De start van het jaar

Het is weer eens tijd voor een update. Het is duidelijk dat ik niet alles de wijde wereld instuur. Het is heel gemakkelijk om over de leuke dingen te schrijven, maar niemand blijft de moeilijke dingen bespaard. Ik  zal in het kort even vertellen. Het is een gewoon een emotioneel begin van het jaar geweest. Twee weken geleden kregen we namelijk te horen dat Micky's dochter op 35 jarige leeftijd is overleden. Dat was een flinke schok natuurlijk. Ze woonde aan de ander kant van het land, dus zagen haar niet vaak. Ze was een korte tijd ziek, iets dat we niet wisten. Soms is het gewoon "it sucks", het is verdrietig, en we verwerken het zo goed als het kan en proberen het een plaats te geven... Dat iedereen die dit leest er even bij stil mag staan, degenen die je lief hebt extra verwent, nieuwe relaties bouwt, en oude relaties herstelt.

Wat verder nog? De scholen zijn weer begonnen, en Niels is weer vertrokken. Het is alweer tot midden in de nacht kabaal in zijn apartement, dus daar is hij helemaal niet blij mee. Maar goed, nog maar 1 semester te gaan, en hij komt gewoon wat vaker thuis.

In het najaar heb ik eens flink wat 'soul searching' gedaan; afgelopen semester had ik geen lessen voor mijn master's, ik tekende en schilderde veel, en voelde me een stuk gelukkiger. Met heel veel wikken en wegen heb ik daarom besloten om te stoppen. Het was heel dubbel, en ik voelde me er schuldig bij. Aan de andere kant heb ik profijt gehad bij de lessen die ik al gehad heb, en kan ik die kennis in de praktijk gebruiken. Dus geen master's meer, die beslissing was vorige maand genomen, en ik heb er nu rust bij, eigenlijk een stuk stress minder.

Dat betekent niet dat ik niks erbij doe, op het moment ben ik voor een certificatie aan het leren, en ik ga verder met tekenles. Deze week was de eerste les, en deze keer ben ik niet de oudste in de klas. Ik ben benieuwd hoe dit zal gaan. Plus leerlingenbegeleiding is deze week weer begonnen. Pff, weer even in het ritme komen.

Verder is het hier echt winter, koud, koud, koud. Met de zonneschijn verwacht je warmte, maar het was nog altijd -9C. Ik heb lekker gewandeld bij Taughannock Falls, en flink wat foto's gemaakt, alleen was mijn camera bevroren tegen de tijd ik bij de grote waterval was.

Een beetje zon doet goed!

Grote ijsschotsen bij de eerste waterval.

Het is niet vaak dat je bijna de hele rivier van snel stromend water bevroren ziet!

Het uitkijkpunt, er stroomt amper water.

Grote ijspegels.

Kerstweek

Aan iedereen een heel fijn 2014 gewenst! Hier dan weer even een update van ons. Allereerst bedankt voor het nog lezen van dit blog, en Wilma, leuk om te zien dat er ook een onbekende meeleest.

De week van kerst is heel fijn en relaxed geweest. Op vrijdag kwamen Bart en Carly. Ze werden al om 6 uur 's ochtends door Tim opgehaald in Newark, en daarna gingen ze eerst naar New York. Ze bezochten oa. Rockefeller Center met de bekende ijsbaan en kerstboom, en het museum of natural history. Tegen een uur of 7 's avonds kwamen ze hier aan. Wat een leuk weerzien! Carly hebben we een jaar niet gezien, en Bart niet sinds februari. Ik had een van zijn favoriete eten gemaakt, bordje Bart voor de kenners ("draadjes vlees" in de crockpot voor taco's). We zaten al snel om de tafel om lekker bij te kletsen. Daarna gingen ze met z'n allen spellen. Een leuk begin van een leuke week.

Elke dag werd er wel even gespeld.

We hadden gewacht met de kerstboom halen tot ze er waren, en dat gingen we dan op zaterdag doen. De sneeuw was allemaal weg, en het begon te regenen. We hadden er snel een gevonden.

 We hebben hem samen mooi versierd.

Zondag en maandag zijn ze met z'n allen gaan winkelen en uit eten met een oude schoolvriend van Bart. Carly kreeg een pakje van haar familie in de post, leuk, net op tijd voor kerst.

Op dinsdag, kerstavond, moest ik werken. Maandag had ik het bakwerk voor de kerst al gedaan. Onder andere Niels z'n verjaardagstaart en tiramisu. Dat laatste wilde ik per se maken, al houden de jongens er niet zo van. Ik had wat extra gemaakt om mee te nemen naar mijn werk. Daar had ik iedereen verteld om ruimte te houden voor dessert. Echter, toen het lunchtijd was schoot me opeens binnen dat de slagroom nog in de koelkast staat. Die had in de tiramisu moeten zitten. O jee! Wat had ik gedaan? In plaats van de slagroom te kloppen en in de tiramisu te doen had ik het eiwit geklopt en erin gedaan. Het ziet er ongeveer hetzelfde uit als het geklopt is. Nu wilde ik niet iedereen op mijn werk een gerecht voorschotelen met rauwe eieren erin. De kans is klein dat iemand er ziek van zou worden, maar stel je voor dat de hele afdeling door mijn schuld geveld zou zijn! Ik had er zelf al wat van geproefd en was niet ziek, dus waarschijnlijk geen probleem, maar ik wilde het niet riskeren. Dus die tiramisu heb ik weg gedaan. Helaas, dat wordt nog een keer proberen.

Alle sneeuw was het weekend weggesmolten, het was ongewoon warm, maar op kerstavond viel er weer een laagje. Toch nog een witte kerst dus, en de eerste witte kerst ooit voor Carly. De jongens hebben samen in het bos gewandeld, en de beek verkend.

Schattig.

De drie broers.

Merry Christmas!

Op kerstochtend hebben we eerst uitgeslapen. Dat was vroeger wel anders, en grappig dat vrienden met kleine kinderen al foto's op facebook hadden staan van hun kinderen met Santa's kado's voordat die van ons zelfs op waren. We hebben eerst een uitgebreid ontbijt gegeten, en daarna kadootje open gemaakt. Dat was erg leuk, en iedereen was goed verwend. De broers hadden ook voor elkaar leuke dingen uitgezocht, en Carly werd ook niet vergeten.

Ik had voor Bart een pastel schilderij gemaakt van Goliath.

Hier is hij nog niet ingelijst, en de foto is ook niet zo goed met de mobiele telefoon gemaakt. Ik vindt het wel goed gelukt, en hij was er blij mee. Alleen kon hij niet in het vliegtuig mee, dus moeten we hem nog opsturen.

De birthday man wil niet op de foto. Twintig jaar! Geen tieners meer in huis!

Verder hebben we die dag even met de familie in Nederland geskyped (zo leuk dat dit nu kan!), een wandeling gemaakt om even uit te waaien, en een film gekeken. En natuurlijk een lekker kerstmaal gegeten. Homey!

Koud genoeg voor een frisse neus.

Ook de dag na kerst hebben we gewandeld, deze keer bij Taughannock Falls. 

Heel leuk zo met z'n allen.

Ze begonnen een sneeuwballen gevecht, het blijven toch altijd jongens. Muddles deed ook mee door te proberen de sneeuwballen te vangen, zo grappig.

Vrijdag was onze laatste volle dag samen, en zijn we samen uit gaan eten. Ook stond het een beetje in het teken van opruimen. Ik had Bart gevraagd om zijn kamer zo veel mogelijk op orde te maken; in dozen doen wat hij wilde bewaren en weg doen wat hij niet wil houden. Ik wil die kamer voor wat meer dan alleen opslag gaan gebruiken. Hij heeft goed zijn best gedaan, maar pff, ik had niet gedacht aan wat dat met mijn gemoed zou doen. Zeg maar heel vreemd om zijn kamer in die toestand te zien. Het was er wel tijd voor, hij is nu echt het huis uit. Hoewel er nog verschillende grote dozen staan waar ik ergens een plek voor moet vinden.
 
Die avond moest ik afscheid nemen; zaterdag vertrokken Tim, Bart en Carly weer, maar ik moest die dag werken, dus al wat vroeger goodbye zeggen. Ze hebben zaterdagnacht bij Tim doorgebracht, en hij heeft hun al heel vroeg (half vier) naar het vliegveld gebracht. Toen Tim 's avonds belde was hij helemaal niet blij; ten eerste het vroege opstaan, en onderweg naar het vliegveld had hij een wasbeertje geraakt met schade aan de auto. Daarna kreeg hij een parkeerbon bij zijn apartement. Maar ik was blij dat het geen hert was, en dat ze niet van de weg geraakt zijn.

Het is weer vreemd leeg. Het was een mooie week van fijn samen zijn, relaxed, re-connecting (her-hechten?), broers-bij-elkaar-tijd, nieuwe herinneringen maken en oude herinneringen ophalen, lekker eten, en gewoon een fijne familie-tijd. Ik heb een paar dagen de holiday blues gehad, maar nu is het weer vooruit kijken.

“Don't cry because it's over, smile because it happened."

Dr. Seuss

Happy New Year!!! Dat ieders wensen uit mogen komen!