Leuk gesprekje

Hoe iets toch onverwacht leuk kan zijn. Vlak voor het einde van mijn dienst ging ik nog even voor een collega haar patient's bloed prikken. Ik had er eigenlijk geen zin in, en wilde liever weg, naar huis. Maar hup, toch maar even doen. Ik stelde mezelf aan hem voor, en vertelde wat ik kwam doen. Daarbij vraag ik hem om zijn geboortedatum te vertellen, wat we samen met de polsbandjes met naam gebruiken voor identificatie. Hij noemde zijn geboortedatum met daarbij "The ripe age of 85." Zo begint het gesprek. "Ripe, he, how was it?" "Oh, it has been pretty good."
Dan vertelt hij. Na high school was hij in de navy gegaan, en in de tweede wereld oorlog piloot geweest voor vrachtvliegtuigen. Daarna was hij op Cornell terecht gekomen en daar nooit meer weg gegaan. Hij had bij de ROTC gezeten, in het gebouw waar Micky nu zit. Ik vertelde hem dit, en dat er vaker oudere mannen bij hem op kantoor komen. Ze vragen dan "waar zijn de vliegtuigen?" Vroeger hadden ze vliegtuigen in het gebouw staan, nu is het een grote sporthal.
Deze man had zelfs nog gevlogen op het oude vliegveld van Ithaca, waar nu alleen de hangaar nog staat die in een theater veranderd is (het Hangar Theatre genoemd).
Het was heel leuk om allemaal te horen, een stukje geschiedenis, en hij had zo veel plezier om het te vertellen. Dat zijn de onverwachte dingetjes die het leuk maken.