Maandag

Na een drukke maandag wordt het nu hopelijk wat rustiger. Er stond gisteren heel wat op het programma, maar er vielen onverwacht een paar dingen af.
's Morgens was er eerst "skills day" op onze afdeling. Een paar keer per jaar worden er korte lesjes gegeven en moet je sommige dingen laten aftekenen. Ik denk dat dit hele gedoe beter geregeld kan worden. Nu worden er maar verschillende dingen uitgepikt die we moeten kennen, en alles wordt op 1 dag gedaan. Als je net op die dag niet kunt komen kun je het ook niet afgetekend krijgen. Ik gaf de les over thorax drainage. Nu is dat iets dat op een afdeling interne wel voorkomt, maar lang niet zo veel als bijvoorbeeld een chirurgische afdeling. Daarom heb ik zelf alles nog eens goed na moeten lezen.
Het was de eerste keer dat ik zo'n les gaf, die overigens maar heel kort hoefde te zijn. Het ging heel goed, en ik had er wel plezier in. Ik kon alle vragen beantwoorden, en dat vond ik toch ook een plus.

Wat wel stresserig was; Joint Commission was er! Dit is de organisatie die de ziekenhuizen inspecteerd en goed moet keuren. We zitten al sinds begin oktober te wachten op hun bezoek. Voorheen kwamen ze op een geplande tijd, nu komen ze overwacht. Je moet altijd je zaakjes in orde hebben, niet alleen voor zo'n inspectie, maar zo werd er nog gauw even rond gekeken alles er wel netjes uit zag.
Later in de ochtend hoorde ik dat ze op onze afdeling waren, en wie pikken ze eruit om vragen te stellen? De nieuwste verpleegkundige, die ik pas ingewerkt heb, en die pas een week met haar orientatie klaar is. Wat zal dat stressen zijn geweest voor haar. Ik heb nog niet gehoord hoe het gegaan is.

Na de skills day zou er een vergadering zijn, maar dat is niet door gegaan. Ik kon naar huis; de kinderen hadden vrij. Niels was een beetje ziek en was thuis gebleven, en Micky was met Tim en DaSom naar een open huis op SUNY Cortland. Een tijd later kwamen ze thuis, maar Tim had niks aan deze school gevonden.

Ik moest gauw genoeg weer weg, dit keer naar de tandarts. Mijn tand die pas gevuld is blijft pijn doen, en de tandarts heeft een stukje van de vulling afgevijld. Jee, wat was dat gevoelig. Hij zegt dat het nog een paar weken gevoelig zal blijven, en dat hij een kroon of wortel behandeling probeert te voorkomen. Dat hoop ik dan maar!

Hierna kon ik naar mijn les. Vanavond had groep nummer 2 hun presentatie. Dit ging over "lateral violence" in de verpleging. Hier een kort artikel hierover. Het is niks nieuws, iedereen maakt het mee. Afbrekende opmerkingen bijvoorbeeld. Dat ik een opmerking "weet je dat nog niet, en je bent een 3e jaars leerling" 26 jaar later nog weet, en precies weet wie het zei. Dat zegt toch wel hoe diep zoiets kan gaan. Verpleegkundigen die elkaar of leerlingen afbreken, of artsen die verpleegkundigen verbaal te lijf gaan, je maakt het allemaal mee. Ik moet zeggen dat het nu stukken beter is dan vroeger.

De presentatie die de groep deed was fantastisch! Zo goed dat we het er allemaal mee eens zijn dat ze hier iets mee moeten doen. Behalve een powerpoint hadden ze 5 korte filmpjes gemaakt met hun collega's, allemaal nagespeelde situaties die helaas echt voor komen. De eerste stap is om iedereen bewust te maken van hun gedrag voordat je er wat aan kunt doen. Zo hadden ze bijvoorbeeld een situatie gefilmd waar een groep zit te roddelen over een nieuwe verpleegkundige, dan komt ze binnen en is het opeens stil op de kamer. In een andere situatie wordt een nieuwe verpleegkundige de grond in geboord als ze iets nieuws voorsteld. Weer een andere situatie is waar een arts schreeuwt en de verpleegkundige incompetent noemt, en dat waar de "patient" bij is.

Na hun presentatie hadden we een hele goede discussie over het onderwerp. Iedereen had wel wat te vertellen wat ze meegemaakt hebben.

Ik vindt dat we met onze presentatie over de generaties ook iets moeten doen, maar deze groep moet zeer zeker iets moeten doen met die van hun!