Verzekeringen

We krijgen momenteel wel een les in economie. Ongelooflijk hoe een paar mensen het land in de afgrond kunnen storten. Daar hebben we zelfs geen Al Quada voor nodig, een paar Wall Street bankiers is genoeg. Hoe dit zal aflopen? Geen idee, maar wat als er straks geen pensioenen meer uitgekeerd worden, 401k's waar niks meer in zit, bedrijven gaan falliet, mensen worden werkeloos en verliezen hun huis. Doemdenken? Misschien, maar niet onmogelijk. Er zijn nu al veel mensen die zich afvragen hoe ze deze winter hun stookkosten moeten betalen die bijna verdubbeld zijn.

Gisteravond in de les hadden we het over New York's Child Health Plus. Ik had er wel wat over gelezen, maar het fijne wist ik er niet vanaf. We hebben de websites opgezocht en de verschillende ziektekostenplannen vergeleken. In 1997 was er de Balanced Budget Act, waarin onder andere werd verplicht dat iedere staat een ziektekostenregeling voor kinderen opstelde, zodat er geen onverzekerde kinderen zouden zijn. Iedere staat heeft dit wat anders ingevuld. New York heeft tevens verzekeringen opgesteld voor families. Dit is voor mensen die teveel verdienen voor Medicaid, waar een strikte inkomenslimiet aan zit.
In New York is er Child Health Plus, en Family Health Plus. Deze verzekeringen zijn dus voor de lage inkomens die te hoog zitten voor Medicaid, maar te laag om voor een gewone verzekering te kunnen betalen, en niet via hun werk verzekerd zijn.
New York heeft ook nog een verzekering voor mensen die wat hoger zitten met inkomen, HealthyNY. Die is best duur, maar toch nog goedkoper dan sommige andere verzekeringen. Voor deze county zou het $660 per maand zijn, met verschillende eigen kosten. We maakten de opmerking dat iemand die dus betaald voor een verzekering minder dingen vergoed krijgt (bijvoorbeeld geen ambulance of oogarts) dan iemand die arm is en niks voor de verzekering betaald. Daarop vertelde iemand in de klas dat ze zelf ooit in Family Health Plus gezeten had, en blij was dat ze oogarts en brillen vergoed kreeg voor haar kinderen, maar zich er erg voor schaamde dat ze in dit pakket zat. Toen ze bij de oogarts was en het bleek dat de kinderen een bril nodig hadden, gingen ze enthousiast een leuke bril uitzoeken. Maar nee, die brillen vielen niet onder de verzekering. De man in de winkel haalde een doos met lelijke "Harry Potter" brillen tevoorschijn waar ze er een van konden uitzoeken. Ze vertelde dat ze tot op heden nog die oude brillen van de kinderen heeft, alleen om aan hun te kunnen laten zien hoe ver ze gekomen zijn, en ze nu niet meer arm zijn. Dat verhaal liet ons wel even de andere kant van de medaille zien.
Het is wel een heel gepuzzel om dingen uit te zoeken, de website is gemakkelijk te gebruiken, maar de papieren die je nodig hebt om je aan te melden (veel bewijs van inkomen) is erg veel. Ik kan me voorstellen dat iemand die niet zo veel onderwijs gehad heeft of een andere taal spreekt er veel moeite mee zal hebben. De sociale dienst van de counties kan mensen hier wel mee helpen, zolang mensen maar weten dat deze verzekeringen bestaan.