Zomerwerk
We hebben Tim aardig achter de broek moeten zitten om een zomerbaan te krijgen. Hij had al voordat de school uit was moeten beginnen met solliciteren, maar hij stelde het uit. Dus zat ik elke dag achter hem aan toen hij weer thuis was om maar wat online sollicitaties ingevuld te krijgen bij verschillende zaken. Antwoord van die zaken liet echter op zich wachten. Waarschijnlijk zou hij er zelf achteraan moeten met telefoontjes. Toen viel me het uitzendbureau in, en heb ik Tim daar naartoe gestuurd. Minder dan 2 weken later had hij een baantje. Nu lijkt het misschien wat streng om hem de hele zomer te laten werken, maar anders doet hij echt niks dan slapen en achter de computer zitten, en dat heeft hij al bijna 3 weken gedaan sinds school uit is.
Het baantje dat hij heeft is bij een bedrijf dat printers maakt, en hij zet onderdelen in elkaar. Duizenden kabeltjes heeft hij al ingestoken. Hij krijgt een klein beetje afwisseling om af en toe ook eens een dag 350 andere onderdelen in elkaar te zetten. "Zombification" noemt hij het. Na het eerste uur gaat het verstand op nul en veranderd hij in een robot. Hij werkt 4 dagen van 10 uur, maar nu is er ook verplichte overtijd. Het bedrijf heeft een grote order gekregen die snel af moet zijn. Dus op vrijdag werkt hij ook nog eens 10 uur erbij, waar hij wel anderhalf keer het uurloon voor krijgt.
Ik dacht dat hij dit nooit zou gaan volhouden. Om half vijf opstaan om om 6 uur op zijn werk te zijn. Een jongen die tot in de middag kan slapen. Hij heeft me echter flink verrast, en hij blijkt een stuk taaier te zijn dan ik gedacht had. Ik voelde me er al schuldig bij dat ik hem zo gepushed had, maar dat blijkt niet nodig te zijn.
Tim staat mooi op tijd op, is op tijd op zijn werk en komt vrolijk thuis. Hij heeft nog geen enkele keer geklaagd, ook niet dat het werk saai is. Ik denk dat hij met leuke mensen werkt, en op een van de vrijdagen had de baas voor hun gebarbequed voor lunch.
Dat is echter nog niet alles voor Tim, hij is nu ook met een zomercursus op TC3 begonnen. Op maandag en woensdag zit hij na die 10 uur werken ook nog eens 3 uur in de wiskundeles. Op dinsdagavond doet hij zijn huiswerk wat 1 of 2 uur in beslag neemt. Ik vraag hem of het allemaal niet teveel is. Nee hoor zegt hij! Wauw! Ben wel trots op die jongen en dat zeg ik hem ook.
Het baantje dat hij heeft is bij een bedrijf dat printers maakt, en hij zet onderdelen in elkaar. Duizenden kabeltjes heeft hij al ingestoken. Hij krijgt een klein beetje afwisseling om af en toe ook eens een dag 350 andere onderdelen in elkaar te zetten. "Zombification" noemt hij het. Na het eerste uur gaat het verstand op nul en veranderd hij in een robot. Hij werkt 4 dagen van 10 uur, maar nu is er ook verplichte overtijd. Het bedrijf heeft een grote order gekregen die snel af moet zijn. Dus op vrijdag werkt hij ook nog eens 10 uur erbij, waar hij wel anderhalf keer het uurloon voor krijgt.
Ik dacht dat hij dit nooit zou gaan volhouden. Om half vijf opstaan om om 6 uur op zijn werk te zijn. Een jongen die tot in de middag kan slapen. Hij heeft me echter flink verrast, en hij blijkt een stuk taaier te zijn dan ik gedacht had. Ik voelde me er al schuldig bij dat ik hem zo gepushed had, maar dat blijkt niet nodig te zijn.
Tim staat mooi op tijd op, is op tijd op zijn werk en komt vrolijk thuis. Hij heeft nog geen enkele keer geklaagd, ook niet dat het werk saai is. Ik denk dat hij met leuke mensen werkt, en op een van de vrijdagen had de baas voor hun gebarbequed voor lunch.
Dat is echter nog niet alles voor Tim, hij is nu ook met een zomercursus op TC3 begonnen. Op maandag en woensdag zit hij na die 10 uur werken ook nog eens 3 uur in de wiskundeles. Op dinsdagavond doet hij zijn huiswerk wat 1 of 2 uur in beslag neemt. Ik vraag hem of het allemaal niet teveel is. Nee hoor zegt hij! Wauw! Ben wel trots op die jongen en dat zeg ik hem ook.
Labels: Familie
6 Comments:
Super ! ik vind het heel goed van jou en zeker ook van hem, zo ben ik ook opgevoed en ik vind daar niets mis mee, werken is geen vloek, maar als je soms leest en hoort lijkt het wel alsof ik uit het stenen tijdperk kom zo ouderwets. Als je wat wilt bereiken zul je daar wat voor moeten doen tenzij je het cadeau krijgt en dat zijn er niet veel ;-)
Annemiek,
Toevallig las ik je reactie op de blog van Petra in Vienna, over de 'Internet ontmoeting' Wij hebben een superleuke dag gehad met haar in Washington DC.
Je schrijft dat je onze blog ook volgt en daar geen reactie kunt achterlaten. Ik weet niet waarom, maar zal de mannen (eega en zoon) vragen daar naar te kijken. Natuurlijk willen wij ook graag recties.
Ik volg jou blog ook regelmatig, erg leuk om te lezen en zeker je verhalen over je werk. Als (oud-) verpleegkundige ben ik geinteresseerd in het werk in de US.
Groet, Ymkje
Knap hoor! Dat zijn lange dagen en dan ook nog wat uurtjes naar school. Fijn dat hij geen eens klaagt. Weet zelf dat ik het erg leuk vond om wat centjes te gaan verdienen toen ik op school zat en mijn bijbaantje had. Misschien is dat wel de drijfveer ;-)
Wat goed dat hij dat toch maar doet en zonder te klagen! Hij had gewoon een duwtje in de rug nodig.
Als hij er maar een beetje lol in heeft,das toch ook belangrijk.
Zucht, ik heb hier zo'n dochter. Zeventien, computer en verder? Slapen ja ... Gelukkig kan ik haar ook in huis wel een en ander nog laten doen. Maar én een heup die niet wil en veel pijn oplevert én PDD-Nos, krijg ze maar aan het werk?
Mijn negentienjarige zoon is tegengesteld, die moeten we bijna vastbinden af en toe, anders werkt hij dag en nacht. Gelukkig heeft zijn vriendinnetje nu ook nog weleens wat te zeggen en gaat hij nog eens leuke dingen doen ook :-)
't Is wat he, kinders!
Wat goed van Tim. Ik vind het ook niet meer dan normaal dat je op die leeftijd een baantje neemt. Het is goed om te weten wat er in de wereld te koop is. Mocht hij geen opleiding willen doen dan weet hij nu dat hij dit soort werk zal moeten gaan doen om later zijn brood te verdienen. Mijn kinderen zijn nog niet zover, maar over een aantal jaren zullen ze net als Tim ook aan de bak moeten in hun vakanties.
Een reactie posten
<< Home