Vrouwen en hartziekte

Hartziekte is vaak onderkend in vrouwen het is lang alleen als een mannenziekte gezien. In het verleden heeft onderzoek naar hartziekte zich vooral gericht op mannen. Juist omdat het als een mannenziekte gezien werd, maar ook omdat vrouwen vaak uitgesloten waren van onderzoeken vanwege kans op zwangerschap en schade aan de foetus. Pas in de laatste jaren is het aan het licht gekomen dat vrouwen net zo veel kans op hartziekte hebben als mannen.

Vrouwen krijgen gewoonlijk op iets latere leeftijd hartziekte als mannen, maar gaan er sneller aan dood. De laatste jaren komen er steeds meer interessante onderzoekresultaten waar de verschillen tussen vrouwen en mannen ontdekt worden wat hartziekte en behandeling betreft. Er komt langzaam aan het licht welke stress test nauwkeuriger is voor vrouwen en welke voor mannen. (Hier nog meer research onderzoeken.)

Vaak worden de symptomen door vrouwen niet onderkend. Hollywood heeft niet echt meegeholpen aan het beeld dat mensen hebben van iemand die een hartaanval krijgt. Op tv zie je iemand naar zijn borstkast grijpen en neervallen. Zo gebeurd het in het echt lang niet altijd.

Meestal is er een gevoel van pijn of druk op de borst. Bij vrouwen (en ook ouderen en diabeten) kan dit een symptoom zijn, maar ook andere niet zo typische symptomen, alleen of in combinatie met pijn op de borst, zijn mogelijk. Er kunnen symptomen zijn als nek, schouder, bovenrug of buikpijn. Kortademigheid, misselijkeheid en braken, zweten, duizeligheid, of ongewone vermoeidheid. Deze symptomen kunnen natuurlijk op een heleboel dingen wijzen, en daarom wordt het vaak niet onderkend en worden vrouwen vaak onderbehandeld in hartziekten. Zelf wachten ze ook nog vaak te lang om naar een dokter te gaan “want ik ben alleen een beetje moe (of ik heb spierpijn, of...)”. Artsen onderkennen het vaak.

Daar heb ik een goed voorbeeld van, iets wat jaren geleden gebeurde. Een oudere vrouw was opgenomen met een brandend gevoel in de maagstreek. Er werd gedacht aan een maagzweer of bloeding, en ze zou gescoped worden, waarbij er in de maag gekeken wordt. Daarom werd de gastro-enteroloog erbij geroepen, en nadat hij de vrouw onderzocht had vroeg hij een troponin aan. Dit was toen nog een nieuwe bloedtest en deze test is heel goed in het vaststellen of er schade aan het hart is. Ik vond het maar raar dat deze test aangevraagd werd. Tot onze verrassing was haar troponin hoog, en had ze dus een hartinfarct. Ze werd overgeplaatst naar de hartbewaking om daar verder behandeld te worden.
Dit voorval is me altijd bijgebleven. In dit geval had de arts op de eerste hulp, haar behandelend arts, en geen enkele van de verpleegkundigen aan een hartinfarct gedacht. Haar enige symptoom was een brandend gevoel in de maagstreek. Ik zie tegenwoordig zeer zeker wel een verbetering waar iedereen veel alerter is.

Wat kun je zelf doen? Behalve de dingen doen die nodig zijn om hartziekten te voorkomen, zoals stoppen met roken, gezond eten en bewegen? Door er wat over te lezen, geinformeerd te zijn, vrouwen in je omgeving de informatie te geven, en iedereen die bovenstaande symptomen heeft serieus te nemen en naar de dokter te sturen. En laat je niet afschepen. Iemand met deze symptomen kan gerust aan de arts vragen of het misschien een hartaanval kan zijn.