Een kikker in januari

Wat een winter hebben we tot nu toe! We hebben nog maar een beetje sneeuw gehad vergeleken met een normale New Yorkse winter, en we hebben heel wat mooie dagen. Zo heb ik de afgelopen twee weken al drie keer een 4 mijls rondje gelopen met Muddles, iets waar in een gewone winter niet aan toe kom omdat het veel te koud is of de wegen te besneeuwd. En 4 mijl lijkt misschien niet veel, maar er zitten flinke klimstukken tussen.

Ik heb een seizoenskaart voor Greek Peak, maar was nog geen enkele keer geweest skien. Eigenlijk zijn er altijd wel excuses, zoals "het is te koud" (als het -20C is) of "de wegen zijn te glad." Ik dacht dat met dit warme weer dat de pistes te ijzig zouden zijn, maar ik had me voorgenomen om vandaag toch echt te gaan. Toen hoorde ik dat het vandaag 12C zou worden en dat is weer te warm om te skien, maar een seizoenskaart is toch een beetje een stok achter de deur om te gaan en je geld eruit te krijgen. Dus vanmorgen ging ik op tijd op pad. Eerst mijn seizoenspas opgehaald; ik bleek niet in hun computer te staan, maar ze haalden een grote klapper erbij en daar stond mijn naam toch echt in als bewijs dat ik er een besteld had. Ze vroegen nog of ik een nieuwe foto op de pas wilde. Nee hoor, laat die foto van 10+ jaar geleden er maar weer op. Toen had ik nog lang blond haar.

Daarna hup, de skies op. De sneeuw bleek perfect te zijn. Ik vond 1 plekje ijs waar ik bijna onderuit ging, maar voor de rest was het heerlijk skien. Er waren maar 2 liften open, naar groene, blauwe en zwarte pistes, voor elk wat wils en ik heb van alles wat gedaan. Het was heerlijk, en met die temperatuur zit je ook niet te vernikkelen in de lift. Dit skigebied heeft een aangepaste skier programma waar gehandicapte mensen kunnen leren skien. Er waren een paar verlamde mensen die aan het leren waren op speciale skis, de mono skies waar ze op een stoeltje zitten. Afgelopen zondag keken we op tv ook ski races van mono skiers, die races had ik nog niet eerder gezien. Ze gaan net zo hard de berg af als iemand met 2 benen.
Tegen het einde van de ochtend begon de sneeuw wat stroef te worden. Als je van een stuk in de schaduw waar het nog koud was naar een zonnig stuk ging was het net alsof je opeens tot stilstand kwam, zo stroef was die sneeuw in de zonnige stukken. Dan vlieg je bijna voorover van je skies af, dus toen ben ik maar gestopt.

Vanmiddag ben ik begonnen met het tappen van maple bomen. Ik was pas een week geleden begonnen met bewaren van lege melkflessen die ik gebruik voor het opvangen van sap. Klein detail dat ik vergeten was. Ik heb er nog maar 5, dus heb nog maar 5 bomen getapt tot nu toe. Vorig jaar had ik er 17 hangen. Er komen er nog wel een paar bij. Het sap liep er meteen goed uit op zo'n warme zonnige dag!

Bart, Muddles en ik hebben nog een wandelingetje in het bos gemaakt, en Bart vond een kikker op een rots in de beek. Die is een beetje te vroeg uit zijn winterslaap gekomen, hopelijk overleeft hij het. De natuur staat helemaal op zijn kop als je hier januari een kikker vindt!