Over stenen

“Hoor je wat?” zegt mijn patient als ik mijn stetoscoop tegen zijn borstkas leg om naar zijn hart te luisteren. Die vraag en variaties erop krijg ik wel vaker, zoals “Still ticking?” “Nee,” zeg ik, en ik meen het.
Ik hoor echt niks. De patient schiet in de lach en zegt dat hij geen borstbeen heeft. Hij vertelt dat hij een open hart operatie gehad heeft, en daarna een infectie aan zijn borstbeen, waarna dit bot verwijderd is. Hier leer ik weer wat nieuws van, want ik wist niet dat je geen hart hoort kloppen als er geen bot meer is. Hij had me goed te pakken door me gewoon te laten luisteren.
Even later wijst hij naar een plastic potje op zijn nachtkastje. “Kijk eens wat voor een galsteen ze uit me gehaald hebben!” In het potje zit een steen zo groot als een golfbal. De dag ervoor had meneer een ERCP gehad. Ik kan me niet voorstellen dat een steen van die grootte via een ERCP eruit gekomen is en kijk nogal ongelovig. Dan lacht hij weer en vertelt me dat dit een geode (een soort holle steen met mooie mineralen erin) uit Zuid-Amerika is. Een gevoel voor humor heeft hij wel, en zoiets maakt mijn dag weer goed!