vrijdag, februari 10, 2012

Een inspiratie

Toen ik om kwart over twaalf thuis kwam stond de bestelbus van het energiebedrijf bij het huis. Even dacht ik wat moet die nou, en toen herinnerde ik me de afspraak. Helemaal vergeten! Ze zouden komen om de verwarmingsketel schoon te maken. Ik vroeg hoe lang hij er al was: 20 minuten. Ik verontschuldigde me een paar keer, en vond het heel vervelend, maar was blij dat ik nu thuis gekomen was en niet nog later. Hij vond het niet erg, hij krijgt toch doorbetaald zei hij. Maar goed dat hij gewacht had, en niet vertrokken toen ik niet thuis was. Ik had het wel op de kalender staan maar als je daar niet op kijkt 's morgens helpt dat ook niet. Hij was een uurtje bezig met de ketel, en het is allemaal in orde zei hij .

Het was vanmorgen net onder het vriespunt en het leek me wel een goede ochtend om te gaan skien. Dat bleek het ook te zijn. Er wordt flink sneeuw gemaakt op de pistes, en het was goed skien. De zon kwam er af en toe door, lekker. Omdat ik alleen ga zit ik wel eens in de skilift met een vreemde, en dan heb je altijd leuke gesprekken. Een oudere man begon over het gekke weer: hier geen echte winter en in Europa wel, ik vertelde hem over het schaatsen in Nederland, en hij wist zelfs wat de Elfstedentocht is. Vroeger had hij 4 maanden in Delft gewoond, in de zomer dan wel. Leuk, zou je zo niet verwachten.
Bij het volgende ritje omhoog zat ik langs een vrouw; een diep gerimpeld, lachend gezicht keek me aan. Een gezicht waar een heel leven achter zit. Na de gewoonlijke "how are you's" zag ik een sticker op haar skihelm geplakt met de woorden "80+ ski club." Ik wees er naar en zei iets van echt waar? Ja, zei ze, ze is zelfs al 86. Haar stem klonkt als een krakende oude stem, en met haar lach werden de lijnen in haar gezicht dieper. Ze vertelde dat ze 4 keer per week gaat skien. Vandaag was ze alleen gekomen omdat geen van haar vrienden mee konden, en haar dochter moest werken. Ik vroeg of ze al haar hele leven skiede. Nee, ze had het pas op haar 58e geleerd. Nou, deze vrouw vond ik heel inspirerend. Dat we maar nooit stoppen met leren, nooit stoppen met bewegen, en nooit stoppen met de dingen te doen die we graag doen! We kunnen er allemaal een voorbeeld aan nemen, en ik zal nog wel eens aan deze vrouw denken als ik een schop onder m'n achterste nodig heb om me tot iets aan te zetten!

Labels:

5 Comments:

Anonymous Bianca said...

Geweldig iemand van die leeftijd die dat allemaal nog doet, vandaag was Wes op bezoek hier onze "paardenvriend" kwam zijn nieuwste aanwinst laten zien. Hij is 72 nu en zit nog volop in de paardenhandel (de goede kant van de handel) en rijdt zelfs nog paard ook. hij heeft wel een opstapje nodig maar ik teken ervoor hoor om ook zo te zijn als op die leeftijd.

8:54 p.m.  
Blogger Petra said...

Nooit te oud om te leren, zo is het! Op de gym hebben we ook een dame van 78, die allerlei gezondheidsproblemen heeft, maar ze komt toch altijd maar weer.

1:28 p.m.  
Blogger Petra said...

Wow 86!!!
Inderdaad heel knap!
Heb je haar ook nog zien skiƫn?

10:24 a.m.  
Blogger Annemiek said...

Petra; ja een klein stukje, ze ging goed!

8:14 a.m.  
Blogger Annemiek said...

Petra; ja een klein stukje, ze ging goed!

8:14 a.m.  

Een reactie posten

<< Home

Who links to my website?