Reisje naar Belleayre Mountain

Donderdag
We hadden tijd om het rustig aan te doen. De honden gingen naar de kennel, voor hun de eerste keer. Ze gingen heel mak mee, niks geen stresserig geblaf zoals Biego altijd deed. Bart had nog les tot 12.45, en daarna konden we hem op gaan halen en vertrekken. Dat was ook ongeveer de tijd dat het begon te sneeuwen, en het bleef de hele weg doorsneeuwen. Al snel kwamen we er achter dat de ruitenwissers niet goed werkten, dus even bij Advance Auto Parts gestopt en een nieuwe gekocht. Iemand komt mee naar buiten om je nieuwe ruitenwisser erop te zetten. Wat een service.
De eerste helft van de rit ging nog wel met de gladheid, maar daarna werd het wat erger. We hebben zeker 4 ongelukken gezien, en dat doet je toch wel wat snelheid minderen. Zelfs op stukken waar het niet glad leek lagen een paar auto’s langs de weg.

Deze keer hadden we een hotel in Kingston, helemaal aan de andere kant van de Catskill Mountains. Het gebied waar we door kwamen was erg mooi, de bergen en de besneeuwde bomen. Helaas zag je door de vallende sneeuw niet ver.
We hebben nu ook een GPS (zijn we ook eindelijk in de 21e eeuw aangeland), met een vrouwenstem en die vertelde ons de weg. Ze is door Niels Fabio gedoopt. Net als in de reclame kwam er af te toe een fluisterstem achter uit de auto “Fabio”. Hoe komt hij er op.

We kwamen ongeveer om 5 uur aan in Kingston, en nadat we ingesettled waren en een discussie hadden gehad waar we zouden gaan eten, besloten we naar Friendly’s te gaan. Deze zou binnen loopafstand liggen, maar we zijn toch er naartoe gereden. Dat was wel goed achteraf, want op de trottoirs lagen bergen sneeuw, en je zou dan in het donker over de drukke weg moeten lopen.
Bij Friendly’s hadden we pech; de kok was net ziek naar huis gegaan, en nu moest de bediening koken. De wachttijd zou anderhalf uur zijn. Daar bedankten we voor, en in plaats daarvan hebben we bij een pizza tentje een pizza besteld en op de kamer opgegeten.
Bij het hotel is een zwembad, maar dat zat zo vol met kleine kinderen, daar pastte Niels voor. Jammer, want hij vindt zwemmen altijd wel leuk. Er waren ook wat spellen, en ze hebben even gepingponged. Daarna wat tv gekeken, en naar bed.

Vrijdag
Zoals gewoonlijk was ik als eerste wakker, en een uurtje later werd de rest ook wakker. We zijn bij Friendly’s gaan ontbijten, deze keer was de kok er wel.
Daarna richting Belleayre. Niels begon kuren te krijgen en verkondigde dat hij niet ging skien. Hij had eerst gezegd dat hij wel zou gaan. Hij viel niet om te praten, dus we gingen skies huren voor Tim, en de tickets halen. Toen Bart en ik weer buiten kwamen om onze skies te pakken waren die van Bart foetsie. Jeetje, dan sta je even te kijken. Ik kon me niet voorstellen dat ze die van hem zouden stelen, het zijn nu niet bepaald de best uitziende skies, en ik dacht dat iemand per ongeluk de verkeerde gepakt had. We keken aan de andere kant van het gebouw waar ook veel mensen hun skies neerzetten, maar vonden ze er niet tussen. Ik ging het Micky vertellen, hij was met Tim de skispullen aan het halen. Samen gingen we terug naar de plek waar Bart’s skies stonden; ze stonden er toch echt niet. Terwijl we stonden te overleggen, kwam er een vrouw aanlopen met Bart’s skies. Ze verontschuldigde zich, ze had per ongeluk de verkeerde gepakt. Ze kwam er achter toen ze ze aan wou doen, en de bindingen veel te groot waren voor haar. Wij waren blij dat we ze weer terug hadden, maar nu moest ze die van haar zoeken en ze stonden er niet tussen. Ik weet niet of ze haar skies gevonden heeft. Iemand zou maar eens de verkeerde skies mee nemen als ze naar huis gaan. De volgende keer zal ik ons slot niet vergeten, en de skis op slot zetten als we naar binnen gaan.

Daarna konden we de pistes op. Het was zonnig, maar wat een wind! We waren al snel bevroren, vooral de neuzen. De eerste lift gaat alleen naar beginnerspistes, van daaruit kun je naar de “superchief” skien. Dit is een 4 persoons lift die pas vernieuwd is. Nu gaat hij supersnel naar boven. Heel vreemd, de lift komt langzaam aan, je gaat zitten, en opeens zoef je naar boven. Nu is het maar een ritje van 5 minuten. Boven op de berg kom je met een rotvaart aan, en ik dacht dat we er heel snel uit zouden moeten springen, maar ook hier verminderen de stoeltjes mysterieus opeens vaart, en kun je er op je gemak uit. Boven in de kabels moet wel een of ander systeem zitten dat de stoeltjes op het begin en eindpunt opeens langzaam doet gaan, terwijl de rest doorsuist.

De "Superchief" lift.

De sneeuw wat fantastisch! Ik was bang dat het ijzig zou zijn, maar op deze hoogte hebben ze alleen maar sneeuw gehad en geen regen. Het was losse, rulle sneeuw, heerlijk. Het was wel even wennen om hierop te skien als je altijd platgedrukte sneeuw gewend bent. Het is een stuk zwaarder aan de beenspieren.

Tim en Bart zijn nog altijd een stuk sneller dan mij, en vooral Bart doet het heel goed op de zwarte pistes. Het waaide zo hard, dat Tim zei dat hij er een stuk langzamer door ging. Zijn sneeuwbroek vulde zich als ballon met lucht, en daardoor ging hij niet zo hard volgens hem. Daarom zullen de echte racers wel spandex dragen.

Bart en Tim; Bart noemden we Darth Vader, omdat hij helemaal in het zwart is.

Filmpje van Bart en Tim:


We skieden een uur, en gingen daarna binnen opwarmen en lunch eten.
Tim skiede daarna niet meer, en Bart en ik hebben nog anderhalf uur geskied. Toen voelde ik mijn spieren wel goed, en waren de vingers, tenen en neus bevroren. De pistes die Bart koos waren best moeilijk. Ik kan niet zeggen dat ik een fan ben van moguls, maar Bart doet het er goed op. 1 keer ben ik een andere, iets gemakkelijkere weg gegaan dan hem omdat ik het echt te griezelig vond. Voor de rest laat ik me niet kennen!
Deze foto's horen eigenlijk naast elkaar:



Filmpje van Bart:


Het was een leuk dagje, en ’s avond hebben we niet veel meer gedaan.
Bart had huiswerk voor anthropology; hij moest een uur mensen observeren in een publieke plek. Hij heeft een uur in de hotel lobby gezeten en aantekeningen gemaakt. Het was er druk genoeg om hem bezig te houden.

Zaterdag
Ik was weer als eerste wakker, een uur later werd de rest eruit getrommeld. Het was nogal een rusteloze nacht. Er was een familie reunie op onze gang; ze hadden een stuk of 5 kamers, maar de meeste actie gebeurde op de gang met luid praten en deuren slaan. Ze maakten het laat en waren om 6 uur alweer aan het kabaal maken. Hoe ergerlijk.

Tim werd wakker met een ochtendhumeur, maar na wat ontbijt was hij er weer goed aan. Het was een stralende dag met een mooie blauwe lucht. Onderweg stopten we bij een winkel waar allerlei beelden stonden, gemaakt van oude auto’s. Ik wilde wat foto’s maken, maar toen waren de batterijen leeg. De reserve batterijen kon ik niet vinden, dus helaas, voor de rest zijn er geen foto’s meer gemaakt.

In Kingston was het windstil, maar bij Belleayre waaide het weer hard. Toch was het een paar kleine graadjes warmer dan gisteren. Het was tevens een heel stuk drukker.
Micky zette Bart en mij af, en ging een parkeerplaats zoeken. We spraken af om elkaar om 1 uur weer te ontmoeten. Tim had geen zin om te skien, en Niels uiteraard ook niet. Bart en ik hebben heerlijk geskied. De wachttijden bij de liften vielen reuze mee, ondanks de drukte. Alleen op de pistes was het best druk en moest je goed uitkijken. Bijna had ik iemand omver geskied die ik niet had aan zien komen. Gelukkig ging het goed, anders was het helemaal mijn schuld geweest :(

Bart wilde weer de zwarte pistes doen, en vandaag gingen deze voor mij een stuk beter. Double diamonds nog wel! Zonder mogels hoor.
Een paar keer ging ik bijna onderuit, maar bijna is niet helemaal en dat telt niet.

Om ongeveer half twee reden we weer richting huis. Het was even een korte trip, normaal zouden we ook de eerste dag hebben kunnen skien.
Fabio wees ons de weg, hoewel we die heel goed kenden. Gewoonlijk gaan we helemaal via route 28, maar we luisterden naar Fabio en die wees ons een andere weg. Ik weet niet of het echt korter was, maar het was wel heel mooi. Route 30 langs het Pepacton reservoir, wat nu een bevroren vlakte is. Het is best een kronkelig en verlaten stuk weg door de bergen. Dit reservoir is een van de reservoirs waar New York city zijn water van krijgt, en er mag niet langs gebouwd worden. Ook is er geen recreatie veroorloofd op dit stuwmeer. Dat maakt het zo vreemd: een groot meer met niks er omheen gebouwd. Overal staan bordjes “former site of..” met de plaatsnaam van het verdronken plaatsje dat onder het water ligt. Een collega van me vertelde eens dat haar ouders hier ergens een boerderij hadden, en die door de staat overgenomen was omdat het stuwmeer gebouwd werd. “Imminent domain” heet dat. Ze klonk er nog bitter over.
Op de heenweg naar Kingston kwamen we langs een ander reservoir, het Ashokan reservoir. Ook met allemaal verdronken dorpjes. New York City heeft heel wat water nodig!

In Bainbridge gingen we wat taco’s eten, en daarna binnendoor richting Ithaca. Fabio bleef maar zeggen dat we ons om moesten draaien. Ze wilde ons via Binghamton laten gaan. Ik moet wel zeggen dat ze geduld heeft, ik had Micky allang gezegd zoek het maar zelf uit. Trouwens, moet ik haar nu “haar” noemen, of “hem”, verwarrend hoor, een vrouwenstem met mannennaam.

Op deze weg kwamen we achter een auto te rijden die af en toe te langzaam ging en dan weer te hard, en inhalen ging niet. Micky “wist” gewoon dat deze persoon ook naar Ithaca moest en hij probeerde bij Whitney Point om hem kwijt te raken door een sluipweg te nemen. Helaas werkte dit niet, en had hij wel een beetje te hard op het gaspedaal gedukt. Hij had een politie auto achter zich, met zwaailicht. Micky ging netjes aan de kant staan, en de politie agente vroeg hem of hij wist waarom ze hem aanhield. Ja, dat wist hij, hij reed wat te hard. Ze zei dat we een kapot remlicht hadden, en dat ze ons daarom aanhield en niet voor het te hard rijden. We waren er vandaag achter gekomen dat het licht kapot was, maar dat zei hij niet. Uiteindelijk kreeg hij geen bekeuring; we moeten het remlicht laten maken voor maandagavond, een papier laten invullen door de garage en dat opsturen. Dan krijgt hij geen bekeuring, anders krijgt hij er alsnog een. De agente was wel aardig. Ja, zegt ze, ze moeten daar af en toe op snelheid controleren, omdat het een sluipweg is. Dat klonk bijna als een verontschuldiging.
Hij komt er goed vanaf. Het is ook pas de eerste keer ooit dat hij aangehouden is. Het was wel goed voor de kinderen om eens te zien hoe dat in zijn werk gaat. Dat je in de auto moet blijven zitten, en niet gaan rommelen in het dashboard.

Om een uur of vijf waren we weer thuis. Hoe komt het toch dat je zoveel rommel krijgt van maar 2 dagen weg? Het was wel weer snel weg gewerkt.
Het was een leuke korte vakantie met veel ****!
Kibbels en Bitz konden vanmiddag (zondag) pas opgehaald worden. Ze waren blij ons te zien. Wel leuk, ze weten waar ze nu thuis horen, en het was goed gegaan in de kennel.

Schrijfwerk

Het zijn weer een paar drukke dagen geweest. Het weekend gewerkt, maandagmorgen leerlingen begeleiding, 's avonds les, gisteren gewerkt, en vanavond weer les. Op het volgende dienstrooster zal dit niet meer voorkomen, en heb ik niet meer zo veel dagen achter elkaar wat.

Maandagavond tijdens de Engels les vroeg iemand of ik mijn werk voor de verpleegkunde les al af had. Oei, ik schrok even. We hebben 2 weken geen les gehad, en ik had niet gekeken wat het huiswerk was. We moeten 5 pagina's schrijven (wel dubbel spaties) over onze eigen philosophy van verplegen. Ik was even in paniek, maar gisteren hoorde ik dat we er nog een week voor hebben. Oef. Ik ben er aan begonnen maar het is nog een berg werk.
Voor de Engels les moeten we ook weer schrijven. Tot nu toe hebben we 1 interview moeten doen en er over schrijven, en 2 memo's moeten schrijven over een website. Voor de eerste twee had ik een 98% dus dat zit wel goed. Als je eerste schrijfsel niet goed is kun je het corrigeren en weer inleveren voor een beter cijfer. Voor volgende week moeten we een uitgebreide definitie schrijven over een onderwerp dat met gezondheidszorg te maken heeft.
Vanmorgen ben ik aan het stuk voor de les verpleegkunde begonnen, maar het schiet niet op. Eerst maar een paar dagen vakantie houden.

Morgenmiddag vertrekken we naar de Catskill Mountains om te gaan skien in Belleayre. Ik heb er wel zin in. Ik hoop dat het daar niet geregend heeft, want hier is de sneeuw door de regen van gisteren in ijskorrels veranderd.

Hier nog een filmpje van een snurkende Kibbels. Daar moet die arme Bitz nu elke nacht naast slapen:

Een paar foto's

Aangezien ik hier geen foto's van de sneeuw meer mag plaatsen omdat ik sommige mensen jaloers maak, hier dan een paar foto's die pa ons stuurde.
Dit zijn een paar van mijn familie leden die verder niet met naam genoemd zullen worden :)


Ik vindt ze er wel mooi op staan.

En een plaatje van de optocht die we alweer missen:

Och, er staan hier nog niet genoeg foto's van de sneeuw, vandaar;




De parkeerplaatsen zij wat kleiner geworden.

Nog eens sneeuw

Gisteravond laat was op het nieuws dat de Ithaca scholen vandaag weer dicht zouden zijn. Nou, 2 dagen achter elkaar vrij, en het dan ook nog de dag tevoren weten!

We hoorden dat gisteren bij Greek Peak de stroom was uitgevallen, tot grote teleurstelling van de skiers. De meeste mensen konden ze uit skiliften krijgen doordat ze een diesel back-up hebben. Alleen uit de lift bij de beginnerspiste moesten de mensen met touwen uit de liften gehaald worden. Jeetje, ben je pas aan het leren om te skien, en dan zoiets meemaken lijkt me ook niet leuk.

Micky belde op van zijn werk dat hij goed aangekomen was, een uur later dan normaal. De wegen waren nog slecht en er was een ongeluk gebeurd waar 5 auto's bij betrokken waren.
Het was bitter koud vandaag. De zon scheen vanmorgen even, maar dat warmde niks op.
Ik heb even een stukje gelopen met Kibbels en Bitz, ik was zowat bevroren.






"Children at play", not!

Later heb de hondjes, kinderen en ik even buiten gespeeld. De sneeuw is nog dieper dan gisteren (ik heb 18 inches gemeten, 45,7 cm), maar Bitz probeert zich dapper een weg te banen. Kibbels heeft het niet door dat ze moet springen om vooruit te komen, en probeert zich duwend een weg te banen door de sneeuw. Opeens werd ze slim en volgde in Bitz d'r sporen.

Volgens Tim was het niet nodig om hun lijn vast te houden omdat ze toch niet goed vooruit komen in de sneeuw, dus hij liet ze allebei los. Bitz had snel een spoor gevonden waar gelopen was, en ging er hard vandoor. Tim er achteraan, en halverwege de oprit kon hij via een duik de lijn grijpen. Van komen als we haar roepen heeft ze nog nooit gehoord. Binnen doet ze dat wel, maar buiten zijn er veel interessantere dingen. Daar moeten we nog aan werken!

Hier nog wat foto's. Eigenlijk is sneeuw hier niks bijzonders, alleen kwam het deze keer laat en veel in een eerste storm. Maar het levert toch weer wat leuke plaatjes en filmpjes op.


Deze wordt voorlopig niet uitgegraven.


Tafel met sneeuw.


Sneeuwhut


Paadje vanuit het kippehok, en de sneeuwhut.


Niels en Tim met hun sneeuwhut.

En een fimpje ervan:


De hondjes bekijken hoe de oprit schoon gemaakt wordt:


Nog eens hondjes in de sneeuw:

Mega-sneeuw

Gisteravond, net voordat ik naar huis reed om half acht, begon het te sneeuwen en het sneeuwt nog altijd. Op het werk hadden we een email gekregen dat het ziekenhuis met de politie had afgesproken dat ziekenhuispersoneel mocht rijden, in het geval dat de wegen gesloten zouden worden. Ik ben wel blij dat ik niet hoefde te werken vandaag.

Gisteren hadden de Ithaca scholen al bekend gemaakt dat er vandaag geen school zou zijn. Dat is voor zo ver ik weet de eerste keer dat ze het de avond tevoren al zeggen. Normaal wachten ze tot 's morgens. Jammer genoeg zijn er geen sneeuwdagen in het schoolrooster ingepland, dus zullen ze in april een vrije dag moeten inleveren.
Toen ik thuis kwam hadden Tim en Niels het nog niet gehoord dat de school gesloten zou zijn, dat was hun dus welkom nieuws.

Ook TC3 was dicht, en mijn les ging vanavond niet door. Vorige week ging het niet door omdat de lerares ziek was. Ik ben benieuwd of we het in moeten halen.


Het terras gisteravond...


En vanmorgen...

Vanmorgen werden we om 7 uur al wakker van de sneeuwschuiver die onze oprit kwam schoonvegen. We hebben met iemand afgesproken die automatisch de oprit komt vegen als er sneeuw ligt. Voor een prijs natuurlijk, maar er zou geen beginnen aan zijn om het met de hand te doen, en met een sneeuwblazer zou je ook uren bezig zijn.

Ik heb een paadje naar het kippehok gegraven, hun deur zat half dichtgesneeuwd, de kippen keken af en toe over de muur van sneeuw.

Ook het dak van hun buitenhok heb ik zo goed mogelijk de sneeuw vanaf gehaald. Het zijn maar dunne latten, en die stonden nogal krom onder het gewicht.

Vanmorgen voor en na het ruimen van de trap:


Halverwege de dag konden we weer opnieuw beginnen.

De hondjes wisten vanmorgen niet wat ze er van moesten denken. Ze gingen eerst even snel naar buiten voor hun behoefte, en later nam ik ze een voor een even mee. Eerst Kibbels, ze probeerde alleen op het pad te lopen dat ik uitgegraven had. Die diepe sneeuw vond ze drie keer niks. Ze draaide zich om en ging de trap op om naar binnen te gaan. Normaal moet ik haar zowat mee slepen om haar binnen te krijgen.

Bitz rende keihard door de sneeuw, en ze lijkt het "zwemmen" in diepe sneeuw wel leuk te vinden. Toen opeens was ze er zo moe van dat ze niet meer verder kon of wilde, en heb ik haar terug gedragen.

Het staartje van Kibbels:


Kibbels:


Bitz:




Ik heb een stukje met de sneeuwschoenen gelopen, maar het was veel zwaarder dan de vorige keer. Wel een goede beenoefening!


Niels heeft een tijdje met me buiten gespeeld, en vanmiddag hebben Tim, Niels en ik een "sneeuwhut" gemaakt. Ze hebben pas geleden op tv een programma gezien over hoe je in de winter buiten kan overleven als je ergens gestrand bent.
Eerst gingen we onder de dennebomen schuilen waar het niet waaide. Ze zagen ook wel dat dat de beste plek was om te schuilen. Daarna maakten we achter in de tuin een grote berg sneeuw met een holte erin om te schuilen. We waren toch blij dat we daar niet echt in hoefden!

Lekker thuis zijn op zo'n dag krijgt vandaag een sterretje.

Meer sneeuw

Zo veel sneeuw ligt er hier gelukkig niet:


Dit is in Oswego, een paar uur ten noorden van ons.

Voor morgenavond en woensdag wordt er hier een "north easter" verwacht, en dit soort sneeuwstorm brengt altijd veel sneeuw met zich mee. In dit geval 8 tot 16 inches, nogal een brede schatting. Halverwege februari, en het is de eerste sneeuwstorm van de winter. Soms hebben we er wel 10 of meer.
Ik kijk al uit naar het skien!

Papierwerk

Niels is er alweer een stuk beter aan, en huppelt weer rond.

Vandaag eens een heleboel papierwerk afgehandeld met Bart. Hij moest zijn belastingpapieren insturen, zijn FAFSA doen (free application for federal aid; al kom je niet in aanmerking voor federal aid, het moet ingediend worden voor sommige scholarships), en een paar scholarships aanvragen. Vreselijk hoe hij altijd tot het laatste moment kan wachten. Moeilijk om hem er toe aan te zetten. Veel verwachten we niet van de scholarships, maar vorig jaar hadden we ook niks verwacht en wel wat gekregen. Je weet maar nooit, en als je wel wat krijgt is het toch weer meegenomen, school is duur genoeg. De scholarships gaan meestal op basis van inkomen, en dan zitten we toch te hoog. Hij moest er ook een paar essays voor schrijven, en aanbevelingsbrieven van leraren en werkgevers. Dat heeft hij nu allemaal voor elkaar.

Voor lunch hebben we lekker gebarbequede kip gegeten. De vrijwillige brandweer had een fundraiser, en ze verkochten kipmaaltijden. Micky had er 3 gehaald, waar we met z'n vijven meer dan genoeg aan hadden. Met bruine bonen, macaroni salade, 1/2 kip, broodje en cupcake. Hoe ze hier nog geld aan verdienen voor $7 per stuk?

Ik heb nog een keer door het bos gewandeld met met mijn sneeuwschoenen. Ik was gisteren het rondje verloren aan een van de stokken (ik kan er ook mee gaan Nordic Walking :) Ik heb het niet terug gevonden.
Nog over gisteren: toen ik zat te peinzen wat snow shoeing in het Nederland was, zei Micky opeens "Wandelen in the snow". Hee, hij kent toch wat Nederlands!


Micky moest zonodig een foto maken toen ik weer terug kwam.

Verder ben ik bezig geweest met een informatieblog te maken over Ithaca en omgeving. Wat toeristische tips en zo. Het is nog een werk in uitvoering, dus daarover later meer. Er moeten nog heel wat foto's in gezet worden.

Sneeuw wandelen

Niels was vanmorgen een graadje zieker dan gisteren en heeft bijna de hele dag op de bank gelegen. Hij eet en drinkt wel goed, en heeft maar lage koorts, hopelijk is hij gauw weer beter. Er heerst wel wat, een van de basisscholen was gisteren gesloten omdat er zo veel zieke kinderen waren.

Kibbels maakte er ondertussen misbruik van door een lekker warm en zacht plekje te vinden!


Vandaag mijn sneeuwschoenen eens uitgeprobeerd die ik met kerst gekregen had. Ik had het nog nooit eerder gedaan, en het viel me reuze mee. Ik dacht dat je met zo'n tennisrackets onder de voeten heel klungelig zou lopen, maar het loopt zich heerlijk. Doordat er pinnen onder zitten kun je ook prima berg op en af zonder uit glijden.


De sneeuwschoenen.

Overal in het bos waren er plekken waar de herten op zoek naar eten zijn geweest:


De herten zelf waren nergens te bekennen.


De beek is bevroren, hoewel er wel nog water onder het ijs doorstroomt.

Het was niet zo extreem koud vandaag als het geweest is, en lekker de buitenlucht in krijgt een sterretje.

(Ik weet eigenlijk niet wat "snow shoeing" in het Nederlands is, en ik maak er maar sneeuw wandelen van).

Auto

Niels bleef vandaag thuis van school. Hij voelde zich niet lekker, maar het was maar gewoon een verkoudheid. We hebben ons wel geamuseerd. We zijn op zijn kamer eens door zijn kast gegaan en wat spullen gesorteerd die hij wil houden en wat er weg kan. Deze houden we hoor:



Vandaag hebben Micky en ik de auto die Bart rijdt overgeschreven op zijn naam. We waren het al langer van plan, maar nu kwam het er eindelijk van. We kennen iemand wiens zoon bij een ongeluk betrokken is geweest waar iemand bij omgekomen is, en familie van het slachtoffer stellen haar nu aansprakelijk. Dit omdat de auto nog op haar naam stond, terwijl haar zoon er in reed. Het is al erg genoeg dat er iemand gestorven is, maar zulke aansprakelijkheid willen wij voorkomen.
Micky had al een verzekering voor Bart geregeld, hij stond er al bij ons bij, maar nu heeft hij zijn eigen verzekering ($$ ouch!). Er zijn nog een paar lessen "defensive driving" die hij kan nemen waar de verzekering nog wat van omlaag gaat, maar voor een beginnende rijder is het gewoon erg duur.
We hebben Bart wel verteld dat wij de auto ook nog kunnen gebruiken, we geven hem niet zomaar af, maar officieel is hij nu helemaal van hem.

We hadden bij de DMV (department of motor vehicles) samen afgesproken. De nummerplaten die op de auto zaten moesten ingeleverd, en hij kreeg nieuwe. Voor het overschrijven moesten we 2 papieren invullen, eentje voor het werkelijk overschrijven, het andere dat het een "geschenk" is zodat we er geen belasting over hoeven te betalen. Bart kreeg zijn registratie meteen mee, en hij moet binnen 10 dagen een inspectie op de auto laten uitvoeren. Dit papierwerk is uiteraard niet gratis, en zo waren we weer $120 lichter. De vrouw die ons hielp was wel erg aardig, en vond het maar een grote dag voor Bart. Zijn eerste auto. Jippee

Rustige dag

Wie heeft die bal kapot gebeten?

Ikke niet!

Zo'n 150 kilometer ten noorden van ons, in Oswego en omgeving, valt momenteel een record hoeveelheid sneeuw. Er is in de afgelopen 4 dagen op sommige plaatsen al meer dan 2 meter gevallen, allemaal dankzij "lake effect". De warme lucht pikt vocht op over het Ontario meer, en dumpt het als sneeuw over land. Waar die sneeuw valt is dus erg afhankelijk van de windrichting. Hier staan wat foto's. Er is een noodtoestand uitgeroepen.

Bij ons scheen vandaag de zon vanmorgen, maar het is nog erg koud, en waait hard. De hondjes kregen vandaag maar een korte wandeling. Verder heb ik in huis wat achterstallig werk gedaan, en veel te veel tijd achter de computer door gebracht

Foto

Deze foto heb ik even van Mary-Ann's blog geplukt. Ik vindt het wel een goede. Je moet er misschien op klikken om het beter te zien.



Ook nog evendit filmpje laten zien. Het is al een paar jaar oud, maar nog altijd indrukwekkend vindt ik.

Tis koud!!!

Na de prettige januari temperaturen zijn we in een diepvries terecht gekomen. Vanmorgen was het -2F, (-19C), maar de wind maakt het nog eens 10 graden kouder. Kibbels en Bitz spelen nog net zo graag in de sneeuw, maar ik maakte het maar van korte duur voor hun. Mij veel te koud zo, mijn neus valt er bijna bevroren af.
Verschillende scholen waren gesloten vanwege de kou, zodat kinderen niet op de bus hoeven te wachten. Ithaca had gewoon school, maar Micky wachtte met de kinderen in de auto op de bus.
Een van de scholen in de buurt was gesloten omdat de bussen niet wilden starten, en er moeten onderdelen in vervangen worden voordat ze weer kunnen rijden.

Het weekend heb ik gewerkt, vanmorgen leerlingen begeleiding gedaan, vanavond les, morgen weer werken en woensdagavond weer les. Het is me wat. Voor mijn volgende dienstrooster plan ik het toch wat anders in.
Vandaag is bekend gemaakt wie onze 2 nieuwe managers gaan worden, een is er van onze eigen afdeling, de ander komt van een andere afdeling. We zullen zien, ik zal maar proberen voor hun open te staan voordat ik oordeel.

Voor de Engels les van vanavond moesten we een internationale website analyseren en er een memo over schrijven. Ik had de site van dokters zonder grenzen gekozen. Waar we niet op geteld hadden was dat we er ook wat voor de klas over moesten vertellen. Dan kan ik nog zo goed bedenken wat ik ga zeggen, zo gauw ik er sta vergeet ik dat, en het klinkt mij als gewauwel in de oren. Dat is iets waar ik wel beter in wil worden. Oefening baart kunst, dan maar oefenen.

Sterretjes; de goede groep leerlingen :)

Ski dagen

Gistermorgen was er al vroeg een "charge nurse" vergadering om 7 uur. Meestal sta ik er niet voor op, maar we hebben een nieuw afdelingshoofd (director), en ik wilde eens horen wat ze allemaal te vertellen had. Het tijdelijke hoofd dat we hadden was na 1 maand al weer weg. In de 13 jaar dat ik er werk hebben we er zeker al 6 of 7 gehad, ik ben de tel kwijt.
Ze praatte enthousiast, en vol energie, dus hopelijk zal het goed gaan.

Later in de morgen ben ik gaan skien, weer lekker even. Het was koud maar zonnig, en na anderhalf uur was ik goed verkleumd.

Lege pistes

Nou ja, bijna leeg dan.

Overal werd er sneeuw bij gemaakt.

Voordat ik ging was ik aan het twijfelen, alles bij elkaar is het anderhalf uur rijden, en ik had thuis zo veel te doen. Ik was toch blij dat ik even gegaan was, en aan mijn "need for speed" is weer voldaan. Nou ja, zo hard ga ik ook alweer niet. Als ik met de kinderen ga lig ik ver achter, maar naar mijn gevoel ga ik hard.

's Middags aan mijn huiswerk en werk in huis gewerkt, en met de hondjes gewandeld. 's Avonds hebben we een video film van '97 zitten kijken, dit na aanleiding van wat foto's die pa gestuurd had van de kinderen toen ze klein waren. Zo leuk om nog eens te zien en we hebben flink gelachen. Alleen zijn het niet alleen de kinderen die nu 10 jaar ouder zijn, maar ook wij, en het is te zien...

We zagen ook de hoeveelheid sneeuw die er toen lag: een halve meter en Biego verdwijnt erin. Dat hebben we al jaren niet meer gehad.

Vanmiddag had ik met Bart afgesproken bij Greek Peak om te skien. Toch wel leuk dat hij nog eens met ma wil gaan. We hebben fijn anderhalf uur op goede sneeuw geskied. Het was bewolkt, maar warmer dan gisteren.

Voor wie er dit weekend de Super Bowl kijkt: een van de advertenties die uitgezonden wordt, is door een Ithaca College student geschreven. Hij was de winnaar van een competitie waar ze suggesties voor advertenties konden insturen. Het gaat over hoe sommigen zich voelen als het football seizoen voorbij is.

Sterretjes: skien natuurlijk, en herinneringen ophalen.