Bijpraten

De laatste tijd heb ik dit blog wat verwaarloost, behalve wat foto's over leuke tripjes erop te zetten. Niet dat er niks gebeurd, maar dat er langzaamaan zoveel is om over te schrijven dat ik niet meer weet waar te beginnen. Lessen zijn weer begonnen en reuze interessant met veel onderwerpen waar ik over wil schrijven, het dilemma wel of niet doorstuderen voor een master's, ik werk alweer 6 maanden op mijn nieuwe werk zonder er eens een verslag over te doen, de kinderen enz.

Nou, om maar te beginnen met Giulia. Het gaat goed, in het begin was ze vrij onzeker en onwennig hier in huis, maar dat begint goed weg te gaan. Niels en haar hebben een dagenlange discussie over welke zeemacht beter is, die van Frankrijk of de VS, wat allemaal begon met een agenda die ze me gaf waar een plaatje instond van een boot, en waar Tim de reactie op gaf dat dat de hele zeemacht van Frankrijk was. De discussie gaat op een lachende en plezierige manier, en Giulia laat niet op zich zitten. Het is de manier waarop de jongens haar in de familie opnemen.

Ze heeft vorige week haar vakken uitgekozen, wat pas 2 dagen na de start van de school kon omdat het zo druk was op de school. Eerst moest ze een English Second Language test doen, om te kijken op welk niveau ze zit. Ze kwam terecht bij advanced ESL. Daarna kon ze pas met de counselor praten en de vakken kiezen. Ik ken hem van de middle school waar de jongens hem hadden. Na 26 jaar op de middle school is hij overgeplaatst naar de high school. Of dat er wat mee te maken heeft dat hij een paar fouten gemaakt heeft? Hij had haar wel in gym geplaatst maar het per ongeluk weer weg gehaald. Ik weet niet of het wat uitmaakt voor haar, maar iedereen is verplicht in NY om gym te hebben. Ook zijn er een paar vakken niet ingevuld voor het 2e semester. Ze heeft US history, US government (dat ze saai vindt en vandaag gaat proberen te veranderen), philosofie (dat ze volgend jaar moet nemen, en zo probeert een beetje een voorsprong te krijgen), Spaans (heeft ze al 4 jaar gehad, en we gingen met de lerares praten om te zien welk niveau ze zou krijgen, wat een uniek mens, heel aardig en excentriek!), AP Frans (wat ik niet zie zitten, en ik ook gezegd heb, maar ze moet de keuze zelf maken. Er waren andere uitwisselingsstudenten in Frankrijk die haar gezegd hebben dat het leuk is om te nemen... we zullen zien of het niet te vervelend wordt, en of ze niet liever een ander leuk vak en wat nieuws wil leren. Anais had ook Frans erbij, maar verveelde zich ermee en heeft het veranderd. Voordeel is het vertalen van teksten en Engelse termen van grammatica leren). Ze heeft ook 2 uur Engels; 1 uur ESL met andere buitenlandse leerlingen, en 1 uur literatuur met Amerikaanse leerlingen.

Om geen vrienden op school te hebben is in het begin moeilijk, maar ze doet haar best om met andere mensen te praten. Op deze school zitten veel buitenlandse studenten. Een stel zijn uitwisselingsstudenten via andere organisaties, immigranten, of kinderen van Cornell studenten of professors. Het maakt voor een internationale school, maar ook een uitdaging om vrienden onder de Amerikanen te maken. Automatisch trekken de buitenlanders toch naar elkaar toe omdat ze in hetzelfde bootje zitten.