maandag, maart 23, 2009

Ongelukjes

Opeens poef, al mijn favorieten en emails zijn foetsie. Dus als iemand me gemailed heeft en niks terug gehoord, stuur het nog maar eens.

Op zaterdag zag ik de eerste krokussen, toch een fijn teken van lente. Ook zijn de eerste robins weer terug.



Vandaag was het toch weer erg koud! De zon scheen wel, maar de ijspegels hingen aan flessen aan de maple bomen. Nadeel van sap opvangen in melkflessen is dat je het er niet uitkrijgt als het bevroren is. Eigenlijk hoeven we niet meer sap op te vangen, ik kan nog een paar dagen inkoken om op te krijgen wat we nu hebben. Blijkbaar is dit een van de meest produktieve jaren ooit.

Op donderdagavond maakten we deze lieve foto:


Kibbels en Bitz die lekker samen op het bankje liggen te slapen. Een kwartier later viel Kibbels plat op haar buik van het bankje af met haar poten achteruit gestrekt. Daarna kon ze moeilijk lopen en had later ook nog een kleine epileptische aanval. Het hele weekend ging het een beetje op en neer hoe goed of slecht ze kon lopen. Ze heeft duidelijk last van een van haar achterpoten, maar soms ook van de andere achterpoot.

Dan had Bitz zaterdag ook nog een ongelukje; ze zat aangelijnd maar ging met een rotvaart achter de kippen aan. Aan het einde van haar lijn stopte ze met een ruk en haar achterwerk kwam hard tegen een steen aan. Ze lag te bibberen, ik dacht echt dat ze wat gebroken had. Ik droeg haar naar binnen en ze zat beduusd te kijken, totdat Niels haar een hondekoekje gaf. Toen kon ze opeens weer rondspringen! Ik had me toch wel even zorgen gemaakt.

Dus Bitz is weer de oude, maar met Kibbels ben ik vandaag even naar de dierenarts geweest (ik zag het al voor me om met 2 kreupele honden te moeten gaan). Het kan een tussenwervelschijf zijn, of arthritis. Ze is ook ooit behandeld voor Lyme ziekte, en ze hebben bloed afgenomen. De dierenarts moest eerst nog even nazoeken of het zin heeft om een titer te doen, en of ze er nog een keer behandeld voor kan worden als dat het probleem zou zijn. Dat horen we over een paar dagen. Ondertussen heeft ze pijnstillers en moet ze rust houden. Dus geen trappen lopen, en niet meer op het bankje springen. Leg dat maar eens uit aan een hond. Het is allemaal wel een beetje deja vu, net als met onze goede oude Biego.

Labels:

5 Comments:

Anonymous Anoniem said...

Onze hond had vorig jaar ook al lyme te pakken en is daar voor behandeld. Kan me voorstellen dat je er wel even van schrok. Hopelijk gaat het snel beter met de patient.

Ik vind die syroop echt geweldig. Ik was van plan om dit weekend te gaan kijken bij zo'n farm maar dat ging neit lukken. Gelukkig is er komend weekend nog een kans. Dus dan ga ik het nog eens proberen.

Gr petra

9:44 p.m.  
Anonymous Anoniem said...

Wat zul je geschrokken zijn van die klap op die steen, gelukkig is het meegevallen, en hondenkoekjes kunnen wonderen doen ;-)
Van harte beterschap aan Kibbels !

11:48 p.m.  
Blogger kastelke said...

Ocharme Kibbels... Het zijn wel 2 avontuurlijke aktieve woefkes, dus dit zal zeker niet het laatste ongevalletje zijn met een van hen. Ach, zo lang ze er geen te erge verwondingen aan overhouden... Maar dat weet je vooraf natuurlijk nooit. Hopelijk rennen ze over een paar dagen beiden weer vrolijk rond!

3:17 a.m.  
Blogger Petra said...

Ach gossie dat is schrikken. Gelukkig deden de snoepjes wonderen! Hopelijk valt het mee met Kibbels.
De foto is erg lief zo met zijn tweetjes.

8:59 a.m.  
Blogger Petra said...

Ach jee, wat zielig! Cosmo heeft Lyme en is daarvoor vorig jaar behandeld, maar nu zal hij er altijd positief voor testen, dus ons is verteld, dat een titer geen zin heeft. Heerlijk, die maple syrup, ik ben gewoonlijk niet zo'n syrup fan, maar die is zo lekker!

5:37 p.m.  

Een reactie posten

<< Home

Who links to my website?