Een danseres!
Ik, en zeker heel veel verpleegkundigen, hebben de gewoonte om in de krant als eerste naar de dodenadvertenties (orbituaries) te kijken om te zien of er iemand bij zit die we kenden. Hier wordt er niet alleen de naam met geboortedatum en sterfdatum gegeven, maar ook een levensverhaal. De familie kan net zoveel vertellen als ze willen. Eigenlijk is het ook het belangrijkste wat er tussen die datums in zit.
Soms valt me de mond open als ik lees over het leven van iemand die ik verzorgd heb, er staan dingen bij die ik nooit achter iemand gezocht had. Zo ook vandaag. Een bejaarde vrouw waar ik in het verleden verschillende keren voor gezorgd heb is gestorven. Ze was al een tijd ziek en bedlegerig. Heel goed bij, aardig en goedlachs, maar ze kwam wat kinderlijk over. Ze had altijd haar knuffelkat bij zich als ze uit het verpleeghuis opgenomen werd en liet aan iederen "Kitty" zien, en ze vertelde hoe haar eigen kat mist. Een keer had ik op het bord aan de muur op haar kamer een kat getekend met de woorden "I love you". Dat vond ze zo leuk dat ik een dikke kus van haar kreeg. Vandaag lees ik dan in haar obituary dat ze vroeger een acrobatisch danseres en rolschaatster was! Dat had ik nooit van z'n leven achter haar gezocht!
Vandaag heb ik weer eens een rondje gelopen in Treman Park. Vorige week was ik daar ook, en ik zag dat er nieuwe wegwijzerbordjes geplaatst waren. Eentje gaf de oude molen en de benedeningang van het park precies verkeerd om aan. Ik vertelde dat aan een parkwerker, en vandaag zag ik dat het opgelost was. In plaats van een nieuw gelamineerd papier te maken om bovenop de paal te zetten hadden ze de hele paal uit de grond gehaald, omgedraaid en aan de andere kant van het pad neergezet. Ik moest er wel inwendig mee lachen hoe dit opgelost was. Daar zou ik niet aan gedacht hebben.
Via de site van een Filepijnse verpleegkundige kwam ik op de site van deze 16 jarige omhoogschietende ster, Charice. Wat een ongelooflijk talent! Ik ben meteen een fan! Kijk bij de website zeker ook naar deel 4 van World's most talented girl. Van die meid zullen we nog veel horen.
Soms valt me de mond open als ik lees over het leven van iemand die ik verzorgd heb, er staan dingen bij die ik nooit achter iemand gezocht had. Zo ook vandaag. Een bejaarde vrouw waar ik in het verleden verschillende keren voor gezorgd heb is gestorven. Ze was al een tijd ziek en bedlegerig. Heel goed bij, aardig en goedlachs, maar ze kwam wat kinderlijk over. Ze had altijd haar knuffelkat bij zich als ze uit het verpleeghuis opgenomen werd en liet aan iederen "Kitty" zien, en ze vertelde hoe haar eigen kat mist. Een keer had ik op het bord aan de muur op haar kamer een kat getekend met de woorden "I love you". Dat vond ze zo leuk dat ik een dikke kus van haar kreeg. Vandaag lees ik dan in haar obituary dat ze vroeger een acrobatisch danseres en rolschaatster was! Dat had ik nooit van z'n leven achter haar gezocht!
Vandaag heb ik weer eens een rondje gelopen in Treman Park. Vorige week was ik daar ook, en ik zag dat er nieuwe wegwijzerbordjes geplaatst waren. Eentje gaf de oude molen en de benedeningang van het park precies verkeerd om aan. Ik vertelde dat aan een parkwerker, en vandaag zag ik dat het opgelost was. In plaats van een nieuw gelamineerd papier te maken om bovenop de paal te zetten hadden ze de hele paal uit de grond gehaald, omgedraaid en aan de andere kant van het pad neergezet. Ik moest er wel inwendig mee lachen hoe dit opgelost was. Daar zou ik niet aan gedacht hebben.
Via de site van een Filepijnse verpleegkundige kwam ik op de site van deze 16 jarige omhoogschietende ster, Charice. Wat een ongelooflijk talent! Ik ben meteen een fan! Kijk bij de website zeker ook naar deel 4 van World's most talented girl. Van die meid zullen we nog veel horen.
Labels: Natuur, verpleging
posted by Annemiek | 8:07 p.m.
4 Comments:
Bijzonder, he, zo'n mensenleven. Ik lees ook best vaak de obituaries, niet zozeer om te zien, wie er overleden is, maar om te lezen over de vaak bijzondere levens van die mensen.
Die Charice was ook op Oprah volgens mij vorige week. Ik zag het toevallig, toen ik bij de nagelsalon zat.
Dat kan inderdaad verbazingwekkend zijn wat mensen vroeger gedaan hebben. Ik hoorde afgelopen week dat onze overbuuf jarenlang een eigen (goed lopend) restaurant heeft gehad en erg goed kon koken. En nu kook ik regelmatig voor haar en ze vindt het heerlijk, heel vreemd om dat dan te horen.
Ik von ddat een paar jaar geleden zo raar. Een heel levens verhaal erba. Dat waren wij niet gewend. Inmiddels vind ik het wel mooi. Zeker als je iemand kent. Daar zijn de advertenties inj Nl ineens heel zakelijk en koel bij.
Een paar weken gekleden stond er hier een stukje van een vrouw die hier een paar maanden gewoont heeft. Heel intressant om inderdaad dingen te lezen die je dan helemaal niet weet van zo'n mevrouw.
gr petra
Beste Annemiek,
Ik vond het zeer leuk, dat ik op mijn weblog ceessterk.blogspot.com een reactie van je mocht ontvangen over het concept van éénpersoonskamers. Ik heb aan je reactie nog in een aparte bijdrage aan mijn weblog aandacht besteed. Zie hiervoor de volgende linkhttp://ceessterk.blogspot.com/2008/09/overzeese-ervaring-met-npersoonskamers.html Ik zou het leuk vinden als je vaker vanuit de Amerikaanse context op mijn weblog zou willen reageren. Ook veel verpleegkundigen in het Maaslandziekenhuis volgen mijn weblog en zijn natuurlijk nieuwsgierig naar ervaringen van beroepsgenoten uit de USA. Tot horens.
Een reactie posten
<< Home