Zaterdag & het feest
We laten de kinderen uitslapen, dat is flink nodig na al die late avonden. Micky en ik doen wat boodschappen terwijl de kinderen nog slapen, en pas om 12 uur gaan we met z’n allen op pad. We gaan naar het centrum van Grand Rapids en lopen daar rond. Het is er best mooi. We lopen langs het water, en een stukje door de stad. Voor het Art Museum speelt muziek en zijn mensen aan het dansen, en er is een wielrenrace aan de gang. Het is wel een levendige stad.
Grand Rapids
Grand Rapids
Het wordt toch al snel veel te warm om er lang te blijven. We gaan een Subway binnen waar we een broodje eten. Niels klaagt opeens over een knallende hoofdpijn.
We gaan naar Richard, waar de voorbereidingen voor het feest in volle gang zijn.
De omheining is klaar, ook gemaakt van oude billboards.
Voorbereidingen, Bart helpt mee met advertenties ophangen.
We helpen een uurtje mee, maar ondanks de Ibuprofen gaat Niels z’n hoofdpijn niet over. We besluiten om een tijdje naar het hotel te gaan zodat hij in een koele kamer kan gaan liggen.
Later gaat het wat beter met hem, en gaan we weer naar Richard. Niels is nog niet helemaal goed, en we geven hem meer medicatie. Hij heeft het over lichtflitsen die hij zag voordat de hoofdpijn begon. Dat is echt een migraine, hopelijk zal hij die niet zijn hele leven krijgen.
Om 5 uur zijn we weer bij Richard. Het feest zal om 6 uur beginnen. De laatste voorbereidingen zijn bezig, zoals het maken van de marguerita en sangria. Er wordt Corona bier, tequila, ijs, en lime in een grote (schone en nieuwe) vuilnisbak gegoten. Ze weten niet wat de naam voor dit marguerita recept is, en het wordt “fizzy marguerita” gedoopt. Ik proef ervan, en moet zeggen dat het goed smaakt, hoewel ik 1 slok al naar mijn hoofd voel stijgen. Later, als ik er een bekertje van drink is het wat verdund door het ijs.
Marguerita's maken.
Koelkast met tap.
Richard en Joan.
Schoonzus Joan en haar dochter Corina zijn de bartenders.
Er zit security bij de ingang, alleen mensen die zich van tevoren opgegeven hebben komen erin. We krijgen allemaal een nummer op onze hand, van 1 t/m 4, later zien we waarom. Eigenlijk is het een feest voor 21 jaar en ouder, maar voor de familie maakt hij een uitzondering. Niet dat Tim of Niels alcohol aan zullen raken.
De koks beginnen met de taco’s maken. Het is een wedstrijd wie de beste taco maakt.
Taco's maken.
Om een uur of 7 kunnen we de taco’s eten. We kunnen ze allemaal proeven, en later wordt er gestemd op wie de beste taco maakte. Dat gaat niet helemaal onpartijdig, en wie het luidste applaus krijgt wint.
De taco's zijn klaar. Ik stem voor de taco met de zalm, er zit een heerlijk sausje op. De meeste mensen vinden die te visachtig.
Richard heeft wat spelletjes bedacht, en het blijkt dat het nummer op onze hand betekend in welk team we zitten. Dat is een leuk manier om wat mensen te ontmoeten, we iedereen stelt zich voor aan elkaar in zijn team.
Er zijn in totaal 3 spelletjes, ik doe aan eentje mee, een relay. Er zit een tennisbal in een afgeknipte panty, en daarmee moet je een citroen naar de andere kant zien te rollen.
Bij een ander spel moest iemand ingedraaid in toiletpapier en daarna een puzzel maken.
Iedereen had wat lekkers te eten meegebracht, en er was een ijs beeldhouwwerk.
Richard en de maker van de ijsdolfijn.
Chips met verschillende soorten salsa in de emmertjes.
De Grand Rapids politie kwam ook een kijkje nemen, en een hapje eten. Een van de agenten werd gecharterd om een jurylid te zijn bij de salsa competitie, wie de lekkerste salsa had gemaakt.
Pa, je zal nog trots om me zijn, ik heb hun voor patches gevraagd. En daarna moesten ze even voor me poseren :)
De band begint te spelen; ze lopen eerst van buiten het terrein de tuin weer in, zodat het klinkt alsof de muziek van verderop steeds dichterbij komt. Toch geen drummers in de bomen, dat idee is niet doorgegaan.
De band was echt super!
Grand Rapids
Grand Rapids
Het wordt toch al snel veel te warm om er lang te blijven. We gaan een Subway binnen waar we een broodje eten. Niels klaagt opeens over een knallende hoofdpijn.
We gaan naar Richard, waar de voorbereidingen voor het feest in volle gang zijn.
De omheining is klaar, ook gemaakt van oude billboards.
Voorbereidingen, Bart helpt mee met advertenties ophangen.
We helpen een uurtje mee, maar ondanks de Ibuprofen gaat Niels z’n hoofdpijn niet over. We besluiten om een tijdje naar het hotel te gaan zodat hij in een koele kamer kan gaan liggen.
Later gaat het wat beter met hem, en gaan we weer naar Richard. Niels is nog niet helemaal goed, en we geven hem meer medicatie. Hij heeft het over lichtflitsen die hij zag voordat de hoofdpijn begon. Dat is echt een migraine, hopelijk zal hij die niet zijn hele leven krijgen.
Om 5 uur zijn we weer bij Richard. Het feest zal om 6 uur beginnen. De laatste voorbereidingen zijn bezig, zoals het maken van de marguerita en sangria. Er wordt Corona bier, tequila, ijs, en lime in een grote (schone en nieuwe) vuilnisbak gegoten. Ze weten niet wat de naam voor dit marguerita recept is, en het wordt “fizzy marguerita” gedoopt. Ik proef ervan, en moet zeggen dat het goed smaakt, hoewel ik 1 slok al naar mijn hoofd voel stijgen. Later, als ik er een bekertje van drink is het wat verdund door het ijs.
Marguerita's maken.
Koelkast met tap.
Richard en Joan.
Schoonzus Joan en haar dochter Corina zijn de bartenders.
Er zit security bij de ingang, alleen mensen die zich van tevoren opgegeven hebben komen erin. We krijgen allemaal een nummer op onze hand, van 1 t/m 4, later zien we waarom. Eigenlijk is het een feest voor 21 jaar en ouder, maar voor de familie maakt hij een uitzondering. Niet dat Tim of Niels alcohol aan zullen raken.
De koks beginnen met de taco’s maken. Het is een wedstrijd wie de beste taco maakt.
Taco's maken.
Om een uur of 7 kunnen we de taco’s eten. We kunnen ze allemaal proeven, en later wordt er gestemd op wie de beste taco maakte. Dat gaat niet helemaal onpartijdig, en wie het luidste applaus krijgt wint.
De taco's zijn klaar. Ik stem voor de taco met de zalm, er zit een heerlijk sausje op. De meeste mensen vinden die te visachtig.
Richard heeft wat spelletjes bedacht, en het blijkt dat het nummer op onze hand betekend in welk team we zitten. Dat is een leuk manier om wat mensen te ontmoeten, we iedereen stelt zich voor aan elkaar in zijn team.
Er zijn in totaal 3 spelletjes, ik doe aan eentje mee, een relay. Er zit een tennisbal in een afgeknipte panty, en daarmee moet je een citroen naar de andere kant zien te rollen.
Bij een ander spel moest iemand ingedraaid in toiletpapier en daarna een puzzel maken.
Iedereen had wat lekkers te eten meegebracht, en er was een ijs beeldhouwwerk.
Richard en de maker van de ijsdolfijn.
Chips met verschillende soorten salsa in de emmertjes.
De Grand Rapids politie kwam ook een kijkje nemen, en een hapje eten. Een van de agenten werd gecharterd om een jurylid te zijn bij de salsa competitie, wie de lekkerste salsa had gemaakt.
Pa, je zal nog trots om me zijn, ik heb hun voor patches gevraagd. En daarna moesten ze even voor me poseren :)
De band begint te spelen; ze lopen eerst van buiten het terrein de tuin weer in, zodat het klinkt alsof de muziek van verderop steeds dichterbij komt. Toch geen drummers in de bomen, dat idee is niet doorgegaan.
De band was echt super!
posted by Annemiek | 9:03 a.m.
3 Comments:
Wat een superleuk feest! Goed idee om salsa in emmertjes te doen voor zo'n grote groep.
Dat was nogal een feest zeg! Heel erg origineel.
Gaat het ondertussen beter met Niels zijn hoofdpijn?
Elke, die hoofdpijn was later in de avond helemaal weg, gelukkig.
Een reactie posten
<< Home