Buttermilk Falls

Vanmorgen hebben we een wandeling gemaakt bij Buttermilk Falls. Na al de regen van de afgelopen dagen (het heeft flink gestortregend) stond er weer veel water in de waterval. Het pad dat net langs de waterval loopt was helaas nog gesloten; ze waren nog aan het opruimen van overstromingen. We hebben het pad door het bos naar boven gelopen, waar je af en toe het water zag, maar het wel steeds hoorde. Het was een flinke klim.

We hebben hier nog geluk met de hoeveelheid water die naar beneden is gekomen. Een uur hiervandaan zijn er flinke overstromingen. Counties richting Binghamton hebben de noodtoestand uitgeroepen. Een brug is weggespoeld, overal langs rivieren zijn huizen overstoomd, en een van de 2 ziekenhuizen in Binghamton is bezig met evacueren. Op het nieuws was een filmpje van een huis dat stroomafwaards in de rivier dreef.

De dagen vliegen snel voorbij. Micky's moeder en Vicky zijn maandag weer vertrokken, ze gaan nog meer familie bezoeken die verspreidt door de hele US zit; Iowa, Nebraska, Texas en weer terug naar Californie. Dat zijn heel wat vliegtripjes.
Het was gezellig, en we zijn weer helemaal bij met het laatste familienieuws, de meesten die ik maar handvol keren ontmoet heb... jaren geleden. Ik hoop dat er niet van me verwacht wordt het allemaal te onthouden...
Deze keer hebben we ook wat toeristische dingetjes kunnen doen, zoals de State Parks bezoeken.

Bart heeft zijn baantje bij Tops opgezegd. Hij kan nu wel zeggen dat hij voor een Nederlands bedrijf gewerkt heeft, want de eigenaar van Tops is Ahold.
Hij is aangenomen bij een state park, waar hij heel wat meer uren kan werken, en wat hem leuker lijkt. Hij is zondag begonnen. Sommige dagen zit hij in het hokje bij de ingang, toegang heffen, maar andere dagen doet hij onderhoud, waar ook de "restrooms" schoon maken bij hoort. Dat gaat wel lekker gemakkelijk met een slang schoonspuiten.
Tim heeft maandag zijn training gehad voor zijn baantje, junior counselor, dat volgende week begint.

Pa en ma genieten nog van de laatste dagen hier. Terug kijkend hebben we toch veel samen gedaan, al zijn we deze keer niet samen op vakantie gegaan.

The graduate

Het is helemaal officieel; voor Bart is high school voorbij!
Gisteravond was de diploma uitreiking. 's Morgens had hij nog eerst een examen, dat was weer lekker geregeld van ICSD. 7 uur 's Avonds was de uitreiking in Bartels Hall op Cornell.

Hier is hij dan in vol ornaat, nog thuis.

We waren ruim op tijd en zochten een plekje in de zaal. Bartels Hall is een groot sportcomplex, de uitreiking was in de basketball zaal. Dat het warm zou zijn hadden we al verwacht, maar een sauna hadden we toch niet verwacht! Dat was zweten en afzien, maar het mocht de pret niet drukken.
Eerst speelde de school band wat muziek en toen kwamen alle studenten 2 bij 2 binnen lopen.

De graduates komen binnen, op de muziek "pomp and circumstance".



Tussen deze zee van zwart zit Bart ergens; ongeveer in het midden van de foto, de jongen die een hoofd boven iedereen uitsteekt.

Het schoolkoor zong een paar liedjes, en er waren verschillende toespraken. Een van de sprekers was Bart's favoriete leraar. Ondertussen vermaakten sommige studenten zich met het gooien van strandballen naar elkaar.
Daarna werden alle studenten een voor een op het podium geroepen en kregen hun diploma. Dat duurde wel even met 340 studenten.


In de verte krijgt Bart zijn diploma.


De mutsen gaan de lucht in, een traditie; op het einde gooit iedereen juichend zijn muts in de lucht.


Een trotse ma met de versgebakken high school grad.

Balen dat heel veel foto's heel wazig zijn geworden, geen idee waarom. Wel was de batterij bijna leeg, zou dat wat uitmaken? Anders hadden we heel veel leuke foto's gehad.



Hier vandaag's kranteartikel over de graduation. http://www.theithacajournal.com/apps/pbcs.dll/article?AID=/20060623/NEWS01/606230346/1002

Familie

Zo ziet ons zwembad er nu uit. Ik had er vanavond chloor in gedaan, maar toen werd het water geel. Het lijkt op limonade of wat anders. Hoe dat nou kan? Volgens mij is de waterverzachter niet meer vanzelf aangesprongen de afgelopen dagen nadat de electiciteit uitgevallen was, en zit er roest in het water dat met de chloor reageert. In ieder geval was het niet geel voordat ik er choor in deed. Hm.

Gisteren naar Buffalo geweest om Micky's moeder en zus op te halen. Ze kwamen pas 's avonds aan, dus we dachten nog tijd voor andere dingen te hebben. Micky moest nog een halve dag werken, dus we vertrokken pas na de middag. We kwamen onderweg langs Elmira, en de zwarte minivan stond er nog. We hebben hem nog eens bekeken, en een proefritje gemaakt. Hij liep prima, dus we spraken af om de volgende dag terug te komen.
Aangezien we vlak langs Letchworth State Park kwamen, gingen we daar aan. We gingen bij de noordingang naar binnen, en het bleek dat de zuidkant het mooiste was. Dit bracht ons flink uit de route, en we hadden niet veel tijd om alles goed te bekijken. Dat wordt nog een keer terug gaan.


Letchworth State Park

Weer verder op pad naar Buffalo reden we helemaal binnendoor over rt 20A, een mooie weg door een heuvelachtig landschap met veel boerderijen. Ik dacht altijd dat dit gedeelte van New York vlak was.

Je ziet vaak mensen gekke fratsen uithalen op de weg, maar wat we deze keer zagen sloeg alles. We reden achter 2 motors, met een snelheid van zo'n 60 mijl per uur. Ze waren allerlei gekheid aan het uithalen; de een ging op zijn knieen zitten op de motor, de andere deed er een schepje bovenop, door op zijn zadel te gaan staan. Dat ging zo even door, toen opeens "kijk zonder handen" met zijn handen in de lucht. De andere zou dat ook wel even doen en ging op zijn motor staan zonder handen.
Ik heb een stukje gefilmd, we dachten zeker getuigen te worden van een crash en dan hadden we het naar America's Stupidest Video's kunnen sturen. Wel goed voor hun dat er niks gebeurd is maar dat is maar een kwestie van tijd. In ieder geval hielden we goed afstand!

We waren deze keer eens op tijd op het vliegveld, en het was een leuk weerzien.
Tegen een uur of tien waren we weer thuis.

Vandaag had Niels een schoolreisje naar Seabreeze, een pretpark en waterpark vlakbij Rochester. Hij had zich prima geamuseerd, maar het betekende wel dat hij al om kwart voor acht op school moest zijn, weer vroeg op. Tim wilde ook naar school gebracht, hij had zijn laatste examen.
Al hun examens blijken heel gemakkelijk te zijn geweest, maar misschien komt het door een goede voorbereiding.

Wij zijn weer naar Elmira gegaan en hebben de minivan gekocht. Het is een Dodge Grand Caravan, net zoiets als ik nu heb. Het is een 2e hands, van 2006, met 7000 mijl, niet gek vonden we. We wilden de onze inruilen, maar ze wilden er maar $800 voor geven. We besloten om hem maar zelf te verkopen en hopen er het dubbele voor te krijgen. Het zijn toch een stelletje gladjanussen met hun cijfers. Op hun aanbod stond een korting van $3000; de prijs op de auto was $13.999, op hun rekening zetten ze $16.999 met $3000 korting. Dat is toch geen korting dan?
Na een stuk of 14 papieren te tekenen is dit nu dan onze auto.



Vanavond gebarbequed en hier zitten de 3 broeders, en Biego zit op kruimels te wachten.

Weer een paar daagjes

We hadden pa aan het klussen gezet, en hier het resultaat, een nieuwe standaard voor de brievenbussen. Het lijkt een beetje scheef, maar dat lijkt alleen maar. Als deze winter de sneeuwschuiver een paar keer langs is geweest zal het wel echt scheef komen te staan.

Met zo'n mooi weer als de laatste paar dagen voel ik me in onze eigen achtertuin op vakantie. We hebben weer wat meer in de grond gewroet, en het paadje door het vroegere groentetuintje is klaar. Hoewel de tuin wel nooit "af" zal zijn.



Pa en ma wandelen heel wat af samen op de dagen dat ik werk, en ook samen wandelen we heel wat.
Even tussen door naar Stewart Park, en daar kwamen we langs de oefenplek van de brandweer. Deze keer was er een oefening aan de gang, iets wat ik nog niet gezien had.



In Stewart Park was het lopen een ontwijken van ganzepoepjes, best vies eigenlijk, maar zittend op een bankje maakte het uitzicht weer veel goed.
Het weer was superperfect gisteren, zonder luchtvochtigheid, heerlijk genieten.

's Avonds naar Elmira om auto's te kijken. Vorige week hadden we een grote reparatie aan de Mercury Sable, deze week moesten er nieuwe remmen op het busje (weer flink kassa), en mijn auto begint te kreunen en te steunen.

Een goede tijd om rond te kijken is als de zaak gesloten is, zonder verkopers erbij. We schreven de identificatie nummers van de auto's die ons wat leken op, en zochten deze later op via Carfax. Het bleken allebei huurauto's geweest te zijn. Niet het meest ideale dus.
In Elmira lekker bij TGIF gegeten, die hebben we in Ithaca niet. Het oorspronkelijke idee was om naar Old Country Buffet te gaan, voor elk wat wils, maar daar was zeker een uur wachttijd.

Vandaag werden we wakker en bleek de electrischiteit te zijn uitgevallen; er was in de buurt bliksem ingeslagen en een transformator kapot. Dat duurde de nodige uren, je komt er wel achter hoe je aan electrisch gewent bent. Micky had wat water warm gemaakt op de gasbarbeque, en bracht me een kopje koffie. Aangezien we zonder electrisch ook geen water hebben (de waterpomp werkt dan niet),moesten we emmertjes water halen om wc's door te spoelen. Gelukkig was het zwembad al een stukje vol waar we het water konden halen, en we hebben ook flessen drinkwater. Het was een beetje als camperen zo.
Tim en Niels hadden erge ontwennings verschijnselen toen ze geen computerspellen konden doen. Zo werd er nog eens met Lego gespeeld.

Tegen de middag zijn we naar Watkins Glen gegaan, waar vandaag het waterfront festival was. Er wordt een "cardboard boat regatta" gehouden, een boot race met kartonnen bootjes. Allemaal zelf gemaakt door mensen en er mag alleen karton, tape en verf gebruikt worden. Eerst was er een optocht van alle deelnemers en een uur later begon de race. De bootjes werden met 2 tegelijk te water gelaten en ze moesten een driekwart rondje maken in de marina. Het was echt heel leuk.









Zelfs de aanhangwagen bij dit bootje was gemaakt van karton.



Dit bootje kwam niet ver, bij het te water laten kiepte het 2 keer om.





De beroemdheden-gevangenen, Stewart, Nolte, en Grant onder andere.


Een van de eerste bootjes, kort daarna was het kaartje vol van de camera, en helaas, van de zinkende en omkiepende bootjes geen foto's meer. Er zat van alles tussen, en iedereen had veel plezier.


We zijn niet helemaal tot het eind gebleven, we waren gekookt, gaar en verbrand en zijn thuis gaan barbequen. Arme Bart kwam thuis van zijn werk, Cart Relocation Officer is een warm baantje met dit weer!

Toeristisch dagje

Iemand had gevraagt om een dag met me te ruilen, dus vandaag had ik vrij, en moet in plaats hiervan morgen werken.
De mooie bloemetjes stonden hier nog op tafel, en die vroegen gewoon om geschilderd te worden. Geen kunst, maar ik vindt het toch wel aardig geworden:


Bart en Tim hadden vandaag examens, Bart vanmorgen en die heeft de vrijheid van een auto ontdekt! Hij mocht hem weer lenen, en tegen de middag kwam hij met 2 vrienden thuis (die zelf reden trouwens). Ze gingen golf spelen, en daarna ging hij naar zijn werk. Zijn vrienden zijn wel vaker geweest golven, maar hij nog nooit. Ben benieuwd hoe dat gegaan is.
Tim had vanmiddag een examen, en ik heb hem gebracht. Daarna Micky gehaald, en samen met hem, pa en ma naar Cornell Plantations geweest.


Cornell Plantations is niet zo geweldig groot, maar er is een hele uitgebreide verzameling planten, en de namen staan er bij. Bij sommige planten staat ook waarvoor ze gebruikt worden/werden, zoals wol verven of geneeskundige werkingen.
We vonden dit stukje bos met bloeiende rodendenderons. Wat een kleurenpracht.
Daarna een picknick gehaald en deze in een ander gedeelte van de Plantations opgepeuzeld.
Micky moest weer terug naar zijn werk, en wij zijn naar het Johnson Museum of Art gegaan. Een mooie verzameling hebben ze daar. Verschillende Rembrandt etsen ook.
Hier wat plaatjes van het mooiste uitzicht van Ithaca:

Uitzicht over de stad.


Cornell.


Cayuga Lake.



Daarna naar de hangbrug die er vlakbij ligt, dit is het uitzicht vanaf de brug. Het is een metalen hangbrug, maar toch voel het een beetje schudden als je er over loopt.

We waren weer om 4 uur thuis, en daar stond Tim voor een gesloten deur. Hij was de sleutel vergeten. Gelukkig had hij maar een half uur hoeven wachten.

Blommetjes

Wat bloemetjes uit de tuin.

We hebben tegenwoordig even omgewisseld met het weer van Nederland! Hier is het maar ongeveer 13C, en het is truienweer.

Donderdag en vrijdag moest ik werken, en het weekend is weer omgevlogen, eigenlijk niet veel bijzonders gedaan.
Bart is aangenomen bij een supermarkt en werd gisteren ingewerkt. Tim heeft een leuke titel voor zijn positie bedacht; "Cart Relocation Officer". Hij moet dus winkelkarretjes terug in de winkel brengen. Je moet toch ergens beginnen.
Hij heeft dan wel zijn rijbewijs, maar wilde toch nog niet alleen rijden, dus zijn wij mee gegaan naar de stad. In de paar uur dat hij bij de supermarkt was, zijn wij naar de mall geweest om wat te winkelen.
's Avonds samen uit eten bij een buffet restaurant en lekker gegeten. Daar zat een oude man met een oranje shirt met "Holland" erop aan. Wel grappig om te zien.

Vandaag is Bart wel alleen gereden naar zijn zondag-middag baantje, en wij reden er achter aan. Zo gaat het een beetje in kleine stapjes; vanavond heeft hij wel helemaal alleen gereden en is hij weer veilig thuis gekomen. Nu is hij een beetje zekerder van zichzelf.
Ik was soms nerveus als ik langs hem in de auto zat, maar nu hij alleen rijdt heb ik nog meer reden om nerveus te zijn. Het moet toch een keer.

Micky, pa, ma en ik zijn vandaag naar de Farmer's Market geweest, een leuke markt die elk weekend gehouden wordt. Zo komen we er in geen jaren en nu al 2 keer dit jaar, wel leuk. Vorige keer kwamen we een Nederlandse kennis tegen, en deze keer weer een andere, dus even kletsen.
Daarna hebben we nog wat gewinkeld, en hebben we thuis nog wat dingetjes gedaan.
Dan is het weekend weer bijna voorbij, en moet ik weer werken de komende 2 dagen.

Deze week

Terwijl ik gisteren naar mijn werk reed voor een vergadering was er weer iets over Nederland op de radio. Ze hadden het over de datum 6-6-06, met allerlei weetjes over hoe mensen er op reageerden, en een van de dingetjes was dat het Nederlands nieuws raporteerde dat er op deze dag meer huwelijken waren dan normaal op een dinsdag. Over Enschede (leuke uitspraak op z’n Amerikaans) werd gezegd dat er 17 huwelijken waren in plaats van de gewoonlijke 2.

Toen ik op mijn werk vroeg hoe het was, werd me verteld dat op iedere 3 gedeeltes van de med/surg afdeling 13 patienten lagen, wel grappig, net op 666. Hoewel al die nummers me niks doen.

Deze week is het weer een stuk koeler dan vorige week, en op maandag hebben we een mooie wandeling gemaakt in Treman Park. Deze keer zijn we helemaal naar beneden gelopen en ook weer terug, een tocht van ongeveer 4 mijl, maar met misschien honderd meter vlakke stukken en de rest berg op en berg af. Soms langs het water, en soms wat verder af door het bos met het geluid van nog steeds hele volle watervallen op de achtergrond. We deden er met alle pauzes samen ongeveer 3 uur over, heel rustig aan dus en lekker genieten.
Gisteren hebben we bij Six Mile creek gewandeld, niet zo ver.
Tim en Bart moesten naar de tandarts, en gelukkig was alles goed. Tim had een baaldag en was thuis gebleven, iets wat hij gewoonlijk niet mag, maar het deed hem wel goed. Nog maar een paar dagen school, dan examens en vakantie. Het gaat snel.
Verder hebben we wat in de tuin gewroet. Het paadje door mijn tuintje is bijna klaar en wordt mooi. Pa is bezig met een nieuwe standaard voor de brievenbussen, iets wat hard aan vervanging toe was.

Gisteren hebben we voor het eerst via webcam met Rene gepraat. Wat ontzettend leuk! We hadden het ding al een tijd, maar nog niks mee gedaan. Nou, geweldig toch als technologie werkt zoals het moet, in mijn enthousiasme zat ik naar Rene te roepen en te zwaaien. Ik zal Tim’s reactie hier maar niet vertellen.

Vandaag hebben we een reisje naar Hall gemaakt, waar pa en ma tractors voor Luuk ingeslagen hebben. Toch wel erg als ze je daar herkennen van vorig jaar!
De rit er naar toe was erg mooi. Route 14 en 14A langs Seneca Lake, met heel veel wijngaarden, en boerderijen met velden. Onderweg zagen we ook weer verschillende Amish paard met karretjes.
Hierna zijn we nog even naar Watkins Glen geweest. Het zag er naar uit dat het ging regenen, dus het park bewaren we voor de volgende keer. We hebben de antiek winkeltjes bekeken, waarvan er eentje was die wel alles versloeg. Het was een klein winkeltje, maar toen we weg gingen zei de eigenaresse dat we boven ook eens moesten kijken. Dat deden we, en boven was een winkel die 10 keer zo groot was, propvol met van allerlei “antiek”, ofwel oud spul. Alles wat je je maar voor kunt stellen, ongelooflijk! Oude flessen van elk formaar, servies, speelgoed, werktuigen, ansichtkaarten, noem maar op. Ik vroeg de vrouw achter de kassa hoe de eigenaresse in hemelsnaam aan al dit spul komt. Ze vertelde dat het ooit een co-op was, maar iedereen uitgekocht heeft, en tegenwoordig hele inboedels opkoopt. Wow, ze moet echt eens een opruiming gaan houden! Er is me toch niks aan de vingers blijven hangen.

Hoe de Amerikanen ons echt zien

Dat is altijd een punt van discussie, maar sinds een PBR (Public Broadcast Radio) aflevering van gisteren hebben sommige Amerikanen in ieder geval een duidelijker beeld van een stukje Nederlandse cultuur, en wel hoe Nederlanders Sinterklaas vieren.
Hank kwam gistermiddag op het werk aan met een grote lach op zijn gezicht en een “ik moet je iets vragen”. Hij kan zo smakelijk vertellen en deed zijn verhaal hoe hij onderweg in de auto naar de radio geluisterd had, waar een Amerikaan of Engelsman die in Nederland had gewoond vertelde over hun gewoontes en gebruiken. Hij had het vooral over Sinterklaas gehad. Hank wilde weten of het allemaal echt waar was. “Een bisschop en hij komt uit Spanje? Hij komt aan in Nederland met een paard op een stoomschip? Hij heeft 6-8 Zwarte Pieten bij zich? Hij gaat met een paard het dak op?” Ja, zoals hij het allemaal vroeg, klonk het als een raar verhaal dat we de kinderen wijs maken. Het mooiste vond hij nog wel dat we de kinderen zeggen als ze stout zijn dat ze in een zak naar Spanje gaan. “Pack your bags, you’re going to Spain.”
Ik heb nog wat Sinterklaas verhaaltjes verteld en een plaatje laten zien op internet, en we hebben er allemaal om kunnen lachen, als je er over denkt is het ook allemaal heel raar. Een andere collega’s ouders waren Nederlandse immigranten en zij kon er ook van alles over vertellen.
We waren het er wel over eens dat Zwarte Pieten niet meer politiek correct zijn, maar dat het nu eenmaal bij de cultuur hoort.
In ieder geval is er weer een stukje Nederlandse cultuur bijgebracht en kunnen deze Amerikanen ons nu zien als mensen die hun kinderen gekke verhalen vertellen en ze dreigen met Zwarte Piet en Spanje. Net een stukje erger dan een kool onder de kerstboom vinden, neergelegd door een man die met een slee door de lucht vliegt en op de noordpool woont.

(zie hier hoe rustig het was op mijn werk dit weekend, dat we hier tijd voor hadden:-)

Foto's

Als eerste vanmorgen een wandeling in Treman Park.




Het water stond hoog, maar je kon op plekken zien dat het vannacht een halve meter hoger was geweest. Een foto doet het niet echt recht aan, je hoort het kabaal er niet bij.






Nog wat tuinfoto's, alles groeit opeens zo goed. Hoe snel dat gaat! Ik was bang dat er kale plekken zouden zijn, en had wat cosmos en afrikaantjes in potjes gezaaid een paar maanden geleden. Met als gevolg dat ik er nu zo'n 75 heb die ik kwijt moet. We zijn vandaag begonnen om er wat te planten, maar zo heel veel kale plekken vinden we niet.



Voor het huis bloeit er van alles mooi.



Ik had nog plantjes nodig voor in de potten en die hebben we vandaag gehaald.Ok, ik had ze allemaal vol kunnen zetten met afrikaantjes, maar dat is ook niet mooi. Ik heb me nog een beetje ingehouden.
Pa en ma vonden planten maar erg duur hier!

Zon en regen

Woensdag was het ook weer erg warm, maar voordat het te warm werd hebben we een wandeling gemaakt in Taughannock Falls Park. We kwamen hier een schoolklas kinderen tegen, het is een populaire plek om geology te bestuderen bijvoorbeeld.



Pa en ma hadden wat bekijks met hun Nordic Walking stokken.

Niels had donderdag een uitstapje met zijn science klas naar dit park. Eigenlijk zou ik meegaan als chaperone, maar er hadden zich zo veel ouders voor opgegeven dat het niet hoefde. Niels had het leuk gevonden. Ze hadden crayfish gevonden in de rivier terwijl ze naar de waterval toeliepen, en ze hadden een boottochtje gedaan. Dit was op een of andere boot die wateronderzoek doet, ze hadden water monsters genomen en die onder de microscoop bekeken, en een test gedaan voor waterkwaliteit.

Wij zijn die dag thuis bezig geweest. Ik heb het schuurtje uitgemest, en weer een muizenest gevonden. We moeten er toch maar eens aan denken om geen zakken houtsnippers te laten staan in de winter.
Vader heeft aan de pergola (of prieeltje?) gewerkt, en de bovenkant ligt erop. Voor de zijkanten moet ik nog wat verzinnen.


Het ziet er wat langwerpig uit, mijn ontwerp was breder en korter.

Laat in de middag begon het te onweren, en ik heb Niels opgewacht aan de weg met de auto. Het regende zo hard en de knallen van het onweer deden de auto schudden. Hij was maar wat blij. We zouden eigenlijk naar de optocht van het Ithaca Festival gaan, maar om in de regen en onweer te staan leek ons ook niks. Het moet gewoon zo zijn. De eerste keer in al de jaren dat we hier wonen dat we er naar toe zouden gaan en het valt in het water.


Na de regen even kijken of de beekomleiding het hield.

Later regende en onweerde het nog meer en de beek werd een goede rivier om te white water raften.

Dit is een foto van dezelfde plek een paar uur later.


Een natuurgeweld!

Vanmorgen was het weer rustig, maar het kanaal dat de kinderen gemaakt hadden was weer behoorlijk vernield.