Het weer

Gistermorgen eerst naar een afdelingsvergadering geweest, en daarna naar de kapper in de mall. Mijn grijze kuif is weer kortgewiekt. Het meisje dat mijn haren knipte kletste er gezellig op los. Ik zag dat ze een mok met TC3 erop had staan, dus ik vroeg of ze daar naar school ging. Ze blijkt full time naar school te gaan en 30 uur per week te werken. Als je jong bent kan dat :)
De dame die in de stoel naast me zat vertelde dat ze bij Target werkt en dat het "hot item" in speelgoed dit jaar een groot paard is, Butterscotch genaamd. Het paard heeft allerlei sensoren en reageert op stemmen en streken, het hinnikt, en kleine kinderen kunnen er op zitten. Ik had het bij Target zien staan, en dacht hierbij wie koopt dat nu in hemelsnaam. Het kost $250 en ze krijgen ze niet snel genoeg aangesleept.

Daarna heb ik nog even rondgekeken in de mall voor een jas, ik had al eerder gekeken en niks gevonden, maar deze keer vond ik een mooie. Ook nog afgeprijst, dus bingo.

Toen ik weer buiten kwam zag ik dat de zon door de wolken begon te schijnen. Tegen de tijd dat ik thuis kwam was de lucht strak blauw. Dat was toch wel bijzonder, want we hebben bijna twee weken geen straaltje zonneschijn gehad. Gauw naar huis, wat eten, en met de hondjes een 4 mijls wandeling gemaakt. Het was best koud, maar met dikke jas en handschoenen ging het wel. Tegen de tijd dat ik thuis kwam ging de zon al bijna onder.

Ook vandaag weer zonneschijn. Zit ik hier over het weer te schrijven, maar als je zo lang in een mistbank gezeten hebt is zon groot nieuws.
De kinderen sliepen tot een uur of elf, ik heb ondertussen wat foto's zitten inplakken. Dit waren er uit '99, het schiet niet echt op.
Vanmiddag heb ik de kinderen mee naar buiten gesleept, onder protest, want wandelen is bij Tim en Niels niet echt favoriet. Maar als ze dan eenmaal op gang zijn vinden ze altijd wel wat leuks om te doen. Zoals vandaag van die plakzaadjes naar elkaar gooien.

Er zijn hier in de streek een stuk of 30 gevallen van kinkhoest geweest de laatste tijd, en er wordt aangeraden voor tieners om een boosterpuit te halen. Die hebben Tim en Bart vandaag gekregen. Niels had ze al eerder gehad, en bij ons op het werk werd ook aangeraden om deze spuit te nemen. Dat heb ik dus ook gedaan. Ook de griepspuit trouwens.
Nieuw dit jaar is dat iedere werker in de gezondheidszorg in NY een formulier moet tekenen als ze wel of niet de spuit nemen, en zo niet, waarom. Ook hoorde ik op de radio een spotje over de griepspuit voor gezondheidszorg werkers, en hoe je het leven van een patient in gevaar kunt brengen als je die spuit niet neemt. Ik vindt het een beetje bang makerij. Allemaal wel waar, maar ik heb het vermoeden dat het ook gezegd wordt zodat we aan het werk kunnen blijven en niet ziek thuis hoeven blijven. Want wie moet er voor de zieken zorgen als de gezondheidszorg werkers ook ziek zijn...

Momenteel is Bart op stap met zijn vrienden. Trent is thuis voor de Thanksgiving vakantie, hij gaat in de buurt van New York naar school, en is dus telkens lang van huis weg. Het vriendenclubje is weer bij elkaar.
Terwijl ik dit zo schrijf, komt Bart net thuis. Hij heeft verhalen genoeg.

Aan iedereen die het viert, een hele fijne Thanksgiving gewenst!