Award
Met de woorden "This was the worst day of my life!" kwam Niels gistermiddag een uur te vroeg thuis. Dat hoor ik wel vaker, maar deze keer had hij het echt moeilijk gehad. Het bleek dat de brandweer op school was toen ze 's morgens aankwamen, en ze moesten ergens onder de bomen gaan zitten. Daar hadden ze anderhalf uur gezeten. Toen werden ze in de bussen geladen en naar de high school gebracht. Daar kregen ze te horen wat er aan de hand was: een airconditioner had gelekt en er was een walm in de school waardoor ze niet binnen mochten.
Op de high school hebben ze een tijd in een snikheet auditorium gezeten, ze hebben lunch gekregen en Niels zei, eindelijk ook een flesje water. Het was namelijk ergens achter in de 30C. Scholen hebben hier geen airconditioner, volgens Niels heeft alleen de lerarenkamer een airconditioner op zijn school.
Ik vroeg waarom hij Micky niet gebeld had om hem op te halen, maar hij zei dat hij het nummer even niet wist. Zelf was ik werken 's morgens.
's Avonds had DaSom een uitreiking van een "award", een of andere prijs. Samen met pa ging ik er naar toe, pa voornamelijk om te filmen. We kwamen net op tijd aan toen alle leerlingen die wat gewonnen hadden binnen kwamen. Het was in datzelfde superhete auditorium als waar Niels vanmiddag gezeten had. Het was wel afzien. Bijna 2 uur duurde het. De prijzen werden door verschillende mensen uitgereikt. Er waren studiebeurzen bij (niet misselijk om een 4 jaar studiebeurs te winnen!), en oorkondes. Er zijn veel prijzen ter nagedachtenis van bepaalde personen; families beginnen vaak "memorial award" ter nagedachtenis van hun gestorven familielid. Dan wordt er een prijs gegeven, bijvoorbeeld aan een leerling die goede leiderschap kwaliteiten heeft om maar wat te noemen.
DaSom won de "Frederic Chopin Award" voor haar inzet als pianiste van het koor. Ze was er heel blij mee, en wij zijn de trotse gastouders. Ze kreeg een certificaat en iets met haar naam erin gegraveerd.
Vorige week had ze tijdens het concert een kadobon voor ijs gekregen van de muziekleraar, en daarmee wilde ze ons na de uitreiking tracteren op ijs. Bij deze ijszaak, Purity, hebben ze het heerlijkste ijs, en na die hitte was het extra lekker.
Hm, met echte kersen!
We hadden nog een tijdje eer we Tim moesten halen bij de les in het centrum van de stad. Er is daar een winkelstraat voor voetgangers, zo'n beetje als in Nederland, alleen veel en veel kleiner. Er stond een bandje Ierse muziek te spelen. Wel leuk om dat op de achtergrond te hebben terwijl we zaten te wachten.
DaSom was haar telefoon weer verloren, en ze dacht dat het in een winkel was in deze winkelstraat waar ze vanmiddag geweest was. Helaas was alles al dicht. Ze zat er wel over in, vorige keer heeft ze de telefoon weer terug gekregen, maar het leek er niet op dat het deze keer weer zou gebeuren.
Vanavond belde haar vriendin echter op: ze had de telefoon in de auto gevonden! Zo, die is weer terecht. Ik zei tegen haar dat we haar als "lucky penny" moeten houden. Ze verliest zo veel dingen maar wonder boven wonder krijgt ze het weer terug. Het meeste tenminste. Dat geld dat uit haar broekzak gevallen is komt niet meer terug. Haar portemonnee had een eerlijke vinder op school terug gegeven. Haar IPod vond ik hier hangend aan een keukenkastje, de kabel was achter een knop blijven hangen en ze had het niet eens gemerkt dat het uit haar broekzak gevallen was. Haar horloge vond Bart na 4 maanden terug in een luie stoel. Helaas, haar sneeuwlaarzen zal ze niet terug krijgen, die zijn op school tijdens de gymles gejat omdat ze ze niet in haar locker gedaan had. Ik weet zeker dat ik nog wat vergeet, maar ze heeft hier in huis echt een reputatie opgebouwd om dingen te verliezen en ze wordt er door de jongens ongenadig mee geplaagd.
Vandaag was het weer een hete dag. We hebben het maar rustig aan gedaan, hoe is het mogelijk dat een dag toch zo voorbij vliegt. Vanmorgen eerst mijn auto weg gebracht, zodat de remmen gemaakt konden worden. Dan Micky naar zijn werk gebracht, en Tim en zijn vriendje naar school. Verder stond er voor de verandering eens niks op het programma, heerlijk niks te moeten.
Vanavond kwam eindelijk het onweer dat de hele dag dreigde en de temperatuur is meteen drastisch gekelderd. We kunnen weer rondlopen zonder meteen drijfnat van het zweet te zijn.
Op de high school hebben ze een tijd in een snikheet auditorium gezeten, ze hebben lunch gekregen en Niels zei, eindelijk ook een flesje water. Het was namelijk ergens achter in de 30C. Scholen hebben hier geen airconditioner, volgens Niels heeft alleen de lerarenkamer een airconditioner op zijn school.
Ik vroeg waarom hij Micky niet gebeld had om hem op te halen, maar hij zei dat hij het nummer even niet wist. Zelf was ik werken 's morgens.
's Avonds had DaSom een uitreiking van een "award", een of andere prijs. Samen met pa ging ik er naar toe, pa voornamelijk om te filmen. We kwamen net op tijd aan toen alle leerlingen die wat gewonnen hadden binnen kwamen. Het was in datzelfde superhete auditorium als waar Niels vanmiddag gezeten had. Het was wel afzien. Bijna 2 uur duurde het. De prijzen werden door verschillende mensen uitgereikt. Er waren studiebeurzen bij (niet misselijk om een 4 jaar studiebeurs te winnen!), en oorkondes. Er zijn veel prijzen ter nagedachtenis van bepaalde personen; families beginnen vaak "memorial award" ter nagedachtenis van hun gestorven familielid. Dan wordt er een prijs gegeven, bijvoorbeeld aan een leerling die goede leiderschap kwaliteiten heeft om maar wat te noemen.
DaSom won de "Frederic Chopin Award" voor haar inzet als pianiste van het koor. Ze was er heel blij mee, en wij zijn de trotse gastouders. Ze kreeg een certificaat en iets met haar naam erin gegraveerd.
Vorige week had ze tijdens het concert een kadobon voor ijs gekregen van de muziekleraar, en daarmee wilde ze ons na de uitreiking tracteren op ijs. Bij deze ijszaak, Purity, hebben ze het heerlijkste ijs, en na die hitte was het extra lekker.
Hm, met echte kersen!
We hadden nog een tijdje eer we Tim moesten halen bij de les in het centrum van de stad. Er is daar een winkelstraat voor voetgangers, zo'n beetje als in Nederland, alleen veel en veel kleiner. Er stond een bandje Ierse muziek te spelen. Wel leuk om dat op de achtergrond te hebben terwijl we zaten te wachten.
DaSom was haar telefoon weer verloren, en ze dacht dat het in een winkel was in deze winkelstraat waar ze vanmiddag geweest was. Helaas was alles al dicht. Ze zat er wel over in, vorige keer heeft ze de telefoon weer terug gekregen, maar het leek er niet op dat het deze keer weer zou gebeuren.
Vanavond belde haar vriendin echter op: ze had de telefoon in de auto gevonden! Zo, die is weer terecht. Ik zei tegen haar dat we haar als "lucky penny" moeten houden. Ze verliest zo veel dingen maar wonder boven wonder krijgt ze het weer terug. Het meeste tenminste. Dat geld dat uit haar broekzak gevallen is komt niet meer terug. Haar portemonnee had een eerlijke vinder op school terug gegeven. Haar IPod vond ik hier hangend aan een keukenkastje, de kabel was achter een knop blijven hangen en ze had het niet eens gemerkt dat het uit haar broekzak gevallen was. Haar horloge vond Bart na 4 maanden terug in een luie stoel. Helaas, haar sneeuwlaarzen zal ze niet terug krijgen, die zijn op school tijdens de gymles gejat omdat ze ze niet in haar locker gedaan had. Ik weet zeker dat ik nog wat vergeet, maar ze heeft hier in huis echt een reputatie opgebouwd om dingen te verliezen en ze wordt er door de jongens ongenadig mee geplaagd.
Vandaag was het weer een hete dag. We hebben het maar rustig aan gedaan, hoe is het mogelijk dat een dag toch zo voorbij vliegt. Vanmorgen eerst mijn auto weg gebracht, zodat de remmen gemaakt konden worden. Dan Micky naar zijn werk gebracht, en Tim en zijn vriendje naar school. Verder stond er voor de verandering eens niks op het programma, heerlijk niks te moeten.
Vanavond kwam eindelijk het onweer dat de hele dag dreigde en de temperatuur is meteen drastisch gekelderd. We kunnen weer rondlopen zonder meteen drijfnat van het zweet te zijn.
Labels: Familie
4 Comments:
Gefeliciteerd met de Award !
Dat ijs ziet er echt ontzettend lekker uit en vooral GROOT mmmmm
Arme Niels! En wat leuk voor DaSom, dat award! Gelukkig is de hitte weer even verdreven (of liever de vochtigheid, warm zal het hier gelukkig wel blijven)
Ah dat moet echt afzien zijn geweest. Hier nog geen verkoeling, helaas.
Waw, lekker ijsje, zeg!!
Van harte gefeliciteerd, DaSom! Heb net ook even het filmpje bekeken. Wat kan ze goed spelen! Wat een talent!
Groetjes,
Hilde
Een reactie posten
<< Home