Scholarships

Tot nu toe doen onze jongens het prima. Bij het opvoeden komt een heleboel geluk en een beetje wijsheid kijken, en je kunt alleen maar het beste doen wat je op dat moment denkt dat het beste is. Daarna is het maar hopen dat ze goede beslissingen nemen. Ik weet ook dat het feit dat ze het nu zo goed doen geen garantie is dat dit altijd zo blijft.

Dus... hoe vertel je over iets waarop je trots bent zonder teveel op te scheppen. Alle drie halen ze regelmatig de honor roll. Hiervoor moet je minstens een grade point average (GPA) hebben van 3.0 (uit 4.0). Op universiteiten is er de Dean's list, waar je minstens een GPA van 3.5 moet hebben en een bepaald aantal credits. Bart en Tim hebben dit allebei al eens gehaald. Tim had een uitnodiging gekregen om lid te worden van een honor society. Die krijg je niet zomaar. Op aandringen van Micky en mij is hij lid geworden. Je weet maar nooit waar het goed voor zal zijn.

Daar bovenop heeft Tim nu 2 scholarships gekregen van de TC3 Foundation. Vanavond zijn we naar de uitreikingsceremony geweest. Hij kreeg 2 computer gerelateerde scholarships, en hij mag zijn ma wel bedanken die hem achter de veren zat om de aanmeldingen voor de scholarships te doen. Niet aangemeld is ook niks gekregen. Hij moest er aanbevelingsbrieven voor hebben, en een kort essay schrijven. Kort was het zeker: hij schreef geloof ik 3 zinnen over zijn doel in het leven. Goed zijn best doen in de studie en een goede baan krijgen.
Hij heeft vorig jaar ook wat aanmeldingen voor scholarships gedaan en niks gekregen, dus ik begrijp ook wel dat hij er dit jaar geen zin in had. Sommige aanmeldingen zijn best veel werk om te doen. Dit waren echter weer andere scholarships dan vorig jaar waar hij voor in aanmerking kwam.

Er werden scholarships gegeven door een stuk of 40 bedrijven of organisaties, in de totaalwaarde van $80.000, niet misselijk. Sommige organisaties gaven meer dan 1 scholarship weg. Er zijn allerlei bedrijven, maar ook mensen die als een herdenking aan een overleden geliefde een scholarshipfonds opgezet hebben.

Ik had verwacht dat we als publiek op de tribune zouden zitten, maar er waren in een grote zaal tafels neergezet, en er was wat te eten en drinken. De speeches waren allemaal kort (gelukkig). We zaten aan een tafel met een vertegenwoordiger van de scholarships van Tim en nog een vrouw die ook een scholarship kreeg. Deze vrouw is Koreaanse, heeft hier 2 tienerzonen, en gaat naar school terwijl haar man nog in Korea is. Ze doen dit voor hun kinderen zodat ze een goede scholing zouden krijgen. Nou, je hoort zoveel over de Amerikanen versus de Aziaten en dat we achter liggen in de scholen, maar dan hoor je zo'n verhaal en dan denk ik dat het hier wel meevalt als je ziet wat een gezin ervoor over heeft.

Opvallend in de leerlingen vanavond was dat de leeftijden van de scholarship ontvangers erg varieerden. Van jonkies rechtstreeks uit high school tot een paar 50 plussers. Je bent nooit te oud om te leren!