Fijne wandeling

Sterretje van vandaag; een heerlijke lange wandeling met de hondjes en genieten van de mooie uitzichten die we zo dicht bij huis hebben.

Vanmorgen was ik al tamelijk vroeg op pad en heb zo'n 4 mijl met de hondjes gelopen. Lekker zonder jas aan, het was nog koel, maar van berg op lopen wordt je toch wel warm. Dit keer heb ik een rondje gelopen dat ik gewoonlijk in de winter niet loop. Het gaat gedeeltelijk over een steile weg waar 's winters geen sneeuw geruimd wordt en waar ik ooit berg af liep in een halve meter sneeuw. Daar hoefde ik me deze keer geen zorgen over te maken.
Het was heerlijk lopen, en fijn om beloond te worden met de mooie uitzichten.
Er waren opvallend veel loslopende honden, maar ze moesten allemaal alleen maar even blaffen, terwijl Bitz zich achter mijn benen ging verschuilen. Kibbels was wel nieuwsgierig aan het snuffelen. Sommige honden blijven blijkbaar fijn rond hun huis hangen, iets wat die van ons nooit zouden doen.

Weer thuis was Bart net op. Geluksvogel om zo lang vrij te hebben.
Ik werd gebeld met de vraag of ik van 3-7 kon werken. Er wordt de laatste weken geregeld gebeld, en ik heb goed nee leren zeggen. Het gaat gewoon niet altijd. Deze keer wilde ik wel gaan, maar toen ik aankwam bleek dat ze me toch niet nodig hadden, ze hadden hulp van een andere afdeling gekregen. Ze hadden me proberen te bellen, maar ik was net thuis weg. Ook geen ramp, dus ik vertrok weer.
Ik had de auto bij me die Bart altijd gebruikt, en toen ik hem open wilde doen werkte de sleutel niet. Er zit een automatisch slot op, en met een gewone sleutel gaat hij altijd moeilijk open, maar deze keer dus echt helemaal niet. Balen!
Micky gebeld, hij heeft ook een sleutel, en hij kwam me redden. Bijna een uur later dan wel, maar hij kreeg de auto ook niet open met zijn sleutel. Dan maar naar huis rijden om Bart's sleutel te halen, en weer terug om de auto te halen. Dat was een hele tijd voor niks.
Terwijl ik buiten op een bankje op Micky zat te wachten, kwam Mary langs. Ik had haar al vaker proberen te bellen om te gaan wandelen, maar we hebben zo vaak tegenovergestelde diensten en het kwam er maar steeds niet van. Nu hebben we echter voor morgen afgesproken, dus helemaal was de tijd toch niet verloren.