Weekend
Het weekend heb ik gewerkt en het was niet al te druk. Gewoonlijk gaat de patientenbezetting in de zomer omlaag, maar deze zomer is het bijna steeds volle bak geweest. Dit weekend eindelijk dan wat minder patienten, maar toch nog genoeg te doen. Mijn 'problem child' op zondag was een 100 jarige met een dikke darm bloeding. Ze zag eruit als een 70 jarige en nog goed bij. Zo'n leeftijd is toch wat als je bedenkt dat de eerste wereld oorlog nog niet eens begonnen was toen ze geboren is. Ze vertelde me een paar keer hoe blij ze was dat ik haar verpleegkundige was. Zo lief, en dat nadat ik zo veel moeite had om een infuus in haar te krijgen en haar verschillende keren moest prikken, haar 2 zakken bloed gaf, haar een maagsonde moest geven om het laxeermiddel te geven zodat er een colonoscopy gedaan kon worden (ze kon het spul niet wegkrijgen met drinken en er was haast bij), en dan maar constant flink bebloede ontlasting opruimen. Ik hoop dat ze het haalt.
Tim was zaterdag na zijn orientatie weer thuis gekomen en vanmiddag heb ik hem weer weggebracht. Morgen zijn er nog wat orientatiedingen te doen, en dan beginnen de lessen woensdag.
Bart heeft het weekend gewerkt, en is gisteravond weer vertrokken. Hij had al veel huiswerk en daar wilde hij vandaag aan werken.
Vandaag Labor Day, dag van de arbeid, en lekker vrij. Het was een stralende dag met echt geen wolkje aan de lucht terwijl het in het zuiden flink waait, maar het is een groot land. Hier en daar verkleuren de blaadjes al. Het is moeilijk te geloven dat de herfstkleuren over een week of 6 hier op zijn piek zullen zijn.
Micky en ik zijn eindelijk nog eens gaan kano varen, heerlijk om zo lekker op het water te zitten. Hopelijk zullen we nog wel een paar keer kunnen gaan. Bij het meer waren de bomen die aan de waterkant al helemaal rood gekleurd.
Vanavond was het even vreemd om maar met z'n drietjes aan tafel te zitten. Daar zullen we aan moeten wennen. Gek hoor, Niels is nu een beetje een enig kind. Bart was dat zijn eerste 2 jaar, maar Tim is de enige die dit nooit zal meemaken.
Tim was zaterdag na zijn orientatie weer thuis gekomen en vanmiddag heb ik hem weer weggebracht. Morgen zijn er nog wat orientatiedingen te doen, en dan beginnen de lessen woensdag.
Bart heeft het weekend gewerkt, en is gisteravond weer vertrokken. Hij had al veel huiswerk en daar wilde hij vandaag aan werken.
Vandaag Labor Day, dag van de arbeid, en lekker vrij. Het was een stralende dag met echt geen wolkje aan de lucht terwijl het in het zuiden flink waait, maar het is een groot land. Hier en daar verkleuren de blaadjes al. Het is moeilijk te geloven dat de herfstkleuren over een week of 6 hier op zijn piek zullen zijn.
Micky en ik zijn eindelijk nog eens gaan kano varen, heerlijk om zo lekker op het water te zitten. Hopelijk zullen we nog wel een paar keer kunnen gaan. Bij het meer waren de bomen die aan de waterkant al helemaal rood gekleurd.
Vanavond was het even vreemd om maar met z'n drietjes aan tafel te zitten. Daar zullen we aan moeten wennen. Gek hoor, Niels is nu een beetje een enig kind. Bart was dat zijn eerste 2 jaar, maar Tim is de enige die dit nooit zal meemaken.
Labels: Familie, verpleging
posted by Annemiek | 8:18 p.m.
3 Comments:
Bijzonder, hoor, om zo iemand van 100 jaar mee te maken, wat die al niet heeft gezien in haar leven! Hier ook al wat herfstkleuren, door de droogte, denk ik. Bij ons is het ook Kai, die dat enig kind gevoel nooit zal hebben. Katja was het twee jaar en Saskia zal het straks (afhankelijk of Kai uit huis zal gaan of niet) vier jaar zijn. Maar ik zie Rick en mij nu al dingen doen zonder kinderen, net als jij en Mickey. Ook prima, natuurlijk.
Ook hier zie je inderdaad al bomen verkleuren en bladeren vallen, terwijl het eigenliujk nog hoor zomer is. Maar s'nacht kun je wel voelen dat we richting herfts gan.
Zal inderdaad wel even wennen zijn..
gr petra
Hopelijk haalt ze het inderdaad. Wat een gezegende leeftijd.
Lijkt me heerlijk om met z'n tweetjes kano te varen.
Het moet inderdaad gek aanvoelen dat je kinderen het nest verlaten... Hier zijn we nog lang niet zover!
Groetjes,
Een reactie posten
<< Home