Alweer tandarts :(

Zo zag het er vanmorgen uit, de eerste echte sneeuw die de halve dag bleef liggen.

Zo'n 3 weken geleden had ik een nieuwe vulling in een kies gekregen, en dat bleef maar pijn doen. Een dikke week later ben ik er mee terug gegaan, en heeft de tandarts een stukje van de vulling afgehaald; het zou te hoog zitten en dan met bijten pijn doen. Eigenlijk kon ik moeilijk aangeven of het deze tand was of een andere die pijn deed, aangezien mijn hele rechterkant van het gezicht pijn deed. Het zou nog een tijd gevoelig blijven volgens de tandarts.
Ik ben pijn blijven houden, en het is nu duidelijk dat het een andere tand dan die pas gevulde de boosdoener is. In december had ik al een afspraak gepland, maar vanmorgen besloot ik dat ik zo lang toch echt niet wil wachten. Ik heb de laatste weken meer Tylenol (een soort Paracetamol) geslikt dan voorheen in mijn hele leven. Dus vanmorgen gebeld, en ik was verrast dat ik vandaag al meteen terecht kon.

Dus vanmiddag zat ik weer in die tandartsenstoel, voor de derde keer in 3 weken. Er werden rontgenfoto's gemaakt, en er blijkt een barstje naast een vulling te zitten. Dit is een witte vulling, en dr S. wordt weer bedankt (zie blog van 30 oktober). Het is namelijk een vulling die maar 10-15 jaar mee gaat, terwijl een gewone vulling zeker 30 jaar mee gaat. Als hij toen een gewone vulling gedaan had was er nu waarschijnlijk niks aan de hand geweest. Het echt slechte nieuws is dat de vulling zo groot is dat er niks meer te redden valt, en nu een kroon op de tand moet. Dat zal eind december gebeuren, en ondertussen heb ik peniciline gekregen. De pijn komt waarschijnlijk van een ontsteking. Maar goed dat ik niet gewacht heb dan, want dat zou alleen maar erger worden.

Terwijl ik vanavond in de klas zat was de Tylenol uitgewerkt. Ik hield het een tijd vol, maar toen vroeg ik aan Deb die naast me zit of ze niet toevallig wat Tylenol bij zich had. Dat had ze ook nog, gelukkig. Ik zei dat ik altijd op haar kon tellen. Ja, zegt ze, "for the drugs!"