Griepspuit
In augustus is er in New York een nieuwe wet aangenomen die ik niet aan zag komen. We zijn de eerste staat geworden waar het nu verplicht is voor iedereen die in de gezondheidszorg werkt om een griepspuit te krijgen. Nu was ik dat toch al van plan, maat het verplicht maken strijkt me toch wel tegen de haren in. Als ik zou besluiten om geen spuit te nemen dit jaar zou ik mijn baan kunnen verliezen.
In ons ziekenhuis hadden we vorig jaar een competitie lopen welke afdeling de meeste medewerkers ingeent zou krijgen, en een voorlichtingscampagne over de griepspuit. Nu weet ik de precieze nummers niet meer, maar het zat ergens rond de 80% medewerkers in het hele ziekenhuis die ingeent werden. Dat is een veel hoger percentage dat de 50% ingeenten ziekenhuismedewerkers door de hele staat.
Vanavond had ik les, epidemiology, en in de kamer naast ons lokaal werde de griepspuiten gegeven. Dat kwam goed uit, ik heb er meteen eentje laten zetten. Ook de H1N1 spuit zal ons starks verplicht worden.
Epidemiology vindt ik nog altijd heel interessant, alleen heb ik zitten zweten over de berekingen die we voor huiswerk meekregen vorige week. Iedereen had er moeite mee, en de lerares was zo aardig om ons niet eens het huiswerk in te laten leveren maar er nog eens overheen te gaan zodat we het echt doorhebben als we volgde week examen hebben.
We hadden vanavond tevens een gastspreker, een verpleegkundige van het health department die het tuberculose programma overziet. Wat wist die man veel te vertellen! We zijn weer een heel stuk wijzer geworden over TB. Hij gooide er ook wat statistieken uit die toch wel erg zijn. Bijvoorbeeld dat er in India elke dag 1000 mensen aan dood gaan! Het wordt hier in de VS veel beter in de gaten gehouden en contacten van mensen met TB worden opgespoord en getest. In armere landen zijn dat soort programma's er minder en kan TB zich veel meer verspreiden.
Als je TB krijgt verlies je veel van je rechten; je wordt verplicht om medicatie in te nemen en als je weigert kun je in de gevangenis terecht komen! Je krijgt niet zomaar een potje medicatie maar je moet de medicatie onder toezicht innemen. Dit kan door naar het health department toe te gaan, of er komt een verpleegkundige naar je huis. Het is niet zomaar een pilletje, maar het kunnen wel 10 pillen zijn, en afhankelijk van welke medicatie het is, een kuur van 4 tot 9 maanden lang. Zolang je besmettelijk bent ben je praktisch onder huisarrest; je mag niet gaan werken of naar plaatsen waar mensen zijn zoals winkels of de kerk. Dit kan wel een maand of meer zijn. Geen kattepis dus.
Hij vertelde ook over een geval wat we jaren geleden in het ziekenhuis gehad hebben waar een medewerker TB had en hoe ze patienten getest hebben. Het bleek dat ons luchtfiltersysteem in het ziekenhuis wel erg goed is en dat er maar 1 patient besmet was. Nou, ik wist wel over welke medewerker hij het had, en zelfs welke patient, want dat was de moeder van een buurman. Kleine wereld is het hier.
In ons ziekenhuis hadden we vorig jaar een competitie lopen welke afdeling de meeste medewerkers ingeent zou krijgen, en een voorlichtingscampagne over de griepspuit. Nu weet ik de precieze nummers niet meer, maar het zat ergens rond de 80% medewerkers in het hele ziekenhuis die ingeent werden. Dat is een veel hoger percentage dat de 50% ingeenten ziekenhuismedewerkers door de hele staat.
Vanavond had ik les, epidemiology, en in de kamer naast ons lokaal werde de griepspuiten gegeven. Dat kwam goed uit, ik heb er meteen eentje laten zetten. Ook de H1N1 spuit zal ons starks verplicht worden.
Epidemiology vindt ik nog altijd heel interessant, alleen heb ik zitten zweten over de berekingen die we voor huiswerk meekregen vorige week. Iedereen had er moeite mee, en de lerares was zo aardig om ons niet eens het huiswerk in te laten leveren maar er nog eens overheen te gaan zodat we het echt doorhebben als we volgde week examen hebben.
We hadden vanavond tevens een gastspreker, een verpleegkundige van het health department die het tuberculose programma overziet. Wat wist die man veel te vertellen! We zijn weer een heel stuk wijzer geworden over TB. Hij gooide er ook wat statistieken uit die toch wel erg zijn. Bijvoorbeeld dat er in India elke dag 1000 mensen aan dood gaan! Het wordt hier in de VS veel beter in de gaten gehouden en contacten van mensen met TB worden opgespoord en getest. In armere landen zijn dat soort programma's er minder en kan TB zich veel meer verspreiden.
Als je TB krijgt verlies je veel van je rechten; je wordt verplicht om medicatie in te nemen en als je weigert kun je in de gevangenis terecht komen! Je krijgt niet zomaar een potje medicatie maar je moet de medicatie onder toezicht innemen. Dit kan door naar het health department toe te gaan, of er komt een verpleegkundige naar je huis. Het is niet zomaar een pilletje, maar het kunnen wel 10 pillen zijn, en afhankelijk van welke medicatie het is, een kuur van 4 tot 9 maanden lang. Zolang je besmettelijk bent ben je praktisch onder huisarrest; je mag niet gaan werken of naar plaatsen waar mensen zijn zoals winkels of de kerk. Dit kan wel een maand of meer zijn. Geen kattepis dus.
Hij vertelde ook over een geval wat we jaren geleden in het ziekenhuis gehad hebben waar een medewerker TB had en hoe ze patienten getest hebben. Het bleek dat ons luchtfiltersysteem in het ziekenhuis wel erg goed is en dat er maar 1 patient besmet was. Nou, ik wist wel over welke medewerker hij het had, en zelfs welke patient, want dat was de moeder van een buurman. Kleine wereld is het hier.
Labels: School, verpleging
posted by Annemiek | 8:40 p.m.
2 Comments:
Ik moet zeggen dat ik eigen wel tegen de TBC behandeling was die hier in Amerika is. Die verplichting zeg maar. Maar sinds vorige week weten we dat een vriend van ons in het Dijkzigt Ziekenhuis besmet is geraakt met TBC. De test was bij hem positief. Nu wordt er verder gekeken wat voor soort hij heeft. Het schijnt dat hij op zaal heeft gelegen met iemand met open TBC. En dat nadat hij een operatie had ondergaan, waarbij 1 long is verwijderd. Als je ziet hoe het bij hem is verlopen, kan ik nu heel goed voorstellen dat die maatregelen nodig zijn om erger te voorkomen. Ook al is het erg drastisch voor degene met de TBC.
Lijkt me ook heel interessant epidemiologie maar kan me voorstellen dat het heel pittig is.
Op zich wel goed dat inenten tegen de griep maar verplicht..... hmmmm zou ik niet goed tegen kunnen. Zeker niet als het dwangmiddel is dat je je baan kunt kwijtraken.
Een reactie posten
<< Home