachtiger te maken.


Mijn dingetjes.

Vandaag was het tijd om de kerstboom te gaan uitzoeken. We gingen weer naar dezelfde plek als de afgelopen jaren, maar een mijl van ons vandaan. We hadden onszelf goed warm ingepakt, want het waait er altijd hard op die berg. De keus voor een boom was moeilijk. Ik liet Bart, Niels en Giulia maar hun gang gaan om er een uit te zoeken, en ze konden het maar moeilijk eens worden.


Welke zal het worden?


Deze boom kozen ze eindelijk uit... en toen veranderden ze weer van gedachten en werd het toch een andere.




Arme Giulia wordt bekogelt met sneeuwballen.


Bart zaagt de boom wel even om.


En hij sleept hem ook wel even in zijn eentje naar de auto.


Terwijl wij proberen hem bij te houden.


De boom versieren.
Pff, we hadden even onenigheid over de lichtjes. Ze hadden lampjes gekocht die me veel te sterk schenen, je zou er verblindt door worden. Uiteindelijk duwden we ze diep in de takken, zodat het niet te helder was.


Eindresultaat.


Giulia moest ook nog een kerstsok versieren om bij die van de jongens te hangen.