Werk, sneeuw en tekenen

Er is weer een lading van mijn schouders, eentje die ik er wel zelf opgelegd had. Ik heb een certificaat gehaald voor progressive care nursing. Dat is zoiets als een step down van intensive care, het type unit waar ik al jaren werk, maar nu dan een certificaat voor heb. Het is niet verplicht om te halen, maar staat leuk, nietwaar. In november had ik een review cursus gedaan, waar ik niet veel van geleerd heb. Daarna ben ik veel bezig geweest met alles nalezen en oefenvragen te doen. Gisteren was het dan zover. De examenplek was in Rochester, en Micky en ik hebben daar de nacht in een hotel geslapen. Dat was een goed idee, want het sneeuwde en de wegen waren glad. Het examen was om 9 uur 's ochtends. H&R Block heeft een testplek, waar je via computer je examen doet, en ook meteen de uitslag krijgt. Wel fijn hoor, vroeger moest je maanden wachten! Het waren 125 vragen (waarvan 25 niet meetellen, maar je weet niet welke vragen dat zijn). Het begon meteen goed met een vraag waar ik het antwoord niet van wist. Ze zijn best geniepig met hun vragen; sommigen zijn zo opgezet dat je zeker 4 dingen moet weten om het goede antwoord te kiezen. Maar goed, ik heb het gehaald, ik had graag een wat hogere score gehad, maar het was nog ruim voldoende.

Weer thuis waren we verbaasd over hoeveel sneeuw er weer bijgekomen was. De sneeuwveger heeft de berg voor ons huis weer wat opgehoogd.

Je kunt Bart's kamer niet meer zien.

Bij elke dag dat ik vrij heb, heb ik samen met Muddles gesnowshoed. Dat is, ik snowshoe, zij rent.

Dit was vorige week. De sneeuw komt nu tot aan haar buik, en ze moet erdoor springen als een haasje. Ik had vandaag geen camera bij me. Volgende keer.

De tekenles gaat lekker. In de eerste les deden we wat korte schetsen van elkaar, en moesten we een skelet natekenen plus de botten labelen. Vorige week hadden we voor het eerst een model. We deden schetsen van 20 minuten; eerste met kleren aan, dan naakt, dan het skelet, en weer naakt, dan met kleren aan. Alle schetsen gingen over elkaar, dus je hebt op het laatst 1 tekening. Erg interessant, maar ook moeilijk.

Dit was het resultaat. Achteraf zie ik dat de rechterarm wat kort is en ze was wat breder in de heupen.

Het husiwerk van deze week was om een schedel te tekenen en de andere helft een gezicht (allebei van een foto.

Wel leuk werk om te doen, maar dit is het creepiest plaatje wat ik ooit getekend heb.