Kippendrama
We hebben een heleboel maple sap bij elkaar, en gisteren heb ik wat ingekookt. Tot het in de middag begon te regenen, toen kon ik met de pan naar binnen verder gaan. Het duurt lang! Dan moet je op het eind de temperatuur in de gaten houden. Het sap is klaar als het 7F boven het kookpunt van water is. Getest wat het kookpunt van water is (dat kan verschillen), het was 203.5F. Dus dan moet het sap ingedikt totdat de kooktemperatuur 210F is. Als het indikt wordt het suikergehalte hoger en daardoor kookt het pas op een hogere temperatuur. Ik heb een termometer en hield die goed in de gaten. Het zat op 206F, en toen liet ik hem per ongeluk in het sap vallen. Kapot! Er zitten nog heel wat haken en ogen aan dit geimproviseerd maple syrup maken!
Vandaag was het heerlijk weer, de ideale temperatuur om buiten te zijn, maar ik kon niet verder met het sap koken omdat het zo hard waaide en ik ook geen bosbrand wilde veroorzaken. Volgend jaar moet hier een andere oplossing voor zijn. We bouwen er wel een hutje voor of zo. Het was zo'n mooi weer dat het sap weer flink vloeide en we er weer ettelijke gallons bij elkaar hebben. Nog een week of zo, en dan veranderd de smaak naar bitter en zullen we niks meer verzamelen.
De kippen vinden het wel fijn om vrij rond te lopen, wat ze dan ook elke dag doen. Gisteravond was er 1 van de pruikenkippen vermist. Bart (die deze week vakantie heeft) en Niels hebben met een zaklamp lopen zoeken. Deze kip was overdag ook al eens afgedwaald, helemaal naar de beek toe in haar eentje. Door die "pruik" zien ze niet goed, en lopen ze wel eens raar rond. Helaas werd ze niet gevonden, en is ze vandaag ook niet meer op komen dagen. Ik had de kippen gewoon weer los gelaten vanmorgen, en later toen Bart wakker was ging hij er weer naar op zoek. Toen merkte hij dat er een streepjeskip vermist werd. Daarop ging hij verder zoeken, en vond een heleboel veren van de streepjeskip dichtbij de beek. Hij kwam het me meteen vertellen, en we hebben samen alle kippen weer het hok in gewerkt. Toen gingen we terug naar de plek des onheils en eens verder op zoek. Daar vonden we de kip bij de beek, met de kat van de buren die eraan zat te eten. Nu hebben we al meer dan 10 jaar kippen, en de buren hebben altijd katten gehad. We zijn nog nooit een kip kwijt geworden aan een kat, of zelfs maar overdag. 's Nachts is er ooit een uit het hok gehaald, maar verder is het altijd goed gegaan. Het kan ook een havik geweest zijn die haar prooi niet kon dragen en de kat die de kip vond. Het zijn flink grote kippen voor een kat om ze te grazen te nemen.
Ik vindt het wel zielig hoor, die streepjeskippen zijn zo tam en lief. Hoewel dat ze misschien daarom eraan is gegaan. Bart heeft de kip begraven.
Ik vond ook nog een coyotedrol vlakbij, te herkennen aan de haren die erin zitten, maar die jagen overdag niet. We zullen het wel nooit weten.
Vandaag was het heerlijk weer, de ideale temperatuur om buiten te zijn, maar ik kon niet verder met het sap koken omdat het zo hard waaide en ik ook geen bosbrand wilde veroorzaken. Volgend jaar moet hier een andere oplossing voor zijn. We bouwen er wel een hutje voor of zo. Het was zo'n mooi weer dat het sap weer flink vloeide en we er weer ettelijke gallons bij elkaar hebben. Nog een week of zo, en dan veranderd de smaak naar bitter en zullen we niks meer verzamelen.
De kippen vinden het wel fijn om vrij rond te lopen, wat ze dan ook elke dag doen. Gisteravond was er 1 van de pruikenkippen vermist. Bart (die deze week vakantie heeft) en Niels hebben met een zaklamp lopen zoeken. Deze kip was overdag ook al eens afgedwaald, helemaal naar de beek toe in haar eentje. Door die "pruik" zien ze niet goed, en lopen ze wel eens raar rond. Helaas werd ze niet gevonden, en is ze vandaag ook niet meer op komen dagen. Ik had de kippen gewoon weer los gelaten vanmorgen, en later toen Bart wakker was ging hij er weer naar op zoek. Toen merkte hij dat er een streepjeskip vermist werd. Daarop ging hij verder zoeken, en vond een heleboel veren van de streepjeskip dichtbij de beek. Hij kwam het me meteen vertellen, en we hebben samen alle kippen weer het hok in gewerkt. Toen gingen we terug naar de plek des onheils en eens verder op zoek. Daar vonden we de kip bij de beek, met de kat van de buren die eraan zat te eten. Nu hebben we al meer dan 10 jaar kippen, en de buren hebben altijd katten gehad. We zijn nog nooit een kip kwijt geworden aan een kat, of zelfs maar overdag. 's Nachts is er ooit een uit het hok gehaald, maar verder is het altijd goed gegaan. Het kan ook een havik geweest zijn die haar prooi niet kon dragen en de kat die de kip vond. Het zijn flink grote kippen voor een kat om ze te grazen te nemen.
Ik vindt het wel zielig hoor, die streepjeskippen zijn zo tam en lief. Hoewel dat ze misschien daarom eraan is gegaan. Bart heeft de kip begraven.
Ik vond ook nog een coyotedrol vlakbij, te herkennen aan de haren die erin zitten, maar die jagen overdag niet. We zullen het wel nooit weten.
posted by Annemiek | 8:10 p.m.
6 Comments:
Dat is wel zielig hoor van die kip. Maar ja, dat is ook de natuur. Hier kan trouwens nog steeds geen maple syrup worden getapt. Ik hoop dat het quick niet uit je termomter is gelopen?
Ach wat zielig van je kippen ! die tamheid is inderdaad niet heel handig in het " wild", bij ons hebben ze ook geen schijn van kans tegen wilde dieren of loslopende honden, ze zijn te traag en niet bang.
Dat is balen dat je thermometer erin viel, en goed idee om volgende jaar een " sapschuurtje" te maken.
Wie zei vorige week ook al weer dat ze eigenlijk teveel kippen had?... Ocharme die beestjes.
Annemiek, je gaat je pa nog eens moeten uitnodigen op vakantie, dan heb je direct een leuk schuurtje voor je maple syrup. ;-)
Wat leuk die maple syrup toch. Hoeveel flesjes siroop heb je nu al?
Bibi; raar dat bij jullie nog niet getapt kan worden. Het is toch zuidelijker. De termometer was een digitale.
Bianca; ja, zo lief en tam; survival of the fittest.
Elke; haha, ja dat zei ik, maar toen liever niet op deze manier. Pa biedt zich al aan voor een schuurtje.
Petra; nog niet zoveel als je zou denken, ik geloof iets van 1 gallon :)
Ben een paar jaar terug bij vrienden in Michigan bij een Sap Burning noemden ze het geloof ik, geweest van het eerste maple sap van de bomen. Erg speciaal. Zij 'verbouwen' en verkopen Maple Syrup. Was erg leuk om erbij te zijn die dag. Maar inderdaad wat een proces. We hebben uren zitten wachten (weliswaar bij een kampvuur) tot de eerste syrup klaar was.
Een reactie posten
<< Home