Een weekje

Iedereen nog bedankt voor het meeleven met onze Biego. Ik had de kennel opgebeld dat hij niet meer zou komen, en ze stuurden zelfs een condoleringskaartje!
We missen hem nog vaak, soms hoor ik hem nog snurken op bank.

Het is een beetje stil geweest op dit blog, maar hier in huis des te meer levendigheid. Maandag is de familie weer vertrokken, en dat was het einde van al ons bezoek deze zomer (denk ik). Gisteren moest ik na een week vrij weer werken, en het was zo druk dat ik meteen weer aan vakantie toe ben!

Hier even een update van de afgelopen week. Jeetje, had ik het stuk bijna klaar en poef, weg! Dan nog maar een keer proberen.

Woensdag, 12 juli
Laat in de morgen vertrokken we naar Old Forge waar we afgesproken hadden met Rene. We hadden nog niks ingepakt en moesten alles ’s morgens nog doen. Het regende pijpestelen, en dat was niet echt motiverend. Tegen half elf reden we aan, en de hele weg heeft het gestortregent. Tegen 3 uur waren we in Old Forge. We hadden reserveringen in het Pine Knoll Motel, wat meteen protesten uitlokte bij de kinderen. Het bleek nogal oud te zijn, met meubilair dat al 20 jaar aan vervanging toe was.


Ons motel, we zaten op de bovenste verdieping, waar alle handdoeken uithangen.

We hadden 2 kamers naast elkaar geboekt, met een kitchenette, maar de koelkasten bleken slecht te werken. De ligging was echter goed, er was een klein zandstrandje bij, het uitzicht fantastisch.

Een regenachtig uitzicht die eerste dag.


Mooi uitzicht een dag later met mooi weer.

Nadat we er een uur waren, stond Teun opeens voor onze raam. Ze waren er al een tijd, maar hadden het dorp verkend in de stromende regen. Het bleef maar door regenen, niet weer om iets buiten te doen, dus we hebben samen gekletst, en met de kinderen Uno gespeeld. Gijs, Teun en Joep vonden het leuk om onze jongens weer te zien. ’s Avonds Subway broodjes gehaald en op tijd naar bed.

Donderdag
Het weer was flink opgeklaard, en we konden erop uit.
Als eerste gingen we mini golven, altijd leuk.

Daarna wat gegeten en een wandeling rond Moss Lake gemaakt. Micky en Niels gingen niet mee; Niels had zijn knie open gehaald op dinsdag; met de fiets gevallen. Hoewel hij er op die dag zelf heel dapper mee was, liep hij nu met zijn been stijf. (en heeft dat de hele week volgehouden!).
Het was een mooie wandeling, en terwijl we liepen landde er een watervliegtuig op het meer. Prachtig om te zien, hoewel het net niet dichtbij genoeg was om het helemaal goed te zien. Het is niet zo’n groot meer, en mij lijkt dat je heel wat vliegkunst moet hebben om daar te landen en weer opstijgen.


Moss Lake


Bart deelt de Skittles uit; wandelenergie voor de kinderen.


Rene fotografeert wat af.

Daarna naar de Water Safari! Dat was het uiteindelijke doel van de kinderen, en de reden waarom ze Old Forge uitgekozen hadden als vakantie bestemming. Als je na 3 uur gaat, kun je de volgende dag ook nog gaan voor dezelfde prijs.
Het was heel leuk, vooral de glijbanen. Gijs en Teun durfden ook van de grote af waar je met 2 personen in een grote band zit.

We zijn tot ongeveer half zes gebleven, en daarna weer terug naar het hotel. We hadden zin in pizza, maar dat was even zoeken. Uiteindelijk toch gevonden, en met de pizza gepicknicked op het dock bij het strandje.
De kinderen zagen vissen in het water, en als je je vingers in het water deed kwamen ze happen. Dat was natuurlijk heel leuk. Als we een netje gehad hadden, zouden we zo op kunnen scheppen.


Teun aan het "visjes vangen".

Vrijdag
Micky en ik waren al voor de rest op, het was een stralende blauwe luchten dag, en op half acht zaten we in de kano. Heerlijk hoor om er zo tussenuit te piepen.

Adirondack stoelen in de vroege ochtend.
Het meer was net een spiegel, en heel mooi om zo de dauw te zien optrekken.


Micky


Bomen en water.

We hebben een kleine 2 uur gekanoed, het is de Fulton Chain of lakes, en je kunt er dagenlang trekken in je kano.
Toen we terug waren hebben Rene, Marleen en de kinderen ook even een stukje gekanoed. De kinderen vonden het geweldig natuurlijk.


Rene, Marleen en Joep in de kano.

Tegen elf uur waren we weer in het waterpark, en hebben ons goed geamuseerd. Het is een erg leuk park dat voor alle leeftijden geschikt is, en het is er erg schoon en goed onderhouden. We zijn erg veel in de Lazy River geweest, lekker dobberen, en veel in de glijbanen. Niels ging eindelijk ook de glijbaan in, hij wilde eerst zijn knie niet nat laten worden.


Lekker dobberen in de Lazy River.

We hadden koelboxen met lunch en drinken bij ons, er staan overal picknick tafels.
’s Avonds hebben we de “all you can eat” barbeque gegeten die het park heeft. Lekker en voor elk wat wils.

's Avonds hertjes gezien in het dorp, en weer visjes gekeken.



Visjes kijken met Joep.


Zaterdag
Het was alweer tijd om in te pakken. Overal stonden de “no vacancy” bordjes in Old Forge, en het was er erg druk op de weg. Dit zal geen plaats zijn om op de bonnefooi te gaan in het weekend.
Het weer was bewolkt, we hebben geluk gehad om er precies tussen de buien te zijn. Nadat alles weer ingeladen was zijn we Bald Mountain gaan beklimmen. Dit hebben we met Rene 5 jaar geleden geprobeerd, maar toen begon het te sneeuwen (het was in oktober), en een andere keer met onze familie begon het hard te regenen. Deze berg moest en zou ik nog een keer opgaan! Het is geen plek om in glad weer te gaan, want je moet over rotsen en boomwortels klimmen.
Tim, Niels en Micky bleven bij de auto, en de rest ging op pad. Het was een hele mooie wandeling! We deden er heen en terug ongeveer een uur over. Af en toe moesten we de kinderen goed vasthouden, en omlaag lopen bleek moeilijker te zijn dan bergop.


Bald Mountain beklimmen.


Klimmen maar!!

Boven op de berg was een prachtig uitzicht, en er staat een oude (maar gerestaureerde) brand-uitkijktoren. Daar kun je naar boven klimmen voor een nog mooier uitzicht. Ik vond het een beetje griezelig; de toren zit vastgeschroeft in een groot rotsblok, en bovenin waaide het nogal. Door de bewolking, en ondertussen ook af en toe een regenbuitje, was het uitzicht wat mistig. Een goede reden om nog een keer te gaan in helder weer!


De uitkijktoren.


Uitzicht vanuit de toren.

Daarna weer op pad naar huis. We reden in 2 auto’s en hadden voor onderweg walkie-talkies, handig voor als we opeens moesten stoppen voor de hoge nood van Joep.
We kwamen vlakbij Waterloo Outlet Mall, en daar zijn we even geweest. Het was erg heet en met kleine kinderen ben je zo uitgeshopt. Opvallend was daar dat er dingen in het Engels en Duits omgeroepen werden. Ook in Old Forge hadden we al regelmatig Duits om ons heen gehoord.

Thuis gekomen moest er een heleboel opgeruimd worden, altijd het minst leuke van vakanties, en ondertussen zaten de kinderen alweer in het zwembad.

Zondag
Alweer een hete dag, we zijn naar een park in Watkins Glen geweest. Het ligt aan Seneca Lake, en dit water is altijd iets warmer dan Cayuga Lake, omdat het meer wat minder diep is. Er bleek nogal wat zeewier te drijven (of heet het meerwier), maar de kleinsten lieten zich hier niet door storen en zwommen lekker. Voor lunch hadden we gedacht om in het dorp wat te halen, maar toen we in het park waren leek ons een barbeque wel leuk. Dus Micky met onze jongens op pad naar de dichtbij liggende Wal Mart.
Ongelooflijk, maar in al deze jaren was dit de eerste keer dat we ooit in een park gebarbequed hebben, iets dat toch heel veel Amerikanen doen.

Barbequen in het park.

’s Avonds moesten er nog snel wat familie foto’s gemaakt worden.

De familie bij elkaar.


De kinderen op een rij. "We're raising the bar".

Maandag
Rene en familie ging weer vertrekken; Bart en Micky moesten weer werken, en Tim naar zomerkamp, dus er werd al vroeg afscheid genomen. Niels bleef thuis.

We hebben op tv de landing van de space shuttle zitten kijken, Joep moest meteen de speelgoed space shuttle uithalen om het na te spelen. Wel leuk dat ze dit nog net gezien hebben, omdat ze de hem de vorige week omhoog hebben zien gaan.

Alle bagage werd ingeladen en we namen uitgebreidt afscheid en zwaaiden ze uit. Ze gaan nog even rondtoeren richting Philadelphia en Washingon.

Niels en ik waren hoognodig aan een haarknipbeurt toe, dus dat gingen we als eerste doen. We zijn allebei weer mooi kortgewiekt. Nadat we hiermee klaar waren liepen we even bij Gamestop binnen, en niet te geloven, wie zien we daar? Rene met familie! Ver waren ze nog niet gekomen met hun reis, maar nu waren ze toch echt klaar met hun shoppen en gingen ze echt weg. We hebben het afscheid nemen nog maar eens dunnetjes over gedaan.

Daarna had ik met Micky afgesproken bij het state park waar Bart werkt; hij had vanmorgen opgebeld dat de auto kapot was. We hebben auto's geruild, en gelukkig reed hij nog, dus rechtstreeks naar de garage waar hij onderhand net zo veel tijd doorbrengt dan thuis. Gelukkig vielen de kosten nog mee, maar toch, grrr.

Het is hier nu stilletjes in huis. We moeten nu ook zelf de eitjes uit het kippehok halen; Gijs, Teun en Joep gingen verschillende keren per dag kijken of er al eitjes waren.
Miss you!!!