Onze professor liet laatst
dit liedje horen bij een van haar powerpoints met de tekst 'voelen inservices zich zo aan?' Heel vaak wel!
Gisteren hadden we een hele dag een inservice. Nota bene op de laatste 30+C dag van het jaar. Ik ging er met grote tegenzin naartoe, en zat in het begin echt met de gedachte wat ga je me vertellen dat ik nog niet weet. Ik moet toegeven dat er toch wel wat nieuwe dingen bij waren die het iets interessanter maakten, maar die zon die buiten scheen bleef aan me trekken.
Het ging over crisis management, en hoe je mensen die kwaad zijn of uit controle kunt de-escaleren (is dat een woord?). Nu heb ik dat al vaak meegemaakt in het ziekenhuis, en al veel geleerd in de loop der jaren. Je ziet wat anderen doen, en hoe het wel en niet moet. Je komt echt veel met boze mensen in aanraking, patienten en familie. Soms zijn ze zo ziek dat ze niet weten wat ze doen, maar soms ook wel. In het ziekenhuis heb je altijd veel mensen om je heen die kunnen helpen, in de urgent care sta je er maar met een paar man voor.
De mensen die de inservice gaven zijn echt goed in wat ze doen, en ik heb toch wat bijgeleerd. Ik was niet helemaal "sedated." Behalve een boel luisteren was er ook een rollenspel, en technieken te leren over hoe los te komen als iemand je vastgrijpt. Zaak is om nooit zo dichtbij te komen en ze een kans te geven. Behalve met een paar demente ouderen is dat me dat nog niet overkomen.
Vanmorgen stond er opeens een grote truck van het stroombedrijf voor de deur. Het bleek dat de stroom van de buren soms uitviel doordat bomen op ons land tegen de draden aanwaaien. Ze hebben een heleboel gesnoeid en een stel bomen omgezaagd. Ze waren zo aardig om ook bij ons huis wat te snoeien.
De honden waren op het terras en Muddles en Bitz vonden het maar niks, die vreemde lui en moesten grommen en blaffen. Ik gaf een van de werkers wat hondenbrokjes om hun te voeren, en toen waren ze heel snel vriendjes!
Vandaag was het Enfield Harvest Festival. Het was leuk, vooral om veel mensen weer te zien en even te kletsen. De barbeque kip die ze hebben smaakt ook altijd heerlijk. Bij de silent auction hebben we 2 gift certificates gewonnen, dat is weer meegenomen.
De brandweerauto's stonden er, en je kon er een kijkje in nemen. Alleen ging de sirene van het dorp opeens af, en ze moesten in allerhaast weg naar het noodgeval.
Even later had het cakewheel (waar je taarten kunt winnen) een noodgeval: er kwam opeens een windvlaag en de hele stellage met zeker 20 taarten viel om! Er was niet veel meer over van de taarten.
Vanmiddag hebben we buiten gewerkt. Ik heb wat maple bomen gemerkt met verf, voordat alle bladeren eraf zijn en ik ze niet meer herken. De verf van vorig jaar was niet watervast en was eraf geregend. Tim heeft hout gekluifd, en wij hebben gestapeld.
Dan is het vandaag ook nog 22 jaar geleden dat ik moeder werd. Niet te geloven dat Bart al 22 is!
Giulia en Tim hebben de taart versierd. Het was een uitdaging, en het smaakte prima!
O, en dan deze foto nog van vorige week; dit is mijn stair master, samen met Muddles.
Labels: Harvest Festival, hondjes, huis, Les
