donderdag, augustus 02, 2012

Natuur en drama

In de natuur gebeuren elke dag grote en kleine dramas. Het een zijn dood is een ander zijn brood, de cirkel van het leven, enzovoort. Ik zie de kippen elke dag pieren en pissebedden eten, heel normaal, en daar denk ik dan niks van, maar als het dan een diertje betreft dat een wat grotere "cute" heidsfactor heeft vindt ik het zielig.
Niels riep me gisteren toen hij het gras aan het maaien was. Hij had bijna een klein vogeltje omgemaaid. Het kon nog niet vliegen en de vader en moeder gingen vlakbij als een gek tekeer. We gingen van een afstand staan kijken wat ze gingen doen, maar voordat we in konden grijpen had een kip het vogeltje gezien, in haar bek gegrepen en rende ze ermee weg, terwijl het kleintje moord en brand schreeuwde. Dus ik achter die kip aan, tot ze het vogeltje liet vallen. Het mocht dan nog wel niet kunnen vliegen, maar kon toch al wat fladderen en springen, en liet zich niet gemakkelijk vangen. Het lukt me toch en het beestje probeerde zich uit mijn handen te wurmen, nog steeds schreeuwend. Zo te zien was er niks beschadigd. Ik wilde het niet in de buurt van de kippen hebben, en zette het een eindje verderop in het bos. Ondertussen keken Niels en ik of we een nest vonden. We vonden er 2, eentje heel hoog, en het ander hangend aan een tak;


Dit nestje leek me veel te klein voor dat maat vogeltje, maar nu ik hier een zoektocht op internet gedaan heb is het misschien toch het nest waar het uitgevallen is. Het is volgens mij het nest van een red-eyed vireo, zo zagen de ouders er ongeveer uit. Hoewel, misschien ook niet. Het nest hangt vrij hoog, en ik wilde wel eens zien of er nog meer jongen in zaten. Ik trok de tak naar beneden, en zag een kopje uitsteken en piepen. Oeps, dan maar met rust laten. Ik zie wel dat niet iedere vogel zijn ei in mei legt, maar ook een stuk later.
Ik heb wel wat met vogels. Dat zat er vroeger al in, toen ik alle dennebomen na ging kijken op nestjes, en ik ooit een dagboek van een vogelnest heb bijgehouden.
Dat kleine vogeltje? Hij zat er een uur later nog, ik heb het weer opgepakt en probeerde het hoger te zetten zodat een slang of roofdier er niet bij kon, maar het sprong weer naar beneden en in dichte bramenbosjes waar ik hem uit het oog verloor. Hopelijk zijn de ouders terug gekomen om het te voeren, maar ik ben bang dat het het niet overleefd heeft.

Labels:

5 Comments:

Blogger Petra said...

Herkenbaar, we hebben hier veel weesvogeltjes. Meestal krijgen de katten ze helaas eerst :(

11:44 p.m.  
Anonymous elke said...

Als ze uit het nest (gevallen) zijn, dan hoor je vaak dat de ouders het verstoten, zeker als iemand anders het heeft vast gehad.
Denk je dat die ouders in staat zijn om het vogeltje terug op te pakken met hun bek, om het terug naar het nest te brengen?
't Is erg he, dat je zulke dingen moet zien, maar er niks aan kan doen...

(hahaha, weet je welk woord ik in moet typen om te bewijzen dat ik geen robot ben? Ze verzinnen daar nogal wat woorden, soms niet wetende dat het in een bepaalde taal niet echt helemaal nonsense is
10 omeProt)

11:04 a.m.  
Blogger Annemiek said...

Petra, zielig als de katten ze te pakken hebben. Onze buren hebben katten en die zie je hier ook wel eens loeren.

Elke, die ouders zullen dat vogeltje niet op kunnen pakken, daar was het te groot voor.
Gekke woorden krijg je wel eens!

7:10 p.m.  
Blogger Cardboard Fan said...

Wat verdrietig voor dat kleine vogeltje.. ik moest vandaag 34 v ebePoi intypen

11:27 a.m.  
Anonymous Bianca said...

oh die kippen, eigenlijk zijn het ontzettend gemene loeders om dat vogeltje te pakken en ze had er zeker geen goede bedoelingen mee. Hier laatst ook een erg levendig vogeltje uit de boom gevallen, wil de man van UPS zich een beetje opfrissen aan de tuinslang, dat doet hij echt nooooit, gaat ie uitgerekend op dat vogeltje staan wat ik net op wilde rapen...
Hopelijk heeft die van jullie het overleefd nog

7:46 p.m.  

Een reactie posten

<< Home

Who links to my website?