vrijdag, maart 16, 2007

Schrijfsel

Ik lees allerlei blogs, misschien een beetje een verslaving, maar toch leuk. Er is wel vaker "food for thought" (gedachtenvoer). Zoals deze. Een Filipijnse verpleegkundige die over haar ervaringen schrijft, en hier een Filipijns verhaaltje schrijft over waarom het niet altijd goed is naar de mening van anderen te luisteren, maar naar je hart.

Geen blog, maar ook leuk wat we vonden toen we informatie over cavia's zochten. Niels heeft het filmpje wel 10 keer bekeken.

Deze week kreeg ik mijn "rough draft" over mijn philosofie van verplegen terug. Ik hoefde er gelukkig maar een heel klein beetje aan te veranderen. Toch ben ik niet helemaal tevreden over het resultaat. Ik vindt het ontzettend moeilijk om een verpleegkundige philosofie te beschrijven. Eigenlijk niet gek want het is zelfs in verpleegkundige organizaties nog een onderwerp van discussie. We moesten onder andere onze definitie van verplegen geven, en hierbij allerlei verpleegkundige theorien aanhalen. Tegenwoordig worden deze theorien in Nederland ook onderwezen, maar zelf hoorde ik er pas over toen ik hier kwam.
Hier is een klein stukje van mijn schrijfsel:
There are many definitions of nursing. One of them is “Nursing is the provision of health care services that focus on assisting people in maintaining health, avoiding or minimizing disease and disability, restoring wellness, or achieving a peaceful death” (Kittrell Chitty, p. 267, 2005). This is an accurate description of what nurses do, but it also sounds a bit sterile. It describes tasks, and they are certainly a big part of nursing. Nursing is more though. I believe it is caring, science, and art.

It is first of all caring. Without caring nursing is empty. Caring is a concern for others, and this is a big part of nursing. It is a skill that can be learned. In nursing we see people at their most vulnerable moments. It is important to establish a relationship of trust with the patient and their family, and give them the feeling that we do care for them. I do my best to really care for all patients and their families in my care, although it is not always possible to get that kind of a connection with all people.

Nursing is also a science. It has its own body of knowledge that is being expanded by research. Knowledge is an important part of nursing. You can never know everything, but it is important to keep up with developments as much as possible. To be a nurse means to be a lifelong learner. Education is a daily task: nurses educate their patients, their families, and communities. Nurses also educate other nurses. They educate students, colleagues, and precept new graduates. In my work as a nurse I keep learning something new every day, not only about nursing skills, but about people. My patients learn from me, but I also learn from them.

Nursing is an art. I like the definition of art and artistry by Princeton’s word net: “a superior skill that you can learn by study and practice and observation.” This definition fits nursing: it is a skill that can be learned by education and experience. Nursing tasks are not only the skills that are learned, but also the skill of human interaction. This is one of the things that makes nursing an art. To become good at it takes time and experience. I can’t imagine any profession where you get the privilege of being part of so many lives. I don’t think I would have grown as much as a person without nursing.

In nursing I try to remember that every person is at a different stage in their life, and everybody has different culture, values, and beliefs. What appears to be important to me might not be as important to them. I try to respect this, and adjust my nursing care to this. I try to be compassionate, caring, and a good listener to my patients and their families. In teaching my patients I realize that what I teach will not always be put into practice by them, but I give them the information so they can use it to make their decisions when they are ready to.

Ik heb ook een beetje zitten werken aan onze presentatie van volgende week. Eigenlijk heb ik veel te veel tijd gestopt in ons logo, in plaats van aan de inhoud te werken. Maar dit was veel leuker werk. Tim had me geholpen met een logo te maken door verschillende stukjes van foto's te nemen, maar door vergroten en verkleinen verlies je blijkbaar teveel pixels. Daardoor zag het er wat in stukjes gehakt uit. Ik heb het uitgeprint en daarna met de hand getekend, en weer gescand en dit is het resultaat:



Nog niet perfect, maar het is maar voor even, en ik hoop dat de rest van de groep het goedkeurt. Natuurlijk heb ik zo wel flink plagiaat gepleegd want iedereen kan zien waar dit idee vandaan komt. Ik houdt jullie nog even in het duister over wat het nu betekend :)

6 Comments:

Blogger Petra said...

Leuk logo zo met Homer ;). De filosofie van nursing heb je zo goed beschreven, het lijkt mij ook een moeilijk onderwerp. Fijn weekend!!

4:53 p.m.  
Blogger kastelke said...

Annemiek, ik vind het een mooie filosofie, en van mij krijg je een A+!
Als 'nursing' enkel maar het 'zorg geven aan een ander' is, dan zouden we verpleegrobotten kunnen inschakelen. Maar het is net dat warme, dat menselijke, dat het verschil maakt. Jij als mens van vlees en bloed ziet soms het lijden op iemands gezicht, ook al zegt die het niet, jij leest tussen de lijnen door, jij kan iemand bemoedigend toespreken als je merkt dat ze dat nodig hebben, maar jij kan evenzeer vermanend zijn.
Of iedereen het kan leren? Het pure handelen waarschijnijk wel, maar net zoals bij alle beroepen waar je met mensen werkt (zoals bijvoorbeeld ook leerkrachten), denk ik dat je er een 'hart' voor moet hebben. En dat maakt het werkelijke verschil, dat maakt dat jij diegene bent die men zich jaren later nog herinnert en een warm hart toedraagt!
(en ik ben er van overtuigd dat er heel wat patiënten en familieleden zijn die zelfs jaren later nog aan jou denken!)

5:56 a.m.  
Blogger kastelke said...

Annemie, mag ik jou nieuwe inspiratie geven om nog te schrijven?
http://kastelke.blogspot.com/2007/03/duistere-geheimen-deel-4.html
Ik hoop dat je deze opdracht aanneemt!

6:17 p.m.  
Blogger kastelke said...

(oeps, lettertje te weinig in mijn vorig berichtje! Het moet AnnemieK zijn, natuurlijk!)

6:17 p.m.  
Anonymous Anoniem said...

Ik vind dat je best tevreden mag zijn. Ik heb na mijn opleiding 6 jaar in een huis met jonge verstandelijke gehandicapten gewerkt en ik herken er veel in.

gr Petra

10:58 p.m.  
Blogger Annemiek said...

Petra; het is ook een moeilijk onderwerp!

Elke; toch denk ik dat veel van de omgang met mensen geleerd kan worden. Een nieuwe leerling leert al veel van het observeren hoe anderen met patienten omgaan. Het zal niet iedereen liggen, maar het komt ook niet vanzelf.
Soms weet je inderdaad niet hoe je iemand beinvloed hebt, maar er zijn gelukkig wel een paar voorbeelden die ik heb waarvan ik weet dat ik een positieve invloed heb gehad.

Petra; dank je, ik zal eens zien of de lerares ook tevreden is :) Dat is toch weer een hele andere richting dan wat ik doe, met verstandelijk gehandicapten werken. We krijgen er natuurlijk ook regelmatig op de afdeling, maar het is heel fijn dat er dan meestal een verzorgende van hun woongroep bij blijft. Die kennen de persoon het beste, en het geeft hun wat meer zekerheid in wat een vervelende ervaring kan zijn.

8:19 a.m.  

Een reactie posten

<< Home

Who links to my website?