Baby shower en nieuwe officieren

Vrijdag was er een baby shower op mijn werk, er zijn nog altijd veel zwangeren. Deze shower was voor 3 van hun. Ik had vrij, en ging voor het feestje wel even naar mijn werk. Wow, ben je 2 weken vrij en wat er allemaal veranderd is! Het begon al met het parkeren, de hele parkeersituatie is veranderd en werknemers moeten nu verder weg aan de andere kant van het gebouw parkeren.
De nieuwe ER is geopend, en ze zijn nog aan de nieuwe IC bezig. Hierdoor zijn er momenteel 4 IC bedden minder (normaal 16), en daardoor is onze afdeling van 8 telemetry bedden (mensen aan hartmonitors) naar 12 gegaan. Toen we met telemetry begonnen waren dit er 5, en een verpleegkundige met telemetry patienten kreeg maximaal 5 patienten. In het voorjaar werd dit zonder overleg met ons opeens 6, en nu moeten we 7 patienten nemen. We hebben een vervangend hoofd gekregen, iemand van buitenaf. Dat hebben we in het voorjaar al meegemaakt, iemand die aangenomen wordt om het mes erin te zetten, die niet begaan is met ziekenhuis, en die over een paar maanden weg is. Toen ik de verhalen hoorde over hoe de afgelopen weken geweest zijn, pff, ik weet niet of ik hard weg moet rennen of morgen moet gaan werken. Ik zal toch maar gaan werken.

Vandaag was "commissioning", de beediging tot officier, van de ROTC cadetten. Micky had gevraagd of ik mee wilde gaan, aangezien ik het nog altijd gemist heb om een of andere reden. Er waren maar 4 cadetten die beedigt gingen worden, in het voorjaar is de klas groter. Deze cadetten hebben de officieren opleiding af, en gaan nu eerst nog verder een jaar allerlei opleidingen doen en hebben voor 4 jaar in het leger getekend.
Het ging er allemaal heel officieel aan toe, wat wel te verwachten was. Eerst werd de US vlag en legervlag binnen gebracht door 4 jongerejaars cadetten. Daarna werd het volkslied gespeeld, en een gebed van dank gezegd. Na een toespraak kwam het beedigen. Een voor een werden de cadetten opgeroepen en legden ze een eed af en kregen ze hun tweede luitenant's strepen opgespeld door hun ouders.

De eed werd bij iedere cadet door iemand anders afgenomen, en deze vrouw had wel een hele speciale persoon die haar beedigde: haar vader die een gepensioneerde militair is.


Het opspelden van de strepen. Het zal best wel emotioneel zijn voor de ouders om dit voor hun zoon of dochter te doen.

Daarna kregen ze een zilveren dollar van de eerste die hun salueert. Ook dat gaat officieel en is een gebruik dat nog uit de tijd van de Britten stamt.
Na nog een toespraak en het spelen van het legerlied was het officiele gedeelte afgelopen. Er stonden wat hapjes klaar, en een grote cake. Voor het aansnijden van de cake geldt ook nog een traditie: hij wordt niet zomaar met een gewoon mes aangesneden, maar met een sabel. De cadetten hadden voor de sabel moeten zorgen, maar waren het vergeten, dus moest iemand er nog gauw een gaan halen. Geen idee waar ze die vandaan halen.

Het eerste stuk snijden ze samen, dan nog een keer een voor een stukje cake snijden met de sabel.

Dit alles was vroeg in de ochtend, zodat we nog tijd genoeg hadden om wat kerstinkopen te doen, en we hebben voor de kinderen nu iets voor onder de boom.

Deze grote monsters staan nog bij Kmart in de aanbieding:

Ik moest er van Micky even naast gaan staan om te laten zien hoe groot ze zijn. Niks voor in jullie voortuin?