donderdag, mei 22, 2008

The Class of 2008

Vanavond was Bart's diploma uitreiking. Een maand geleden twijfelde hij of hij wel mee zou lopen want niemand van zijn vrienden is klaar met de opleiding. Er zijn veel mensen die het niet halen om het in 2 jaar te doen. Ik ben dan ook duidelijk trots op hem!

Ik dacht eerst dat het om 7 uur zou beginnen, maar kwam er pas laat achter dat het om 6 uur zou zijn. Dan moest Bart ook nog eens 3 kwartier eerder aanwezig zijn, dus we moesten meteen de deur uit toen de kinderen van school thuis kwamen. Nogal stresserig.

Zo'n diploma uitreiking is een heel programma hier, op college nog een beetje officieler dan de high school was. Het is een mooie afsluiting van iets waar ze hard voor hebben moeten werken. Het doet wel wat hoor, als ze allemaal binnen komen. Daar loopt mijn kerel! Alweer een gedeelte afgesloten en op naar het volgende.


Bart loopt rechts van een meisje met blonde haren, als je hem eruit kunt pikken.



Na alle studenten komen de professoren binnen, allemaal ook in een gewaad met de kleuren van hun school.


Een zee van zwart. Bart zat helemaal vooraan links ergens. Die jongen die met hoofd en schouders boven de rest uitsteekt.

Eerst was er het welkomswoord en het volkslied. Het werd gezongen door een professor verpleegkunde die ik ken. Wauw, ik wist niet dat die zo goed kon zingen!
DaSom fluisterde mij toe dat dit de eerste keer was dat ze het volkslied hoorde sinds ze hier is. Ik keek haar verbaasd aan, hoe is dat toch mogelijk? Ze is inderdaad naar geen wedstrijden geweest, anders had ze het wel eerder gehoord.

Hierna werd er een gebed gezegd, onderscheidingen uitgereikt, en toespraken gehouden. Eerst een toespraak van een leerling, en daarna een oud-leerling van bijna 30 jaar geleden. Ze hadden allemaal wijze woorden voor de studenten. Over het niet uit het oog verliezen van dromen, wat anderen er ook van zeggen, om te blijven proberen, en zelf hun pad te maken. Om een pad te maken moet je vooruit en niet stil blijven staan, dat vond ik wel mooi gezegt.

De studenten werd gevraagd om hun "tassels" (de koordjes aan de muts) van de rechter naar de linkerkant te doen, en daarna gingen ze om de beurt het podium op. Er werden handen geschud, en officiele foto's gemaakt. Iedereen werd met naam genoemd en welke opleiding ze hebben gedaan. Als ze met 'honors' slaagden werd dat er ook bij gezegd.
Het duurde even eer ik door had wat de verschillende kleuren tassels betekenden. Zwart is de normale kleur, maar oranje krijg je als je met honors slaagt. Bart vertelde later dat je dan minstens een grade point average van 3.2 moet hebben, en dat hij er 0.002 punten voor tekort had. Maakt ook niks, gelukkig zit hij er niet mee.






Deze hele ceremonie duurde zo'n 2 uur, om 8 uur was het afgelopen, en we hadden nog niet gegeten. Dus dat was een goede gelegenheid om naar Applebee's te gaan. Daar hebben we lekker gegeten, en gekletst, en thuis was er taart!



Dat was graduate nummer 1, op naar de volgende.

7 Comments:

Blogger Jasmino said...

Proficiat!

12:30 a.m.  
Blogger Petra said...

Wat knap inderdaad!
Gefeliciteerd hoor!

12:39 a.m.  
Blogger kastelke said...

Knap gedaan, Bart! Op naar je volgende graduation!!!

7:45 a.m.  
Anonymous Anoniem said...

Gefeliciteerd. Bart!! Kan me voorstellen dat je trots bent Annemiek..

Gr petra

9:59 p.m.  
Anonymous Anoniem said...

Gefeliciteerd ! knap gedaan hoor !

12:04 a.m.  
Anonymous Anoniem said...

Als ik de muziek alleen al hoor, krijg ik 'goosebumps'... 'k Kan me voorstellen dat je trots was!

Gefeliciteerd, Bart!!

Groetjes,

11:51 p.m.  
Blogger Dizzymisslizzy said...

Gefeliciteerd Bart! En Annemiek, bedankt voor de filmpjes, want dan weet ik wat me over een half jaar te wachten staat ;-).
Volgens mij moet je voor honors ook nog speciale dingen doen. Hier moet je vakken doen en daarvoor honors credit halen. Bij 9 honors credits en 15 uur vrijwilligerswerk studeer je met honors af. Voor meer credits en meer vrijwilligerswerk heb je weer andere tassels en namen. Ik weet het niet precies uit mijn hoofd.
Maar misschien is dat bij jullie anders hoor. Het lijkt me wel bijzonder om je zoon daar te zien staan. Zeker hier in de US met die muziek en sentimentele praatjes...ik weet niet of ik het droog zou kunnen houden hoor!

10:20 p.m.  

Een reactie posten

<< Home

Who links to my website?