Tim 19!

Alweer een jaar voorbij? Niet te geloven!
Happy birthday Tim!

Film over vogelgriep

Infectieziekten zijn best interessant en de cursus epidemiology heeft die interesse nog wat meer aangewakkerd, en ik heb er veel van geleerd.

Er zijn zoveel ziekten die op ons loeren. We kunnen onze gelukkige sterren momenteel bedanken dat het H1N1 virus dat nu heerst in de meeste gevallen maar een milde griep veroorzaakt. Wat als het dodelijker geweest was. Ik zie dit als de generale repetitie voor de volgende epidimie die wel eens ernstiger kon zijn. Een ziekte waar niemand immuniteit tegen heeft, die via de luchtwegen binnenkomt, die in veel gevallen dodelijk is, dat is Hollywood materiaal voor een rampenfilm, en een absolute nachtmerrie als het echt zou gebeuren. Hoewel het in de geschiedenis wel eerder bebeurd is, zoals toen de eerste blanken naar Amerika kwamen en met hun meegebrachte ziekten de indianenbevolking meer dan halveerden.

Hopelijk wordt er veel van deze epidemie geleerd, want zeker de distributie van vaccin gaat hier niet zo geweldig snel.
In de les bekeken we laatst weer een film, deze keer RX for Survival, een PBS documentaire over de vogelgriep. Ik heb nog een andere (en betere vindt ik) PBS documentaire gevonden over vogelgriep. De film beschijft gevallen van vogelgriep in Vietnam; hoe de mensen het krijgen en wat ertegen gedaan wordt. Die vogelgriep is pas een griezelige ziekte met meer dan 50% dodelijke afloop. Zelfs als de dodelijkheid naar eentiende hiervan zou gaan zou het een nachtmerrie zijn voor iedereen. Tot nu toe is mens tot mens overdracht nog niet gemakkelijk voor dit virus, maar wie zal het zeggen wanneer het virus muteert en die overdracht gemakkelijker zal worden.
Vaccins worden ontwikkelt, maar kunnen niet op de gewone manier in kippeneieren gemaakt worden: het virus is dodelijk voor vogels. Het vaccin moet door genetische manipulatie gemaakt worden (ik hoor de anti-vaccin propaganda al).

Dit boek, "A virus of our own hatching" ben ik nu aan het lezen. Het legt onder andere de theorie uit hoe het kan dat deze virussen juist nu hun kop op kunnen steken. Het hele boek is op die site te lezen.

Craft sale

Gisteren heb ik mijn ski's weggebracht om in orde te laten maken voor het nieuwe skiseizoen. Ik had Bart's ski's ook bij me, maar het bleek dat zijn bindingen te oud zijn en ze hier niet meer aan werken. Ook zat er een barst in de zijkant van een van de ski's zodat er waarschijnlijk water in gekomen is en van binnen slecht wordt. Nou, toen was snel besloten wat zijn kado voor kerst wordt, de bofkont. Nieuwe ski's dus. Die oude hebben goed dienst gedaan, het waren goedkope tweedehands en hij heeft er zeker 4 jaar mee geskied.

Vandaag hadden Deb en ik afgesproken met een craft sale mee te doen. Dat is iets wat ik al zeker 2 jaar niet meer gedaan heb. Deze keer had ik vrij op de dag dat de Jacksonville kerk een grote sale heeft. Het was heel druk bezocht, en we hebben goed verkocht. De huur van de plek was prijzig, maar ik heb een stuk meer verkocht dan ik verwacht had. Ik had fleece mutsen en gelkaarsen, Deb had sieraden, klei knopen, en stoffen kerstverpakkingen. Het was gezellig bijkletsen, want we zien elkaar niet zo vaak. Er kwamen ook veel bekenden langs, en het was leuk om met iedereen een praatje te maken. Iets verkopen is zeker heel leuk, maar de praatjes zijn ook heel leuk.
Het verwonderde me wel dat veel mensen die gelkaarsen niet kennen.

Naast ons verkocht iemand maple stroop, ook leuk om een beetje met hem te praten. Ze hebben een hele produktie, en maken meer dan 300 gallons per jaar. De stroop verkocht goed, dus dat is een goed teken. Ik heb zijn visitekaartje gekregen en heb al gezegd dat ik zeker zal bellen met vragen.


Deb aan het organiseren. (zie je de nooduitgang met het laddertje?)


Mijn tafel.


Onze "buurman" ging wel even een foto van ons maken.

De zomer van '59

Via Facebook kwam Micky weer in contact met een oude vriend uit zijn kindertijd. Deze vriend, Joe, had deze foto van hun op Facebook gezet. Micky als 2-jarig klein jochie, zijn zus Vicky het meisje achter hem. Grappig om ze als kinderen te zien.

(en aan de andere kant van de oceaan ontmoeten 2 jonge mensen elkaar die later een dochter krijgen die dit kleine jochie ontmoet....)

Een late happy Thanksgiving

Een zeer verlate happy Thanksgiving aan alle Neder-Amerikanen. Het is altijd wel even goed om stil te staan bij de dingen waar we dankbaar voor zijn, en dat is veel.
Het gaat zich op zo'n dag om familie en lekker eten. We hebben het gisteren gevierd, want vandaag moest ik werken. Ik had de grootste kalkoen ooit! Ik had er eentje gekocht van een collega, wiens echtgenoot dit jaar kalkoenen had grootgebracht. Ik wist echter niet dat die 18 pounds zou wegen! Daar eten we nog wel even van.

Werk vandaag was rustig, tot 5 uur toen de opnames van de eerste hulp binnenstroomden. Allemaal pijn op de borst of "syncope" (flauwvallen). Teveel kalkoen, pumpkin pie en football op tv.

Creativiteit

Van Petra kreeg ik een "creative blogger" award. Een hele eer, en bedankt! Nou, dan moet je aan allerlei dingen voldoen, en eigenlijk voelde ik er weinig voor. Maar toen kreeg ik nog een award van Elke. Nou zeg, twee keer. Dan moet ik er toch aan geloven.



Dit is de handleiding die met de award komt:
1. Plaats de award en het berichtje op je Blog
2. Een bedankje en link naar degene die je de award heeft gegeven
3. Vertel ons 7 dingen over jezelf die wij niet van je weten
4. Kies 7 andere bloggers die volgens jou deze award ook verdienen
5. Plaats een link naar deze 7 bloggers.
6. Laat deze 7 mensen weten dat je ze deze award hebt gegeven

7 dingen over mezelf die jullie nog niet weten? Hm. Als je die nog niet weten is daar een goede reden voor :) Bloggers zijn toch al mensen die van aandacht houden, maar ik ben wat bescheiden en niet zo'n interessant mens. Hee, dat zijn al 2 dingen die jullie nog niet wisten!
Nummer 3 dan maar, een bekenning. Ik kan niet parallel parkeren en rijdt liever 10 rondjes om dan het te proberen. Zelfs in een rechte lijn achteruit zetten lukt me amper.
4; In het begin van mijn opleiding tot verpleging viel ik nogal eens flauw. Een keer toen we een spuit moesten nemen, een keer bij een rondleiding in de nierdialyse afdeling en keer keer bijna bij de eerste bevalling die ik bijwoonde. Tegen die tijd herkende ik de symptomen en ging gauw van de kamer af om ergens te gaan zitten.
5; Ik ben bang van vuurwerk, en zal het zelf nooit afsteken. Er waren ooit eens een keer een paar broers die kleine rotjes in de lucht gooiden en eentje kwam in mijn muts terecht.
6; Ja ma, het waren de broers en niet die "rot jongens uit Baarlo." Het was een leugentje om bestwil. Het enige ooit, natuurlijk.
7; Wat willen jullie nog meer weten? Dat ik grote voeten heb? Dat ik geen witlof lust? Dacht het ook niet.

Sorry, maar van regel 4 ga ik even afwijken. Ik geloof dat zo ongeveer alle blogs die ik lees al een award gehad hebben dus aan die 7 kom ik niet. Laat iedereen die dit leest maar eens wat over zichzelf vertellen dat we nog niet wisten.

In plaats van regel 4 geef ik even een ode aan de meest creatieve mensen die ik ken en waardoor ik zelf creatief ben geworden: mijn vader en moeder.

Pa, die van alle restjes hout nog wat moois weet te maken. Die een apenstaart in elkaar kon naaien toen ik in de vijfde klas een apenpak nodig had en ma in het ziekenhuis lag. Die er nu met glas in lood weer een hobby bij heeft.

Ma, waarvan je altijd een mooie zelf gemaakte kaart krijgt met je verjaardag. Die heeeeeeel veel kleren heeft gemaakt. Ik was er altijd trots op als kind. Niemand die zo'n mooie geruite lange broek met wijde pijpen had als ik :) En als ik nu mijn vest draag dat ma van schapenwol gesponnen en gebreidt heeft krijg ik altijd complimenten over wat een mooi vest ik aan heb!
Ze heeft nu tijd om patchwork te doen en maakt supermooie dekens die kunstwerken zijn:



Ik ben benieuwd naar de nieuwste creatie!

Jager versus hert

Al de hele week, en ook af en toe hiervoor, horen we de knallen. Vandaag begon het feest dan serieus. Jachtseizoen. Micky zei dat hij vanmorgen wakker werd en het klonk alsof er een oorlog was losgebroken. Zoals ieder jaar weer. Arme Kibbels. Die kan niet tegen dat knallen.

Jagen met pijl en boog mag al een maand. Shawn heeft al weken geprobeerd een hert te schieten. Vandaag is het gelukt maar dan met een geweer. Hij vertelde dat er een eindje verder op de berg wel heel veel mensen in het bos moeten zijn geweest, die allemaal op dezelfde kudde herten schoten. Uiteindelijk kwamen die herten bij zijn boomzitje voorbij rennen en heeft hij er een geschoten. Jee, wat moeten die beesten opgejaagd zijn.

Het ziekenhuis krijgt met het jachtseizoen ook meer business. Niet eens zozeer degenen die elkaar of zichzelf per ongeluk schieten, maar de "weekend warriors". Degenen die normaal gesproken niet zoveel van de bank afkomen en dan opeens door de bossen gaan struinen, en berg op en af moeten klimmen. En dan hebben ze opeens pijn op de borst. Er valt er ook wel eens eentje uit de boom. Helemaal vervelend als ze alleen jagen, zonder buddy, en hun rug breken. Knap als ze dan ook nog terug bij hun auto zien te komen.

What's next?

Het filmpje op deze website van Nutella zag ik hier op tv. What's next? Chocolade hagel op brood voor de Amerikanen?

Smokeout

19 november is de Great American Smokeout Challenge, een oproep aan alle rokers om een dag minder of niet te roken, en om te proberen te stoppen met roken. Iedereen weet ondertussen wel hoe slecht roken is, maar gaat er toch mee door omdat stoppen zo moeilijk is. Nicotine is ontzettend verslavend, het wordt op hetzelfde niveau verslavend gerekend als heroine. Over verslaving gesproken; ik zie Micky nog 2 mijl naar de winkel lopen voor sigaretten: de wegen waren vanwege een grote sneeuwstorm gesloten.

Door jaren met een roker te wonen en die proberen aan te moedigen tot stoppen weet ik op persoonlijk niveau hoe moeilijk het is. Micky is 15 jaar geleden gestopt met roken na vele mislukte pogingen. Jaren erna had hij nog altijd zin in een sigaret, en het was niet altijd gemakkelijk om met een stoppende roker te leven! Ik ben er van overtuigd dat ik allang weduwe zou zijn geweest als hij niet gestopt was, met al die hartziektes die in zijn familie voorkomen.

Waarom blijven mensen doorgaan met roken als ze weten hoe slecht het is? Zelfs verpleegkundigen die elke dag de gevolgen zien, zoals die 2 collega's die pas geleden een flinke bronchitis hadden. Ze hadden de vernevelaars mee op het werk, en gingen in hun pauze toch even roken.

Roken wordt door de meeste mensen wel in verband gebracht met longkanker, en dan is voor hun vaak ook de reden om door te gaan met roken met de "ik moet toch ergens aan dood gaan" mentaliteit. In anti-rook advertenties wordt minder nadruk gelegd op alle andere ziekten die je ervan kunt krijgen, het tast je hele lichaam aan; hartziekte, verschillende andere soorten kanker, emphyseem. Vooral emphyseem zien we heel veel, het is een langzaam doodgaan aan verstikking.

Daarom vindt ik deze anti-rook advertentie goed. Wat ben je van plan als je doorgaat met roken?



Er zijn honderden anti-rook advertenties. Hoe effectief het werkelijk ze werkelijk zijn is de vraag. Sommigen zijn wel grappig zoals deze:



Andere zijn zeer intens zoals deze:



En wie herrinnert zich Yul Brynner nog?



Dus iedere roker die zich aangesproken voelt, en iedere niet-roker die iemand aan kan moedigen: doe mee met de Smokeout, en maak een plan om permanent te stoppen met roken. Er zijn tegenwoordig veel meer hulpmiddelen dan ooit. Hier, en hieren, hier

Lekker weekendje

Op speciaal verzoek, close-up van het schuurtje.


Micky wilde een foto van mij bij het schuurtje...
Let vooral op de kip die daar voorbij rent. Geloof het of niet, het is een single comb brown leghorn. Maar ze is wit, zeg je? Inderdaad, maar ze was ooit helemaal bruin. Afgelopen zomer kwamen er een paar witte veertjes tussen het bruin, en nadat ze dit najaar in de rui was waren al haar nieuwe veren wit! Ik heb zoiets nog nooit gezien bij een kip. De kinderen zeggen dat ze klaar is voor winter, met een nieuwe schutkleur.

Het lama en alpaca gedoe gisteren viel tegen. Er waren een paar lama's en geen alpaca's. Ik wist niet dat je lama's voor een karretje kon spannen, dus toch nog wat geleerd.



Vandaag was het prachtig weer en hebben we een paar uur hout gezaagd en geruimd. Tim en Niels hielpen ook mee, het begint op te schieten.

Vanmiddag hebben Inge, Adrian, Matthew en ik een wandeling gemaakt bij Taughannock Falls. Leuk gewandeld en gekletst. De mannetje beginnen ook al goed te kletsen, alleen verstaan is nog moeilijk. Ze zijn wel lief.


Fascinerend water!


Dat lijkt Mount Everest wel.


Op het bruggetje op en neer rennen is ook wel leuk.

Filmpje

Het blijkt dat er dit weekend een grote llama en alpaca congres hier in de buurt is. Jammer dat ik er nu pas achter kom, maar ik wil morgen toch even gaan kijken. Op de website van de vereniging die dit organiseert staat een link, een leuk stukje over de Finger Lakes met een filmpje erbij. Op het einde is een klein stukje van mijn favoriete state park, kijk maar eens of jullie het herkennen.

Beetje Indian Summer

Het weer is momenteel lekker mild. Toch nog een beetje Indian Summer. Ik geniet er zoveel mogelijk van, want voor je het weet is alles weer wit.

De hondjes genieten ook lekker.


Kibbels in het zonnetje.


Bitz in het zonnetje.

Het schuurtje begint langzaam wat te worden. Hier en daar zit er wel wat scheef, maar een gek die ernaar kijkt zullen we maar zeggen. We maken wel eens een foutje. Zo dachten we laatst dat we even het dak erop zouden doen, en toen begon het halverwege te stortregenen. Dan moet het snel af en bleek het later ietsje scheef te zijn. Met een beetje foetelen lijkt het toch recht.






Er moeten nog een paar platen aan de voorkant ervoor en en dan binnen nog wat plavuizen.
Het is een groter project geworden doordat onze plannen steeds veranderen!
En dan ligt die boom er ook nog... ik heb het gevoel dat die er nog wel even zal liggen, vanzelf gaat hij niet weg.

Voorstelling

Voor zondagavond hadden we dus tickets voor Brian Regan. Micky had niet zoveel zin om te gaan, en hij overtuigde Tim om met mij mee te gaan. Dat wilde hij wel. Hoe vaak zal dat voorkomen dat hij nog met zijn ma op stap gaat.
De voorstelling was in het State Theatre. Jaren geleden was het vervallen en zou het afgebroken moeten worden, maar een groep mensen heeft zich ervoor ingezet om het te renoveren. Gelukkig, want het is erg mooi. Tim was er toen hij ongeveer 3 jaar was een keer geweest. Daar wist hij natuurlijk niks meer vanaf. (Ha, toen kon ik ze nog meeslepen naar het ballet de Notenkraker).

De buitenkant ziet eruit als elk ander theater of bioscoop. Dan kom je binnen, en is het alsof er een andere wereld opengaat. Ik kon geen goede foto maken, het was te donker, maar het is grandioos.

De voorstelling was leuk, en ook Tim heeft zich prima geamuseerd. We kunnen er weer even tegen met al dat comic relief.

Introducering & fun!

Deze week was het Medical Surgical Nurses Week. Vorig jaar hebben we dit op onze afdeling voor het eerst gevierd. Het was iets wat ik toen voorgesteld had om te doen, en dit jaar is het zijn eigen leven gaan leiden. Heel leuk hoe iedereen een steentje eraan bijdroeg en hoe enthousiast iedereen was over onze "eigen speciale week". Alles wat gevierd wordt gaat hier met eten gepaard, en dat was deze week niet anders. We hadden allerlei lekkers. Voor volgend jaar heb ik wat andere ideeen, nog even tijd om eraan te werken.
Samen met een collega hebben we een poster gemaakt die beneden bij het cafetaria kwam te staan. Het is de poster van vorig jaar, maar we hebben hem danig bij moeten werken qua foto's. Heel veel mensen op de foto's werken niet meer op de afdeling!


We hadden tevens een prijsvraag gemaakt, een vragenlijst en maandag zullen we de winnaars eruit trekken.

Ik had een uitnodiging gekregen om lid te worden van de "Honor Society of Nursing, Sigma Theta Tau. Die uitnodiging krijg je als je een goede student bent :) Jaren geleden kreeg ik die uitnodiging ook, toen nam ik lessen op Purdue, maar ik wist toen niet wat het was en heb het niet gedaan. Hoewel ik niet weet hoeveel ik er nu aan zal hebben, ben ik toch lid geworden. Gisteravond was de "induction ceremony" (introducerings ceremonie of zoiets) in Syracuse. Nog een paar andere collega's uit mijn ziekenhuis werden ook lid. Het was in het Renaissance Hotel, en aangezien we nog gratis hotelnachten tegoed hebben, wilde Micky graag een avondje in Syracuse blijven. Dus dat hebben we gedaan.

De introducering was leuk, wat speeches, en daarna werd iedereen om de beurt naar voren geroepen, werd er wat over je verteld, en kregen we een certificaat en een paars/wit koord dat we straks bij graduation (over een jaar of zo) om mogen hangen. Hierna waren er wat snacks, en hebben we met wat mensen gepraat. Grappig om een paar mensen te ontmoeten van onze online lessen. Die namen kennen we, en nu kunnen we er een gezicht bij zetten. Ook was er een ex-collega die inmiddels al bijna klaar is met haar master's. Heel leuk om haar weer te zien!

Het was om 7 uur voorbij, nog tijd genoeg om wat te gaan doen. Ik had voordat we thuis vertrokken snel op internet gekeken of er wat te doen was, en Wise Guys Comedy Club gevonden. De voorstelling van die avond leek me wel leuk, dus gingen we op zoek naar de club. Het was vrij snel gevonden, toen nog een paar rondjes via 1-richtingswegen zoeken naar een parkeerplaats die niet snel gevonden was.

De club had nog een paar kaartjes voor de voorstelling, gelukkig. Er bleek een restaurant bij te zijn, Traditions of Syracuse. Ik zie nu dat het in de top 10 van restaurants staat. We hadden wel honger en het menu zag er lekker uit, maar we hebben het zeker geen eer aangedaan door alleen maar een salade te bestellen. We hadden niet veel tijd voordat de voorstelling begon. Dus snel gegeten en toen naar beneden naar de kelder waar de comedy club is.

Ik ben nog nooit in een comedy club geweest, maar het ziet er net zo uit als op tv met die kleine tafeltjes en stoelen. Eerst was er een impersonator van popsterren, hij was echt leuk, maar ik weet zijn naam even niet meer. Daarna Preston Simpson, die leuk was, en Buddy Fitzpatrick die helemaal top was. Leuke humor zonder schunnig te zijn.



Dus, het was een hele leuke avond! Gek, nog nooit naar een comedy show geweest, en deze week heb ik net tickets gekocht voor een show hier in Ithaca morgenavond!