Jeetje, er zitten steeds langere perioden tussen de schrijfsels! Ik zal maar snel even een update geven.
Ten eerste, alles gaat goed. Door de week is het stil zonder de jongens thuis, maar we redden ons wel hoor. Een beetje stilletjes 's avonds, en we wennen er langzaam aan.
Bart is nog altijd in Californie, en het ziet er naar uit dat hij voorlopig niet naar huis komt. Tegen kersttijd gaat hij 2 weken naar Hawaii met Carly en zal hij de ouders voor het eerst ontmoeten. Het gaat hem goed. Wie had dat ooit gedacht dat hij zo'n reiziger zou worden. Voor ons zal het de eerste keer zijn dat iemand er niet bij is met kerst!
We kregen een groot pakket van hem, en wat zat erin? Een schildpad. Geen echte, een stenen voor in de tuin. Dan zal ik aan hem denken elke keer als ik die schildpad zie.
Tim's laatste weken op de universiteit zijn aangebroken, en hij is aangenomen bij het bedrijf waar hij ook stage gelopen heeft. Nu moet hij nog woonruimte in de buurt van New York vinden, hopelijk gaat dat niet al te moeilijk worden nu er zo veel mensen dakloos zijn geworden in die omgeving.
Niels heeft gisteren zijn lessen voor volgend semester gekozen. Hij dacht dat hij zich met maar 12 credits zou gaan vervelen, dus hij neemt er nog maar wat extra bij. Tot nu toe is het hem niet uitdagend genoeg, met vakken als calculus1 en zo. Die wiskundeknobbel heeft hij niet van ons!
Ik houdt mezelf ook wel bezig met part-time werken in het ziekenhuis, 2 ochtenden leerlingenbegeleiding en 2 klassen. De meeste van mijn leerlingen doen het goed maar er zitten eer paar probleemjongens bij. Deze keer is het best een uitdaging om die omhoog te trekken in hun functioneren. Zo is het voor mij ook een heel leerproces, en je ziet hoe iedereen weer anders leert. Om dat uit te puzzelen heeft wel wat tijd nodig. Er zit in deze groep maar 1 persoon die ervaring heeft als verpleeghulp, de rest is groen als gras, en dat maakt voor de hele groep een verschil uit. Het is ook wel leuk om de groep steeds samenhangender te zien worden en elkaar te zien helpen.
Mijn klassen gaan goed. Ik doe "leiderschap in verpleging", wat heel wat anders is dan management. Je hoeft geen manager te zijn om een leider te zijn, heel leerzaam allemaal. Het zou leuk zijn om daar eens over uit te weiden, maar ik weet niet waar ik moet beginnen. Momenteel hebben we het over communicatie technieken, opstakels in echte communicatie en luisteren en dergelijke.
Dan neem ik online klinische ziekteleer. Dat is echt een flutles. Je leert de hoofdstukken en doet examens, allemaal op eigen tempo. Op zich een goed idee, maar de examens zijn 10 vragen, en de meeste van die vragen zijn zo slecht gesteld, heel ergerlijk. Ik heb nog maar 1 examen met 100% kunnen krijgen. Ik kwam er ook achter dat je als je de scroll knop op de computer gebruikt de antwoorden kunnen veranderen, en zo heb ik al eens punten eraf gekregen. Ik zou liever een examen doen met 50 vragen, waar niet elke vraag zo zwaar telt, en waar echt op kennis getest wordt en niet op miniscule details. Maar goed, nog even, en dan ben ik daar klaar voor. Volgend semester doe ik maar 1 klas. De leerlingenbegeleiding in het voorjaar is wat meer tijdrovend, en ik wil me toch niet teveel stressen. Ik doe het omdat ik het leuk vindt, en hoe lang ik erover doe maakt me niks uit.
Dat was het even in een notendop. Tot over een maand! Nee, niet echt, hoop ik.... zal proberen eens wat vaker te bloggen.
Dit is ook leuk, de parkeerplaats van de burgemeester; hij heeft geen auto en heeft van zijn parkeerplaats een leuk parkje met banken en planten gemaakt.
Muddles had vandaag bijna weer een kip te pakken. Hoe krijg je dat afgeleerd? Ze houdt er gewoon van om achter dingen aan te rennen!
