Fiets weekend en andere leuke dingen

Voor iedereen die nog niet moe is om over de waterglijbaan te horen: Rich heeft Failblog gehaald met zijn 'mishap'. De glijbaan is nu blijkbaar weg, einde van de lol.

Afgelopen weekend zijn Micky en ik eens een keer alleen op stap geweest. Niet zo ver, en ook niet lang, maar wel heel leuk. Zo'n kleine 2 uur rijden naar het zuiden ligt de Grand Canyon van Pennsylvania. Nu kun je natuurlijk wel verwachten dat het niks lijkt op DE Grand Canyon, maar het is groot en het is een vallei, en het is er heel mooi.

We hadden de fietsen meegenomen en zijn een eind gaan fietsen op het Pine Creek Rail Trail. Het is een oude treinbedding die veranderd is in een pad waar je kunt fietsen, wandelen en paardrijden. Geweldig mooi, en mooi meegenomen is dat het hele geval maar een 2% helling heeft dus heel goed te fietsen is. Zeker als je al 2 jaar niet meer gefietst hebt.

Omdat het pad helemaal door een vallei loopt zijn er maar bepaalde plaatsen waar er een weg naartoe is en waar je erop kunt. We gingen naar "Darling Run". Er is een grote parkeerplaats bij die op deze zaterdag al goed vol stond. Net toen we er waren kwam er een busje met aanhanger vol met fietsen, en stapten een grote familie Menonieten uit. De vrouwen in de jurken met hun witte kapjes, en de mannen in blouse en lange broek. Ze hadden ook nog een stel aanhangwagentje voor achter de fiets voor de allerkleinsten die nog niet konden fietsen. Later kwamen we ze nog een paar keer tegen.






We hadden nog willen kano varen, maar het was duidelijk dat het water er te laag voor stond.



Picknicken aan het water. Hier was een plek om een kampvuurtje te maken, volgens mij wordt er ook gekampeerd.

Op een enkele plek stond er een huis aan de overkant van het riviertje. Deze mensen zijn wel heel creatief geweest zodat ze altijd de rivier over kunnen.





Als je geen zin hebt om te fietsen of wandelen kun je een huifkartour nemen.


Het was er flink stoffig omheen.

Nadat we uitgefietst waren gingen we naar Wellsboro. Op de heenweg kwamen we er al doorheen en het leek ons een leuk plaatsje. Er was net een autoshow aan de gang. Wel leuk, Micky herkende zoveel auto's zijn broers of iemand in zijn straat vroeger hadden.



Deze Barbie-auto is voor mij:


Ik zie me er wel mee rondtoeren in Californie. Volgens Micky is het dezelfde auto als waar ik meer op de foto sta bij de enige echte Grand Canyon. Ik heb het eens opgezocht en kijk aan:


Bijna hetzelfde!


Aan elke parkeermeter zit een vlag.


Een net getrouwd paartje stapt in een tram, en er wordt flink getoeterd!


In een park staat een standbeeld van Wynken, Blynken en Nod. Het is blijkbaar aan de hand van een kinderversje dat bekend staat als "The Dutch Lullaby". Nog nooit van gehoord.


Winkeltjes in Wellsboro.
We hebben er lekker buiten zittend een ijsje gegeten en mensen gekeken. Het was er behoorlijk druk, veel motorrijders.

Op zondag zijn we eerst een kijkje gaan nemen in het Leonard Harrison State Park, waar je een mooi uitzicht hebt.



We hebben er een kleine wandelroute gelopen die niet zo steil was. Je kunt ook tot helemaal onder in de Canyon lopen, maar dat hebben we niet gedaan.
We gingen naar een andere toegang van het fietspad, Blackwell Access, en gingen weer een stuk fietsen. Dit stuk zag er weer anders uit dan waar we zaterdag waren.






Camping langs het pad. Hier waren de menonieten die we gisteren zagen aan het inpakken na een nachtje camperen.
Bij elke campeerplaats staat een ijzeren paal met een haak om je eten op te hangen zodat de beren er niet bij kunnen. Het moeten wel kleine beren zijn die hier zitten, want zo hoog zaten die haken niet.


Op de camping en bij de parkeerplaats kun je je water aan de pomp krijgen.



Hierna werden de fietsen weer opgeladen en gingen we richting Liberty om bij Bibi op bezoek te gaan. Het had nogal wat voeten in de aarde om er te komen, want ik had wel de gegevens van Mapquest opgeschreven (de printer deed het niet), maar die aanwijzingen waren voor als je van het noorden komt en niet zoals wij van het westen. Na 3 telefoontjes en 3 keer door Liberty rijden (waar de mensen ons al begonnen na te kijken) kwamen we toch op de juiste plek. Ze wonen heel mooi, het huis ziet er prachtig uit.
Het was heel leuk om Bibi weer te zien en haar man Scott te ontmoeten. We hebben leuk zitten kletsen en bij het bezichtigen van de tuin heb ik weer een paar eetbare planten leren kennen. Het blijkt dat het onkruid dat ik als een gek zit te wieden zelfs goed smaakt.


Vanalles in de tuin.


En natuurlijk even een photo shoot!