Groepswandeling

Vanmorgen stonden Micky en ik al vroeg op om mee te gaan met de lange wandeling. Micky wist wel niet hoe lang hij het vol zou houden. Er zouden allelei punten zijn waar mensen af konden haken en terug gaan.

We waren net op tijd bij Connie, en ze had zelfs een "banner" gemaakt met "8th annual Walk About". Zo noemen ze hun jaarlijkse lange wandeling.



De eerste 3 mijl waren best moeilijk: stijl, modderig en ongelijke paden met stenen. Dit stuk was helemaal door het bos, en toen stonden we opeens op de berg:


Een prachtig uitzicht is toch wel wat wandelen waard.

Nog een halve mijl verder kwamen we in een dorpje, waar nog een paar wandelaars opgepikt werden, en een paar anderen terug gingen per auto. Micky en ik besloten ook terug te gaan. Helaas, maar dat steile stuk was moeilijk voor zijn knieen. Het is het ook niet waard om er een week last van te hebben. De rest ging verder naar de 12 mijl of de 19 mijl.

We werden afgezet bij Connie's huis waar onze auto stond, en we zouden in de buurt nog even naar het Shindagin Hollow national forest gaan. We hebben er een stukje door gereden. Hier moeten we nog een keer terug om te wandelen! Wat een mooie plek!



Hierna zijn we nog even bij het Brooktondale appelfestival geweest. Wel leuk, in zo'n piepklein dorpje, in zo'n mooie herfstkleuren, en een ontmoetingsplaats van mensen die in de buurt wonen.

Voor de rest van de dag hebben we thuis wat aangemodderd, ik heb aan mijn huiswerk gewerkt, en zijn we 's avonds uit gaan eten bij een Chinees restaurant.