Potje

Toen we op de State Fair waren had ik een paar lotjes gekocht bij de houtdraaiersvereniging, en ik was een paar weken geleden heel verbaasd om een telefoontje te krijgen dat ik wat gewonnen had. Er waren 7 keuzes van potjes en ik wist al niet meer wat ik precies gekozen had. Dus het was echt een verrassing wat ik in de bus ging krijgen. Heel spannend, en kijk aan, dit was hem. Echt prachtig, met verschillende kleuren hout ingelegd.

 

Vandaag was het stralend weer en hebben we een wandeling bij Cornell gemaakt. Boven de hangbrug, en uitzicht op Beebe Lake.
Beneden het beste uitzicht, vanuit het Johnson Museum of Art.

En dan is het morgen weer afscheid nemen van pa en ma!

Toen was er eentje minder

Het wordt weer eens tijd voor een update! Ondertussen is er weer een uitgevlogen, eens zien of het nu voorgoed is.

De afgelopen maanden heeft Bart bij een boekenwarenhuis gewerkt via een uitzendburo, en is ondertussen bezig geweest met een andere baan zoeken. Hij had zijn zinnen op een baan als desert tortoise monitor gezet. De woestijnschildpad is een beschermde dierensoort, en als er in de woestijn gebouwd wordt moet er gekeken worden dat er geen schildpadden zitten of geschaadt worden. Aangezien die schildpadden alleen in het westen leven betekende dat dus ook solliciteren in het westen. Vorige week donderdag kreeg hij het verlossende telefoontje dat hij aangenomen was. Hij zou dan maandag moeten beginnen. Nou, hij heeft meteen een ticket geboekt en is zondagmorgen vertrokken. De baan is maar 6 weken lang, maar kan verlengd worden. Dat was even snel afscheid nemen, maar we hadden het wel aan zien komen. Carly is nog even hier, maar is ook haar volgende stap aan het plannen, wat precies weet ze nog niet. Ze willen wel samen zijn, maar als zijn baan maar 6 weken zal duren is het niet het geld waard om er ook naartoe te gaan. Nu zijn de rollen omgedraaid, eerst ging hij naar Californie om bij haar te zijn, nu zal het andersom zijn.

Wat ik tot nu toe gehoord heb is het een saaie baan, hele lange dagen van 12 uur, maar het verdiend wel goed. Het voelt heel vreemd dat hij weer weg is!

Zaterdagavond werden er nog even snel wat foto's van allemaal samen genomen.

En toen was het al heel vroeg in de ochtend afscheid nemen op zondag. 

Toen we terug kwamen van het vliegveld kwam de zon net op, en gingen we weer terug naar bed. We werden echter wakker gehouden door allerlei scharrel, ren en graafgeluiden die van de zolder kwamen. We hadden de afgelopen week al eerder wat gehoord. Het klonk wat te luid om een klein muisje te zijn, maar ik zette toch maar een val. Ik keek ook rond op de zolder, maar er was niks te zien en er is niks in de val gekomen. We bedachten dat het wel eens een eekhoorntje kon zijn. Die ochtend ging ik eens buiten op verkenning uit om te zien waar er iets naar binnen kon komen, en kijk aan.Op de hoek van het huis was een stuk metaal van het dak afgebogen en er zaten 3 grote noten in.

 Dat was dan wel duidelijk wie de dader was. We hebben de noten verwijderd en het gat dichtgemaakt. We hadden in de tuin een eekhoorntje zien huppelen, dus hoopten maar dat die het was, en dat er geen ander eekhoorntje meer onder het dak zat. We hebben ondertussen niks meer gehoord, dus dat zal wel goed zitten dan.

Pa en ma zijn nog hier, en we doen nog allerlei dingetjes. Zo zijn we deze week naar het glasmuseum in Corning geweest. Er zijn daar vaak weer nieuwe dingen te zien. Het was er altijd zo rustig dat ik me afvroeg hoe ze kunnen blijven bestaan, maar die dag waren er 5 bussen en moest je je een weg banen.

Even pauze.

En deze boefjes zijn er natuurlijk ook nog.

Weer eens bijpraten

Nou zeg. Hoe lang is het deze keer geleden dat ik blogde? Te gek. Dus dan maar even een update.

In het begin van de zomer zei ik tegen Micky dat ik het huis veel te stil vond. Het huis heeft mensen nodig, en met alleen Micky, Niels en ik was het te leeg. Toen kwamen Bart en Carly, en was er opeens wat meer leven in de brouwerij. Daarna kwam Tim thuis. En 2 1/2 week geleden kwamen mijn ouders. Voor het geval dat je niet mee geteld hebt: dat zijn er 8. Dat was genoeg leven in de brouwerij, en lekker gezellig. Nu komen Tim en Niels alleen de weekenden thuis, en gaan Bart en Carly wel eens een weekend weg, dus het wisselt zich nog eens met hoevelen we zijn. Ik heb nog even heel voordat het lege nest eraan komt.

Wat hebben we zoal gedaan? Natuurlijk gewandeld. Het is nog steeds warm geweest, en dan doen we het wel rustig aan.

In Treman Park.

Er zit niet veel water meer in de waterval.

Gekke Muddles vond een gat in de muur, en stak haar hoofd erdoor:

Zo kijkt ze door dat gat naar de afgrond.

Muddles moet ook even over het muurtje kijken.

We zijn een dag naar de State Fair geweest, ook altijd leuk. Ik heb er echter geen foto's van. Ik had daar wat lotjes gekocht bij het agricultural museum om te proberen een van de handgemaakte potjes te winnen en deze week kreeg ik een telefoontje dat ik er een gewonnen had! Dus dat komt nog in de bus.

Pa met z'n nieuwe speeltje.

En nog een wandeling bij Taughannock Falls.

Wat hebben we nog meer gedaan? Pa en ma knutselen wat af. We zijn ook nog een dagje gaan 'garage salen'. Zoiets is in Nederland niet, en het was wel leuk om de garage sales af te gaan. Tim had wat dingetjes nodig voor zijn apartement, en ik heb een leuk tafeltje gevonden dat door Amish gemaakt zou zijn.

We zijn ook naar Cornell Plantations geweest. In mijn eigen tuin bloeit niet zo veel meer, en ik dacht dat het daar ook wel uitgebloeid zou zijn. Fout! Het was er nog volop kleur, heel mooi.

Zo lijkt het net een tropische tuin.

Deze tuin is niet zo groot, maar er staat een grote variatie van planten in.

Onze eigen tuin:

Deze klimplant doet het nu zo goed, nadat ik hem de hele zomer iedere dag van een verdrogingsdood heb moeten redden:

Zie je de morning glory ertussen?

Tot zover deze update.