Van kleine en grote kinderen

Af en toe heb ik heimwee naar de tijd dat de kinderen klein waren, in mijn herinnering een leuke tijd. Gisteren kwam ik tijdens mijn opruimwoede die me momenteel in z'n grip heeft een boel foto's tegen van 3 kleine knulletjes. Op een foto hadden ze een doos met piepschuim verpakkingsmateriaal uitgepakt en het leek wel of het gesneeuwd had. De hele huiskamer lag vol met witte vlokken. Dan denk ik toch weer even aan hoe druk het toen was. Dat gedeelte vergeet je gemakkelijk.
Ik hoor van collega's vaker hoe blij ze zijn dat hun kinderen groot zijn en het huis uit. Het eten dat ze in de koelkast zetten staat er nog als ze thuis komen, en het huis ziet er hetzelfde uit als toen ze vertrokken. Ik kan me er wel wat bij voorstellen, maar voorlopig ben ik ben ik nog niet in die fase.

Bart is vandaag uit zijn appartement getrokken en is weer thuis voor de zomer. Micky had het al voorspeld en zo was het precies toen ik thuis kwam: Bart in de luie stoel met zijn laptop op de schoot en een gigantische berg van tassen en dozen om hem heen in de huiskamer uitgestald. Dat zullen we weten dat hij thuis is!
Hij heeft de meeste spullen ondertussen weg gewerkt. Het is niet geloven wat hij vertelt hoeveel er weggegooid word door de studenten. Zelfs tv's werden in de dumpster gegooid. Zelf heeft hij een boel dingen meegenomen die door de anderen van zijn appartement achter gelaten werden. Onaangebroken etenswaar, een pannenset, wasmiddelen, noem maar op. Ik kan me voorstellen dat veel studenten niet alles mee kunnen nemen. Bij Cornell wordt veel opgehaald, in het najaar verkocht, en het geld gaat naar een goed doel. Blijkbaar doet niemand dat nog bij TC3. Ze hadden wel een 'food drive' voor de blikwaren.

Waarschijnlijk de laatste zomer dat hij thuis door zal brengen, volgende zomer zal hij waarschijnlijk voor een internship zoeken.