Terug in de tijd.
Gisteren waren Micky en ik 23 jaar getrouwd. Ik moest werken, dus dat vieren doen we nog wel een keer. Ik bedacht me dat ik 23 was toen we trouwden, dus nu ben ik half mijn leven getrouwd :)
Vandaag zijn we naar het Genesee Country Village geweest. Dit was iets wat ik al heel lang wilde, maar wat er nooit van gekomen is. Het is een museumdorpje ongeveer 2 uur rijden hier vandaan, met sommige huizen nagebouwd, en andere verplaatst naar deze plek. Alles is van de 19e eeuw en mensen in kostuum leggen van alles uit en spelen deze tijd na.
We reden via binnenwegen er naartoe, en omdat het Memorial Day was waren en in verschillende dorpen optochten. Ze waren telkens of nog niet begonnen, of net voorbij. Het was wel een mooi gezicht, de oude dorpen, met overal de vlaggen uithangen. We kwamen zelfs door de geboorteplek van Memorial Day, Waterloo.
Het Genesee Country Village was erg leuk en leerzaam. Natuurlijk moesten Niels en Tim voorheen protesteren, maar ze steken er allicht wat van op en amuseren zich toch best.
We namen eerst een kijkje in het koetsenmuseum, en daarna op naar het schoolgebouwtje. We namen plaats in de bankjes en konden op leitjes schrijven met krijtjes van zeep. Met een stukje wol kon je het weer uitvegen. De juf vertelde leuk over hoe het vroeger allemaal ging, en plaatste Tim in de hoek. Hij moest zijn neus tegen het bord houden waar ze een cirkeltje op getekend had. Dat deed hij niet. Vroeger zou hij een tik gekregen hebben!
Het schoolhuis.
Tim in de hoek.
Werktuigen waar pa vroeger ook mee gewerkt heeft. Het bracht wel herinneringen naar boven. Terwijl in dit dorpje alles zo'n 200 jaar oud is, is er ook in de laatste 50 jaar veel veranderd!
Een pioniershuis.
De waterput bij het pioniershuis. Zoiets hadden ze bij pa thuis ook vroeger.
In het pioniershuis. De vrouw had net het eten klaar en legde uit hoe het gekookt werd. Ze had pannekoeken van maismeel, water en zout gemaakt en een stuk vlees.
Deze man liep rond met een paar stieren.
De kleermaker.
De pottenbakker.
De wagenmaker.
Niels op een bankje.
Een kijkje in een van de vele huizen.
In de keukens van sommige huizen werd echt gekookt. Hier konden we wat proeven.
Dit was volgens de kinderen een spookhuis.
Wat ze niet wisten is dat meer mensen dit over dit huis zeggen volgens de museum website!
Een mooi huis, en dan staat er een "out-house" naast.
Mooie huizen.
Handgemaakte quilts.
De "general store."
Op een veldje kon je oude kinderspelen uitproberen. Ik probeerde de stelten, en kon zelfs na 30 jaar nog zo steltlopen! Tim en DaSom probeerden het ook, en ze hadden het zo te pakken.
Het was leuk om zo even terug in de tijd te gaan!
Vandaag zijn we naar het Genesee Country Village geweest. Dit was iets wat ik al heel lang wilde, maar wat er nooit van gekomen is. Het is een museumdorpje ongeveer 2 uur rijden hier vandaan, met sommige huizen nagebouwd, en andere verplaatst naar deze plek. Alles is van de 19e eeuw en mensen in kostuum leggen van alles uit en spelen deze tijd na.
We reden via binnenwegen er naartoe, en omdat het Memorial Day was waren en in verschillende dorpen optochten. Ze waren telkens of nog niet begonnen, of net voorbij. Het was wel een mooi gezicht, de oude dorpen, met overal de vlaggen uithangen. We kwamen zelfs door de geboorteplek van Memorial Day, Waterloo.
Het Genesee Country Village was erg leuk en leerzaam. Natuurlijk moesten Niels en Tim voorheen protesteren, maar ze steken er allicht wat van op en amuseren zich toch best.
We namen eerst een kijkje in het koetsenmuseum, en daarna op naar het schoolgebouwtje. We namen plaats in de bankjes en konden op leitjes schrijven met krijtjes van zeep. Met een stukje wol kon je het weer uitvegen. De juf vertelde leuk over hoe het vroeger allemaal ging, en plaatste Tim in de hoek. Hij moest zijn neus tegen het bord houden waar ze een cirkeltje op getekend had. Dat deed hij niet. Vroeger zou hij een tik gekregen hebben!
Het schoolhuis.
Tim in de hoek.
Werktuigen waar pa vroeger ook mee gewerkt heeft. Het bracht wel herinneringen naar boven. Terwijl in dit dorpje alles zo'n 200 jaar oud is, is er ook in de laatste 50 jaar veel veranderd!
Een pioniershuis.
De waterput bij het pioniershuis. Zoiets hadden ze bij pa thuis ook vroeger.
In het pioniershuis. De vrouw had net het eten klaar en legde uit hoe het gekookt werd. Ze had pannekoeken van maismeel, water en zout gemaakt en een stuk vlees.
Deze man liep rond met een paar stieren.
De kleermaker.
De pottenbakker.
De wagenmaker.
Niels op een bankje.
Een kijkje in een van de vele huizen.
In de keukens van sommige huizen werd echt gekookt. Hier konden we wat proeven.
Dit was volgens de kinderen een spookhuis.
Wat ze niet wisten is dat meer mensen dit over dit huis zeggen volgens de museum website!
Een mooi huis, en dan staat er een "out-house" naast.
Mooie huizen.
Handgemaakte quilts.
De "general store."
Op een veldje kon je oude kinderspelen uitproberen. Ik probeerde de stelten, en kon zelfs na 30 jaar nog zo steltlopen! Tim en DaSom probeerden het ook, en ze hadden het zo te pakken.
Het was leuk om zo even terug in de tijd te gaan!
posted by Annemiek | 8:37 p.m.
7 Comments:
Heel mooi, Annemiek! Dat zou je op Alles Amerika moeten melden, ik denk wel dat er liefhebbers onder de reizigers zijn om zoiets te zien.
Beetje Bokrijk, maar dan wel veeeel knapper!
Doet me ook wat denken aan zo'n Amish dorpje wat we eens bezochten.
Gefeliciteerd met jullie trouwdag!
Leuk zo'n daagje lekker weg.
Groetjes Petra (NC)
Gefeliciteerd met jullie huwelijksverjaardag! Dat dorpje klinkt een beetje als Williamsburg of Upper Canada Village dichtbij mijn broer.
gefeliciteerd !! wat een leuk dorpje, mooi dat het verleden zo letterlijk levend gehouden wordt.
Dank je allemaal.
Elke; t'is gedaan.
Het lijkt inderdaad wel wat op de Amish, maar die leven dan ook nog helemaal in die tijd.
Petra; het lijkt inderdaad op Upper Canada Village; daar ben ik met Bart's schoolreisje een keer geweest. Dat vond ik ook zo leuk. In Williamsburg ben ik nog niet geweest.
Leuk die beelden van zo'n oud dorpje. Had je zoiets ook niet in Nederland ergens? Bij Arnhem ofzo? En jullie nog gefeliciteerd met jullie 23 jaar huwelijk. Tegenwoordig is dat toch wel iets om bij stil te staan. Ik doe het je waarschijnlijk niet na ;-).
Wij zijn ook eens bij een dergelijk museum geweest. Maar we konden ons beiden even niet herineren waar dat nu precies was.
Was ergens richting Lake George.
Is inderdaad erg leuk om te zien.
gr Petra
Een reactie posten
<< Home