Vrijdag

We zijn redelijk vroeg op en na het ontbijt gaan we Bart ophalen. Het blijkt dat hij bij een vriend van Richard geslapen heeft, in het huis tegenover hun. Hij wil eerst douchen, dus we gaan even terug naar het hotel.
Dan gaan we naar het plaatsje Holland dat in de buurt ligt. Als ik dit jaar niet naar het echte kan, dan maar hier naartoe. De molen zien we alleen vanuit de verte, we willen die toegangsprijs niet betalen. Er is ook een Dutch Village, maar in die toegangsprijs hebben we ook geen zin. In plaats daarvan gaan we naar de winkeltjes. Het is een toeristenval, dat is te verwachten. We kijken naar alle delft's blauw en de kinderen praten me om om een nieuw peper en zoutstel te kopen.
We bekijken het maken van kaarsen, en hoe ze uitgesneden worden, hoewel erbij vertelt wordt dat dit iets Duits is.
Dan komen we in het winkeltje waar we echt voor komen: de lekkernijen. We slaan wat spul in, allemaal veel te duur natuurlijk, maar vooruit. Micky koopt een paar kroketten, het enige op het restaurantmenu dat echt Nederlands is, en ik eet er ook een hapje van mee.
De kinderen en ik eten lekker een ijsje.
Het is heerlijk om daar te zitten. Het weer is eindelijk gewoon lekker, en niet meer zo heet en benauwd.





Kroketten met de net gekochte fritessaus.

Als we hier klaar zijn gaan we verder noordwaarts naar Grand Haven. Daar zou een gedeelte van de familie naar het State Park gaan. Het is een leuk uitziend plaatsje.


Het lijkt op het Nederlandse strand op een mooie dag, totdat je het bordje ziet:


We lopen eerst langs het water en op de pier, maar familie zien we niet. Het is er ook erg druk. Het is een lekkere wandeling.


Een stel jongeren springen en duiken van de pier af.
Wat een verschil hier met Ohio, waar je niet eens verder dan je knieen in het water mag. Hier is op het hele strand geen badmeester.


Op de pier.



Dan bellen we eens om te zien waar ze zitten, en na een tijd vinden we ze, bijna helemaal waar we de wandeling gestart zijn. We hebben het warm, en de jongens en ik nemen een lekker frisse duik. De temperatuur is lekker, en het is heerlijk te zwemmen in een zoetwatermeer dat op een zee lijkt, compleet met de golven.


Je kunt bijna op het strand parkeren.

We blijven een tijd, en dan gaan we weer naar het hotel. Eerst douchen, we bestellen een pizza als avondeten, en gaan dan weer op bezoek bij de familie. Daar wordt flink aan de waterglijbaan gewerkt. Bart en Micky helpen ook mee.


Wat ze met dat touw doen?


Richard vasthouden, zodat hij het zeil kan nieten. Het zeil zijn allemaal oude "bill boards", die advertenties die je langs de weg ziet.

Als het donker wordt worden er een paar auto's met de koplampen aan op het gras gezet, en doorgewerkt.
Wij maken het niet al te laat.

To be continued....