Verhuizing

Gisteren is Bart dan verhuisd. Hij stond al vroeg te popelen om te gaan, en laadde zijn spullen in de auto. Hij had toch nog een heleboel verzameld, hoewel hij tot het laatste moment gewacht heeft om in te pakken. ‘s Morgens vertelde hij me dat hij geen schone lange broeken meer heeft, een goed moment om me dat te laten weten!

Tussen tien en twee konden ze intrekken, wij kwamen om half elf aan. Er stonden al een heleboel auto’s die uitgeladen werden. Als ik zag wat sommigen meegesleept hadden, vond ik Bart’s boeltje nog maar erg mee vallen.
Hij had zijn gebouw en kamernummer al eerder gekregen; er zijn 3 grote “dormitories”, een vierde is nog in aanbouw. Dat had eigenlijk al klaar moeten zijn, en de leerlingen die daarin gepland waren, moeten voorlopig in een Holiday Inn logeren. Is ook niks mis mee, iedere dag wordt de kamer gepoetst, ze krijgen de maaltijden gratis, en er rijdt een shuttle bus naar de school.

De dormitories bestaan uit appartementen, die ieder 4 slaapkamers, een keuken/huiskamer, en een badkamer hebben. Dit is heel wat fijner dan de dormitories in Cortland, waar ze 2 personen per slaapkamer hebben, en een paar badkamers die met de hele gang gedeeld moeten worden.

De “residence attendant” (RA) wees Bart naar z’n kamer, en gaf hem een welkomspakketje met internetinformatie. Het appartement zag er goed uit. De reden hiervoor hoorden we even later: er was vorig jaar brand geweest in de keuken, vandaar dat het allemaal nieuw is. De brand was onder de afwasbak ontstaan, waarschijnlijk door een sigarettenpeuk. Er mag overigens niet binnen gerookt worden.

Alex en zijn familie waren er al, en Alex en zijn vader hadden zo hun prioriteiten; de electronica aansluiten, terwijl zijn moeder, Deb, druk bezig was met een lijstje te maken van dingen die ze nog nodig hadden voor de keuken.
We laadden Bart’s spullen in zijn kamer, en pakten alvast wat uit. Hij had van allerlei levensmiddelen meegebracht, en keukengerei, en samen met Deb bekeek ik wat het appartement verder nog nodig had, en verdeelden de boodschappenlijst. Eigenlijk hadden de jongens dit onder elkaar al moeten doen, maar dat hadden ze dus niet gedaan, en we wisten niet wat de andere jongens mee zouden brengen. Een van de 4 jongens kwam even later, de laatste pas later in de middag.
We vulden ook een formulier in waarop alle deuken en krassen in de muren en op het meubilair die we vonden moesten aangegeven worden, zodat ze er later niet voor hoeven te betalen.

Bart moest een nieuwe ID kaart hebben, er was met de vorige versie iets misgegaan, en we zijn tevens zijn biologie boek in de TC3 boekenwinkel gaan halen. Mijn plan om het via Amazon te bestellen is misgelopen; ze zouden het pas in september sturen. Veel te laat dus, en ik heb het afgezegd. Weer een besparing misgelopen.

Daarna hadden we wel honger gekregen, en zijn we wat gaan eten, en gaan winkelen voor de dingen die Bart nog nodig had. Eerst bij Wal Mart in Cortland, waar het ontzettend druk was. Ik denk dat de universiteit daar ook hun intrekweekend had, en iedereen was op schoolspullen uit.
Ze hadden bij Wal Mart ook nog niet eens alles, dus zijn we naar K Mart gegaan. Daar vonden we wat we nodig hadden, en het was er ook nog eens een stuk rustiger. Geen idee waarom zo veel mensen Wal Mart zo goed vinden.

Nadat we de spullen en Bart afgeleverd hadden op zijn kamer, namen we afscheid. Zonder tranen hoor!
Micky en ik zijn nog even gaan zoeken voor een kleine koelkast voor op Bart’s kamer, en een ethernet kabel voor het modum. Beide vonden we bij Best Buy, en die zal Micky vandaag bij hem afleveren. Samen met nog wat andere dingen die hij vergeten was, zoals een rekenmachine die hij voor wiskunde nodig heeft, en een schone lange broek.

En wie was nu degene die het eerste belde? Niet ik, en niet Bart, maar Micky. Onder het mom van vertellen dat we een koelkasje voor hem hadden.
Het zal voor allemaal even wennen zijn. Vandaag en morgen hebben ze orientatie, en woensdag beginnen de lessen. Er hingen overal informatie pamfletten met allerlei sporten en andere dingen die er te doen zijn, en zich vervelen zullen ze niet hoeven.


De auto volgeladen.


Bart's slaapkamer.


Nog meer spullen worden uitgepakt, en ze proberen het internet aan te sluiten. Dat lukte niet, ze hadden nog een kabel nodig.



De huiskamer.


De keuken, helemaal in het nieuw.




Het uitzicht van hun huiskamer.


Uitzicht vanuit Bart's kamer. De container is gelukkig maar tijdelijk. 's Morgens was hij nog leeg, 's middags helemaal gevuld met lege dozen en ander verpakkingsmateriaal.


Bart's dorm, hij zit rechtsonder op de ergens. Deze foto is gemaakt toen we weg gingen, voorheen was het een drukte met uitladen van auto's.


In de verte de dormitories met mooi uitzicht.